Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
การศึกษา
Innovation
Value Investor ..
DFC
Places to Go ..
สังคม-เศรษฐกิจ-การเมือง
ประวัติศาสตร์
Food
Home & Garden ..
SlowRock ..
Classic
Music
CountrySong
SweetSong
ThaiRock ..
ThaiTradition
ลูกทุ่งไทย
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
กรองสองบท ..
<<
มีนาคม 2561
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
3 มีนาคม 2561
O อาวรณ์ .. O
All Blogs
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รื่นลมร่ำ .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O เสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O เส้นแสง และแรงคะนึง O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว (เพื่อคนเดียว ..) O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคำนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O กลาง .. วิสาขะมาส .. ! O
O รูปนามเอย .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O อาวรณ์ .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O กลางลมหนาว .. O
O หอมลมร่ำ .. O
O เสน่หา .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O หอมละมุน .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. (ของพี่ ?) O
O พี่รักเจ้า .. 3 O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O เพลงยาว สองเจ้าฟ้า .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O งดงามท่ามกลางฝน .. O
O เพียงเจ้า .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O หวง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา..แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O รูป นิรมิต ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O แสงดาวของหัวใจ...O
O รมยา .. สัญญา .. เสน่หา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบรอบ .. O
O กลางเหมันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O คำมั่น .. คำสัญญา O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเจ้า .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O ฟ้าคร่ำ .. ฝนครวญ .. O
O อ้อน .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนหก .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 2 O
O เดียงสาเจ้า .. O
O รูปเอย .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O สุขศานติปีใหม่ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O เสน่หา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 1 O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O หนาวลมร่ำ .. O
O บุษบัน .. แห่งเหมันตะสมัย O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O เมื่อ .. ดาวลอยดวง .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O เห่ช้า..พญาหงส์....O
O อาวรณ์..ที่ซ่อนเร้น...? O
O สิ้น..วาสนา..O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O อาวรณ์ .. O
ลาวสวยรวย คุณพระช่วย
O วางอักษรกรองถ้อยไว้คอยสื่อ
บอกว่าแรงยุดยื้อเกินรื้อถอน
เกิดแต่เมื่อแววตาแสนอาทร-
