Bloggang.com : สดายุ... : O รื่นลมหนาว .. O

O รื่นลมหนาว .. O

Ernesto Cortazar – Paris by Night

O ถวิล .. ความอาวรณ์ออดอ้อนเจ้า
จักใฝเฝ้ารออยู่แต่ตรู่สาง
พร้อม .. หนาวรื่นโรยตัวอยู่ทั่วทาง
คือ-เรียวร่างอุ่นรอ .. แอบ-ออ..ทรวง
O ดอกไม้หอมรวยรินล้อมถิ่น .. นั้น-
แทนผูกพันอาลัย .. อันใหญ่หลวง
เสียงวิหคพร้องพร่ำ แทนคำบวง-
บอกความหวงแหนชู้ .. ให้รู้นัย
O เห็นม่านหมอกหม่นมัวอยู่ทั่วแหล่ง
ห่วง-รูปแพงทองน้อยจะพลอยไหว-
หวั่นด้วยแรงเสน่หา .. ความอาลัย-
ที่จักไหลหลั่งรุมลงสุมทรวง !
O แดดปลายฝนต้นหนาว .. ทอวาววับ
นึก-แววตาเหม่อพรับ .. ลำดับช่วง
ใครนั่นหนอ .. ยอภาพลงทาบทวง-
จนความหวงเผยแล้ว .. บนแววตา ?
O มือกบก้มกราบลงหน้าองค์พระ
ตั้งฉันทะมุ่งมาด .. ยอวาสนา-
เข้าปรุงเปรียบเทียบขวัญ .. ร่วมบัญชา-
เสน่หาอาลัย .. อย่าได้เลือน
O นิ่งนึกด้วยเอ็นดู .. ไม่รู้แล้ว
ทองพระแผ้วเหลื่อมสู่ .. ยิ่งดูเหมือน-
ย้ำจิตให้บริสุทธิ์ และดุจเตือน-
ให้วกย้อนมาเยือนอย่าเลือนลับ
O นิ่งนึกผ่านภพชาติ, แรงปรารถนา-
ก็เหมือนว่าลึกล้ำเป็นลำดับ
ต่อหน้ารูปพระแผ้ว .. ยิ่งแวววับ-
คือแววตาพริ้มพรับ .. ตอบ-รับรู้ !
O รอบองค์พระธาตุลำปางหลวง
ความบำบวง .. วอนเว้า .. กลางเช้าตรู่
มีรูปพักตร์งามเพ็ญ, ความเอ็นดู-
ก่อภาวะตั้งอยู่ .. สุดรู้คลาย
O รอบองค์พระธาตุลำปางหลวง
ใจหนึ่งดวง .. วกวนเฝ้าขวนขวาย
มีอาวรณ์อ่อนละมุน .. ไหว-วุ่นวาย-
กับความหมายในตาส่อท่าที
O ถวิลความอ่อนไหว .. ดวงใจนั้น
จักพลิ้วสั่นละห้อยหา, แววตาที่-
หวานซึ้งแฝงอาลัยรอบไมตรี
จักเผยเยื่อใยดีออกคลี่พัน
O คิดถึงถวิลอยู่แต่ตรู่สาง
จนน้ำค้างจางรอย-จึงถ้อยขวัญ-
เหมือนมอบวางความคำมอบจำนรรจ์
เป็นกรอบกั้นเจตจินต์ให้ยินยอม
O หมอกหม่นสลัวลางจืดจางแล้ว
กระซิบแผ่วพลิ้วผ่าน .. ช่างหวานหอม
ว่า-คิดถึงถวิลอยู่เกินรู้ออม
จึงต้องน้อมลงมอบให้ตอบรับ
O แดดใส .. แผ่นฟ้าคราม .. ในยามสาย
มีความหมาย .. ส่งมอบ .. รับ-ตอบกลับ
หน้าผากเนียน, แก้มอิ่ม .. ตาพริ้มพรับ
ย่อมผุดเผยพร้อมสรรพลำดับนั้น
O แดดจ้า .. แผ่นฟ้าคราม .. ครอบยามสมัย
เมื่อสองขั้วหัวใจ .. พลิ้ว .. ไหวสั่น
กลางรำเพยลมร่ำ .. มีรำพัน-
ฝากกล่อมเกล้าถนอมขวัญ .. ว่าขวัญเอย-
O –คะเนนึกคะนึงพี่ .. ย่อมมีอยู่
แต่รูปผู้เพ็ญลักษณ์ .. ที่-มักเผย-
กรรมบทแห่งจริตให้ชิดเชย
หยอกยั่วเย้ยเสน่หา เร่งอาวรณ์
O นิ่งนึกผ่านมุ่งมาดแห่งปรารถนา
ภาพแววตาตอบเต้นเกินเร้นซ่อน
มีเยื่อใยลามรุกไปทุกตอน
ผ่านแววตาออดอ้อนเกินผ่อนปรน
O แดดใส แผ่นฟ้าคราม .. คาบยามมี-
เยื่อใยดี .. อบอุ่นแทนฝุ่นฝน
แววในตาสองดวง ย่อมช่วงจน-
แรงอำพนบนสรวง .. ต้องล่วงลับ !

Create Date : 06 ธันวาคม 2557

Last Update : 5 เมษายน 2566 18:16:13 น.

1 comments

Counter : 3857 Pageviews.

ว้าววววว
เล่นเพลงยาวเสียจนน้องคิ้วขมวดเลยนะคะ

โดย: พรหมญาณี IP: 183.88.1.146 วันที่: 3 ตุลาคม 2563 เวลา:9:47:23 น.