Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
การศึกษา
Innovation
Value Investor ..
DFC
Places to Go ..
สังคม-เศรษฐกิจ-การเมือง
ประวัติศาสตร์
Food
Home & Garden ..
SlowRock ..
Classic
Music
SweetSong
ThaiRock ..
ThaiTradition
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
กรองสองบท ..
<<
กันยายน 2557
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
28 กันยายน 2557
O จันทร์เจ้า .. O
All Blogs
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รื่นลมร่ำ .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O เสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O เส้นแสง และแรงคะนึง O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว (เพื่อคนเดียว ..) O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคำนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O กลาง .. วิสาขะมาส .. ! O
O รูปนามเอย .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O อาวรณ์ .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O กลางลมหนาว .. O
O หอมลมร่ำ .. O
O เสน่หา .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O หอมละมุน .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. (ของพี่ ?) O
O พี่รักเจ้า .. 3 O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O เพลงยาว สองเจ้าฟ้า .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O งดงามท่ามกลางฝน .. O
O เพียงเจ้า .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O หวง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา..แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O รูป นิรมิต ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O แสงดาวของหัวใจ...O
O รมยา .. สัญญา .. เสน่หา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบรอบ .. O
O กลางเหมันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O กรุ่นกลิ่น .. บุปผากรอง O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O คำมั่น .. คำสัญญา O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเจ้า .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O ฟ้าคร่ำ .. ฝนครวญ .. O
O อ้อน .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนหก .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 2 O
O เดียงสาเจ้า .. O
O รูปเอย .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O สุขศานติปีใหม่ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O เสน่หา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 1 O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O หนาวลมร่ำ .. O
O บุษบัน .. แห่งเหมันตะสมัย O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O เมื่อ .. ดาวลอยดวง .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O เห่ช้า..พญาหงส์....O
O อาวรณ์..ที่ซ่อนเร้น...? O
O สิ้น..วาสนา..O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O จันทร์เจ้า .. O
Song From A Secret Garden
O แล้วผืนฟ้ามืดดำก็รำบาย-
ด้วยเดือนเพ็ญผ่องผายกำจายแสง
เลื่อนโลกันต์หมุนเวียน .. รับเปลี่ยนแปลง
เผยงดงามสำแดง .. ในแหล่งชล
O ปล่อยริ้วเรื้องเปลื้องสู่ .. สินธูผืน
ให้-ลม, คลื่น .. ห้อมเห่ห้วงเวหน
ทุกส่วนเสี้ยวเลือนลางทั้งล่าง-บน
จึงปลาบปนริ้วพรายสู่สายตา
O แจ้งเมื่อกาลดวงวันพรากชั้นสรวง
พร้อมคาบช่วงเนตรชม้ายเหลือบชายหา
ความรู้สึกแฝงเร้นวาบ .. เต้น .. มา-
ซ้อนผ่านท่าทีหลบ .. เมิน .. สบนัยน์
O สบงามแต่ราตรี .. เริ่มลีลา
เมื่อแววตาตอบรับ .. เริ่ม-วับ .. ไหว
สบสะเทิ้นสั่นรัว .. ทั้งหัวใจ
โอ .. เยี่ยงไร จึงระส่ำ .. อยู่ล้ำลึก ?