ผ่านออดอ้อนคุกคามเอาตามใจ
O ผ่านความหมายเร้นแฝงสำแดงสู่
ประเมินความพิเคราะห์ดูก็รู้ได้-
ว่าถึงห่างต่างช่วง, แต่ห่วงใย-
ทอดรอให้เยี่ยงบ่วงรัดหน่วงคะนึง
O แต่บัดนั้นนันทิจึงผลิช่วง
เช่นเงื่อนบ่วงผูกพรางรอ .. ย่างถึง
แล้วกระหวัดรวบจิตให้ติดตรึง
ด้วยหวานซึ้งรายล้อมให้ยอมตน
O วันแล้วและวันเล่ารูปเยาว์เอ๋ย
ความคุ้นเคยละเมียดละมุน .. เยี่ยงฝุ่นฝน-
ต้องสายลมพลิ้วพรายลอยว่าย-วน
หัวใจคนวน-ว่าย .. ย่อมคล้ายกัน
O ผ่านความหมายกำหนดเป็นบทบาท
เยี่ยงโอภาสดวงรพีแต้มสีสัน-
บนฟ้าสูง, เมื่องามเข้าล่ามพัน-
แต้มดวงขวัญให้ถวิลยากภินทนา
O จากบัดนั้นจนบัดนี้ .. ขวัญพี่เอ๋ย
ย่อมคุ้นเคยเฝ้าคอยละห้อยหา
เงียบเหงาในบัดนี้ย่อมลี้ลา
ปรารถนาก็เวียนวกเกินยกพ้น
O แต่รับรู้คำความที่ลามล่วง
ว้าเหว่เคยทาบทวงก็ร่วงป่น
พร้อมแววตาวูบไหว, หัวใจคน-
เหมือนสั่นวนวูบไหวตามนัยน์ตา
O เมื่อความหมายอ่อนหวานส่งผ่านอยู่
เฉกช่อมาลย์ช้อยชูให้รู้ค่า
เพื่อแวดล้อมมุ่งมั่นรองฉันทา
เพทนาในอก .. ย่อมยกตัว
O จักบ่ายเบี่ยงเยี่ยงไร .. ดวงใจนี่
กับท่วงทีเผยออกเหมือนหยอกยั่ว
พร้อมแววในตานั้นที่สั่นรัว-
ด้วยหวานที่เกลือกลั้วอยู่ทั่วตา
O จาก-เหลือบหลบสบตอบแล้วลอบยิ้ม
จน-ถึงพิมพ์รูปธรรมอันล้ำค่า-
เข้าแวดล้อมแนบขวัญ .. คอยบัญชา
ก็รู้ว่าเกินคิดจะบิดเบือน
O เช่นโอภาสอ่อนโยนที่โชนฉาย
ยอยกเอาความหมายลงป่ายเปื้อน-
ใจที่ต้องแรงชู้อย่ารู้เลือน
การเขยื้อนการขยับต้องรับกัน
O สื่อความหมายฉายทอร่ำรออยู่
รอรับรู้ .. รับรองคุ้มครองขวัญ
สายใยร่วมสืบสานจากวานวัน
ปรุงแต่งนันทิช่วงโชนห้วงใจ
O เมื่อท่วงทีจำนงยังส่งผ่าน
ทั้งหอมและทั้งหวานยังผ่านให้-
รอน้อมรับงดงามแห่งความนัย
แรงอาลัยก็เริ่มช่วงเกินหน่วงรั้ง
O จึงสุดคิดบ่ายเบี่ยงหรือเลี่ยงหนี-
จากทำนองท่วงที .. เหมือนชี้สั่ง
ที่หวานอื่นถ้วนรสถูกบดบัง
ด้วยหวานเดียวที่ประดังท่วมทั้งใจ !
Create Date : 03 มีนาคม 2561
Last Update : 15 มีนาคม 2561 6:52:19 น.
12 comments
Counter : 1340 Pageviews.
Tweet
สวัสดีค่ะคุณสดายุ
ค่อยๆแต่ง คนอ่านก็ตั้งตารอคอย ค่อยๆอ่านกันไป
กลอนดีมีคุณภาพแบบนี้ สมัยนี้หาอ่านยากค่ะ
ทิพย์ชื่นชมและชื่นชอบกลอนคุณสดายุมากค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.241.32 วันที่: 7 มีนาคม 2561 เวลา:7:06:40 น.
คุณสดายุค่ะ
กลอนบทนี้กว่าจะจบ จะมีคำว่า "ตา" อีกกี่คำคะ
ตอนนี้นับได้ 5 แล้ว แซวเล่นๆค่ะ อิๆๆ
เมื่อไรพี่เอื้อยจะมาน๊า คิดถึงค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.241.32 วันที่: 7 มีนาคม 2561 เวลา:21:16:04 น.
คุณทิพย์ ..
บทนี้เขียนไปเรื่อยๆครับ ไม่รีบไม่ร้อน
เพียงแต่ยังหารูปที่ถูกใจไม่ได้ ..
เลยเอารูปนี้ใช้ไปพลางๆก่อน
กลอนนารีปราโมชต้องคู่กับสาวงามครับ
อิๆๆ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 8 มีนาคม 2561 เวลา:6:14:37 น.
คุณสดายุค่ะ
รูป รส กลิ่นเสียง สัมผัส พระท่านว่า
ล้วนเป็นของไม่เที่ยงทั้งนั้น ถ้าคนมีปัญญาแล้ว
ย่อมมองเห็นเป็น"เช่นนั้นเอง"
อยากจะตอบว่า รูปนี้ก็ใช้ได้ค่ะ
จะคุยเรื่องลูกสาวทิพย์ ก็ชักกระดากใจ
กลัวจะหาว่าเอามาอวดค่ะ อิๆๆ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.65 วันที่: 8 มีนาคม 2561 เวลา:7:10:53 น.
