Bloggang.com : สดายุ... : O ลมทะเล .. O

O ลมทะเล .. O

เพลง .. ทรายกับทะเล
นันทิดา

O เอื่อยอ่อยลมทะเล .. คล้ายเห่กล่อม
ผ่านหวานหอมลงชาติ .. ตั้งปรารถนา
จนแผ่นผืนน้ำกระเพื่อม .. ริ้วเหลื่อมมา
ก็รู้ว่าคือปฐม .. แห่ง-ลมวก
O ชั่วแววตาตอบรับ .. อยู่วับไหว
ก็รู้ค่า .. อาลัย .. ที่ในอก-
นั้นรุมเร้าพรรณา .. ความสาธก
ยอจิตวิญญาณยก .. ขึ้นโบกบิน
O ลมอุสุม, เนตรพริ้มกลางคิมหันต์
และสองขวัญมั่นคอย .. รูปรอยถวิล
แดดใส, หาดโค้งคด, ฟ้าจดดิน
แตะตื่นจินตนาการ .. กลางน่านนที
O เมฆขาว, ฟ้าคราม .. แผ่นน้ำระริก
ลำคลื่นพลิกยอดพลิ้วอวดริ้วสี
เรือลำน้อยเอียงโยกคลื่นโบกตี
รื่นเย็นแห่งวารีก็รับรู้
O เริ่มแล้ว .. บทปฐมแห่งลมร่ำ
เมื่ออกคร่ำครวญคอย .. นั้นคอยอยู่
นฤมิต รูปยุพินทร์ .. กลางสินธู
ฝากนัยชู้รำพัน .. กล่อมขวัญน้อย
O รู้เถิดว่า .. รูปเอย, เมื่อเผยลักษณ์-
คือเมื่อกักกุม-ล้อม .. ไม่ยอมปล่อย-
จิตวิญญาณอาลัยผู้ไขว่คอย-
ถูกละห้อยห่วงเห็น .. บีบเค้นไว้
O รอ .. นิมิตรูปเอย-เมื่อเผยเห็น
หวานจักเร้นลอบรุมลงสุมใส่
ปลอบประโลมห้วงฤดี, ผู้มีใจ-
ด้วยเยื่อใยไมตรี .. อย่ามีเลือน
O รอ-แววตาพริ้มพรับ ตอบรับรู้-
เลศนัยชู้แห่งชายลงป่ายเปื้อน-
หัวใจดวงน้อยน้อย-เพื่อคอยเตือน
ให้ทุกการขยับเขยื้อน .. ต้องเหมือนคอย !
O จนแววตาพริ้มพรับ .. ตื่น-รับรู้-
เมื่องามจู่โจมแล้วอย่างแผ่วค่อย
ทะเลตื่น, เมฆฟ่อง, เรือล่องลอย
แดดพร่างพร้อย, ตื่นตอบ .. ก็รอบตัว
O เพื่อแววตาพรับพริ้ม .. ปากยิ้มตอบ
จักเส-ลอบหลบพริ้มก่อนยิ้มยั่ว
จนฟองคลื่นบังฟ้าจนพร่ามัว
เงียบเพียงชั่วคลื่นโถมก็โหมเรือ !
.
.
O ดึกเอยดึกแล้ว ..
ลมยังแผ่วยังพลิ้วผ่านริ้ว .. เผื่อ-
แผ่ .. เย็นรื่นอ่อนละมุนเข้าจุนเจือ-
งามที่เหนือทุกดาว-สองดาวนั้น
O ดึกเอยดึกแล้ว ..
ดูเถิดตาผ่องแผ้ว .. ยังแผ่ว .. สั่น
ลมก็ยังผ่านริ้วโลมผิวพรรณ
เพื่อเพรียกอุ่นโอบขวัญ .. คอยกั้นลม
O ดึกเอยดึกแล้ว ..
หากวามแววพริ้มพรับสุดขับข่ม
รื่นเย็นลมรำเพยเพรียกเชยชม-
ลงห้อมห่มดาวช่วง .. ด้วยดวงใจ !

Create Date : 06 เมษายน 2557

Last Update : 3 มกราคม 2563 18:49:24 น.

0 comments

Counter : 1482 Pageviews.