สดายุ...

เห็นมีความสนใจเรื่องการแต่งงาน ในระบบศาสนาฮินดู :

การแบ่งประเภทของการแต่งงานในศาสนาฮินดู สามารถแบ่งได้ 8 ประเภทดังนี้
1. พรหม วิวาหะ เป็นการแต่งงานที่ชาวฮินดูยกย่องว่าประเสริฐที่สุด โดยบิดาได้ยกลูกสาวของตนให้แก่ชายผู้มีความประพฤติและการศึกษาดี ฝ่ายชายเองก็ยอมรับหญิงเป็นภรรยาอย่างเต็มใจโดยไม่เรียกสินสอดใดๆทั้งสิ้น

2. ไทวะ วิวาหะ คือการแต่งงานที่บิดาของฝ่ายหญิงได้มอบบุตรสาวแด่ฤษีเพื่อเป็นของขวัญที่ฤษีมาประกอบพิธีบูชายัญให้

3. อารษะ วิวาหะ คือการแต่งงานโดยที่ฝ่ายชายมอบโคหรือกระบือหรือทั้งสองอย่างแก่บิดาฝ่ายเจ้าสาว

4. ประชาปัตยะ วิวาหะ คือการแต่งงานที่ฝ่ายชายกับบิดาของฝ่ายหญิงตกลงกันอย่างมีเงื่อนไข เช่น แต่งงานเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจร่วมกัน เป็นต้น

5. อสูร วิวาหะ คือการแต่งงานที่ฝ่ายชายให้ทรัพย์สินเงินทองแก่ฝ่ายหญิง แล้วได้แต่งงานกับหญิงนั้น

6. คนธรรพ วิวาหะ คือการแต่งงานโดยที่ทั้งฝ่ายชายและฝ่ายหญิงตกลงปลงใจจะอยู่ด้วยกัน โดยบิดามารดาทั้งสองฝ่ายไม่ได้รับรู้

7. รากษส วิวาหะ คือการแต่งงานที่ฝ่ายชายใช้กำลังบังคับให้หญิงมาเป็นคู่ครอง มักจะเกิดการทำร้ายญาติฝ่ายหญิงก่อนที่จะชิงตัวหญิงมาได้

8. ปีศาจ วิวาหะ คือการแต่งงานที่ฝ่ายหญิงถูกมอมยา ล่อลวง เป็นการแต่งงานที่ชาวฮินดูรังเกียจที่สุด

เอกสารอ้างอิง
วิทยา ศักยาภินันท์. ศาสนาฮินดู. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ : กรุงเทพฯ. 2549
Tags: การแต่งงานของชาวฮินดู, ภาษาฮินดู, แปลภาษาฮินดู

มินตรา ..
ผมชอบแบบแรกนะ .. ไม่คิดจะเรียกร้องสินสอดใดๆทั้งสิ้นจากฝ่ายหญิง .. ทำกับข้าวเป็นแค่ 2-3 อย่าง
ก็ไม่เป็นไร .. 55

พอดีเพิ่งไปอ่านประวัติศาสตร์ไทย “นอกกรอบประวัติศาสตร์ชาตินิยม” ที่ถูกฝังหัวมานาน
เกี่ยวกับพระนเรศวร .. อ่านแล้วก็อยากจะเอามาเขียนโคลงดูเหมือนกันนะ ..
เป็นด้านโรแมนติกของราชานักรบ

ที่เรียกว่า นอกกรอบประวัติศาสตร์ชาตินิยม เพราะเป็นการบันทึกของต่างชาติรอบๆบ้านเรา
ซึ่งหากมีการบันทึกตรงกันกับของไทย ก็แปลว่ามีเหตุการณ์นั้นๆเกิดขึ้นจริง แต่หากเหตุการณ์ไหน
ของเขาไม่มี แสดงว่า ทางไทยเราเขียนขึ้นเองด้านเดียว ก็ไม่น่าเชื่อถือ

หนังสือเล่มนั้นคือ “จากวังจันทน์ถึงเวียงแหง” ที่ระบุว่าพระองค์สิ้นพระชนม์ที่ อ.เวียงแหง เขตเชียงใหม่
มิใช่เมืองหาง ดังที่เรารับรู้กันมานาน – และค่อนข้างน่าเชื่อถือเมื่อคำนึงถึงบริบทแวดล้อม ..

ดายุ..

1. พรหม วิวาหะ..."ยกลูกสาวของตนให้แก่...ชายผู้มีความประพฤติและการศึกษาดี... ฝ่ายชายเองก็..ยอมรับหญิงเป็นภรรยาอย่างเต็มใจ...โดยไม่เรียกสินสอดใดๆทั้งสิ้น "
โอ้โฮ ..นี่กำลังสนทนากับ .."ชายผู้มีความประพฤติและการศึกษาดี.." รึนี่ !

