O .. เช้านั้น .. O
Emmylou Harris - Pledging My Love
๘ O ภาพวันนั้น .. งามพิสุทธิ์-ในชุดขาว ควันจากข้าวกรุ่นลอย .. คน-คอยเหลียว หมอกหม่นในยามสาง .. ถูกร่างเพรียว- ล่มลาญความเปล่าเปลี่ยว พ้นเที่ยวทาง O เริ่มวัน, น้ำแล่นริ้ว, ลมพลิ้วผ่าน รูปพักตร์คราญรออยู่แต่ตรู่สาง เพื่อน, ผู้สูงวัย, ดอกไม้วาง- บนถาด .. ในท่ามกลางการรอคอย O ภาพ-เรือน้อย, วงคลื่นบนพื้นน้ำ พายจ้วงจ้ำ, พลิ้วแล้ว .. อย่างแผ่วค่อย แสงแรกวันเริ่มส่อง .. เรือล่องลอย คน-เหลือบตาเฝ้าคอย .. ชม้อยชม้าย O ขับรถตามเพื่อนมา .. ด้วยว่าใจ- มีรูปใครร้อยรัด .. เกินปัดป่าย- จน-รูปพักตร์-สายตา .. สบตาชาย- แววที่ฉายก็กระหวัดเข้ารัดรึง O รูปแห่งธรรม .. เคลื่อนรอยจนคล้อยลับ รูปเนตรพรับพริ้มอยู่ .. ก็จู่ถึง- รายล้อม .. บ่งบัญชา ให้ตราตรึง- แต่รูปหนึ่งเดียวนี้ .. อย่ามีคลาย ! O เห็นถึงความรมย์รื่น .. ริมผืนน้ำ, แววดื่มด่ำในดวงตาช่วงฉาย เห็นแววตาก้ำเกิน .. ความเขินอาย- นั้น-เวียนว่ายบทกรรม อยู่ตำตา O เห็น-เมือความอ่อนโยน .. นั้น-โชนเชื้อ ความก่ำเรื่อก็ป่ายแต้มทั้งแก้ม .. หน้า เห็น-ถึงความอ่อนหวานแผ่ซ่านมา ให้พี่, ป้า มองเห็นด้วยเอ็นดู O ระยิบเอย .. แววตาใต้ฟ้าต่ำ ผ่องผกายหวานล้ำ .. ออกย้ำสู่ เผยอารมณ์อ่อนน้อย .. ขึ้นช้อยชู- จนอารมณ์อีกผู้ .. รับรู้ความ O หม่นมัว .. เข้าสายก็หายสิ้น เมื่อหอมรินล้อมฝัง .. โลกทั้งสาม ลมแผ่ว, สูรย์ระยับ .. ตาวับวาม- ในคาบยาม .. ไม้ใบแกว่งไกวตัว O ปีกผีเสื้อลวดลายค่อยบ่ายบิน เมื่อทั่วถิ่นเคลื่อนพ้นความหม่นหลัว โบกกระพือปีกนั้น .. จนสั่นรัว กับเพียงชั่วแสงสาง .. เริ่มวางรอย O งดงามในรุ่งเช้าอันเหงาเงียบ หยาดเย็นเยียบทั้งปวง .. ก็ร่วงผล็อย- ตามลมลูบแดดต้อง, ปีกล่องลอย- เลื่อนลายอ้อยอิ่งอยู่ในหมู่พรรณ O เม็ดน้ำค้างหยาดพราว .. หมอกขาวขุ่น แดดอบอุ่นโอบผ่าน .. ก็ปานฝัน พลิกพลิ้วปีกบางเบาใต้เงาวัน- เกาะกลีบคั้นหวานอยู่ .. ไม่รู้ลา O ลมแผ่วผ่านโลมลูบ .. หมอกวูบไหว- ท่ามกลางไอแดดเรื้องอยู่เบื้องหน้า ปีกลวดลายแผ่กางโบกคว้างมา- เมื่อยอดหญ้าน้ำค้างเริ่มจางรอย O เรียวเรณูหอมหวานเชิดก้านรอ ให้ภู่ออแอบอ้อนเกสร-สร้อย เห็นปีกบางกลาดเกลื่อนค่อยเลื่อนลอย- ตฤปหวานอ้อยอิ่งอยู่อย่างรู้รส O หวานหอมเยี่ยงใดเล่าจะเท่าที่- เรณูชี้เชิดคอยนั้น .. ค่อยหยด หรุบปีกบางเกาะเกี่ยว .. คลานเลี้ยวลด- ค่อยจ่อจดหวานหอม .. อย่างยอมตัว O