Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
Innovation
Value Investor ..
DiscountedCashFlow
Transportation
NewGenDevice
History
Science
Home & Garden ..
Food & Sweet
DIY
SlowRock ..
Classic
RockMusic
SweetMusic
Ernesto Cortazar
Giovanni Marradi
Secret Garden
Omar Akram
Mix
CountrySong
SweetSong
OldSweetSongs ..
MLTR
ENYA
EAGLES
เพลงร็อคไทย
เพลงไทยเดิมประยุกต์
เพลงย้อนอดีต
เพลงบรรเลง
เพลงลูกกรุง
เพลงลูกทุ่ง
เพลงเพื่อชีวิต
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
กุมภาพันธ์ 2560
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
2 กุมภาพันธ์ 2560
O เหมันตะกาล .. O
All Blogs
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O จากบัดนั้น .. O
O สิ้นสวาดิ .. O
O แววในดวงตา .. O
O เช้านี้ .. O
O อาวรณ์ .. O
O มธุรสลีลา .. O
O ยิ้มแรก .. O
O หนาวแรก .. O
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามรูปนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O สิ้นเยื่อใย .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O กรรตุวาท .. O
O รูปธรรมในค่ำฝน .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O ห้วงเสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O แสงสรวงในทรวงนี่ .. O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเจ้าเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O สาวเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O ก่อน .. วิสาขะมาส .. ! O
O หอมนี้ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O รูปนามเอย .. O
O จันทร์เพ็ญรูป .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O ถวิละรูป .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะกาล .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O รื่นลมหนาว .. O
O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O
O เสน่หา .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O งามละมุน .. กับกรุ่นข้าวหอม .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. O
O แรงถวิลหา .. O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O สร้อยดอกโศก .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงคำเดียว .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O ฟ้าคร่ำฝนครวญ .. O
O ชั่วฟ้าดินสลาย .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O ห้วงแห่งคำนึง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมหัวใจ .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา .. แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O ท่ามกลางละอองรื่น .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O นิรมิตะรูป .. ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O บุพสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O อัปสระรูป .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O เพลงพยาน .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O ดาวดื่นในคืนแรม ... O
O เภรีและคีตา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบล้อม .. O
O กลางวสันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O คือ ความรัก .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O สัญญาใจ .. O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเถิดนะ .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O ฝุ่นน้ำฟ้า .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O เม็ดฝน ใต้ม่านฟ้า .. O
O พันธนาการแห่งรูป .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนเก้า .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O ลีลาและท่าที .. O
O เดียงสาเจ้า .. O
O มณฑาทิพ .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O ชายฟ้าเลื่อน .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O ละห้อยหา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O หยาดเพชรเมื่อเพ็ญรูป .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O รูปนามแห่งความคะนึง .. O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O ฝากลมร่ำ .. O
O ห้วงเหมันตะสมัย O
O หลังเหมันต์ .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเจ้าเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O ดวงเด่นกลางนภา .. O
O จันทร์ขจ่างฟ้า .. O
O กรุ่นแก้วกำจาย .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O หงส์ร่อน .. มังกรรำ .. O
O อาวรณ์ .. ที่ซ่อนเร้น ..? O
O สิ้น .. วาสนา .. O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O เหมันตะกาล .. O
จระเข้หางยาว (ทางสักวา) - อ.ชัยภัค ภัทรจินดา
O แล้วเล่าสายลมเอยรำเพยแผ่ว
เช่นดั่งแววตาเจ้าคอยเฝ้าเหลียว
วับวามนัยซ่อนเร้นดั่งเส้นเกลียว
นั้น-ค่อยเหนี่ยวอีกใจสั่นไหวรับ !
O หอมลมร่ำแผ่วผ่าน, อีกหวานหอม-
ราวจักคอยแวดล้อมอยู่พร้อมสรรพ
อีกหวานนั้นราวจะปริ่มทุกพริ้มพรับ
ฤา-เพื่อตรึงภาพประทับแนบกับใจ ?
