Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
พระพุทธเจ้า
พระพุทธวจนะ
ธรรมบรรยาย
ตรรกะวิภาษ ..
การศึกษา
Value Investor ..
DFC
สังคม-เศรษฐกิจ-การเมือง
Food
Home & Garden ..
ประดิษฐกรรม
Documentary
HeavyMetal
SlowRock ..
Classic
Music
SweetSong
MLTR & ...
ThaiRock ..
ThaiTradition
นิราศนรินทร์ - คำแปล
นิราศภูเขาทอง - คำแปล
นิราศลำปาง .. โคลง
นิราศเพรงกาล .. โคลง
ชั่วฟ้าดินดับ .. โคลง
มหาภารตะยุทธ .. ฉันท์
ศรีอยุธยา .. ฉันท์
สายธารกาลเวลา .. กลอน
สองฝั่งฟ้า .. กลอน
หอมกลิ่นร่ำ .. กลอน
รัตนโกสินทร์ .. กลอน
ชั่วฟ้าดินสลาย .. กลอน
บรรณภพ
วรรณศิลป์
วรรณกรรมไทย
นิราศเรื่องยาว
อวิภัชวาท
ปริภาษวาจก
นรกวาที
นารีปราโมช
ฉันท์
โคลง
<<
กรกฏาคม 2557
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
14 กรกฏาคม 2557
O หอมเสน่หา .. O
All Blogs
O ปลายฝน .. O
O ซ่อนเร้น .. O
O งามนั้น .. O
O เจ้าเอย .. O
O ฟ้าคร่ำลมครวญ .. O
O ยอมเถิด เจ้า .. O
O เมื่อลมเช้าโชยแผ่ว .. O
O ปรารมภ์ .. O
O ลมรำเพย .. O
O เหมันตะกาล .. O
O ดวงตาคู่นั้น .. O
O รูปเอย .. O
O ในค่ำหนาว .. O
O คำนึง .. O
O ค่ำนี้ .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รื่นลมร่ำ .. O
O ฉันทาสมัย .. O
O จันทร์ .. O
O เสน่หา .. O
O ยามเช้า .. O
O หอม .. O
O อีกไม่นาน .. O
O นาทีนั้น .. O
O วิสาขะสมัย .. O
O กลางริ้วลม .. O
O หวง .. O
O .. เช้านั้น .. O
O แรงอาลัย .. O
O เส้นแสง และแรงคะนึง O
O อุปาทานรูป .. O
O ยอมเถิด .. ดวงใจ ! O
O คิมหันตะสมัย .. O
O เพียงคำเดียว (เพื่อคนเดียว ..) O
O ขาบเขียวแห่งเรียวขน .. O
O เมื่ออุษาสาง .. O
O ครวญคร่ำแห่งคำวอน .. O
O เมื่อลมหนาวล่อง .. O
O รูปนามแห่งความคำนึง .. O
O น้องสาว .. ที่แสนดี O
O รูปนามเอย .. O
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
O มีเจ้า .. O
O น้ำปลายฝน .. O
O เรื่อรุ้ง..บนคุ้งฟ้า O
O ก่อนอุษาสาง .. O
O น้ำค้างเดือนเจ็ด .. O
O เดือนลอยดวง .. O
O ขวัญเอย .. O
O ฟองคลื่นแห่งรมยา .. O
O ฝากจันทร์ .. O
O แก้วตาพี่ .. O
O กลาง .. วิสาขะมาส .. ! O
O รูปนามเอย .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O รูปพรรณในบรรจถรณ์ .. O
O คันธา .. แห่งวรรษาสมัย O
O นางใจ ... O
O อาวรณ์ .. O
O บวงทิพที่ลิบโพ้น .. O
O รูปในคำนึง .. O
O ลมร่ำ .. เมื่อย่ำรุ่ง .. O
O น้ำค้างยามรุ่ง .. O
O คอยเจ้า .. O
O เพรงวาสน์ เมื่อพาดช่วง .. O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O กลางลมหนาว .. O
O หอมลมร่ำ .. O
O เสน่หา .. O
O เพียงเจ้า .. O
O รูปนามแห่งความรัก .. O
O อาลัย ที่ไหววน .. O