O ฤๅ .. โคมสรวงอ้อยอิ่ง .. ลอยนิ่งอยู่
หวังเหลื่อมแสง .. ย้อนสู่ให้รู้สึก
แข่งน้ำใจหวานซึ้ง .. คำนึง .. นึก-
ว่า-ค่ำดึกคล้อยหลังแล้ว .. ยังคอย
O จวบปลายค่ำอำลาขอบฟ้า .. พ้น
ข่มมืดหม่นถ้วนบท .. ให้ถดถอย
ภาพคำนึงของใคร .. กลับไหว-ลอย
และคล้ายอ้อยอิ่งอยู่ .. ไม่รู้เลือน
O สิ้นจันทร์สิ้นคืนค่ำ .. ลมร่ำ-หนาว
เมื่อเนตรวาวรำบาย .. ความ .. ป่ายเปื้อน-
ลงบนช่วงรอคอย .. ดั่งคอยเตือน-
ว่า-หอมหวานเริ่มเขยื้อน .. ขยับตัว
O สิ้นจวงจันทร์บนฟ้า .. เมื่อหล้าต่ำ-
มีอีกจันทร์งามล้ำ .. ครอง .. ค่ำ .. หลัว
ไม่มีหรอกเวหน .. ที่หม่นมัว
แต่ทุกชั่วคาบยาม .. กลับงามนัก
O เมื่ออารมณ์จมจ่อม .. พรั่งพร้อมอยู่-
ด้วยสุดกู้ .. กลับยอม - ถูกล้อมกัก
มีหรือความอาวรณ์ .. อาจผ่อนพัก-
เพียงชั่วพักตร์รูปละม่อม .. เจ้าล้อมลน
O กุมเหงนั่นเพียบพร้อม .. ละม่อมหน้า
โหมคุณค่าเติมเต็ม .. อย่างเข้มข้น
ฤๅ-อาจทนทานไหว .. หัวใจคน
ย่อมเอ่อล้นอาลัย .. เท่าใจมี
O ใครเล่าต้องควรคิด .. รับผิดชอบ
รองรับตอบ อาลัย .. หัวใจที่-
ถูกกักกุมล้อมให้ .. คอยใยดี-
อันขีดชี้นิรมิตจากฤทธิ์พรหม ?
O ใครเล่าควรต้องคิด .. ส่งจิตถึง
กอปรคำนึงเหนี่ยวรั้ง .. ร่วมสั่งสม-
แรงถวิลปรารถนา .. ถ้วนปรารมภ์
เพื่อกุมเก็บรื่นรมย์ .. ไว้ชมเชย
O พร่างพรายจันทร์อีกดวงในทรวงนี้
จนสุดลี้หลบแล้วนะแก้วเอ๋ย
กุสุมาหอมร่ำ .. ลมรำเพย-
ช่วยผ่านเผยอาวรณ์ .. เจ้าย้อนคืน
O พร่างพรายแล้วจวงจันทร์ .. ในฝันพี่
เรื้องราศีงามพิสุทธิ์ .. ก็สุดขืน
แม้นทุกข์ทนเจ็บช้ำ .. ยอมกล้ำกลืน-
รอเจ้าย่ำเหยียบยืน .. ทั่วผืนใจ !
.
.
O ใกล้รุ่งแล้ว .. จวงจันทร์จะพลันลับ-
เหลือเนตรพรับพริ้มแต้มความแจ่มใส-
ทอดทอความอ่อนหวานที่หวานใด-
หา-เถิดในปฐพี .. ยากมีเทียม !
Create Date : 28 กันยายน 2557
Last Update : 12 เมษายน 2562 16:52:21 น.
14 comments
Counter : 1376 Pageviews.
Tweet
สดายุ...
"O พร่างพรายแล้วจวงจันทร์ .. ในฝันพี่
เรื้องราศีงามพิสุทธิ์ .. ก็สุดขืน
แม้นทุกข์ทนเจ็บช้ำ .. ยอมกล้ำกลืน-
รอเจ้าย่ำเหยียบยืน .. ทั่วผืนใจ !"
....ปุณณะ !
เรากล่าวว่า "ความดับไม่มีเหลือของทุกข์มีได้ เพราะความดับไม่เหลือของความเพลิน" ดังนี้ แล......
555
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 28 กันยายน 2557 เวลา:9:03:29 น.
มินตรา ..
ปุถุชนอย่างเราๆ คงคิดได้เป็นพักๆ
จึงยังต้องเป็นหนูถีบจักรกันอยู่ไม่รู้จบ .. เพราะธรรมชาติมันใส่อารมณ์ความรู้สึกมาให้ประจวบเหมาะเจาะกับปัจจัยคู่ของมันเสียเหลือเกิน ต่อต้านได้ยากมาก ..
