O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O

คุณพระช่วย - ลาวสวยรวย
O เห็นไหมแสงอ่อนโยนแต่โพ้นภพ ล้อมตระหลบโลมขวัญ .. ทำสั่นไหว เผยผ่านรูป .. ความ, คำ .. เฝ้าร่ำไร ยั่วเย้าให้ใจหนึ่ง .. คำนึง-คอย O มองเห็นไหม .. ใครกัน .. ในฝันเจ้า ช่วยทอนเปล่าเปลี่ยวบท .. จนลดถอย แต้มแววตาผุดผ่อง .. ให้ล่องลอย- ไปกับถ้อยความคำ .. แห่งน้ำใจ O เห็นไหม .. เดือน - พร่างอยู่กลางหมู่ดาว เปิดห้วงหาวน้อมรับ การขับไข เช่นเดียวกับ .. ปรารถนาแห่งอาลัย แนบสุมใส่ .. สำหรับ .. การจับจอง O จึงแม้นอนหลับฝัน .. เถิด-ขวัญเจ้า ถ้อย-รุมเร้าจักโหม .. เข้าโลม-ต้อง ล้อมรัดใจอ่อนเจ้า .. เพื่อเข้าครอง- การพร่ำพร้องละห้อยหา .. ทั้งราตรี O ภาพ-ข่มยิ้มขัดเขิน .. ทำเมินหน้า ก็-แทรกฝ่าแก้มเนื้อ .. เนียน .. เรื่อสี จักเผลอเผยเลศชู้ .. ให้รู้ที- รู้ท่า-ความใยดี .. ผู้มีใจ O จากนั้น .. ลมแห่งโลกจะโบกบ่าย โรยร่ำสายล้อมรับ .. การหลับใหล จังหวะเต้นทุกช่วง จากทรวงใคร- ย่อมสั่นไหวรอถนอม .. อย่างยอมตน O รู้ใช่ไหม .. ความกระซิบจากลิบโพ้น- แสนอ่อนโยนสุมสั่ง .. เพื่อหวังผล- ให้อาวรณ์อาลัย .. คอยไหววน- พาใจนั้นลิ่วหล่น .. อยู่อลเวง ! O รู้ใช่ไหม .. ตากระพริบอยู่ปริบปรอย- นั้น-จากถ้อยเร้ารุม .. เข้ากุมเหง หวานหอมพร้อมมธุรส .. เยี่ยง-บทเพลง- โหมบรรเลงปฏิพัทธ .. ลงรัดรึง ! O แต่เพียงเจ้าเท่านั้น .. เจ้าขวัญน้อย หวังเคลิ้มคล้อยถ้อยความ .. จนลามถึง- ใจ .. ต้องหวานดาลฤทธิ์ .. จนติดตรึง- รสหวานซึ้งแห่งชู้ .. อย่ารู้คลาย O หวังสื่อถึงใจเจ้า .. รูปเยาว์เอ๋ย ผ่านรำเพยลมร่ำ .. พรมพร่ำ .. สาย ว่า-ค่ำดึกคืนเปลี่ยว .. ผู้เดียวดาย- ควร-แต่หนุนอุ่นอายไว้แอบอิง ! O กระซิบความสู่ขวัญ .. เช้ายันค่ำ ว่า-ความ .. คำ จากใจ .. นี้-ใหญ่ยิ่ง อ้อมอกเยี่ยงเสาหลัก .. รอพักพิง- ให้แก้มเนียนเกลือกกลิ้ง .. รอยิ่งแล้ว ! O หวัง-อาวรณ์ย้อนย้ำ, ความคร่ำครวญ- จักอบอวลสร้อยเสียงแต่เพียง .. แผ่ว จันทร์ดาวทอแสงระยับ, ความวับแวว- จากดวงตาผ่องแผ้ว .. อาจแล้วฤๅ ? O งาม .. ยิ่งแสงบนสรวงทุกช่วงชั้น แฝง-รูปฉันทาทิพย์ .. กระพริบ-สื่อ แทรกอารมณ์กอดเกี่ยว .. ให้เรียวมือ- ร่วม .. ยุดยื้อ .. โอบไว้กล่อมให้นอน O งาม .. จะยิ่งวับวาวกว่าดาวดื่น กับเสียงความโอดอื้น .. เกินฝืน-ซ่อน งาม .. จะยิ่งลามล่วงทุกช่วงตอน- ที่ที่ความออดอ้อน .. ยากผ่อนรอ O สิ้นแล้ว .. แสงดาวจันทร์บนชั้นฟ้า หลัง-แววตาปรอยปริบ .. กระพริบ .. ส่อ จน-อบอุ่นเลี้ยวลอด .. ลงทอดทอ การยั่วล้อทรมาน .. ย่อม-ผ่านใจ O เพื่อว่าแสงอ่อนโยนแต่โพ้นภพ จักฝ่าพลบฝ่าฝันถึงกันได้ เชื่อมรูปนามอ่อนละมุน .. แนบอุ่นไอ รู้-อ่อนไหว .. อ่อนหวาน ทุกด้าน - พร้อม ! O สิ้นแล้วปวง - สังคีตประณีตศัพท์- ที่เคยแว่วให้สดับเสียงขับกล่อม เมื่อสร้อยเสียงกระซิบสู่ .. เกินรู้ออม- ค่อย-รายล้อม .. สร้อยศัพท์ให้รับรู้ O ใช่ไหมว่า .. ตากระพริบอยู่ปริบปรอย เหมือน-เฝ้าคอยอาวรณ์ให้ย้อนสู่ และเหมือนว่า .. รูปธรรม, ความดำรู- เผยรูปอยู่สำทับ .. ให้รับรอง O รู้ใช่ไหม .. ความกระซิบจากลิบโพ้น- อย่างอ่อนโยนพาใจ .. เจ้าไหลล่อง- ฝ่าดาษดาวแสงระยับ .. หวัง-จับจอง- ความผุดผ่องพร่างแพร้ว .. ทุกแววตา ! O รู้ใช่ไหม .. ความคำที่พร่ำสู่- เพื่อ-รับรู้ .. เฝ้าคอยละห้อยหา เพื่อ-อ่อนไหว .. ทรมานด้วยมารยา และเพื่อว่า .. ถวิลอยู่ ไม่รู้วัน ! O รู้ใช่ไหม .. กระซิบคำในค่ำดึก เพื่อ-ส่วนลึกห้วงใจ .. เมื่อ-ไหวสั่น จักทอดวางรูปเงา .. เยี่ยงเถาวัลย์- กอดกระหวัดรัดมั่น .. จวบวันตาย !
Create Date : 13 สิงหาคม 2557 |
Last Update : 2 พฤษภาคม 2566 21:06:33 น. |
|
5 comments
|
Counter : 3603 Pageviews. |
 |
|
|