คุณทิพย์
ไม่ต้องเกรงใจครับ ..
เรื่องที่คุณอยากเขียนเล่าให้อ่าน ผมยินดีเสมอ
เรื่องของลูกเป็นเรื่องที่คนเป็นแม่ภูมิใจ ..
เอามาเล่าได้เลยครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 8 มีนาคม 2561 เวลา:10:17:40 น.
คุณสดายุค่ะ
ก็ยังเกรงใจอยู่ดี คุยเรื่องลูกมามาก ที่อยากคุย
เพราะเห็นว่า เรามีลูกสาวคนเดียวเหมือนกัน
การแลกเปลี่ยนความคิดเห็น และได้ข้อแนะนำ
จากคุณที่ประสบความสำเร็จในการเลี้ยงลูก
ถือว่ามีประโยชน์สำหรับทิพย์ค่ะ
นางแบบคนใหม่สวยหวาน สมหญิงไทยค่ะ
กำลังติดแม่นางการะเกดอยู่ค่ะ อิๆๆ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.241.199 วันที่: 15 มีนาคม 2561 เวลา:7:17:28 น.
คุณทิพย์ ..
นางแบบในรูป - ใหม่ ดาวิกา รูปหน้าสวยมาก
เพียงแต่บางครั้งแบบผมที่คนวางแนวแฟชั่นออกแบบ
มันไม่ทำให้โดดเด่น เช่น ดัดผมเป็นลอน ซึ่งขัดกับ
เผ่าพันธุ์ไทยที่ส่วนมากเส้นผมตรง
รูปนี้สมบูรณ์แบบทั้งรูปหน้า ทรงผม และชุด ครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 31 มีนาคม 2561 เวลา:12:43:39 น.
คุณสดายุค่ะ
ใช้เวลาตอบเม้นท์ครึ่งเดือน นาน มว๊ากกกกกกก
เม้นท์ทิพย์คงไร้สาระค่ะ 555
พี่เอื้อยค่ะ
เมื่อไรจะกลับมาน้องคิดถึงพี่เหลือเกินแล้วนะเจ้าคะ
คิดถึงเอยคิดถึงเหลือเกิน
พี่ไปเที่ยวเพลินที่ไหนหนอ
ปล่อยให้น้องเฝ้าคอยรอ
หรือว่าพี่ไปหาหมอจึงไม่มา
ทิพย์แต่งให้พี่เอื้อยด้วยความคิดถึงค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.243.0 วันที่: 3 เมษายน 2561 เวลา:20:26:57 น.
น้องสาวที่รัก
พี่เอื้อยต้องขอบใจด้วยที่มีใจคิดถึงกัน
พี่เพิ่งกลับมาเมื่อไม่กี่วัน
เข้ามาอ่านจึงเห็นน้องทิพย์ ขอโทษด้วยนะ
ตอนนี้พี่กลับมาแล้ว
มีอะไรก็คุยกับพี่เอื้อยได้ มีเวลาพี่จะมาตอบให้ค่ะ
แต่งกลอนน่ารักเชียว อิๆๆ
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 วันที่: 10 พฤษภาคม 2561 เวลา:10:27:49 น.
สวัสดีค่ะพี่เอื้อย
ไม่คิดว่าพี่จะเข้ามาตอบในหน้านี้ที่นานแล้วค่ะ
เผอิญทิพย์เปิดผ่านๆเข้ามา เห็นพี่มาตอบดีใจมากค่ะ
พี่หายไปไหนมาตั้งนานค่ะ ปล่อยให้น้องสาวคนนี้
เฝ้ารอคอยเสียนานค่ะ
ไว้ทิพย์จะเข้ามาคุยกับพี่ในห้องนี้นะคะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.234 วันที่: 25 พฤษภาคม 2561 เวลา:21:28:42 น.
