Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
ธันวาคม 2555
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 ธันวาคม 2555
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
Giovanni Marradi - Nostalgie
O แล้วเล่า..ความเรื่อเรื้องที่เบื้องหน้า
ค่อยก่อรูปรมยา..รับ-ราศี
แล้วเล่า..ปริศนาในตามี
ค่อยค่อยคลี่คลายล้อม..ให้ยอมต้ว
O เหมือนความหมายลอบเร้นบีบเค้นให้-
ความอ่อนไหวโหมระลอกเข้าหยอกยั่ว
เหมือนทุกมองสบนั้น..แววสั่นรัว-
จะกระเพื่อมโลมทั่วทั้งหัวใจ
O จันทร์ทรงเพ็ญงามเรื้องที่เบื้องหน้า
สุดสายตาอาจเคลื่อนกลบเกลื่อนไหว
ยิ้มในแววตานั้น-บีบคั้นใคร
จึงผ่านนัยให้ตระหนักพะวักพะวน
O ทุกครั้งสายตาเลื่อนแล้วเบือนสบ
แต่งชาติภพหยัดหยั่งทุกครั้งหน
ทุกครั้งหัวใจชายก็ว่าย-วน
ด้วยอับจนหลีกหลบ..กรรทบนั้น
O หยาดเพชรร่วงหล่นแล้ว..ในแววตา
ที่เหมือนว่าความหมาย..พร่างพรายสั่น
หยาดเอาความอ่อนหวานส่งผ่านกัน
สืบสัมพันธ์แฝงเร้น..ขึ้น - เป็น, มี
O จันทร์เพ็ญควร-ลอยดวงบนสรวงฟ้า
กลับเหมือนว่าลอยดวงกลางทรวงนี่
ทุก-กรรทบ..ภพชาติจึงวาดวี-
แฝงท่วงทีอาวรณ์..แอบซ่อนนัย
O โอ งามราวจะตามมาลามล่วง
กดทับทรวงบีบเค้น..เกินเร้นไหว
โอ นั่นแววตายั่ว..บีบหัวใจ
ฤๅ-หวังสั่นรัวให้ เสียง-ได้ยิน ?
O ท่ามกลางเสียงหลากหลายที่รายรอบ
แว่วเสียงสอบถามใจ..เหมือนไม่สิ้น
ว่าเยี่ยงไรรมย์รื่น..ถ้วนผืนดิน
เหมือนรวยรินกล่อมเห่ห้วงเวลา
O อก-กลางเสียง..ถามตอบอยู่รอบตัว
กลับสั่นรัวเหลือทีกับทีท่า-
ของรูปลักษณ์นวลลออ..เมื่อต่อตา-
ใครเล่าถูกล่ามคา..แววตานั้น
O สบตาแล้ว..สบอีกสุดหลีกหลบ
วางชาติภพรอสาป, แวววาบสั่น-
ก็วาบแววรำร่าย..ที่ปลายวัน-
เหนี่ยวรอบฉันทารส..ให้ทดลอง
O ราวโค้งรุ้งพุ่งลงที่ตรงหน้า
เพื่อ-ไขว่คว้า..ใฝ่เฝ้า..เป็นเจ้าของ
รอเพียงแววตอบรับการจับจอง
โลกทั้งผองย่อมวาง..ให้ย่างเท้า
O หล่นลงแล้วดาวร่วงจากสรวงสูง
มาจับจูงภาพฝันจากวันเก่า
มีดวงใจสั่นรัว..กับยั่วเย้า-
จากรูปเงาในตาเบื้องหน้านั้น
O หล่นลงแล้วดาวสรวง..สองดวงที่-
รำบัดสีฉาบทรวง..ทุกช่วงสั่น
เยื่อใยเอย คลี่สายเมื่อปลายวัน
ม้วนรัดขวัญโอบแล้ว..ผ่านแววตา
O ยิ้มรับแววชม้อยชม้ายเมียง
ทั้งความเอียงอายล้อมละม่อมหน้า
นวลแก้มอิ่มเนียนนั้น..เพียงหันมา-
ก็ตรึงล่ามปรารถนา..แววตา-คอย
O จันทร์ทรงเพ็ญแสงวาม..ในท่ามกลาง-
หยาดเพชรวางบทแล้ว..อย่างแผ่วค่อย
ระลอกความอ่อนหวานก็ผ่านรอย-
พาหัวใจเฝ้าคอย..ชม้อยชม้าย
O โอ งามหรือจะลามทั้งสามโลก
เข้าแทรกโศกอาดูร..จนสูญหาย
พักตร์ละม่อม..เสน่หา..แววตาชาย-
หรืออาจคลายโอบรัด..เอาตัดรอน ?
O หล่นลงแล้วดาวช่วง..สองดวงนั่น
พร้อมแววสั่นวาบสู่..เกินรู้ซ่อน
หล่นลงบนทีท่า..ความอาวรณ์-
ของหัวใจสั่นคลอน..เกินถอนตัว
O หล่นลงแล้วเรื่อรุ้ง..จากคุ้งฟ้า
ลงต่อตั้งปรารถนากลางฟ้าหลัว
งามไหนหนอพะนอขวัญ..ให้สั่นรัว-
แล้วหยอกยั่วจับวาง..ลงกลางใจ !