O ดอกแดดทอ-ลออพร่างที่กลางฟ้า
เมื่อแววตาคู่นั้น .. คล้ายสั่นไหว
เสียงนกแว่วซ้ำซ้ำ, ความร่ำไร-
ก็อบอวลความนัยกลางใจคน
O ความอ้อยอิ่ง .. อิดออดเหมือนพลอดพร่ำ-
กับแววตารื่นล้ำอยู่ซ้ำหน
นัยแฝงเร้นโผนผก .. ราว-วกวน-
เข้าหว่านล้อมลวกลนทุกหนทาง
O กลางลมรื่นแผ่วโรยอยู่โดยรอบ
ตาแอบลอบชายชม้อยเหมือนคอยขวาง
จริตรูป .. บีบเค้นไม่เว้นวาง
ฤา-บุญสร้างวางภพให้สบกัน ?
O ก็ชั่วลมป่ายริ้วเกลี่ยผิวแก้ม
งามก็แต้มรูปละม่อมลงล้อมขวัญ
ชั่วแววตาซ่อนนัย-สั่นไหว, พลัน-
ความไหวสั่นก็ระรัว .. อีกขั้วใจ
O จักมีความหมายใดที่ในหล้า
เช่นรูปองค์ตรงหน้า ฤาหาได้ ?
จะกี่รื่นลมพลิ้ว .. แล่นริ้วไป
รื่นกว่าใด .. ฤาเท่า-รื่นเช้านี้
O หอมโกสุม-ภุมรินย่อมบินว่อน
แววออดอ้อนลอบชม้าย .. ก็ชายถี่
ราวหวานหอมกุสุมา .. แทนวาที-
ฝากลมวีวาดสายรำบายความ
O ดูเอาเถิด .. อกใจผู้ไขว่คว้า
ต้องแววตาหลบสะเทิ้น .. ก็เกินข้าม
โลกแวดล้อมเลือนวูบ เพียงรูปนาม-
นั้นคุกคามคะนึงอยู่แต่ผู้เดียว
O แววอ่อนหวานอ่อนโยนก็โชนฉาย
กับชม้ายชม้อยตอบทุกลอบเหลียว
รูปธรรมผุดพร่าง .. ล้วนร่างเพรียว
ตรึง-ยึดเหนี่ยวใจอยู่ ไม่รู้เลือน
O และจากนั้นความคะนึงทุกกึ่งยาม
ล้วนรูปนาม, ความหมายที่ป่ายเปื้อน-
แนบอกใจอาวรณ์-เฝ้าย้อนเตือน
หอมหวานที่สุดเคลื่อนให้เลือนลับ
O แล้วเล่า .. สายลมร่ำแห่งค่ำนี้
กล่อมราตรีเงียบหงอยให้คอยสดับ
สัญญาแห่งนามรูป .. ก็วูบวับ
เผยองค์ขึ้นสำทับการรับรอง
O ไร้สีสันโกสุม, ปีกภุมริน-
ย่อมร้างถิ่นรื่นฉม .. เหลือลมล่อง-
พลิ้วสายผ่านแล้วเล่าเหมือนเฝ้ามอง-
การครอบครองครวญคะนึงของหนึ่งใจ
O แล้วเล่าสายลมเอย .. รำเพยผ่าน
ทั้งความหอมความหวาน .. ฤาต้านไหว
อีกแววตาสั่นสะทกเล่า .. อกใคร-
จักสั่นไหว .. ด้วยสะเทิ้นจนเกินรั้ง
O ดอกแดดทอ-ลออพร่าง .. จืดจางแล้ว
เหลือเพียงแววตาชม้อย .. ที่คอยสั่ง
ให้อาวรณ์หวานล้ำเร่งกำลัง-
เพรียกรูปนามหลอมหลั่งสุมทั้งทรวง !
Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2560
Last Update : 2 กรกฎาคม 2566 10:40:46 น.
7 comments
Counter : 4286 Pageviews.