O หอมละมุน .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ปีกนก กับ อกคน .. O
O หอม .. เสน่หา .. O
O ซ่อนเร้น และ เอ็นดู .. O
O น้ำค้างเดือนสิบ .. O
O ลมหนาวและดาวเดือน .. O
O ปริศนาแห่งท่าที .. O
O จันทร์เอย .. O
O คนดี .. (ของพี่ ?) O
O พี่รักเจ้า .. 3 O
O สุดหัวใจ .. O
O ขวัญเอย .. O
O ปีกนก และ อกคน .. O
O จันทร์เจ้า .. O
O วานนั้น .. จนวันนี้ .. O
O สุดรอคอย O
O ลมร่ำและฝนโรย .. O
O คอยเถิดเจ้า .. O
O ปลายฝน .. ต้นหนาว .. O
O รูปอาวรณ์ .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ตราบชั่วนิรันดร .. O
O เพลงยาว สองเจ้าฟ้า .. O
O สู่กลางใจเธอ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O หอมดอกลำดวน .. O
O งดงามท่ามกลางฝน .. O
O เพียงเจ้า .. O
O ข้าวร่วมขัน .. O
O พิรุณพิลาปร่ำ .. O
O หวง .. O
O วันคอย .. O
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
O แสงช่วงแห่งดวงมณี .. O
O บ่วงอาวรณ์ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O คอยเจ้า .. O
O อาลัย ที่ไหวรับ .. ! O
O คำข้าว .. และใจคน .. O
O พวงผกา..แห่งป่าฝน .. O
O กล่อมขวัญ .. O
O พินทุกล แห่ง สุคนธรส .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O รูปนามแห่งยามสาง .. O
O รื่นวรรษา .. O
O โสมกลางสรวง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O รูปธรรมเพื่อจำนน .. O
O เมื่อลมร่ำ .. O
O หอมกลิ่นแก้ว .. O
O คิดถึง .. O
O ฝนห่มลมเห่ .. O
O ฤดูลม .. O
O บ่วงปฏิพัทธ์ .. O
O รูป นิรมิต ? O
O แววตาผู้อาวรณ์ .. O
O รูปธรรมในคำนึง .. O
O กลาง - ลม .. ฝน .. O
O คำมั่นคำสัญญา .. O
O ลมทะเล .. O
O เตรียมเถิด .. ใจ ! O
O เมื่อดาวลอยดวง .. O
O กลางลมร่ำ .. O
O หอม-อุ่น .. กลางฝุ่นฝน .. O
O ขวัญพี่ .. O
O .. หัวใจที่ร่ำรอ .. O
O หอมเสน่หา .. O
O พรรณาแห่งอารมณ์ .. O
O รื่น..ลมร่ำ .. O
O แก้วเอย .. O
O คอย .. O
O แสงดาวของหัวใจ...O
O รมยา .. สัญญา .. เสน่หา .. O
O รูปนฤมิต .. O
O ก่อน .. มาฆะมาส .. O
O เพรงภพบรรจบรอบ .. O
O กลางเหมันตะสมัย .. O
O ดั่งลมร่ำ .. O
O ปริศนาแห่งนารี .. ? O
O จินตะภพ .. แห่งพลบสมัย O
O ด้วยรักและผูกพัน .. O
O คันธาแห่งมาลี .. O
O เหมันตะสมัย .. O
O กรุ่นกลิ่น .. บุปผากรอง O
O หอมดอกแก้ว .. O
O หอมกลิ่นโมก .. O
O พินทุแห่งกุสุมา .. O
O คำมั่น .. คำสัญญา O
O รูปนามนั้น .. O
O ลมหนาวร่ำ .. O
O ฟ้าหลังฝน .. O
O วรรษาสมัย .. O
O คันธบท .. แห่งรสสุมาลย์ .. O
O คอยเจ้า .. O
O กรุ่นกลิ่นประทิ่นมาลย์ .. O
O อาวรณะสมัย .. O
O รูปแพงเอย .. O
O คอยเถิด .. รูปแพงเจ้า .. O
O มณีเดียว .. O
O ภิรมย์สมัย .. O
O ร่ำรสเกสรา .. O
O เจ้าอ่อนเอย .. O