เหมาะเจาะกับที่พอเห็น "รูปบางรูปล่่าสุด" แล้วก็หมดความสามารถที่จะต่อต้าน รอถูกเชือกเสน่หาคล้องคอเพียงอย่างเดียว .. และอย่างสมยอมพร้อมใจ !
โดย:
สดายุ...
วันที่: 28 กันยายน 2557 เวลา:9:42:01 น.
สวัสดีค่ะพี่กาย
สบายดีนะคะ นานๆๆได้เข้ามาทักทายเสียที ความไพเราะยังคงเดิม วนกลับไปอ่านผ่อนคลายไปเยอะเลยนะคะ แนะนำให้นักศึกษาเอกภาษาไทย เข้ามาอ่านBLog ของพี่ พากันเคลิ้มกันเป็นแถวเลยค่ะ
โดย: ม่านแพร IP: 202.29.178.32 วันที่: 28 กันยายน 2557 เวลา:15:39:27 น.
สดายุ..
พระปุณณะเถระ นี่ มินตรารู้จักมาตั้งแต่ มัธยม..
คุณครู เล่าให้ฟังเวลาทะเลาะกัน ในรายการฟ้องคุณครู เรื่อง"คนโน้นมาว่าหนู"...
คุณครูก็เลยยกเนื้อความใน "ปุณโณวาทสูตร "มาให้ฟัง..
และจำได้ว่ามีพระปุณณะสององค์
๑. พระปุณณะ เป็นบุตรของนางมันตานีพราหมณี...เป็นหลานของพระอัญญาโกณฑัญญะ
และได้แสดงธรรมถวาย พระอานนท์ จนพระอานนท์ได้บรรลุพระโสดาปัตติผล
๒. พระปุณณะผู้เป็นคนไทย (ชาวสระบุรี) คนแรกที่ได้บวชในพระพุทธศาสนา
แล้ว เราก็จำ "ปุณโณวาทสูตร " มาล้อเลียนกันว่า
เค้าด่า ดีกว่า ตบตี 555
จำได้แต่เรื่องซนซน นะ..ว่าไหม..
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 28 กันยายน 2557 เวลา:17:51:00 น.
ม่าน
ตกลงตอนนี้สอนระดับไหนนี่ .. มัธยมปลายหรือมหาวิทยาลัย ..
แล้วยังอยู่ราชบุรีหรือเปล่า ?
หลังๆ พี่ไม่ค่อยได้เขียนใหม่เท่าไร .. เอาของเก่ามาเปลี่ยน .. เปลี่ยนรูป เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนเพลง เติมใหม่สักบทสองบท .. แค่นั้นเอง
สบายดีแน่เลยใช่ไหม ?
มีแฟนรึยัง ?
มินตรา ..
ชื่อพระสาวกในสมัยพุทธกาลมีมาก จำไม่ไหว ส่วนใหย่จะจำได้เฉพาะที่มีความเกี่ยวข้องกับประเด็นสำคัญ เป็นต้นว่า ภิกษุ สาติ เกวัตตบุตร ที่แสดงมิจฉาทิฏฐิออกมาเรื่องวิญญาณล่องลอยหลังการตายแบบพรามหณ์จนพระพุทธเจ้าต้องเรียก "โมฆะบุรุษ"
และแนวคิดโมฆะบุรุษนี้กลับแพร่หลายไปทั่วเมืองไทยอย่างน่าหัวร่อ
หรือกรณี กาลามสูตร ที่ตรัสแก่ชาวกาลามะ เรื่อง ความที่ยังไม่ควรเชื่อ 10 ประการ
เริ่มเท้าความหลังไปยังวัยเด็กบ่อยขึ้น ทำให้มองเห็นภาพรวมๆ ชัดเจนขึ้น .. ที่ว่า ..
.. กินของร้อน
.. นอนตื่นเช้า
.. เล่าความหลัง
ขอคารวะท่านผู้อาวุโสขอรับ
555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:5:24:32 น.
สดายุ..
