|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O

Maksim - Somewhere in Time
-1- O ดูเถิดรูปเอวองค์ .. ที่ตรงหน้า งามหนักหนา .. เกินการณ์จะต้านไหว ราวสัญญาเก่าสร้างแต่ปางใด ประทับให้ .. รูปลักษณ์จำหลักทรวง O เมื่อหัตถ์พรหมวางภพ .. บรรจบใหม่ สบรูปแล้ว .. อาลัย .. นั้นใหญ่หลวง- แตะตื่นรอบบุญบาป .. ลงทาบทวง ผูกเป็นบ่วงพิสมัย .. อยู่ในยาม O วัฏฏะวง .. สงสารเริ่มผ่านรอบ เมื่อใจนอบน้อมทราบ .. รสวาบหวาม ที่รายล้อมโลมรุกเข้าคุกคาม คอยฉุดล่ามความคิด .. ห้วงจิตใจ O เรื่อแก้มอิ่มละม่อมหน้า .. แววตานั้น ราวเย้ยยั่วไหวหวั่น .. จนสั่นไหว อกคนเบื้องหน้านี้ .. จะมีใด- เอากีดกั้นหลบได้ .. จากนัยน์ตา O ดูเหมือนจะสายเกิน .. การเมินหลบ รูปเพรงภพหยัดหยั่ง .. เหมือนสั่งว่า- จักเผื่อแผ่อ่อนหวาน .. ให้ผ่านมา- ก่อระลอกเสน่หาอีกคราครั้ง O วับวามแวว-เนตรนั้น .. เมื่อสั่นไหว ราวจะผ่านความนัย .. จากใจสั่ง เข้าล้อมให้แววตาละล้าละลัง ด้วยสุดยั้งระลอกคลื่นในผืนทรวง O ระลอกความอาลัย .. ดวงใจหนึ่ง ที่ตราตรึงรูปแก้ว .. ไม่แล้วล่วง ราวหัตถ์พรหมเหนี่ยวนำ .. เพราะคำบวง- นั้นเริ่มช่วงกำลังเข้าสั่งการ O ดูเถิด .. รูปแก้มอิ่ม .. รอยยิ้มเจ้า จะคล้อยผ่านรูปเงา .. รุมเผาผลาญ- อกใจผู้ปรารมภ์ให้ซมซาน ทรมานทรมาด้วยอาวรณ์ O จะรับรู้บ้างไหม .. ว่าใจหนึ่ง- จมคำนึงเวียนว่ายเกินถ่ายถอน ความอ่อนโยนอ่อนหวาน .. เหมือนผ่านวอน- เข้าออดอ้อน .. เร้ารัวทั้งตัวตน O ดูเถิดรูปเอวองค์ .. ที่ตรงหน้า จะฝืนฝ่า-งามประดัง .. สักครั้งหน- เหมือนอ่อนล้าแรงสิ้น .. เกินดิ้นรน ด้วยยอมตนยอมตัว .. สิ้นหัวใจ O จำหลักรูปลงทรวงให้ห่วงหา ปรารถนาบีบคั้น .. จนหวั่นไหว รับรู้การพังทะลาย .. จากภายใน พร้อมศัพท์เสียงอาลัย .. แว่วให้ยิน O สุดรอคอยค่อยเห็นว่าเป็นเจ้า กี่ภพกาลผ่านเล่าที่เฝ้าถวิล เหมือนม่านหม่นหมองโศกเริ่มโบกบิน- เคลื่อนสู่จินตนาการแห่งวานวัน O ก่อนแต่สองภพชาติบำราศรอย มีคำถ้อยบำบวง .. ล้อมดวงขวัญ ท่องวัฏฏะเกิดดับกี่กัปกัลป์ จักผูกพันธนาอยู่ .. ไม่รู้วาง O รอคอยจะพบกันในวันหน้า เมื่อคุณค่าพ้องกัน .. กินกั้นขวาง รสประณีตความร้อย .. ในรอยทาง ก็มอบวางชักนำ .. เหยียบย่ำรอย
