|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O

Giovanni Marradi - Ecstasy
O แว่วยินไหม .. รำพันดวงขวัญเอ๋ย ฝากให้ .. ลมรำเพยรำพึงผ่าน ว่า .. ค่ำนี้แสงดาวคงร้าวราน จาก .. ความหวานโชนช่วงในดวงตา O จันทร์เอย .. เลื่อนขึ้นฟ้า .. ช้าช้าก่อน ให้ความวอนเว้าปวง, แรงห่วงหา- ได้ทอดเสียงกระซิบความ .. ส่งข้ามมา- กล่อมหัวใจปรารถนา .. ผ่านราตรี O ชะลอการเลื่อนดวงขึ้นสรวงฟ้า เพื่อรอแสงในตารูปราศี- ทอดทอแววสวาทสู่ .. ให้รู้ที- รู้ท่า .. ความใยดี - ผู้มีใจ O เห็นไหม .. แสงอ่อนโยนแต่โพ้นภพ ทอดฝ่าพลบ .. ฝ่าฝัน .. ถึงกันได้ ฝัน .. ที่รอคาบช่วงแห่งดวงไฟ- เชื่อมอาลัยผูกพัน .. ลงสัญญา O หนึ่งหัวใจทะยานสู่ความรู้สึก ดำดิ่งลึกลอดบ่วงความห่วงหา เชื่อมอาวรณ์ช่วงฉายผ่านสายตา ล่มทุกแสงจันทราจนล้าเลือน O จันทร์เอย .. จันทร์เจ้า .. ช่วยเว้าวอน- ความออดอ้อนรำบายลงป่ายเปื้อน- ดวงใจผู้ห่วงละห้อย .. เพื่อคอยเตือน- ให้ .. ถวิลทุกเขยื้อนขยับใจ O ดู .. ธารดาวทอ-ดวงบนสรวงสวรรค์ แทนดวงตาทอฝัน .. ที่สั่นไหว- ด้วยรูปรอยเจ้านั้น .. เช่นจันทร์ไกล- แต้มรูปต่ายลงไว้ .. ที่ในดวง O ช่างเนิ่นนานหนักหนา .. แต่ครานั้น ก่อนรูปฉันทาชาติจะขาดช่วง นับภาพซึ่งสุมใส่อยู่ในทรวง ล้วน รูปพวงดวงพักตร์จำหลักพร้อม O ค่อยเบือนเหลียวสบลักษณ์ .. รูปพักตร์ล้ำ มือกุมกำเรียวก้อย .. เอ่ยถ้อยกล่อม หยาดน้ำตาร่วงตก .. ห้วงอกตรอม- ก็แวดล้อมกาลลาด้วยอาลัย O ฝ่าลานทุ่งรุ้งทองลอยล่องถึง ธารดาวซึ่งทอส่องความผ่องใส รอบวงกัปหมุนกาล .. ตราบนานไกล- จนบรรจบรูปใจ .. เช่นในจันทร์ O ยังเป็นจันทร์ดวงเดิมที่เริ่มฉาย- แสงลงป่ายเปื้อนโลก .. เมื่อโศกศัลย์, - เสียงคร่ำครวญ-ล่มลาญแต่นานวัน หลังรูปขวัญเผยกายต่อสายตา O ยิ่งต่ายแต้มในจันทร์ .. เจ้าขวัญน้อย เมื่อผ่านเผยรูปรอยมาคอยท่า ก็สอดรับรูปฝันในสัญญา เสน่หาในอก .. ฤๅยกพ้น ? O ลมเยียบเย็นโรยฝ่าขอบฟ้ากว้าง ในท่ามกลาง ดาวช่วงที่ร่วงหล่น แรงอาวรณ์เวียนวก .. ในอกคน- ก็เวียนจนอ่อนแรง .. แล้วแพงน้อย ! O ป่านฉะนี้ร่างนั้นในบรรจถรณ์ จะรุ่มร้อนเย็นเยียบหรือเงียบหงอย หรือมองดาวไกลลิบตาปริบปรอย หรือละห้อยห่วงหา .. ทั้งราตรี ? O จน-นกค่ำส่งเสียงจำเรียงร้อง แสงจันทร์ส่องฉาบฟ้า .. อวดราศี ก็รับรู้อาลัยความใยดี- ผ่านลมวีวาดสายรำบายความ O แสงพรายประกายพรึกอันลึกลับ ก็ค่อยพรับพรายดวง .. คล้ายหวงห้าม- แรงอาวรณ์อาลัยพึงไหลลาม- ล้อมรูปทรามสวาดิชู้แต่ผู้เดียว O มวลเมฆดำมืดมนเคยหม่นเศร้า และเวิ้งฟ้าเงียบเหงาเคยเปล่าเปลี่ยว กลับเลื่อนรูปจนเห็นเป็นเส้นเกลียว- ของสายใยพันเหนี่ยว .. รูปเรียวนั้น O แล้วค่ำก็ถูกกลืนด้วยคลื่นดาว จนห้วงหาวไกลลิบกระพริบสั่น แล้วลมก็ร้องร่ำเสียงรำพัน- เพื่อโอบขวัญอบร่ำ .. ด้วยคำชาย O เบื้องไกลพู้นเวิ้งว้าง .. ที่กลางหาว กลาดเกลื่อนดาวลอยดวงขึ้นช่วงฉาย หลากสีสันท่ามกลางแสงพร่างพราย ก็เพียงหมายแสงช่วง .. ของดวงเดียว !
Create Date : 02 มิถุนายน 2556 |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2566 10:56:12 น. |
|
4 comments
|
Counter : 3475 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: ฟาง IP: 118.172.197.72 วันที่: 5 มิถุนายน 2556 เวลา:20:41:10 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 6 มิถุนายน 2556 เวลา:5:40:10 น. |
|
|
|
โดย: ฟาง IP: 118.172.197.230 วันที่: 6 มิถุนายน 2556 เวลา:22:29:56 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 7 มิถุนายน 2556 เวลา:5:43:31 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|
น้ำผึ้งเดือนเจ็ด..ถึงแม้จะไม่ค่อยหวานซักเท่าไรนัก..แต่น้ำผึ้งเดือนเจ็ดก็ยังแฝงด้วย ความชุ่มชื่นและเขียวขจีของฝนแรกที่โปรยปรายนะคะ..
พี่ชายสบายดีนะคะ