O ลมเอย .. O
O กลางฝนโปรยปราย .. O
O อหังการ .. แห่งน้ำค้าง .. O
O กลางพระลบ .. บรรจบล้อม .. O
O หนาวลมร่ำ .. O
O จากเดือนเร้น .. จนเพ็ญรูป .. O
O แต่บัดนั้น .. จนบัดนี้ .. O
O เสภา .. กลางราตรี O
O โสมส่องแสง .. O
O กลางฝุ่นฝน .. O
O ศรัทธาสองภพ .. O
O ด้วยแรงอธิษฐาน .. O
O ฟ้าคร่ำ .. ฝนครวญ .. O
O อ้อน .. O
O น้ำผึ้งเดือนเจ็ด .. O
O ฝนเดือนหก .. O
O อาลัยที่ใฝ่เฝ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 2 O
O เดียงสาเจ้า .. O
O รูปเอย .. O
O ห้วงอาวรณ์ .. O
O คือ .. เจ้า .. O
O รักเอย .. O
O สุขศานติปีใหม่ .. O
O เพียงหนึ่งคำ .. O
O เสน่หา .. O
O ในห้วงคำนึง .. O
O เพชรในเรือน .. O
O ใจเอย .. ! O
O ลมรัก .. O
O ผืนทรายและปลายฟ้า .. O
O พี่รักเจ้า .. 1 O
O รักสุดใจ .. O
O เชิญขวัญ .. O
O แต่ปางใด ..? O
O หนาวลมร่ำ .. O
O บุษบัน .. แห่งเหมันตะสมัย O
O เหมันตะฤดู .. O
O บุหรง .. รำแพน .. O
O ใจเอย .. ! O
O งามนั้น .. O
O ร่ำร้อย .. พจีเรียง .. O
O แรกอรุโณทัย .. O
O หนาวลมฝน .. O
O หลัง .. อัสดงคต .. O
O รอ .. O
O เมื่อ .. ดาวลอยดวง .. O
O บุหลันลอยเลื่อน .. O
O หอมดอกแก้ว .. O
O ฟ้าสองฝั่ง .. O
O ก่อน .. นางครวญ...O
O เห่ช้า..พญาหงส์....O
O อาวรณ์..ที่ซ่อนเร้น...? O
O สิ้น..วาสนา..O
O บุพเพสันนิวาส .. O
O เลื่อมลายรุ้ง...O
O สิ้น - ดวงวิเชียรฉาย...O
O นางครวญ O
O หอมเสน่หา .. O
Song From A Secret Garden
O โกสุมช้อยกลีบล้อ - - - ลมโรย
พากลิ่นหอมรื่นโชย - - - ผ่านเช้า
พร้อมภู่ว่อนล้อม-โหย - - - หารส นั้นนา
อีกรูปหอมกลับเร้า - - - เร่งให้ถวิลหอม ฯ
O ลมเหนื่อยอ่อนผ่านริ้ว .. ไม้พลิ้วรูป
เพียงแววตาเหม่อวูบ ก็รูปเจ้า-
ที่ผุดเผยเพรียกฝันจากวันเยาว์-
ค่ำจดเช้าพริ้มพรับแนบกับ .. ใจ
O จึงต้องมีช่วงตอน .. รูปอ่อนเนื้อ-
ผ่านมาเชื้อเชิญขวัญ .. ร่วมฝันใฝ่
ด้วยอารมณ์เสน่หา .. ด้วยอาลัย-
กอปรสุมใส่ไว้แล้ว ผ่านแววตา
O คิดถึง คะนึงหา ก็ถาโถม-
ลงจู่โจม เกื้อหนุน ตอบคุณค่า
แต้มหัวใจหวานซึ้ง ให้ตรึงตรา-
แต่รูปน้อยปรารถนา .. ผู้ปรารมภ์
O แต่ .. พระลบทอดทับผู้หลับใหล
จน .. อำไพภาสระยับค่อยทับถม
ยังรอคอยรูปละม่อม .. ไว้จ่อมจม-
อาวรณ์ที่เกินข่ม .. เกินล่มล้าง
O โกสุมหอม .. ลมรื่น .. ใจตื่นรู้-
ว่าแรงชู้ แรงชื่น เกินฝืน .. ห่าง
เรณูช่อช้อยงามอยู่ท่ามกลาง-
กลีบดอกพรางกลิ่นไว้ .. เปิดให้แล้ว
O ตฤปคันธารสล้ำ .. อบร่ำกลิ่น
เมื่อลมรินรุมเร้าอย่างเบาแผ่ว
ถ้วนรูปรอยในตา .. ก็บ่าแวว-
ความผ่องแผ้วรื่นล้ำ .. ออกกล้ำกราย
O เมื่อความรื่นรมยาในตานั้น
ค่อยร้อยรัดล่ามพันเกินบั่นสลาย
รูปละม่อม, เสน่หา, นัยน์ตาชาย-
ก็สืบสายใยรักเกินหักลง
O มีหรือวิหคใดที่ในหล้า
