|
O อาวรณะสมัย .. O

Eldar Mansurov - Taleyim
O เกิดแต่เมื่อช่วงตอนความอ่อนหวาน- ค่อยเผยผ่านอิริยาให้ตาเห็น ละม่อมพักตร์รูปเยาว์ลำเพาเพ็ญ- ก็วาบเต้นตอบตื่น .. ความรื่นรมย์ O ลมแรกสางโชยเอื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน บนช่วงตอนแสงระยับเริ่มทับถม บนท้องฟ้าฝูงวิหคบินผกลม เมื่อปรารมภ์แห่งชาย .. รำบายล้อม ! O มีรูปและมีใจหวั่นไหวอยู่ อารมณ์ชู้รองรับ .. การขับกล่อม พร้อมหัวใจเพ็ญถวิลที่ยินยอม- ลงนอบน้อมคันธรส .. เป็นบทเดียว O สบเพียงวูบรูปแพงก็แฝง .. ฝัง เร่งกำลังห่วงละห้อยให้คอยเหลียว ภาพแววตาเหลือบชม้ายก็คล้ายเกลียว- ล่ามรั้งเหนี่ยวถวิลชู้เกินรู้คลาย O บริบทงดงามแห่งยามเช้า จึงครองด้วยรูปเยาว์จนเข้าสาย ทุกเหลือบสบหลบเมิน .. ทุกเขินอาย- ล้วนรำบายรุมเร้าจากเช้านั้น O ลมล่องสายรายรอบ .. ตาลอบเหลือบ- นั้น-คอยเคลือบอารมณ์ให้ซมสั่น พร้อมขอบฟ้าเลื่อนช่วง .. คือดวงวัน- ลอยช่วงขึ้นล้อมขวัญ .. อย่างบรรจง O บริบทงดงามแห่งยามสาย บ่ม .. รำบายโลกธาตุด้วยชาติหงส์ ที่ที่ใจหวานล้ำ .. จักธำรง- อาวรณ์ในรูปองค์ .. ดำรงไว้ ! O บริบทงดงามแห่งยามนั้น ร้อนดวงวันแม้นรุม .. ลงสุมใส่ หากอาวรณ์นฤมิตแนบจิตใจ- บดบังให้ตอบตื่นแต่รื่นเย็น O แล้วร่องรอยปริศนา .. แห่งท่าทาง เหมือนรอขวางฝากรอยให้คอยเห็น กลางช่วงเดือนเรื้องรอง, ความผ่องเพ็ญ- ก็วาบเต้นตอบแล้วทั้งแววตา O อ่อนหวานละเมียดละมุน .. อบอุ่นแสน จึงห้อมแหนทุกช่วง .. ความห่วงหา ให้แนบน้อมหอมหวาน .. แห่งมารยา- แต่เมื่อราตรีนั้น .. แสงจันทร์ทอ O ทิพเอย .. ทิพแถนถ้วนแดนสรวง สดับเถิดความปวง .. เฝ้าบวงขอ โปรดช่วยดลจิตเยาว์พะเน้าพะนอ- ใจผู้เฝ้าจดจ่อ .. ร่ำรอกัน O ทิพเอย .. ทิพแถนทั่วแดนฟ้า เสน่หาเต็มช่วง .. ในทรวงขวัญ- พึงสื่อนัยออกสู่ .. ให้รู้ทัน ว่าทั้งรัก, ผูกพัน .. แสนมั่นคง O กลางเหน็บหนาวรอบฤดู .. ลมกรูเกรียว ทุกส่วนเสี้ยว-ข่ายขุม .. แรงลุ่มหลง- เหมือนตรารอยลึกล้ำ .. ตอกย้ำลง เป็นจำนงคงอยู่ .. เกินรู้ล้าง O กลางออดอ้อนรอบชู้ .. ฤดูลม- ค่อยพัดข่มขับแทรกความแตกต่าง ใบไม้แห้งหลุดร่อนลงว่อนวาง- เช่นขวากขวางในอก .. ถูกยกทิ้ง O แค่หัวใจรับรู้ .. ยอมคู่เคียง- หวานย่อมเพียงพอรุก .. ข่มทุกสิ่ง ในความหมายอ้อนแอบ .. รอแนบอิง- ย่อมอาลัยรักยิ่ง .. ดำดิ่งลง O อกเอย .. แม้นหนาวอยู่ .. ฤดูนี้- อุ่นกลับมีตวงเติม .. คอยเสริมส่ง จากใจหนึ่งมอบนำ .. แรงจำนง งามจึงคงคาอยู่เกินรู้เลือน O อกเอย .. แม้นหนาวอยู่ .. ฤดูลม ที่ห้อมห่มล้อมอยู่ .. กลับดูเหมือน- ความอบอุ่นอ่อนหวาน .. ค่อยผ่านเยือน- แล้วป่ายเปื้อนโลมทั่วทั้งหัวใจ O แล้วคลี่อุ่นโอบหนาว .. ให้หนาวผ่าน จนอุ่นร้อนแผ่ซ่าน .. จึงต้านไหว ฤดูลมร่ำสาย .. จึงสายใย- ม้วนปลายให้ผูกมั่น .. เป็นพันธนา O แต่เมื่อเดือนลอยดวงบนสรวงพู้น ความจำรูญ .. ดวงสุรีย์ .. ย่อมลี้หน้า แสงเรื่อจากห้วงใจ .. แววในตา- ย่อมแจ่มจ้าโชนช่วง .. เป็นดวงเดียว O รู้ใช่ไหม .. ดาวช่วงกลางห้วงฟ้า เช่นแววตาตื่นตอบ .. ยามลอบเหลียว รู้ใช่ไหม .. รอบฤดูลมกรูเกรียว ทุกส่วนเสี้ยวห่วงละห้อย - ห่วง .. คอย .. ใคร ?
Create Date : 13 กันยายน 2556 |
Last Update : 11 มิถุนายน 2566 7:07:20 น. |
|
8 comments
|
Counter : 3470 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.194.250 วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:15:38:49 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:16:41:39 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.194.250 วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:17:50:20 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.194.250 วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:18:01:23 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:19:22:28 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:21:06:41 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.194.250 วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:21:36:26 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 14 กันยายน 2556 เวลา:22:06:36 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|
ดายุ..
ผ่านมาหายรอบแล้วนะ มิกล้าโพสเพราะ ดูท่าจะเป็น
มินตราคนเดียวที่โพสอยู่ สาวสาวของสดายุหายไปหมดเลย..
เดี๋ยวจะลือกันไปว่า มินตรามาติดใจสดายุ..
นี่ไม่ได้โพสนะคะ มาเรียนให้ทราบเท่านั้น 555
แม่บอกว่า เป็นสาวเป็นนาง ต้องรู้จักสงวนท่าทีบ้าง
นางแบบของสดายุที่"ยิ้มในหน้า" นี่แหละ ที่สตรีไทยโดนฝึกมาแต่อ้อนแต่ออก ให้รู้จักวิธียิ้มในหน้า..