|
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O

Ernesto Cortazar - Le Partage d'une Vie
O หม่นมัวสลัวสล้างอยู่กลางหมอก- คือช่อดอกมาลีอวดสีสัน ลมแรกเช้าแผ่วเบา .. ผ่านเถาวัลย์- วูบเดียว .. สั่น-ก้านใบก็ไหวตัว O ปีกผีเสื้อลวดลายค่อยบ่ายบิน เมื่อทั่วถิ่นเคลื่อนพ้นความหม่นหลัว โบกกระพือปีกนั้น .. จนสั่นรัว กับเพียงชั่วแสงสาง .. เริ่มวางรอย O งดงามในรุ่งเช้าอันเหงาเงียบ หยาดเย็นเยียบทั้งปวง .. ก็ร่วงผล็อย- ตามลมลูบแดดต้อง, ปีกล่องลอย- เลื่อนลายอ้อยอิ่งอยู่ในหมู่พรรณ O เม็ดน้ำค้างหยาดพราว .. หมอกขาวขุ่น แดดอบอุ่นโอบผ่าน .. บนลานฝัน พลิกพลิ้วปีกบางเบาใต้เงาวัน- เกาะกลีบคั้นหวานอยู่ .. ไม่รู้ลา O ลมแผ่วผ่านโลมลูบ .. หมอกวูบไหว- ท่ามกลางไอแดดเรื้องที่เบื้องหน้า ปีกลวดลายแผ่กางโบกคว้างมา- เมื่อยอดหญ้าน้ำค้างเริ่มจางรอย O เรียวเรณูหอมหวานเชิดก้านรอ ให้ภู่ออแอบอ้อนเกสร-สร้อย เห็นปีกบางกลาดเกลื่อนค่อยเลื่อนลอย- ตฤปหวานอ้อยอิ่งอยู่อย่างรู้รส O หวานหอมเยี่ยงใดเล่าจะเท่าที่- เรณูชี้เชิดคอย นั้น .. ค่อยหยด หรุบปีกบางเกาะเกี่ยว .. คลานเลี้ยวลด- เข้าจ่อจดหวานหอม .. อย่างยอมตัว O อุ่นไอละอองแดดค่อยแวดล้อม เมื่อลมพร้อมพาระลอก .. เข้าหยอกยั่ว มาลีพรรณส่ายดอก .. พร้อมหมอกมัว- ก็คลายตัวล่มลาญแต่กาลนั้น O ปลายปีกนกโบกคว้างที่กลางฟ้า เมื่อแววตาของใคร .. คล้ายไหวสั่น ? รูปปีกเหยียดแผ่ช่วง .. บังดวงวัน- เมื่อดวงตาคู่นั้น .. คล้ายสั่นสะทก O ปีกนกยังคลี่กางที่กลางฟ้า เมื่อแววตาเร้ารุม-ความ .. สุมอก เหลือบแววปรอยปรอยปริบ .. เหมือนหยิบยก- ความสาธกแทนถ้อย .. ให้คอยประเมิน O ปีกผีเสื้อเกาะพุ่มโกสุมหอม พักตร์ละม่อมก็อุทธัจด้วยขัดเขิน- จากแววตาล่วงล้ำ .. คอยก้ำเกิน ครบครันการหยอกเอิน-สะเทิ้นใจ O สายหยุดหยุดหอมสิ้น .. แต่สิ้นสาย หลังแดดฉายโชนแต้มความแจ่มใส รูปเอย .. แต้มแววตา-รูปหน้าใคร- ฤๅ-รู้ตัวบ้างไหม .. รูปใครกัน ? O สิ้นคาบสาย ผ่านสาย แล้วสายสวาดิ ลดามาศก็อวลกลิ่นล้อมถิ่นฝัน เมื่อวางภพวางชาติมาพาดพัน- ฤๅ-อาจเบี่ยงเลี่ยงขวัญคลาดกันพ้น .. ? O พร้อมแววตาอ่อนโยนที่โชนช่วง ความเงียบเหงาทั้งปวงก็ร่วงป่น ปีกนกเหยียดเต็มช่วงที่สรวงบน เมื่ออกคนละห้อยเห็นไม่เว้นวาง O ฤดูนี้ลมร่ำ .. อยู่ค่ำเช้า ปีกบางเบา .. ก็ร่อนอยู่แต่ตรู่สาง