" แก่ก็แก่ความรู้ ใช่อยู่นาน"
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:5:33:23 น.
อ้อ..
มินตรายังไม่นอน..
ใครที่ ".. กินของร้อน
.. นอนตื่นเช้า"...เชิญรับกลับไปนะ
return to sender 555
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 29 กันยายน 2557 เวลา:5:37:48 น.
สดายุ.. พวก "นอนตื่นเช้า"
"O ใกล้รุ่งแล้ว .. จวงจันทร์จะพลันลับ-"
...............
"หา-เถิดในปฐพี .. ยากมีเทียม !" 555
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:2:37:24 น.
มินตรา
โน๊ตบุ๊คเสีย ทำท่าจะต้องเสียเงินเปลี่ยนใหม่นะนี่
มินตราใช้รุ่นไหนอยู่
โดย: สดายุ IP: 171.100.147.200 วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:6:44:39 น.
สดายุ..
11" MacBook Air ค่ะ
ใช้ติดกระเป๋าถือ
ไม่มีความรู้ทางเทคนิคเลย แต่ต้องทำงาน ต้องใช้
รำคาญ Ultrabook ของ Samsung เครื่องร้อน ง่าย
คนเยอรมัน ในวงวิชาการใช้ apple กัน ทนดี
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:9:54:10 น.
มินตรา ..
ถ้าซื้อหวยล่ะก็ ถูกเลยนะนี่ 55
สาวน้อยที่ โมนาช ก็ใช้ Mc Pro
ตัวน้อยที่ นครปฐม ก็ใช้ Mc Pro
และสาวเหลือน้อยที่เยอรมัน ใช้ Mc Air
ผมติดอยู่เรื่องเดียวหากจะย้ายไปเป็นสาวกนวัตกรรมอย่าง แอปเปิล คือ AutoCad ไม่แน่ใจว่าจะไปกันได้ดีแค่ไหนกับตระกูล Mc
ส่วนงานเสมียนอย่าง word excell คงมีคล้ายๆกันนะ
กำลังเช็คราคาที่เมลเบิร์นว่าจะถูกกว่าไทยไหม
ที่เยอรมันราคาเท่าไรครับ คิดเป็นเงินไทย
โดย:
สดายุ...
วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:19:10:20 น.
สดายุ..
ราคาแอปเปิ้ลนี่จะเท่ากันทั่วโลก นะ เท่าที่ทราบ
ประมาณพันยูโร
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:20:51:58 น.
สดายุ...
เท่าที่สังเกตุนี่ สดายุ ก็ใช้ แอปเปิ้ล เพราะ โปรแกรมภาษาไทยจะมีปัญหาเมื่อใส่สระสองตัวพร้อมกัน เช่น คำว่า "น้ำ " จะใช้สระ "ำ " และ สระ "้" จะคลาดเคลื่อนบ่อย
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:20:58:10 น.
มินตรา ..
ผมใช้ toshiba มาสองเครื่องแล้ว และลง window เพราะมีโปรแกรมรองรับเยอะกว่า ..
เพียงแต่เครื่องนี้ใช้มา 5 ปีแล้ว สเปคมันก็ไม่ได้ดีอะไรนัก แค่พอลงโปรแกรมเถื่อนได้ง่ายๆ เท่านั้น 55
เพิ่งไปดู DELL รุ่น i7 จอ touch screen มาราคายังพอๆกับ McAir เลย .. 3 หมื่นกลางๆ
แค่ไว้ ..
..ท่องเนต pantip facebook
..ทำตารางคำนวณใน excell รวมทั้ง data table
..เขียนทั่วไปด้วย word
..ออกแบบกลไกทาง mechanic ด้วย AutoCad
..ดูหนัง ฟังเพลง
ประมาณนี้
เรื่องภาษาไทย ไม่ค่อยมีปัญหาในหน้าจอผมนะ เครื่องมินตราอาจจะเห็นคลาดเคลื่อนเพราะเป็นเครื่องตระกูล Mcหรือเปล่า .. ผมไม่แน่ใจนะ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 30 กันยายน 2557 เวลา:21:18:38 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [
?
