|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
O รักสุดใจ .. O
พญาโศก
O ร่ำหลอมหวานระคน .. เสียข้นเข้ม
ตราบเติบเต็มล้นล่วง .. ทาบทวงขวัญ
เนิ่นนานที่แรมใจของใคร-พลัน-
เช่นเสี้ยวจันทร์ซ่อนเร้น .. ยอมเพ็ญดวง
O จันทร์เมื่อเพ็ญพร่างพร้อย .. ย่อมคล้อยแรม
หากใจแจ่มเพียบเพ็ญ .. สุดเร้นล่วง
จะยอแสงละมุนทาบ .. ลงฉาบทรวง
ผ่านนัยน์ตาระยับยวง .. เฝ้าช่วงชาย
O เกรงม่านหมอก, อำพราง .. ตอนสางตรู่
บดบังรู้ .. บริสุทธิ์แห่งจุดหมาย
เมื่อหยาดแก้วเกล็ดรื้นถูกกลืน, กลาย
ค่อยค่อยร้างระเหยหาย .. กับสายลม
O ฉ่ำชื้นบนยอดหญ้า .. จะพร่าเลือน
สิ้นดาวเดือน, งามระยับ-จะลับล่ม
งามเอย .. งามละม่อมเคยจ่อมจม
มาจะล้มลงวายเมื่อปลายคืน
O ระเหิดระเหย-ร้าง .. น้ำค้างหยาด
ก่อน .. บำราศดินแดนทั้งแผ่นผืน
เกรง .. ระเหยห่างภพ .. จนกลบกลืน-
คือหยาดน้ำใจรื้น .. เคยตื่นรับ
O คง .. จะเช่นน้ำค้าง .. ตอนสางรุ่ง
เพียงเรื่อรุ้งแสงพลอดก็มอดดับ
สิ้นผกายเกล็ดแก้ว .. เคยแวววับ
เหลือหม่นหมองโจมจับ .. ลำดับนั้น
O ลมอุษาพลิ้วผ่าน .. ฝ่าลานหญ้า
เมื่อรูปรอยคุณค่า .. เริ่มพร่า-สั่น
จะเริดร้างรูปตระการแห่งวานวัน
เพื่อจะโอนหวาดหวั่น .. ลงสัญญา
O พร้อมวิหคครวญคร่ำ .. ลมร่ำสาย
ก็กลับคล้ายรอคอย .. ละห้อยหา
ยังวก-วน .. เวียนอยู่ .. ไม่รู้ลา
ทรมาทรมานอยู่ .. นานครัน
O เกรง .. เมื่อถึงคืนวันพระจันทร์เพ็ญ
จะลอบเร้นภาคแรม .. เข้าแซมฝัน
เกรง .. เมื่อความผิดพลาดเข้าพาดพัน
จะลบเลือนผูกพัน .. นิรันดร
| Create Date : 30 พฤศจิกายน 2555 |
| Last Update : 12 เมษายน 2560 7:37:08 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1238 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [?]
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