มาแอบคุยกันอยู่นี่เอง ..
เชิญตามสบายนะครับ ..
ผมจะไม่เอะอะบอกใครเด็ดขาด
อิๆๆ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 28 พฤษภาคม 2561 เวลา:19:59:34 น.
อั้นแน่!!
เจ้าของบ้านก็แอบเข้ามาในห้องนี้เหมือนกัน
ตอนนี้ทิพย์ก็เข้าๆออกๆอยู่ห้องนี้
มารอคอยพี่สาวที่น่ารักของทิพย์ค่ะคุณสดายุ
กลัวจะพลาดกับพี่สาวค่ะ
ขออนุญาตคุณสดายุ ใช้ห้องนี้คุยกับพี่สาวทิพย์นะคะ
ขอบคุณค่ะ
โดย: ทิพย์ IP: 49.48.242.239 วันที่: 28 พฤษภาคม 2561 เวลา:20:17:18 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [
?
]
O ก่อน .. นางครวญ...O
ยามสิ้นสุด..ราชวงศ์บ้านพลูหลวง
วันอังคาร ขึ้น ๙ ค่ำ เดือน ๕ ปีกุน
วันที่ ๗ เมษายน พ.ศ. ๒๓๑๐
๑๔
๑. อาดูระพูนอยุธยา
ขณะวาระวอดวาย
อำนาจและอาชญะสลาย
ก็เพราะชายน่ะร้าวฉาน
๘
๒. โอ้..เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม
บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ
ปราสาทยอดใหญ่โตสูงโอฬาร
ถูกพลม่านเหนี่ยวรั้งเผาพังยับ
๓. ท่ามกลางคมดาบเชือด..คาวเลือดหลั่ง
คือสุดรั้งกายทอดลงมอดดับ
หลังเพลิงพลุ่งโหมซ้ำเกินรำงับ
ร่างหล่นทับเป็นเถ้า, สิ้นเงาไท
๔. โอ้ ว่ารอยโศกเศร้าในเงาเนตร
จากสุดเขตศักดินาเคยอาศัย
กระบวนทัศน์ศรัทธาล้วนปราชัย
เหลืออาลัยเรื่องหลังที่ยังคง
๕. ต้องจำพรากจากถิ่นมาสิ้นศักดิ์
ละห้อยหักอาดูรประยูรหงส์
พลัดเวียงวังร้างหมู่มาอยู่ดง
กับอีกผู้ซื่อตรงมั่นคงนั้น
๖. คือหนึ่งแกล้วผู้กล้ายังปรากฏ-
ข่มกำสรดเพื่อใครสิ้นไหวหวั่น
เป็นปราการผ่อนค่ารอยจาบัลย์
ร่วมปกป้องคุ้มกันตราบบรรลัย
๗. พระพายเฉื่อย..เริ่มโหมเข้าโลมโลก
ดังโบยโบกศรัทธาให้อาศัย
หวังนิทราย้อนย้ำความอำไพ
สัมผัสใจเยียวยาทุกอารมณ์
๘. พระเขนยเคยหนุน...เป็นดุ้นพฤกษ์
แกล้วก็นึกกล้ำกลืนกับขื่นขม
โอ้..ดอกฟ้าร่วงผล็อยลิ่วลอยลม
ความขืนข่ม..ฤๅจะกลบให้ลบเลือน
๙. หัวอกเอ๋ย..เคยหนักด้วยศักดิ์ราช
ต้องบำราศรูปรอยมาคล้อยเคลื่อน
เคยสูงส่งสุกสกาวดุจดาวเดือน
กลับแล่นเลื่อนลอยล่างลงข้างกาย
๑๐. ทูลกระหม่อม..เคยห่มล้วนรมย์รื่น
แต่เนตรตื่นชื่นฤทัยอยู่ไม่หาย
