Bloggang.com : สดายุ... : O ศรัทธาสองภพ .. O

O ศรัทธาสองภพ .. O

Secret Garden - Passacaglia

O ภัตตาหาร, ปรารถนา .. ร่วมภาวะ
ในวาระมอบสู่ท่านผู้ขอ
ห้วงจิตใจดื่มด่ำ .. นั้นร่ำรอ-
การเกิดก่อนามรูป .. โลมลูบใจ
O งามรูปทรงเกศินี .. ในที่นั้น
ช่อมาลย์พันผูกแซม .. พักตร์แจ่มใส
ผืนแพรบางหอมอวลอบนวลใย
ห่วงกำไลสวมกรเจ้าอ่อนน้อย
O อธิษฐานนิรมิต .. ด้วยจิตรู้-
ธรรมพระผู้ล่มโลก .. ปวงโศกสร้อย
มือประคองค้อมคอ .. เพียงรอคอย-
ก่องดงามแช่มช้อย .. ทุกรอยกรรม
O เช้านั้นเรื้องพันแสงโลมแหล่งหล้า
พร้อมปัญญาอำไพเรื้องให้สัม-
ผัสกล่อมเกลาทุกข์โศกปวงโลกธรรม
อันคอยย้ำยุดอยู่ .. ไม่รู้ลา
O กรประคองน้อมกายถวายภัตต์
ด้วยแรงศรัทธาใจผู้ใฝ่หา
หมายอำรุงบาทพิถีผู้ลีลา-
ธรรมจักรยาตรา .. สู่หล้าไกล
O น้อมใจลงจดจำพระธรรมพจน์
บริบทคอยสดับ .. ก็ขับไข
เข้าล่มลาญหม่นมัวในหัวใจ
เผยร่องรอยสดใสผ่านนัยน์ตา
O ครั้งนั้นรูปละม่อม .. เจ้าน้อมเศียร
รับพากย์เธียรกล่อมสู่ .. เพื่อรู้ว่า-
สุดเส้นทางตามตัด .. คืออัตตา-
ต้องถูกพล่าผลาญหมด .. ทุกบทตอน
.
.
O ครั้งนี้มือก้มกราบระนาบพื้น
ด้วยใจตื่นตอบรู้ .. คำ-ผู้สอน
รูปองค์พระ, แพงเจ้า, เหมือนเว้าวอน
คอยเตรียบตอนรอใจ .. มุ่งไขว่คว้า
O เรียวนิ้วพระวางตั้งบนหน้าตัก
เมื่ออีกรูปเรียวพักตร์ .. เกินหักฝ่า
ล้อมกักกุมวิญญาณ .. นับนานมา
เติบเต็มช่วงปรารถนา .. ในท่าที
O เงียบงามจากห้วงใจ .. ผู้ใฝ่หา
รอคอยเพียงคุณค่าและราศี
จักโน้มนัยมอบสู่เพื่อชูชี-
วาตม์หนึ่งกอปรด้วยฤดี .. ดวงที่รอ
O รูปองค์พระเลื่อมทอง .. งามผ่องแผ้ว
หากอีกแววตาชม้อย .. คล้ายลอยล่อ
พร้อมหนึ่งรูปรอยเฝ้าพะเน้าพะนอ
อยู่เคลียคลอหยอกเย้า-รูปเยาว์นั้น
O พริ้มพักตร์ผ่านรุมเร้า .. รูปเยาว์เอ๋ย
คงยากเลยล่วงไปจากใฝ่ฝัน
สำรวมจิตฝ่าคราญอยู่นานวัน
ยังตีบตันปัญญา .. จักฝ่าไป
O เพียงเจ้า-เผยผ่าน, รูปคราญน้อย
ก้มกราบพระแช่มช้อย .. เหมือนคอยให้-
แววตา, ความวนว่ายอยู่ภายใน-
ห้วงจิตใจผู้หนึ่งซาบซึ้ง- รอ
O ภัตตาหาร, กาลนั้น .. ร่วมฉันทะ
ในวาระมอบสู่ท่านผู้ขอ