Share
Tweet
บนฟ้า..เลื่อนดวงลอยให้พลอยพิศ
โอภาสทิศ..พร่างพราวทั้งหาวหน
บนโลก..เลื่อนความนัยสู่ใจคน
อาวรณ์พ้นคำเอ่ย..จักเคยมี
โดย:
สดายุ...
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:9:42:43 น.
สดายุ...
ไพเราะมาก ทั้งคำ ทั้งความ
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:14:02:53 น.
มินตรา ..
บทนี้เขียนใหม่ในรอบ 2 ปี ครับ
ยังดีที่มีคนชอบ .. 55
โดย:
สดายุ...
วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:15:50:25 น.
สดายุ..
นึกว่าใฝ่ฝันฝรั่งสาวซะอีก
ปรากฎว่ายังโปรด "ศักดินา" นะนี่
สังเกตุจากตรงนี้ :
"O จักมีความหมายใดที่ในหล้า
เช่นรูปองค์ตรงหน้า ฤาหาได้ ?
จะกี่รื่นลมพลิ้ว .. แล่นริ้วไป
รื่นกว่าใด .. ฤาเท่า-รื่นเช้านี้ "
ในเยอรมัน หลังจากรัฐบาล"เชิญเสด็จ" พระเจ้าไคเซอร์ไปประทับ"พักผ่อน"ที่ฮอนแลนด์ ประเทศพระมเหสี แล้ว
มีการลด"สิทธิพิเศษ"ของจ้าว เช่นการให้เหรียญตราหรือการตั้งใครเป็นขุนนางใหม่ ได้
และจำกัดจ้าว ให้เหลืออยู่เฉพาะ พวกที่เกิด หรือแต่งงานกับจ้าวจึงจะนับว่าเป็นจ้าว ก็เลยมี จ้าวเพิ่มขึ้น มาก
ในเยอรมันขณะนี้มี จ้าวที่ลงทะเบียนเป็นจ้าวถึง 80.000 คน
มินตราเคยถามท่านเค้าท์ เยอรมัน ท่านหนึ่งว่าทำไม จำนวนจ้าวจึงมากขึ้น
ท่านตอบว่า ตั้งแต่ไม่มี"ภาระต้องปกครองประเทศ "
ก็เลยมีความสุขสนุกสนานมากขึ้น
ไม่มีความเครียดที่ต้องรีบผลิตจ้าว 555
เรียกว่าทำงานด้วยใจรัก !
ผลการผลิตเลยสูงขึ้น
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:19:21:26 น.
มินตรา ..
โปรดสาวฝรั่งครับ .. มากๆ
บทที่ยกมา ไม่มีคำสื่อเลยครับ
คำว่า..รูปองค์..เป็นเพียงรูปศัพท์ที่หมายถึง ร่างกาย
ในแง่ของ อัตลักษณ์ เท่านั้นเองครับ
ในเยอรมัน จ้าวคงมีทุกแคว้นนะครับ
แล้วกระบวนการคัดเลือกจ้าวขึ้นเป็นกษัตริย์เป็นอย่างไรครับ
โดย:
สดายุ...
วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:6:21:14 น.
สดายุ ..
ค่ะ 16 แคว้นก็ 16 ประเทศมีกฎหมายมีรัฐบาลเป็นของตน ดูจากป่าไม้จะรู้ เพราะ ป่าไม้ในเยอรมันเป็นส่วนบุคคล มิใช่ของรัฐ เป็นมรดกตกทอดของตระกูล
(ความจริงของไทยก็เช่นกัน นะ
ป่าไม้เป็นสมบัติใน"ราชอาณาจักร")
ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..ก็เป็นดินแดนของจ้าวเล็กจ้าวน้อย ที่มารวมตนกัน ผลัดกันขึ้นเป็นไคเซอร์
จากการเลือกจ้าวในแต่ละแคว้น
ระบบเดียวกับสุลต่านของอิสลาม
ของเราสมัยราชอาณาจักร ก็เป็นเช่นนั้น ล้านนา ศรีวิชัย
พม่าจึงตีเราไม่แตกไงคะ
เพราะสยามยาวไปตลอดแหลมมาลายู จนถึง ชวาสุมาตรา
ไทยเริ่มมีระบบ"ประเทศ" สมัย พระนเรศวร กระมัง
เริ่มวางระบบ4 กระทรวง คือ เวียง วัง คลัง นา แบบสากล
เอาใจช่วย ให้เจอ"คู่คิด" แบบ ดร.ปิยะบุตร นะ
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:16:40:41 น.