]
O อุปาทานรูป .. O
๑๔
O ชลพินธุรินภวะละหลั่ง
นภะฝั่งก็พร่างไฟ-
ด้วยดาริกาสมะสมัย
รุจิไล้ประโลมหลัว
O เย็นรื่นเพราะคลื่นวตะระลอก
ขณะหมอกก็หม่นมัว
เผยร่าง .. ระหว่างพรรณะระรัว-
พะ-เหยาะยั่ว .. กะเยียบเย็น
O คู่ดาวอะคร้าวรหัสะนัย
ก็ประไพประภาพเพ็ญ
ยามชายชม้ายพิศะ บ เร้น-
นยะเต้นขจ่างตา
๘
O เกิดแต่เมื่อเดือนฉายที่ปลายช่วง-
ดาวเลื่อนดวงหันเห .. ลับเวหา
แทนที่ด้วยคำมั่นคำสัญญา-
ขึ้นค้ำฟ้าแทนช่วง .. ของดวงไฟ
O เกิดแต่เมื่อชาติภพบรรจบรูป
เมื่อเปลวเทียนควันธูป .. ลอยวูบไหว
ภาพแววตาสั่นรัว .. คล้ายหัวใจ-
ต้องเลศนัยแรงชู้เข้าจู่โจม
O เสียงธรรมพระ .. จะแจ้งสำแดงสอน
เพื่อดับร้อนข่มทุกข์ที่ลุกโหม
ในอกผู้สั่นระทึกเสียงครึกโครม
ฤๅอาจโซรมให้ซบ .. เพียงสบธรรม ?
O คำพระว่า .. ตามองสบต้องรูป
ใจอาจวูบวาบเผลอ .. ถึงเพ้อพร่ำ
ด้วยรูปการหวานหอม .. ช่วยน้อมนำ-
พาเหยียบย่ำเวทนา .. สู่อาวรณ์
O คำพระว่า .. อารมณ์หากข่มไหว
จงข่มไว้ด้วยธรรมท่านพร่ำสอน
ตาสบรูป .. ภพชาตินั้นอาจทอน-
ให้ขาดตอนขาดช่วง .. จนล่วงรอย
O เสียงพระเทศน์ยังแว่วไม่แล้วล่วง
เพื่อคอยหน่วงเหนี่ยวโลกพ้นโศกสร้อย
หากแววตาใครหนอเหมือนรอคอย-
เหลือบ .. ชม้อยชม้ายสู่ .. ให้รู้ความ
O เปลวเทียนและควันธูปยังวูบไหว
เมื่ออกใจเสพทราบ .. รสวาบหวาม
รูปพักตร์เอย .. โลมรุกเข้าคุกคาม-
จักข่มข้ามบ่ายเบี่ยงเอาเยี่ยงไร ?
O จนสิ้นเสียงพระเทศน์, แววเนตรนั้น-
จากลอบเหลือบสบกัน .. ค่อยสั่นไหว
คล้ายเลือดซับแก้มก่ำ .. อยู่รำไร
เมื่ออาลัยอาวรณ์ สุดผ่อนลง
O เมื่อนันทิ .. ผลิเล่ห์ในเวทนา
จนอุปาทานขับ .. ขึ้นรับส่ง
สร้าง-ภพชาติเป็นกรรมขึ้นดำรง
แรงจำนงก็เผยแล้วผ่านแววตา
O อธิษฐาน .. เยี่ยงไรหนอใจนั่น
ให้-ผูกพันเฝ้าคอยละห้อยหา ?
หรือ-ชาติใดพานพบเพียงสบตา-
ให้รองรับเสน่หาทุกคราครั้ง ?