ในแรกรุ่งอรุณยาม .. นั้นงามพอ-
การเกิดก่อรูปนิมิต .. โลมจิตใจ
O อรุณนี้รุ่งยาม .. สูรย์วามแสง
เพียงรูปแพงเยาว์นั้น .. ที่สั่นไหว
จินตภาพฉาบฝันของวันใด
ก็ยังใฝ่ฝันหา .. รูปอาวรณ์
O ระยับงามตามบท .. ปรากฏเพื่อ
รอจู่โจมอุ่นเอื้อ .. จนเหลือถอน
เริ่มบทแสงตรู่สาง .. ในต่างตอน
เพื่อสุมซ้อนรอบระยับ .. ลงทับทรวง
O ลอยเลื่อนขึ้นทอดแสงโลมแหล่งหล้า
เพื่อคุณค่าอ่อนโยน .. จักโชนช่วง
เติมเต็มความวาดหวัง .. ใจทั้งดวง
แทรกความห่วงใยล้น .. ให้ล้นใจ
O เช่นระยับช่วงพิลาส .. เมื่อพาดผ่าน
ย่อมตระการบริบท .. ด้วยสดใส-
ของรูปคราญโฉมเฉลา .. ผู้เยาว์วัย
กับอ่อนไหวอ่อนหวาน .. เจ้าผ่านมา
O หรือ-เพรงบุญหมุนรอบ .. มาตอบแทน
ตรึง-รูปแถน .. เฝ้าแต่คอยละห้อยหา
บันดลช่วงหอมหวานแห่งมารยา
ให้เสพรับคุณค่า .. เกินกว่าล้าง
O อ้อมคำนึงโอบแล้ว .. เพียงแผ่วเบา
อุ่นรูปเยาว์ .. แอบอยู่ฤๅรู้ห่าง
ออดอ้อนเสียงเอ่ยเอื้อน .. นั้นเลือนลาง
รำพัน-ต่างจุมพิต .. มอบ-ชิดเชย
O หลับตาในอ้อมกอด .. ฟังพลอดพร่ำ
ด้วยความ, คำ .. เรียงร้อย .. จะค่อยเผย-
แรงอาวรณ์หยั่งย้ำ .. ผ่านรำเพย
ว่ามากเกินพากย์เอ่ย .. อันเคยมี
O แจ้ง-ใช่ไหม .. ดวงวันในชั้นฟ้า
ฤๅเท่าความแจ่มจ้า .. รูปราศี
แรงอาวรณ์อาลัย .. รอบไมตรี
จักคลายคลี่คลุมล่วง .. ถึงดวงวัน
O เห็นใช่ไหมระยับช่วงในดวงเนตร
แต่ล้วนเลศนัยช่วง .. จากทรวงขวัญ
เพื่อเผยออกลึกล้ำแห่งสัมพันธ์
เช่นเชือกควั่นเป็นเกลียว .. กอดเกี่ยวไว้
O คง-เพรงบุญหมุนวง .. มาตรงคาบ
เลือนลบบาปขวางกั้น .. พาฝันใฝ่-
บรรจบวงจดรอบรับตอบนัย
เมื่ออ่อนไหวอ่อนหวานเกินต้านแล้ว
O แก้วน้ำค้างพร่างอยู่ .. ก็รู้สิ้น
เมื่อแว่วยินกระซิบเสียง .. แม้นเพียงแผ่ว
ตารับรู้พริ้มพรับ .. เนตรวับแวว-
เมื่อเนตรแผ้วผ่องผกาย เหลือบชายมา !
O แก้วน้ำค้างพร่างอยู่ .. ย่อมรู้สิ้น
หากถวิลในชาติผู้ปรารถนา-
กลับเผยรูปภพชาติ .. ลงพาดคา-
ทุกอัสสาสะช่วงผ่านดวงใจ !

Create Date : 22 กรกฎาคม 2556

Last Update : 22 เมษายน 2566 20:55:02 น.

0 comments

Counter : 3004 Pageviews.