Bloggang.com : สดายุ... : O คือ .. เจ้า .. O

O คือ .. เจ้า .. O

Music : Autumn Rose
By : Ernesto Cortazar

O สุดรอคอย .. ค่อยเห็นว่าเป็นเจ้า
กี่ภพกาลผ่านเล่าที่เฝ้าหา
เหมือนพิมพ์ภาคฝากมั่นลงสัญญา
ให้ตรึงตราแต่ในน้ำใจเดียว
O เกิดแต่เมื่อ .. ออดอ้อนเจ้าอ่อนน้อย
ที่เฝ้าคอยโต้ตอบให้ลอบเหลียว
สายใย-อย่างแฝงเร้น .. ฟั่นเป็นเกลียว
เข้ารั้งเหนี่ยวใจตื่น .. รับชื่นบาน
O จนเร้ารุมสุมซ่อน .. ความวอนว่า-
ผ่านพรรณนาเว้าวอน .. แสนอ่อนหวาน
เพื่อผ่านเผยความปวงแห่งดวงมาน
ที่เฝ้าแต่ทรมาน .. นับนานมา
O สืบผ่านความสุจริตในจิตที่-
อ่อนหวานอ่อนโยนมีในทีท่า
วางความสัตย์ในจิตเป็นฤทธา
แลกคุณค่างามพร้อม .. ห่มห้อมใจ
O สืบผ่านการรอคอย .. ละห้อยเห็น
รุมเร้าเป็นรูปประทับ .. ยามหลับใหล
จนลำดับงดงามของความนัย
คือซาบซึ้งอาลัย .. เริ่มไหวตัว
O จากอ่อนหวาน .. อ่อนละมุน .. แปรคุณค่า
เป็นดวงแสงแจ่มจ้า .. กลางฟ้าหลัว
เมื่อ .. ในอกแฝงเร้นการเต้นรัว
ย่อม - เมื่อหัวใจคน .. วก-วนคิด
O หลังผ่านช่วงวรรษา .. สิ้นห่าฝน,-
ไฟคำรนบนสรวง, กลางดวงจิต-
ก็แจ่มจ้ารูปน้อย .. ให้พลอยพิศ
ก็ตรึงฤทธิ์ตราอยู่ .. ให้รู้นัย
O สุดวิสัยแห่งการจะต้านหน่วง
คลี่คลายบ่วงอาวรณ์จนผ่อนไหว
ก็เมื่อในนิรมิตแห่งจิตใจ-
จะยามใด .. ถวิลอยู่แต่ผู้เดียว
O ท่ามกลางสายลมหนาว .. เมฆขาวฟ่อง
ก็เฝ้าคอยพร่ำพร้อง .. การข้องเกี่ยว
ใจเอย .. ราวปลิดปลิว .. ด้วยนิ้วเรียว-
เจ้าเอื้อมเหนี่ยวเด็ดวางลงกลางมือ
O ร้างรูปน้ำค้างใสเกาะใบหญ้า
ลมลูบฟ้าโรยริ้ว .. เสียงหวิวหวือ
คล้ายแว่วทรวงเลื่อนลั่น .. เสียงบรรลือ
เมื่อใจถูกยุดยื้อ .. อย่างดื้อดึง
O ด้วยแววเนตรลึกล้ำ .. สบ .. สัมผัส
เผยจำรัสอ่อนหวาน .. ส่งผ่านถึง
เสียงออดอ้อนเสน่หา .. ย่อมตราตรึง-
ล้อมคำนึงบีบเค้นไม่เว้นวาย
O ด้วยแววเนตรวาบหวาน .. สืบผ่านนัย
เพียงจะให้ความพิสุทธิ์เป็นจุดหมาย
มอบ .. อบอุ่นวาบ-วกในอกชาย
สรวงก็คล้าย .. ชะลอเทียบให้เหยียบยืน
O แต่ละครั้ง .. แต่ละคราว .. ลมหนาวล้อม
หัวใจคน, กลิ่นพะยอม .. ก็หอมรื่น
แววนัยน์ตาออดอ้อน .. ก็ย้อนคืน-
กลบเสียงใจเต้นตื่น .. ระรื่นรับ
O จึงครั้งคราวคาบสมัย .. หัวใจระส่ำ
คืออ่อนหวานแทรกซ้ำเป็นลำดับ
มีอ่อนโยน .. เอ็นดู .. เกินรู้นับ
เข้าจู่จับคำนึง .. ใครหนึ่งนี้
O ย่อมเกินการณ์บ่ายบี่ยง .. เกินเลี่ยงพ้น
กับอึงอล .. สั่นไหวหัวใจนี่
เสน่หา, อาลัย, ห่วง, ใยดี-
ก็โหมลีลาตื่น .. ครึกครื้นนัก
O สุดรอคอย .. ค่อยเห็นว่าเป็นเจ้า
ที่รุมเร้ารูปละม่อม .. เข้าล้อมกัก
สดับเถิด-อ่อนน้อย .. ทุก .. ถ้อย .. วรรค-
ล้วนแต่รัก .. ถวิลอยู่ .. แต่ผู้เดียว !

Create Date : 05 มกราคม 2556

Last Update : 11 มิถุนายน 2563 18:21:33 น.

0 comments

Counter : 2015 Pageviews.