มินตรา ..
ประวัติศาสตร์ช่วงนี้น่าสนใจมาก
ในช่วงต้นกรุงศรีอยุธยา ในยุคจ้าวนครอินทร์ หลานขุนหลวงพะงั่วแห่งสุพรรณบุรีนั้น ได้ยกกองทัพสุพรรณเข้ามายึดกรุงศรีอยุธยาในยุคพระยารามผู้เป็นหลานพระเจ้าอู่ทองตามประวัติศาสตร์บันทึกไว้ ..
เป็นการบอกให้เรารู้ว่า สุพรรณบุรีเป็นอาณาจักรอิสระ ไม่ขึ้นกับกรุงศรีอยุธยา ..
และจ้าวนครอินทร์ ผู้นี้เองที่มีลูกชาย 3 คน คือ จ้าวอ้ายพระยา จ้าวยี่พระยา และจ้าวสามพระยาอันเป็นน้องเล็ก .. พอพ่อตาย พี่ชายคนโตกับคนรองก็ยกทัพมาแย่งราชสมบัติ กระทำยุทธหัตถีชนช้างกันที่สะพานป่าถ่าน และต่างโดนง้าวของกันและกันขาดคอช้างทั้งคู่ ..
จ้าวสามพระยา น้องเล็กจึงส้มหล่นได้รับอัญเชิญขึ้นนั่งเมือง .. พอจัดการบ้านเมืองเรียบร้อย ก็ยกทัพไปตีนครวัดของขอมทันที อันเป็นตอนเริ่มต้นของโคลง "ชั่วฟ้าดินดับ"
นครวัดแตก ขอมเขมรก็ย้ายเมืองหลวงไปตั้งที่พนมเปญ ตั้งแต่บัดนั้น .. ตามธรรมเนียมศึก ก็ต้องกวาดต้อนคนมาใช้แรงงาน ส่วนนักปราชญ์ราชปุโรหิตในราชสำนักขอม ก็มารับใช้ในวังกรุงศรีอยุธยา ..
ขอมรับเอาพราหมณ์อันมีไตรเภทเป็นสรณะ จึงถ่ายทอดระบอบวรรณะ4 ของพราหมณ์ลงสู่ราชสำนักหลวงกรุงศรีอยุธยา .. อันมี...พราหมณ์..กษัตริย์..แพศย์...ศูทร .. ตั้งแต่ครั้งนั้น
รวมทั้งพิธีกรรมหลากหลาย ที่สืบทอดมาจนบัดนี้ก็ยังมีให้เห็นจนบัดนี้
จ้าวสามพระยามีลูกชาย ที่เป็นกษัตริย์นักปฏิรูปยิ่งใหญ่คนหนึ่งคือ พระบรมไตรโลกนารถ ผู้สถาปนาจตุสดมภ์ คือ เวียง วัง คลัง นา ..
พราหมณ์ - เวียง .. นักคิด นัดปราชญ์ ที่พึ่งทางใจ
กษัตริย์ - วัง .. นักรบ ปกป้องดินแดน
แพศย์ - คลัง .. ค้าขาย
ศูทร - นา .. แรงงาน
และตรงนี้ถือเป็นหลักไมล์สำคัญของชาติสยาม ..
พระบรมไตรโลกนารถ มี ..