O ครั้งนั้น .. คงตั้งจิตอธิษฐาน-
จึงสืบผ่านถ้อยคำด้วยน้ำหลั่ง-
ลงให้พื้นปฐพินทร์ได้ยิน .. ฟัง-
จนรับรู้กำลัง .. ความตั้งใจ
O จึงวันนี้ .. รูปน้อยเหมือนคอยอยู่
คอย-รับรู้ .. รับรองความผ่องใส
ปรากฎขึ้นเทียบค่าความอาลัย-
กับรูปในความฝันจากวันเพรง
O เรียวรูปนิ้วจับของประคองถวาย
ก็คลับคล้ายรูปนิมิตเคยพิศเพ่ง
จันทร์เคยทอแสงปลั่งกลางวังเวง
ก็ยังเปล่งปลั่งงาม .. จนยามนี้
O จันทร์ที่ลอยกลางสรวง .. ยังดวงเดิม
รูปต่ายเติมแต้มลงยังคงที่
เช่นรูปในแววตา .. กอปรท่าที-
แห่งใยดีอาวรณ์ .. ออดอ้อนนั้น
O ยังอ่อนโยนอ่อนหวาน .. จนปานว่า-
แววในตาลอบชม้ายยังส่ายสั่น
สั่งชี้จิตวิญญาณจากวานวัน
ก่อนครั้งสัญญาชาติจักขาดวง
O เปลวเทียนและควันธูปยังวูบไหว
เมื่ออาลัยพิสวาดิด้วยชาติหงส์
เริ่มเร้ารุกคุกคาม-ตั้งจำนง-
ต่อรูปองค์เบื้องหน้าอย่าท้าทาย
O เหมือนแว่วธรรมพุทธา, เมื่อตาจ้อง
เรียวรูปนิ้วจับของประคองถวาย
แต่บัดนั้นอุปาทานก็พานกาย
เมื่อดวงเนตรนั้นชม้ายเหลือบชายมา
O สิ้นเสียงธรรม, นันทิ-กลับผลิช่วง-
ขึ้นในดวงจิตคอยละห้อยหา
เติมแต้มรูปอภินันท์ ลงสัญญา
ชี้, บัญชาให้สำทับชั่วกัปกาล
O เสียงพระเทศน์พ้นผ่านไปนานแล้ว
ลมยังแผ่วยังพลิ้วเป็นริ้วผ่าน
เมื่อ .. ดวงตาพรับพริ้ม เผยยิ้ม .. ปาน-
ช่วยเหยียบโลกทรมาน .. ให้ .. ลาญลบ !
O เสียงไก่ขันแว่วฝ่าอุษาสมัย
บอกจันทร์ให้งำรอยแล้วถอยหลบ
เพื่อเปิดฟ้าแรกวันให้ครันครบ-
การบรรจบรูปธรรมแสนอำพน
O ลมหนาวพลิ้วผ่านอยู่แต่ตรู่สาง
หมอกก็คลี่ม่านพรางทั่วทางถนน
หนาวเนื้อตัว, หนาวในหัวใจคน-
นั้น-หนาวจนถวิลอุ่น .. ไว้หนุนทรวง
O เม็ดน้ำค้างวางหยาด .. เรียงหยาดรับ-
การทอดทับแต้มแต่งด้วยแสงสรวง
จึงเห็นรูปเพชรพลอย .. นั้นลอยดวง-
พร้อมรูปหวงพร่างแพร้วในแววตา
O แววระยับวามช่วง .. ในดวงเนตร
ค่อยเผยเลศนัยเผดียง บอกเดียงสา
ทั้งพฤติ, รูปนาม .. ย่อมล่ามอา-
รมณ์ .. ผู้อุปาทานขับ แนบกับใจ
O มุขมณีน้ำระยับ .. ย่อมจับจิต-
ผู้เพ่งพิศ-อภิรมย์, ฤาข่มไหว
เห็นแต่เพียรจับจ้องหมายมองไป
เสพรูปนามเพ็ญพิไล .. หวัง-ไขว่คว้า
O เห็นงามก็ว่างามไปตามเห็น
กับแฝงเร้นกรณีทุกทีท่า
ดั่งดวงแก้วเหลื่อมประกายต่อสายตา
เพื่อร่ำรอเสน่หาจากตาชาย
O เห็นงามคุกคามฝ่า .. แววตาสบ
ย่อมบรรจบลุกลามเป็นความหมาย
ถวิลแต่คุณค่าอันพร่าพราย
ที่โชนฉายแววมณีเป็นสีเดียว
O ทุกพื้นเหลี่ยมมุมรัตน์ .. จำรัสแสง