อุ่นไอละอองแดดค่อยแวดล้อม เมื่อลมพร้อมพาระลอก .. เข้าหยอกยั่ว มาลีพรรณส่ายดอก .. พร้อมหมอกมัว- ก็เคลื่อนตัวล่มลาญแต่กาลนั้น O ปลายปีกนกโบกคว้างที่กลางฟ้า พร้อมแววตาของใคร .. หนอไหวสั่น ? รูปปีกเหยียดแผ่ช่วง .. บังดวงวัน- เมื่อดวงตาคู่นั้น .. คล้ายสั่นสะทก O ปีกนกยังคลี่กางที่กลางฟ้า เมื่อแววตาเร้ารุม-ความ .. สุมอก เหลือบแววปรอยปรอยปริบ .. เฝ้าหยิบยก- ขึ้นสาธก-แทนถ้อยให้คอยประเมิน O ปีกผีเสื้อเกาะกุมโกสุมหอม พักตร์ละม่อมก็อุทธัจด้วยขัดเขิน- จากแววตาล่วงล้ำคอยก้ำเกิน ครบครันการหยอกเอิน-สะเทิ้นใจ O สายหยุดหยุดหอมสิ้นแต่สิ้นสาย หลังแดดฉายโชนแต้มความแจ่มใส รูปเอย .. แต้มแววตา-รูปหน้าใคร- จะรู้ตัวบ้างไหม .. รูปใครกัน ? O สิ้นสาย ผ่านสาย แล้วสายสวาดิ ลดามาศก็อวลกลิ่นล้อมถิ่นฝัน เมื่อวางภพวางชาติมาพาดพัน- ฤๅอาจเบี่ยงเลี่ยงขวัญคลาดกันพ้น .. ? O พร้อมแววตาอ่อนโยนนั้นโชนช่วง ความเงียบเหงาทั้งปวงก็ร่วงป่น ปีกนกเหยียดเต็มช่วงที่สรวงบน เมื่ออกคนละห้อยเห็นไม่เว้นวาย ! O สิ้นช่วงการรอคอยละห้อยหา เมื่อแววตาอ่อนโยน .. นั้น-โชนฉาย- ความอ่อนหวานลึกล้ำ .. ร่วมรำบาย- ส่งความหมายผ่องแผ้ว .. ไม่แล้วลา O สายหยุด หยุดหอมสิ้น .. ร้างกลิ่นแล้ว เหลือผ่องแผ้วทาบทวงความห่วงหา พร้อมลมร่ำพลิ้วแผ่ว .. ถ้วนแววตา- ก็ตรึงติดเพทนาแต่ครานั้น !
๔ O นับครวญนับคาบโน้ม - - - นำคะนึง เพียงรูปเพียรร่ำถึง - - - ผ่านถ้อย สุดคิดสุดคลายระรึง - - - แรงรัด โอบแม่ แต่เมื่อตาแม่ชม้อย - - - เมื่อนั้น-จะต้านไฉน ฯ
O จากเช้ากลีบมาศช้อย - - - รอชม จวบนิ่มเนื้อเนตรคม - - - เหลือบ-อ้อน ห่างเพียงแค่ลำลม - - - แผ่วร่ำ โรยเนอ เพรียกสั่นไหวสะทกสะท้อน - - - ระทึกทั้งหทัยสถาน ฯ
O สบนัยสบเนตรซึ้ง - - - ตรึงทรวง วาบวับปานดับดวง - - - รพิแล้ว สั่งโลกแวดล้อมปวง - - - ปลาตลับ เลือนแล เพียงเนตร, นิ่มเนื้อแผ้ว - - - ผ่องล้ำล้อมประโลม ฯ
O เมื่อนัยจากเนตรพร้อง - - - เพรียกถวิล คือโลกแวดล้อมภิน- - - - ทนะแล้ว เพียงภพชาติจากวิญ- - - - ญาณอุบัติ รอเปิดฟ้าผ่องแผ้ว - - - ร่วมเฝ้าประคองขวัญ ฯ
O จากเช้ากลิ่นมาศเชื้อ - - - เชิญภมร จนเนตรเชิญเลศวอน - - - สวาดิ, ให้- วัฏฏะรอบกำจร - - - รอบเจต นังแม่ เพรียกภพชาติชดใช้ - - - ชั่วฟ้าดินสลาย ฯ
Create Date : 26 เมษายน 2559 |
|
0 comments |
Last Update : 26 กรกฎาคม 2566 17:59:02 น. |
Counter : 3351 Pageviews. |
|
|
|