Create Date : 13 ธันวาคม 2555
Last Update : 19 พฤษภาคม 2566 8:04:08 น.
2 comments
Counter : 3974 Pageviews.
Share
Tweet
ดายุคะ..
มินตราก็ยังโปรดฉันท์มากกว่า กลอนอยู่ดีนะ
คำในกลอน ดูจะเป็น"ภาษาพูด"มากไป..
ฉันท์ยังมีอะไรก็มิทราบที่เพียง"แย้ม"แต่ก็ชัดเจน
O สืบสร้างระหว่างรหัสะเนตร
ระอุเจตะกำจาย
วาบอุ่นเพราะสุนทริยะสยาย
ฤดิ ถ่ายสิทอดถึง
ช่วงนี้ ตามตึก ตามต้นไม้ มีแววระยิบระยับของ"หยาดเพชร"จากแสงไฟวิทยาศาสตร์..
สวยงามจนปรารถนาจะให้ใครใครมาเดินเคียงข้าง..
คริสมัสต์ เป็นช่วงปลายปีที่..วัดความสำเร็จของชีวิตในแต่ละปีได้..
"เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง.."จึงเป็นรางวัลในชีวิตที่งดงามมาก..ในช่วงบรรยากาศปลายปีเช่นนี้..
โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.200.247 วันที่: 14 ธันวาคม 2555 เวลา:0:39:25 น.
มินตรา ..
ฉันท์ เป็นร้อยกรองที่ต้องใช้คำแขกมากกว่าชนิดอื่น .. เพราะโดยที่มาจากแหล่งกำเนิดเดียวกัน ..
ขณะที่ทั้งบาลี สันสกฤต เป็นของยากสำหรับคนรุ่นใหม่ยุคปัจจุบัน .. การสื่อความหมายจึงค่อนข้างทำให้ผู้อ่านเข้าใจได้ยาก .. ทั้งๆที่ไม่เคยใช้คำสมาส สนธิเลยด้วยซ้ำ
สมาส สนธิ คือ อย่างไร ? .. หลายคนอาจสงสัย
โลก+อุดร = โลกุตระ
สาธารณะ+อุปโภค = สาธารณูปโภค
จตุ+อริยะสัจจ์ = จตุราริยาสัจจ์
โลก+อภิวัฒน์ = โลกาภิวัฒน์
เบญจะ(ปัญจะ)+อุปาทานขันธ์ = ปัญจุปาทานขันธ์
ซึ่งจะเปลี่ยนรูปไปตามกฎเกณฑ์ทางภาษาและจะเข้าใจยากยิ่งขึ้นไปอีก .. ในฉันท์เก่าๆจะมีให้เห็นอยู่มาก
ความพึงใจในความสละสลวยทางภาษา เป็นเรื่องของรสนิยม สุนทรียภาพ อันเป็นจริตส่วนตน เช่นเดียวกับเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย -
ซึ่งฝรั่งเขามี ranking ออกมาทุกปีทั้ง ยอดเยี่ยม และ ยอดแย่ .. สำหรับเหล่าคนดัง - ซึ่งความตรงไปตรงมาแบบนี้ ไทยเราไม่มี -
ขืนมาวิจารณ์ฉัน สิเป็นโกรธกันไม่เผาผี - 55
วิถีแห่งเอเชีย - ใจเล็กนิดเดียว ในทุกเรื่อง !
วิวัฒนาการจึงช้ากว่าเขา
ช่วงนี้เราเรียก เทศกาลแห่งแสงสียามค่ำคืน
ในกรุงเทพ ก็ประดับประดา กันเป็นธรรมเนียมทุกปี .. อย่างที่พยายามตามกระแสตะวันตก .. เพราะเราไม่มีเทศกาลอะไรเกี่ยวเนื่องทางศาสนาในช่วงนี้ เหมือน คริสต์เขา
แต่ .. ฝรั่งว่าดี .. ไทยก็ดีตามด้วย - ขอเพียงได้เป็นแบบคนอื่นเท่านั้น .. 555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 14 ธันวาคม 2555 เวลา:8:34:12 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
Investing
Graph of Investing
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ดายุคะ..
มินตราก็ยังโปรดฉันท์มากกว่า กลอนอยู่ดีนะ
คำในกลอน ดูจะเป็น"ภาษาพูด"มากไป..
ฉันท์ยังมีอะไรก็มิทราบที่เพียง"แย้ม"แต่ก็ชัดเจน
O สืบสร้างระหว่างรหัสะเนตร
ระอุเจตะกำจาย
วาบอุ่นเพราะสุนทริยะสยาย
ฤดิ ถ่ายสิทอดถึง
ช่วงนี้ ตามตึก ตามต้นไม้ มีแววระยิบระยับของ"หยาดเพชร"จากแสงไฟวิทยาศาสตร์..
สวยงามจนปรารถนาจะให้ใครใครมาเดินเคียงข้าง..
คริสมัสต์ เป็นช่วงปลายปีที่..วัดความสำเร็จของชีวิตในแต่ละปีได้..
"เปรียบเธอเพชรงามน้ำหนึ่ง.."จึงเป็นรางวัลในชีวิตที่งดงามมาก..ในช่วงบรรยากาศปลายปีเช่นนี้..