นางกำนัลหมอบเมียงเฝ้าเรียงราย
กลับเดียวดายเงียบเหงา...ใต้เงาจันทร์
๑๑. จักเค้นชีพบีบชาติมาลาดรับ
เพื่อสำหรับนอบน้อม...ใจหม่อมฉัน
จักรองภาษพจนีย์ด้วยชีวัน
ทอนโศกศัลย์ห่างเหพระเทพินทร์
๑๒. กระท่อมทับเปรียบว่าเช่นปราสาท
เรไรดั่งพิณพาทย์ระนาดศิลป์
ครวญขับกล่อมเสียงแผ่วให้แว่วยิน
ประโลมถิ่นห้วงฤดีดั่งมีมา
๑๓. โกสุมกลีบดอกก้านประสานประดุจ-
ดั่งมงกุฏภพชาติ..ผู้วาสนา-
น้อมลงในศักดิ์สกุลแห่งบุญญา
แทนรูปทรงสูงค่ากลางป่าไพร
๑๔. โสมกลางสรวงแทนดวงอัจกลับ
ทอดแสงโลมที่ประทับผู้หลับใหล
ลมแผ่วโลมผ่านฤดีผู้มีใจ
กระซิบให้สุจริตสัมฤทธิ์รู้
๑๕. บรรจถรณ์หมอนม่านย่อมลาญลับ
เยียรบับแพรผืนยากคืนสู่
อุบะกรองหอมร่ำสิ้นดำรู
ที่ยังอยู่เคียงใจ...ย่อมใจคน
๑๖. อัสสาสะในครานิทราสนิท
พาดวงจิตเรื่อยเร่กลางเวหน
หมายลับล่วงเรื่องหลังสิ้นกังวล
วางชีพชนม์เคียงแกล้วผู้แววไว
๑๗. สิ้นสุดแล้วไอศูรย์จำรูญรัศมิ์
สิ้นจำรัสบริบทเคยสดใส
สิ้นประยูรวงศ์นาถบำราศไกล
สิ้นจากไร้เพรงบุญเคยหนุนนำ
๑๘. อุษาสาง...พลางถวิลถึงปิ่นเกล้า
เคยแหนเฝ้ากลับผวนเป็นครวญคร่ำ
คง..อำนาจกฎเกณฑ์ของเวรกรรม
มาช่วยย้ำช่วยยุดจนสุดรอย
๑๙. ปานฉะนี้ปิตุราชมาตุเรศ
จะเทวษกำสรดใจถดถอย
จักลำบากทดท้อเฝ้ารอคอย
หรือละห้อยถึงบุตรก็สุดเดา
๒๐. สิ้นแผ่นดินสิ้นบุญสิ้นคุณค่า
แต่นองหน้าหยาดรอยล้วนสร้อยเศร้า
เพียงหนึ่งผู้คู่เข็ญยังเห็นเงา
ช่วยบรรเทาทดท้อให้พอทน
๒๑. แต่เหลือบเหลียวลืมเนตรสบเลศหนึ่ง
แววซาบซึ้งถนอมรับสิ้นสับสน
อุ่นหทัยเคียงข้าง..ใครบางคน
พาอึงอลขวยเขินสะเทิ้นอาย
๒๒. แม้นอยู่สองต่อสองในห้องเก่า
ยังลงเข่ากราบก้มประนมถวาย
คงสำรวมใจอยู่...ใจผู้ชาย
ว่าอย่าหมาย..สูงส่ง..เกินวงศ์ตน
๒๓. เอื้อมหัตถ์เนียนจับกรที่ซ่อนอยู่
ย้อนนัยสู่รำงับความสับสน
ว่าสิ้นแล้วช่วงต่างระหว่างคน
สร้อยกุณฑลจะพาดสายบนกายนี้
๒๔. แล้วเลื่อนองค์ทรงร่างอยู่กลางอก
แกล้วก็ปกกรป้องตระกองศรี
สะท้านด้วยแววตาและท่าที
อ้อมอารีก็โอบอุ้มเข้าหุ้มเนื้อ
๒๕. วิเวกแว่วลมไหวยอดไม้แกว่ง
แม้นโศกแห่งเบื้องหลังจะยังเหลือ
หากอารมณ์อบอุ่นได้จุนเจือ-