ลมเอย .. แว่วลมหวนเสียงครวญคราง เหมือนใจบางเสี้ยวส่วน .. คร่ำครวญคอย O โหยหาคอยบีบเค้นไม่เว้นว่าง ในที่ทางเย็นเยียบ .. แสนเงียบหงอย ในเที่ยวทางเหยียบย่ำ .. ซ้ำซ้ำรอย เพียงละห้อยห่วงเห็น .. ที่-เป็น .. มี O สายหยุด .. กลีบดอกบาน .. ย่อมลาญร่วง ดั่งสูงสรวง .. กาลเวียน .. ย่อมเปลี่ยนสี เหลืองแสดมาลย์หมดกลิ่น .. ก็สิ้นดี เพียงไมตรีพี่นั้น .. ยังมั่นคอย O ปีกบางยังลอยล่องเต็มท้องฟ้า เมื่อเหว่ว้าแตกดับจนยับย่อย หัวใจเคยมืดมน .. ก็หล่นลอย กับร่องรอยนัยชู้ .. รอ-รู้ .. ชม O ที่-เสพรับความคำ .. ตอกย้ำอยู่ พึงรับรู้ .. ร่วมหวัง .. ร่วมสั่งสม- ความรู้สึกเสน่หาในอารมณ์ เบิกบทบ่มหวานหอม .. รัดล้อมทรวง O เสพรับความสื่อสู่ .. จงรู้ว่า- มีคุณค่าหนักแน่น .. ทั้งแหนหวง เพียงร่ำรอ .. ความคำเคยบำบวง- ให้เริ่มช่วงกำลัง .. เข้าสั่งการ O เสพรับความนัยชู้ .. จงรู้ว่า- เสน่หาฝากลมที่พรมผ่าน แล่นเลื่อนมาโอบองค์ .. รูปนงพาล ให้-สุดต้านอาวรณ์ .. แฝงซ่อนมา O เมื่อต้องลมอบอุ่นละมุนละม่อม อุ่นจะเพรียกหวานหอมขึ้นพร้อมท่า เพื่อเปล่งความผ่องแผ้ว .. ให้แววตา- ตอบรับรองเสน่หา .. อย่างอาวรณ์ !
Create Date : 02 มีนาคม 2557 |
Last Update : 4 พฤษภาคม 2566 18:08:28 น. |
|
7 comments
|
Counter : 3537 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.14.34 วันที่: 2 มีนาคม 2557 เวลา:22:25:17 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 3 มีนาคม 2557 เวลา:8:00:57 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.14.36 วันที่: 3 มีนาคม 2557 เวลา:13:17:54 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 3 มีนาคม 2557 เวลา:15:43:15 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.14.36 วันที่: 4 มีนาคม 2557 เวลา:9:23:37 น. |
|
|
|
โดย: สดายุ... วันที่: 4 มีนาคม 2557 เวลา:12:06:56 น. |
|
|
|
โดย: บุษบามินตรา IP: 192.99.14.36 วันที่: 4 มีนาคม 2557 เวลา:13:08:11 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 152 คน [?]

|
|
|
|
|
|
|
|
เร้ว..สาวสาว..
"O ที่-เสพรับความคำ .. ตอกย้ำอยู่"
"พึงรับรู้ .. ร่วมหวัง .. ร่วมสั่งสม-
ความรู้สึกเสน่หาในอารมณ์
เบิกบทบ่มหวานหอม .. รัดล้อมทรวง"
สดายุ เบื่อ "เพื่อน-แพง"แล้วล่ะ...555