O หอมกลิ่นโมก .. O

Ernesto Cortazar - Heartache
O หอมรสรื่นรวยริน .. ของกลิ่นโมก รำบายโบกแผ่วเบา .. รุมเร้าหา ลำเพาพักตร์นวลลออ .. ก็คลอตา- ด้วยสัญญากุมกัก .. สุดหักล้าง O ลิบลิบกระพริบช่วงแห่งปวงดาว ก็ดูราววิบไหว .. แสนไกลห่าง- จากโลกหล้า, เปลื้องปรุงแสงรุ่งราง- คงอยู่ค้างฟ้าทะมื่นในคืนแรม O ลิบลิบดารดาษดวง .. ในสรวงฟ้า เช่น-นัยน์ตาวามแสงเมื่อแต่งแต้ม- ด้วยรูปรอยแสนอุทธัจ .. ระบัด-แกม- บนริ้วแก้มแต้มหมาย .. รำบายความ O พร้อมแสงช่วงดวงดาว .. เห็นวาววับ คล้ายเห็นแววระยิบระยับนั้น-พรับข้าม- คาบช่วงกาลผ่านนัยออกไหลลาม- พาอบอุ่นวาบหวาม .. เข้าลาม .. ลน O จึง-น้อมรับระยับช่วง .. แห่งดวงดาว อันวาบวาวปลาบปลั่งอีกครั้งหน ความอ่อนหวานอ่อนไหวแห่งใจคน ราวโซ่ตรวนพันวน .. เกินด้นดึง O ระทึกและสั่นไหว .. อกใครหนอ- หลังเติมต่ออาลัยส่งไปถึง ร่วมครอบครองคุณค่าอันตราตรึง เสพหวานซึ้งซ้ำอยู่ไม่รู้เลือน O นึก-ระทึกวาบหวิวจนริ้วแก้ม- ราวเกลี่ยแกมเลือดฝาดเข้าปาดเปื้อน- เพื่ออยู่รอ-สายตา .. ผ่านมาเยือน รอ-ด้วยใจสั่นสะเทื้อนสะทกสะท้าน O เลือดในอกผู้รอ .. เมื่อหล่อเลี้ยง อบอุ่นย่อมคล้อยเคียง .. ลำเลียงผ่าน ขัดเขินสักเพียงใด .. หนอใจคราญ จักซึ้งซ่านเพียงไหน .. หนอใจคน O ชั่วเคลิ้มคล้อยคิดตาม .. กับความว่า- อาจ-วุ่นว้านัยศัพท์พาสับสน- บางความหมายหยิบยก .. อาจวก-วน เพื่อแฝงนัยให้คนวก-วนคิด O ชั่วเคลิ้มคิดคล้อยตาม .. ถ้อยความสื่อ ตรองเถิดหรือ .. ความปวงจากดวงจิต- ล้วนเร่งรอบอาลัย .. มาใกล้ชิด เพื่อถือสิทธิ์ปักปลูกความผูกพัน O แม้นหนทางขวางกั้น .. ด้วยอรรณพ อาจบรรจบด้วยใคร .. แต่ในฝัน ยังยอมอยู่เปล่าเปลี่ยว .. ใต้เสี้ยวจันทร์ ด้วยใจหนึ่งใจนั้น .. ดื้อรั้น-คอย O ดึกสงัดพราวพร่าง .. น้ำค้างหยด ลมตอบบท .. แขเปลื้องแสงเงื่องหงอย เมื่อดวงจิตพลั้งเผลอ .. จนเหม่อลอย- ห่วงละห้อยถึงใคร .. ผู้ไกลตา O เหมือนฝัน .. ฝันว่าฝน .. นั้นหล่นสาย เนื้อ, อุ่นอาย, อิงแอบ .. เข้าแนบหา นึก - แม้นโลกแหลกยับไปกับตา ยอม - ชีวาดับวาง .. กับร่างนั้น !
Create Date : 06 ธันวาคม 2556 |
Last Update : 17 เมษายน 2566 8:02:29 น. |
|
4 comments
|
Counter : 3606 Pageviews. |
 |
|
|
..หอมกลิ่นโมก..
บทนี้ไพเราะมากมาย..สมกับ..หอมกลิ่นโมกจริงๆ ค่ะ
..ดอกโมก..ช่วงนี้กำลังออกดอกบานสะพรั่งขาวเต็มต้นเลยค่ะ..
ไม่ได้แวะเข้ามานาน..พี่ชายทำอะไรอยู่คะ?
และสบายดีมั๊ยคะ?