-2- O แต่สิ้นชาติวาสนาชะตาคู่ เพียงรับรู้เปลี่ยวเปล่า .. และเศร้าสร้อย แสงชีวันทอดทอ .. เพียงรอคอย บรรจบด้วยขวัญน้อย .. ทุกรอยใจ O แม้นเพรงกรรมเชี่ยวกราก .. จำพรากภพ จักเกลื่อนกลบแรงถวิล .. ฤๅสิ้นได้ สัญญาตรึงลงทรวง .. ถ้วนปวงนัย- ร่างมอดไหม้กี่ครั้ง .. ก็ยังคง O เที่ยวท่องล่องฟากฝั่ง .. วัฏฏ์สังสาร ล้วนหอมหวานเร้ารุม .. ให้ลุ่มหลง กี่รอบร่าง, ดวงจิต-ถึงปลิดปลง จึงเสริมส่งหลุดพ้น .. ด้วยตนเอง O จากอุบัติ .. ตั้งอยู่ .. จนรู้รส ตราบเบิกบทเร้ารุมเข้ากุมเหง จำเริญการหยอกยั่ว .. ไม่กลัวเกรง การรุดเร่งอารมณ์ .. อันสมยอม O กำซาบรสรมย์แสนย์ .. อันแหนหวง- ทอดทับทรวงสั่นสะท้านด้วยหวานหอม โอนอบอุ่นซาบซ้ำ .. ให้ด่ำดอม ด้วยอารมณ์รอบล้อม .. อยู่พร้อมแล้ว O มาเถิดเจ้า .. อกอ้อมรอน้อมอิง จงผ่อนพิงหัวใจอันไหว .. แผ่ว รั้งรอฤๅเนตรปลาบ .. จงวาบแวว ให้รู้แนวสืบสม .. อารมณ์นั้น O พบเจอแล้วจำพราก .. ซ้ำซากนัก ยังคงถูกกุมกัก .. เกินหักบั่น คล้ายหัวใจตอบรับข้ามกัปกัลป์ เย้ยโทษทัณฑ์ทรมา .. ด้วย-อาลัย O กี่วงเวียนสงสารผันผ่านล่วง ยังคล้องบ่วงรัดรึง .. มาถึงได้ กี่ช่วงภพชาติดับ .. เลือนลับไป ยังอยู่ในสัญญาไม่ล้าเลือน O มีคนพร้อมหัวใจ .. แม้นไหวหวั่น- หากดวงขวัญ .. ยิ่งใหญ่ยากใครเหมือน มีมาดมั่นในจิต .. เกินบิดเบือน เพื่อแล่นเลื่อนเสน่หา .. สัญญาใจ O เพื่อคอยเตือนดวงจิต .. สัมฤทธิ์รู้ ว่าเพียงผู้เดียวนั้นที่ฝันใฝ่ บรรจบรูปแล้วยากเกินพรากไป ตราบบรรลัยชีพม้วยลงด้วยกรรม O เหมือนรอบบุญแรงบาปได้สาปส่ง ตรึงจำนงคงอยู่ให้รู้สัม- ผัส .. อ่อนหวานน้อมแนบ .. ที่แอบอำ- ลงตอกย้ำอาลัยด้วยใครนั้น O คล้ายติดตามมาทวง .. บำบวงพากย์ ก่อนพลัดพรากเลือนลับ .. แตกดับขันธ์ จึงเผยรูปรอยโจทก์ .. ชี้โทษทัณฑ์ ผูกรัดพันชีพเชื้อด้วยเยื่อใย O ถวิลรูป .. ฤๅเว้น-อยากเห็นหน้า ละห้อยหาอาวรณ์ .. เกินผ่อนไหว หรือบาปกรรมเคยสร้างแต่ปางใด รุมเร้าใจตรึงมั่น .. แต่สัญญา O แม้นรอบกรรมวงวัฏฏ์ของสัตว์โลก จะเจือโศกเคล้าคลุกไปทุกหน้า คงยอมรับชะตากรรม .. ให้นำพา ล่องลอยฝ่าอาวรณ์ .. อย่าผ่อนเลย O หวังสบโทษทัณฑ์มี .. เท่าที่สร้าง พากย์เอ่ยอ้างเคยมี .. จักคลี่เผย เพื่อความอ่อนหวานละมุนอันคุ้นเคย- จะรอให้ชิดเชยอย่างเคยมี O ฤๅรับบุญร่วมบาตรแต่ชาติก่อน จึงสุดผ่อนเพลาค่ารูปราศี แรกบรรจบหัวใจจึงไหววี พ้องความวาบหวามที่เคยมีมา O คงตักบาตรร่วมขันแต่วันก่อน ดาลถ้วนคำบวงอ้อนกลับย้อนหา จำหลักความมุ่งมั่นลงสัญญา เพื่อตรึงตราแต่ในน้ำใจเดียว O จักรอคอยละห้อยเห็นอยู่เช่นนี้ รอ-ท่าทีแววตา .. ละล้าเหลียว รอ-ดวงใจปลิดปลิวด้วยนิ้วเรียว เมื่อเจ้าเหนี่ยวเด็ดวางลง-กลางใจ
-3- O รอคอยตราบ .. พบกันในวันนี้ ก็วันที่รูปฝัน .. พร้อมฝันใฝ่- บรรจบหวานผ่านเจือ .. สู่เนื้อใจ ร่วมอาลัยผูกพันตามสัญญา O รอคอยตราบ .. พบกันในวันนี้ ในวันที่หวานละมุนและคุณค่า- ได้เติบตนผ่องผาย .. สบสายตา เจ้าเอย .. รู้ไหมว่า .. ใครอาวรณ์ ?