"น้องเล็ก" โปรดทราบ..555

สำหรับมินตรา นี่ ข้อ 3. อารษะ วิวาหะ คือการแต่งงานโดยที่ฝ่ายชายมอบโคหรือกระบือหรือทั้งสองอย่างแก่บิดาฝ่ายเจ้าสาว.....มิเลวนะ ..อย่างน้อย ..." ทำกับข้าวเป็นแค่ 2-3 อย่าง" นี่ ยังมี "โค หรือ กระบือ" เป็นค่าวิชา 555

มินตรา ..

..............
สมเด็จพระนเรศวร ขณะที่ทรงพระเยาว์ พระองค์ทรงใช้ชีวิตอยู่ที่พระราชวังจันทน์ เมืองพิษณุโลก จนกระทั่ง พระเจ้าบุเรงนองยกทัพมาตีเมืองพิษณุโลกในสงครามช้างเผือก สมเด็จพระมหาธรรมราชาธิราช เจ้าเมืองพิษณุโลก ยอมอ่อนน้อมต่อหงสาวดีจึงทำให้เมืองพิษณุโลกต้องเป็นเมืองประเทศราชของหงสาวดีและไม่ขึ้นต่อกรุงศรีอยุธยา

พระเจ้าบุเรงนองทรงขอพระสุพรรณกัลยาและพระนเรศวรไปเป็นองค์ประกันที่หงสาวดีใน พ.ศ. 2107 ทำให้พระองค์ต้องจากบ้านเกิดเมืองนอนตั้งแต่มีพระชนมายุเพียง 9 พรรษา ประทับอยู่กรุงหงสาวดี 8 ปี เสด็จกลับกรุงอโยธาพระชนมายุ 17 พรรษา พ.ศ. 2115

จากวิกิพีเดีย ...
...........................

8 ปีในหงสาวดี .. จากเด็กชายจนเป็นหนุ่มวัยรุ่น ..

สดายุ..

รออยู่ตั้งหลายวัน ยังไม่เห็น "ดวงใจ" ออกมาประกาศจุดยืนเลย...

สงสัยคุณภาพของ ."ชายผู้มีความประพฤติและการศึกษาดี.." จะ เท่ากับ...รัฐธรรมนูญฉบับมีชัย !
...................
"รอรับเถิดนัยถ้อย .. เรียงร้อยมา
จักตรึงตราอกใจ .. ผู้ใยดี"

"รับรับไปก่อนแล้วค่อยแก้ไข ทีหลัง"นะคะ
แบบปี50

มินตรา ..

"ดวงใจ" กำลังโดนหวัดเล่นงานที่ลำคอ .. บอกให้คุยกับมินตราไปก่อน 55

อย่ามาชวนพูดการเมืองเลย กะเดี๋ยวของขึ้น ในวันที่ ดวงอาทิตย์ตั้งฉากกับสยามเมืองรัฐประหาร (ครั้งที่เท่าไรแล้วนี่ .. น่าจะมากที่สุดในโลก !)

ปู่มีชัยแกจะ 80 แล้ว .. พยายามช่วยบรรดาคนแก่ชักกะเย่อไม่ให้สายน้ำไหลลงที่ต่ำอยู่ คาดว่าใกล้หมดแรงเต็มที .. สายน้ำคงยากจะไหลย้อนกลับได้ .. 555


๑๔
O ชลพินธุรินภวะละหลั่ง
นภะฝั่งก็พร่างไฟ-
ด้วยดาริกาสมะสมัย
รุจิไล้ประโลมหลัว

O เย็นรื่นเพราะคลืนวตะระลอก
ขณะหมอกก็หม่นมัว
ตรู่สางระหว่างพรรณะระรัว-
พะ-เหยาะยั่ว .. กะเยียบเย็น

O คู่ดาวอะคร้าวรหัสะนัย
ก็ประไพประภาพเพ็ญ
ยามชายชม้ายพิศะ บ เร้น-
นยะเต้นขจ่างตา

ดายุ..

เก่ง !

"O ภายใต้ความเรียบเฉย .. อย่าเผยเลศ-
ให้ดวงเนตรเผลออ้อน .. แววอ่อนหวาน
เกรงลมร่ำแสงช่วงจักหน่วงกาล
ให้เบิกบานอารมณ์ .. รับสมยอม"

มินตรา ..

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ คือความงดงามลงตัวสุดยอดของคำฉันท์ .. ทั้งจังหวะจะโคนและลีลาพลิ้วไหวประดุจสายลมแห่งวสันตฤดู

เห็นด้วยไหมครับ

ชื่อคล้ายๆกับกลอนที่อ่านเมื่อเช้า นะคะ

ครับ ..
บางครั้งตั้งชื่อซ้ำกันก็มีครับ