O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
Ernesto Cortazar - Morelia's Waltz
O เกลื่อนหยาดเม็ดเกล็ดแก้วเห็นแวววับ
ใต้ฟ้าหม่นมืดอับคลุมสรรพ .. ส่ำ
ลมแผ่วลูบโลมสุคนธ์กลางหม่นดำ
เมื่อใจคร่ำครวญชู้ .. ไม่รู้วาง
O รอคอยลำแสงแรกจักแทรกสู่-
ให้หล้าต่ำรับรู้ ว่าตรู่สาง-
หยัดในยามรอคอยลบรอยพราง-
หม่นมัวอ้างว้างวิถี ให้ลี้ลับ
O เยี่ยงอารมณ์ครวญคร่ำกลางต่ำใต้
ที่อาลัยแรงชู้เข้าจู่-จับ
ยิ่งน้ำค้างเหน็บหนาวเหลื่อมวาววับ
คือแววตาพริ้มพรับเหลือบรับนัย
O หนาวน้ำค้างล้อมห่มสายลมแผ่ว
เมื่อดวงแก้วบนฟ้าทาบทาสมัย
คำนึงอันทาบทวงด้วยห่วงใย
ย่อมเพียงแววอ่อนไหวที่นัยน์ตา
O วามเลศนัยสื่อสู่ .. ให้รู้รับ
อ่อนหวานที่โจมจับคือทัพหน้า
ขัดเขิน, ความเอ็นดูก็จู่มา-
ล้อม, ค้ำคาแจ่มชัดในบัดนั้น !
O สัญญาภาพวาบลงที่ตรงหน้า
พร้อมแววตาเยาว์วัย-คล้ายไหวสั่น
เผยความหมายแทนคำ .. เป็นรำพัน-
เข้ากล่อมขวัญห้วงฤดีผู้มีใจ
O เงียบงันในหมอกพรางแห่งสางตรู่
เลศแห่งชู้ก็กระหยับรอ-ขับไข
แววนัยน์ตารูปนามที่วามนัย-
คล้ายรอให้เร่งรุด .. สู่จุดปลาย
O ภาพแห่งความเอียงอายเมื่อปลายฝน
ขับหมองหม่นเลือนดับจนลับหาย
กระนั้นแล้ว .. ความ .. คำ .. จึงรำบาย-
แต้มความหมายอาวรณ์สุมซ้อนลง
O ลมเช้าเคย .. ผ่านช่วงโอบทรวงร้าว
ความเหน็บหนาวที่เผชิญ .. ก็เกินบ่ง
มาบัดนี้ความ .. คำ .. เจตจำนง-
ช่วยสาปส่งเหน็บหนาวจนร้าวราน
O ด้วยหัวใจใฝ่คอยละห้อยห่วง
ความแหนหวงอาลัยก็ไพศาล
ริ้วลมร่ำเริงระลอก..โอบดอกมาลย์-
ส่งหอมหวานซ่านบ่มอารมณ์ชู้
O ช้อยเรียวกลีบชูช่อ .. ให้รอชม-
สี, กลิ่นฉม .. ลมชาย .. กำจายสู่
อิริยาแฝงเร้นให้เอ็นดู-
ก็ไหวอยู่ด้วยสุมาลย์กลีบบานนั้น
O ละม่อมพักตร์แก้มอิ่ม .. ตาพริ้มหลบ
เมื่อบรรจบด้วยใจ .. ย่อมไหวสั่น
ด้วยความหอมหวานซึ้งที่ดึงดัน-
สร้างรูปฝันลงแฝงในแหล่งทรวง
O คาบหนาวนี้ลมร่ำ .. อยู่ค่ำเช้า
ความเปลี่ยวเปล่าห้วงใจ .. เคยใหญ่หลวง-
ก็ลับเลือนภาพหลังเสียทั้งปวง
จากความห่วงใยล้น .. ใครคนนั้น
O จากตรู่สาง .. เช้าสายจนบ่ายค่ำ
ลมคงร่ำฝ่าหาว, ความหนาวสั่น-
กลับลบเลือนเร้นหายที่ปลายวัน
จากอบอุ่นโอบขวัญ .. อย่างมั่นคง
O แดดแจ่มจ้า .. ฟ้าคราม .. เนตรวามแสง-
ค่อยเร้นแฝงเร้ารุมให้ลุ่มหลง
ดูเถิดแววเนตรดำ .. เหมือนจำนง-
ขอร่วมวงวัฏฏะชู้ .. ด้วยผู้เดียว
O อบอุ่นกลางเหน็บหนาว .. ที่ราวว่า-
แววในตาห่วงละห้อยต้องคอยเหลียว-
มองหาผ่านลมริ้ว .. ถึงนิ้วเรียว-
เอื้อมมาเกี่ยวก้อยกัน .. เพื่อพันธนา
O ให้อาวรณ์อบอุ่นแทนฝุ่นฝน
ทั้งอำพนโอภาสแทนวาสนา
คำสัตย์แทนคำมั่นคำสัญญา
บำบวงฟ้าแมนสรรพ .. ให้รับรอง
O ว่าตราบที่มีใจแต่เพียงเจ้า
ย่อมหวังเพียงใฝ่เฝ้าเป็นเจ้าของ
ขอหัวใจเจ้ามอบให้ครอบครอง
แต่แรกพ้องสบกัน .. บัดนั้นมา
O อยู่ที่ไหน .. ให้คอยละห้อยหวง
แต่ละช่วงคาบยามคอยถามหา
มีหัวใจมุ่งมั่นคอยบัญชา-
ปรารถนาอาลัยอยู่ในวัน
O แฝงฝากสายลมร่ำ..ให้นำสู่
ความนัยชู้โอบล้อมเข้ากล่อมขวัญ
เพียงเพื่อร่วมปักปลูกความผูกพัน
ตราบนิรันดร์กาลภพชาติลบเลือน !
| Create Date : 14 มกราคม 2558 |
| Last Update : 31 พฤษภาคม 2566 12:41:10 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 3669 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [
พี่แวะมาเยี่ยมนะคะ
ดีใจที่ได้ยินเสียงที่ส่งมาทางสายค่ะ
โชคดีมีความสุขนะคะ