|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
O กล่อมขวัญ .. O

Ernesto Cortazar - Hurts to Forget You
O เพียงจะกล่อมขวัญเจ้า .. ยามเข้านอน พาห้วงอกสะทกสะท้อนบนหมอนหนุน ให้อาวรณ์แฝงเร้น .. ได้เป็นทุน- พารอบสุนทรีภาพกำซาบใจ O เหมือนรอยยิ้มวาบแล้วในแววตา อยู่ค้างคาอาวรณ์ผู้อ่อนไหว ดูเอาเถิด .. ความ คำ แสนร่ำไร คอยผ่านนัยแว่วอยู่ .. สุดรู้-กัน O ขวัญเอย..ขวัญเจ้า .. รูปเยาว์เอ๋ย ความคำเอ่ยเอื้อนล้อม .. คอยกล่อมขวัญ- เพื่อกล่อมเดียงสาใครจนไหวทัน- นัยกล่อมนั้นให้ภิรมย์ลงถมทรวง O เพิ่มร่องรอยแววตา .. ให้ว้าวุ่น กับวาบหวามละเมียดละมุนที่หนุนช่วง โดยงามจะยิ่งงาม .. กว่างามปวง เมื่อล้ำล่วงเผยงามออกตามใจ O เยี่ยงไร..ถึงแฝงเร้นอยู่เช่นนั้น เมื่อเดียงสาผ่านวัน .. ฤๅกั้นไหว คอยดูเถิด..ท่วงทีพิรี้พิไร จะเผลอเผยออกให้ .. หัวใจรู้ O แอบซ่อนแฝงเร้นไว้ .. ฤๅ-ได้นาน เมื่ออารมณ์อ่อนหวานเกินต้านอยู่ จะระริกไหลรินเช่นสินธู เป็นคลื่นชู้กรากเชี่ยวคอยเหนี่ยวดึง O ป่านฉะนี้คงถวิลไม่สิ้นสาย ด้วยเขินอายเกินจิตจะคิดถึง- ว่าดูเถิดความ คำ ในคำนึง- มีแต่รอบหวานซึ้ง .. ให้หนึ่งคน O อยากรู้นักป่านฉะนี้ .. ฤดีนั่น จะแกว่งไกวไหวสั่น .. กี่พันหน- หรือรับรู้ปริศนา .. เดียงสาตน- ที่เริ่มอลเวงรู้ .. เชิงชู้ชาย O โอ นั่นความผ่องแผ้วในแววตา อย่างแช่มช้า-ผ่านล่วงขึ้นช่วงฉาย เข้ากลบเกลื่อนสำเนียงความเอียงอาย ออกรำบายรมย์รื่นจากพื้นทรวง O โอ นั่นรอบเดียงสา .. ค่อยบ่า-แวว- ผ่านดวงตาผ่องแผ้วไม่แล้วล่วง หวานหอมเมื่อ-สุมสั่งใจทั้งดวง ย่อมแปรหอมเป็นหวง .. คอยห่วงใย O โอ นั่นแววตาชม้อย .. ชม้ายเมิน ด้วยขัดเขินใครอยู่ .. ยากรู้ได้ เห็นแต่เพียงปริศนา .. เดียงสาวัย- นั้น-เผยนัยออดอ้อน .. อย่างอ่อนโยน O ป่านฉะนี้อาวรณ์เจ้าอ่อนน้อย ฤๅ-เลี่ยงพ้นความถ้อยเข้าห้อยโหน ด้วยปรารมภ์มุ่งหมาย .. รอถ่ายโอน- เข้าหักโค่นยุดยื้อความถือตัว O ป่านฉะนี้ถ้วนตอน..ออดอ้อนนั้น คงแทรกขวัญรุมเร้า..คอยเย้ายั่ว ให้อารมณ์ซมสั่น .. ให้สั่นรัว- อยู่ที่ขั้วหัวใจ .. อย่าได้คลาย O เถิด-หากยังซ่อนเร้นอยู่เช่นนั้น จักแล้วเล่ารุมขวัญ .. เกินบั่นหาย ความ คำ ย่อมกรองสู่ไม่รู้วาย ล้อมรำบายรอบชู้ .. ไม่รู้วัน O เพียงจะกล่อมขวัญเจ้า .. ยั่วเย้าให้- ลมหายใจทอดช่วง .. ทุกช่วงนั่น- แนบอาวรณ์ทุกช่วง .. มาพ่วงกัน เป็นสายใยผูกพันเกินบั่นทอน O เพียงหวังกล่อมเกล้าขวัญ .. เจ้าขวัญน้อย อยู่เฝ้าคอยพร่ำพลอด .. ความ-ออดอ้อน แล้วตอบรับเสน่หา .. ด้วยอาวรณ์- อันสุดถอนถ่ายล่วง .. จากดวงใจ ! O หวังกอปรความ คำ เฝ้า .. คอยเย้ายั่ว แล้วเพียงชั่ว คำ ความ นั้นลามไหล- พาหวานซึ้งแทรกตัวอยู่ทั่วไป- จะเผยเห็นอาลัย .. จากใจนั้น O เหมือนเดียงสาเยาว์วัย .. เผยให้เห็น จากแฝงเร้นซ่อนไว้ .. เริ่มไหวสั่น ยิ้ม-รับรอง .. ความหมายที่ปลายวัน- ที่ค่อยผันด้านเร้น .. จนเห็นรอย !
Create Date : 18 มิถุนายน 2557 |
Last Update : 1 มิถุนายน 2566 20:27:48 น. |
|
0 comments
|
Counter : 3038 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|