เหลื่อมสำแดงรูปรอยให้พลอยเหลียว
ผ่านแววตาแฝงเร้น .. ราวเส้นเกลียว-
เคลื่อนเส้นเข้ารัดเหนี่ยว .. พันเกี่ยวใจ
O แล้วม้วนเส้นม้วนปลายเก็บปลายเงื่อน
จนสุดเคลื่อนสุดคลาย .. ต้น-ปลาย .. ไหว
เพื่อเสพรับอุ่นอายจากภายใน-
อุ่นอาลัยให้ระรุม .. คอยสุมลน
O แต่บรรจบก็ลุกลามเป็นความหมาย
แววตาคล้ายจำนรรจ์นับพันหน
กระนั้นแล้ว .. หวั่นไหว .. และใจคน
จักหลุดพ้นพรากได้เยี่ยงไรกัน
O เห็นมณีน้ำระยับงามจับจิต
ย่อมต้องคิดหมายปอง ตระกองขวัญ
เพื่อยึดโยงปักปลูกความผูกพัน
ไปชั่วกัปชั่วกัลป์พุทธันดร
O คะเนนึกคะนึงอยู่แต่ตรู่สาง
ที่แววอางขนางเห็นเกินเร้นซ่อน
ที่แสงในแววตาผู้อาทร
สบ-เว้าวอน .. เพรียกถวิลเพรียกจินตนา
O คะเนนึกคะนึงอยู่ไม่รู้สิ้น
เปลี่ยวเหงาย่อมพังภินท์จนสิ้นท่า
เมื่อแสงวามผ่องแผ้วในแววตา
เผยต่อหน้าพาโลกพ้นโศกซม
O แววมณีงามเพ็ญ .. เมื่อเต้นตอบ-
โลกโดยรอบเคยระยับก็ลับ .. ล่ม
เหลือเพียงงามเบื้องหน้าให้ปรารมภ์
รอขับข่มทุกมณี ในที่นั้น
O เม็ดน้ำค้างทุกหยาด .. บำราศแล้ว
เหลือเพียงแก้วมณีพราย .. ยังส่ายสั่น
ครองภาวะโชนช่วง .. เมื่อดวงวัน-
ราวจักบรรลัยล่วง ด้วยดวงตา !
New Comments
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
พจนานุกรมพุทธศาสน์
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
bloomberg.com
bank of thailand
The Times
inn - news.co.th
กรุงเทพธุรกิจ
มติชน
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
set
settrade
efinancethai
investorchart
isra-news
google
ไตรปิฎก
speed-test
voiceTV
moneyChannelTV
nhkWorldTV
CNN
BBC
ลักษณะคำประพันธ์ไทย
DNN
iplocation
club-vi
siamchart
กลต
Ratio
Calculate-Beta
YahooFinance
Morningstar- FCF
Yahoo
Ruayhoon
iLaw
Investing
Graph of Investing
LPGA - Golf
FINNOMENA
ทันหุ้น
บ้านกลอนไทย
วชิรญาณ
onlinevideoconverter
ศิลปะวัฒนธรรม
korean series
dividend
fashionTV
พจนานุกรม
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [?]
สดายุ...
"O พร่างพรายแล้วจวงจันทร์ .. ในฝันพี่
เรื้องราศีงามพิสุทธิ์ .. ก็สุดขืน
แม้นทุกข์ทนเจ็บช้ำ .. ยอมกล้ำกลืน-
รอเจ้าย่ำเหยียบยืน .. ทั่วผืนใจ !"
....ปุณณะ !
เรากล่าวว่า "ความดับไม่มีเหลือของทุกข์มีได้ เพราะความดับไม่เหลือของความเพลิน" ดังนี้ แล......
555