โอรสคนโต ชื่อ พระบรมราชาธิราชที่ 3 กวีคนสำคัญผู้เขียนโคลงดั้น ยวนพ่าย เพื่อยอพระเกียรติพระราชบิดายามเปิดศึกกับจ้าวติโลกราชแห่งล้านนา
นอกจากนี้ โคลงดั้นอีก 2 เรื่องคือ .. ทวาทศมาศ กำสรวลสมุทร ..เข้าใจว่าแต่งโดยกวีผู้นี้เช่นกัน เพราะสำนวนมันเก่าเกินยุคพระนารายณ์อย่างที่เคยสันนิษฐานกันกันเอาไว้
พระบรมราชาธิราชที่ 3 เป็นโอรสจากมหเสีเอก
เมื่อพระบรมไตรโลกนารถ ไปประทับบัญชาการศึกที่พิษณุโลกรบกับทางล้านนานั้นก็ได้โอรสองค์นี้ดูแลกิจการในกรุงศรีอยุธยา .. ยวน มาจาก โยนก หมายถึงพวกลาวพุงขาว - ล้านนา
ขณะที่พระบรมไตรฯ ไปได้มเหสีอีกองค์ที่พิษณุโลก จนมีโอรสองค์ที่ 2 นาม..พระบรมรามาธิบดีที่ 2 .. หรือในวรรณกรรม ขุนช้างขุนแผน เรียกว่า "พระพันวษา" .. เป็นน้องชายที่มีอายุไล่เลี่ยกันกับลูกของพี่ชาย
พระบรมไตรฯ สิ้นแล้ว สมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 3 ก็นั่งเมืองต่อได้เพียง 4 ปีก็สวรรคต ต่อจากนั้นก็เป็นน้องชายต่างแม่คือ พระบรมรามาธิบดีที่ 2 องค์นี้ครองราชนานมาก 38 ปี ..
ต่อจากนั้นลูกพี่ชายคือ ลูกของพระบรมราชาธิราชที่ 3 นาม สมเด็จหน่อพุทธางกูร ก็นั่งเมืองต่อจากอา (เพื่อนเล่นสมัยเด็ก หรือ พระพันวสา) ..
หลังจากนี้ก็เป็นพระไชยราชาธิราช ผัวของ ศรีสุดาจันทน์ ผู้อื้อฉาว ..
ที่กล่าวมาทั้งหมดเป็นเชื้อสายราชวงศ์ สุพรรณภูมิ
ผมชอบประวัติศาสตร์กรุงศรีอยุธยาช่วงนี้มากที่สุด เป็นยุคที่บ้านเมืองอยู่ดีมีสุข .. วรรณกรรมขุนช้างขุนแผนเป็นวรรณกรรมชาวบ้านจากสุพรรณบุรี ในยุคสมัยที่ภาษาเหน่อกลุ่มนี้ถูกใช้เป็นภาษาเมืองหลวง ..
สุพรรณบุรี กาญจนบุรี ราชบุรี เพชรบุรี นครปฐม สมุทรสงคราม สมุทรสาคร -
พวกนี้ .. เหน่อกันทุกคน 555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา:9:11:10 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [
?
]
O ใช่แน่หรือ ? .. O
O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
กรุงเทพธุรกิจ
ข่าวสด
ประชาชาติธุรกิจ
isra-news
ศิลปะวัฒนธรรม
พจนานุกรม
TNN16
series west 2
series west 3
Ch3
Thai PBS
Ch7
One-31
กกต.
series thai
Dict Longdo
บ้านซีรีย์
iQIYI
NationTV
ไทยรัฐ TV
คมชัดลึก
SpringNews
ฐานเศรษฐกิจ
Kseries
pinterest
youtube 2 mp4
settrade
investing
123-hd
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
บนฟ้า..เลื่อนดวงลอยให้พลอยพิศ
โอภาสทิศ..พร่างพราวทั้งหาวหน
บนโลก..เลื่อนความนัยสู่ใจคน
อาวรณ์พ้นคำเอ่ย..จักเคยมี