ร่วมโชนเชื้ออาวรณ์..ตัดรอนกรรม
๒๖. อธิษฐานผ่านวาสน์ให้พาดช่วง
ทุกภพล่วงพบเจอให้เพ้อพร่ำ
ใจทั้งดวงรอคอยทุกรอยคำ
จนเนื่องนำน้อมสู่เป็นคู่เคียง
๒๗. ใจต่อใจดังว่าร่วมสาธก
ท่ามกลางนกเขาไพรที่ให้เสียง
พระพายเอื่อยคนแนบแก้มแอบเอียง
เสนาะเพียงสองใจเต้นไหวรับ
๒๘. กรุ่นมาลีไหนเห็นจะเช่นหอม-
ดั่งใจหลอมลึกล้ำเป็นลำดับ
วงแขนแกร่งโอบย้ำดั่งกำชับ-
ว่าแม้นยับชีพวายไม่คลายคลอน
๒๙. แรงสุดถิ่นดินฟ้ามหาสมุทร
ฤๅอาจฉุดจิตชายให้ถ่ายถอน
ลึกล้ำห้วงน้ำสวรรค์สีทันดร
ฤๅเทียบตอนลึกล้ำแห่งจำนง
๓๐. ถ้วนถิ่นแถนแมนสรรพ..โปรดรับรู้
จักเชิดชูอยู่ข้างด้วยนางหงส์
ตราบสุดช่วงชีวิตถึงปลิดปลง
ขอร่วมวงเวียนวัฏฏ์..เป็นสัจจัง
๑๔
๓๑. โอ..!..ศัพท์สดับนยะวะแว่ว
ปุระแก้วและบัลลังก์
สิ้นแล้วเพราะแผ่วพละพลัง
ฤจะยั้งนะยับเยิน
๓๒. เผาแผดเพราะแพศยะอธรรม
ทุระกรรมะก้ำเกิน
สิ้นชาติและวาสนะเผชิญ
สรเสริญก็สิ้นตาม
...กรุงศรีอยุธยาจะสูญแล้ว
จะลับรัศมีแก้วเจ้าทั้งสาม
ไปจนคำรบปีเดือนคืนยาม
จะสิ้นนามศักราชห้าพัน
...กรุงศรีอยุธยาเขษมสุข
แสนสนุกยิ่งล้ำเมืองสวรรค์
จะเป็นเมืองแพศยาอาธรรม์
นับวันจะเสื่อมสูญ เอยฯ
New Comments
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
พจนานุกรมพุทธศาสน์
bloomberg.com
bank of thailand
The Times
inn - news.co.th
กรุงเทพธุรกิจ
มติชน
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
set
settrade
efinancethai
investorchart
isra-news
google
ไตรปิฎก
speed-test
voiceTV
moneyChannelTV
nhkWorldTV
CNN
BBC
ลักษณะคำประพันธ์ไทย
DNN
iplocation
club-vi
siamchart
กลต
Ratio
Calculate-Beta
YahooFinance
Morningstar- FCF
Yahoo
Ruayhoon
iLaw
Investing
Graph of Investing
LPGA - Golf
FINNOMENA
ทันหุ้น
บ้านกลอนไทย
วชิรญาณ
onlinevideoconverter
ศิลปะวัฒนธรรม
korean series
dividend
fashionTV
พจนานุกรม
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [?]
ค่อยๆแต่ง คนอ่านก็ตั้งตารอคอย ค่อยๆอ่านกันไป
กลอนดีมีคุณภาพแบบนี้ สมัยนี้หาอ่านยากค่ะ
ทิพย์ชื่นชมและชื่นชอบกลอนคุณสดายุมากค่ะ