Create Date : 23 มกราคม 2557 |
Last Update : 1 พฤษภาคม 2566 21:03:38 น. |
|
14 comments
|
Counter : 3558 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 88.74.70.14 วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:14:02:31 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:14:24:56 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 88.74.70.14 วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:15:55:42 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ IP: 171.100.146.55 วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:22:39:31 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 88.74.70.14 วันที่: 23 มกราคม 2557 เวลา:22:57:27 น. |
|
|
|
โดย: ขวัญ (toyor ) วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:1:39:54 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:5:25:07 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 82.82.191.111 วันที่: 24 มกราคม 2557 เวลา:14:49:28 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 82.82.191.77 วันที่: 25 มกราคม 2557 เวลา:19:48:54 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 25 มกราคม 2557 เวลา:23:44:56 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 82.82.191.77 วันที่: 26 มกราคม 2557 เวลา:5:22:24 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:6:37:03 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 178.12.206.136 วันที่: 27 มกราคม 2557 เวลา:16:27:07 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 28 มกราคม 2557 เวลา:7:02:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|
ดายุ..
"O จะรับรู้บ้างไหม .. ว่าใจหนึ่ง-
จมคำนึงเวียนว่ายเกินถ่ายถอน
ความอ่อนโยนอ่อนหวาน .. เหมือนผ่านวอน-
เข้าออดอ้อน .. เร้ารัวทั้งตัวตน "
จองค่ะ
จองกุหลาบสีชมพู หอมนุ่มนวลละมุนละมัย ที่อยู่ในภาพประกอบ..
กุหลาบชื่อQueen Elizabeth Rose
มินตรามีนะ มีที่สวนในวิลล่าเพราะเป็นกุหลาบที่ปลูกได้นานตั้งแต่ฤดูร้อน ไปจนถึงฤดูใบไม้ร่วง..เกือบเข้าฤดูหนาวทีเดียว..
เป็นกุหลาบที่เพาะพันธุ์ใหม่ในปี1954 โดยนักเพาะพันธุ์กุหลาบชาวอเมริกัน ชื่อWalter E. Lammerts (1904-1996)
ดายุนี่ นอกจากจะละมุนละมัยในการเลือกคำ ยังละเอียดละออในการเลือกภาพที่จะนำมาประกอบด้วย..ฉะนั้นไม่สงสัยเลยว่า ทำไมจึงละเอียดละออในการเลือก นางอันเป็นที่รัก..