อาจเทียบค่าด้วยยูงอันสูงส่ง
อันขนเขียวเรียวปลายลวดลาย .. รงค์-
เหมือนบรรจงให้วิจิตร .. ด้วยฤทธา
O มองเห็นไหมวิหคเหิน .. จำเริญรูป
เพียงปีกวูบกรรพือก็ลือค่า
ปลายปีกคลี่กางอยู่ .. เย้ยหมู่กา
เพื่อโลกหล้ารู้ระหว่าง .. ความต่างกัน
O ยอคุณค่าเกื้อหนุนด้วยคุณค่า
ปรารถนา-เต็มพร้อม .. คอยกล่อมขวัญ
เพื่อจับจูงฝ่าช่วงแสงดวงวัน
ทั้งฝ่าจันทร์แสงช่วงในห้วงพลบ
O เพื่อเชื่อมใจสองดวงด้วยห่วงหา
เชื่อมสองปรารมภ์ขวัญให้บรรจบ
เชื่อมห่วงใย, ผูกพัน-ให้ครันครบ
แล้วซ้อนทบเป็นเท่าทวีคูณ
O ลมเหนื่อยอ่อนแผ่วพลิ้ว .. ผ่านริ้วลูบ-
เกสรรูปเหลืองแดง .. ล้อแสงสูรย์
ลมร่ำหอม, งันเงียบก็เพียบพูน-
รับจำรูญจำรัส .. โลมปัถวี
O คะเนนึกคะนึงหา .. เพ-ลานั้น
ย่อมเพียงขวัญกลางพุ่มโกสุมสี-
เบิกบานกลีบดอกอยู่ .. ให้รู้ที-
รู้ท่าความใยดี .. ผู้มีใจ
O จนรับรู้ช่วงตอน .. รูปอ่อนเนื้อ-
รออุ่นเอื้อโอบขวัญ .. รับหวั่นไหว
อ่อนโยนด้วยแววตา .. แสนอาลัย-
สำหรับให้ .. หทยางค์ได้วางลง
๑๔
O หอมนั้นนิรันดระสมัย
ขณะไหนก็จำนงค์
เพ็ญนันทินั้นก็จะผจง
กระแหนะลง ณ ดวงมาน
O ขวัญพี่ ฤดี ผิวะจะหมาย
จิตะชายจะเคียงคราญ
คำนึงและซึ้ง .. ฤ จะประมาณ
ขณะผ่านประโลมลง
O หนึ่งเดียวเพราะเหนี่ยวจิตะกระหวัด
ปฎิพัทธะดำรง
หนึ่งผู้เหมาะคู่สกุละหงส์
สมะวงศะไพศาล
O รอคอยละห้อยถวิละถึง
บทะซึ้งก็ตรึงมาน
เยี่ยงภู่เสาะสู่ฉมะสถาน
กุสุมาลยะกรุ่นล้อม !
Create Date : 14 กรกฎาคม 2557
Last Update : 9 ธันวาคม 2559 10:38:54 น.
11 comments
Counter : 1017 Pageviews.
Tweet
..
คอยนั้นนิรันดรจะหมาย
นิระหน่ายกะจำนงค์
คอยใจและใจสมะประสงค์
กะอนงคะนับนาน
..
คอยพี่ฤดีนุชะก็หมาย
จิตะชายจะเคียงคราญ
ด้วยรักฉลักบทะผสาน
ประจุมานะมั่นคง
หนึ่งเดียวเพราะเหนี่ยวจิตะกระหวัด
ปฎิพัทธะดำรง
หนึ่งผู้เหมาะคู่สกุละหงส์
สมะวงศะไพศาล
รอคอยละห้อยถวิละถึง
บทะซึ้งก็ตรึงมาน
เยี่ยงภู่เสาะสู่ฉมะสถาน
กุสุมาลยะกรุ่นล้อม !
โดย: สดายุ IP: 171.4.112.202 วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:11:31:42 น.
ต๊าย..ดายุ..
ละลายเลยค่ะ
ขอหนีตามด้วยได้ไหมเอ่ย..
เป็นโรคแพ้ฉันท์ ค่ะ
"หนึ่งเดียวเพราะเหนี่ยวจิตะกระหวัด
ปฎิพัทธะดำรง
หนึ่งผู้เหมาะคู่สกุละหงส์
สมะวงศะไพศาล"
ปล. สีนี้ โพสยากนะ มองแล้วมืด สีที่ใช้ก่อนหน้านี้ เวลาโพสจะชัดเจน
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:14:26:01 น.
มินตรา ..
ผมใช้ "Spark Browser" เห็นตัวหนังสือสีขาวและพื้นหลังสีเขียวเข้มชัดเจนที่สุด แต่ตอนพิมพ์ตัวหนังสือจะสีดำ .. แถมมีโปรแกรม download ในตัวที่ดีกว่าง่ายกว่า IDM
มินตราควรมี web browser สัก 3-4 โปรแกรมไว้เลือกใช้ ..
IE เคยเหมาะสม ตอนนี้เวลาแก้ไขบล็อคทำได้ยากมากเพราะเหลือตัวหนังสือเล็กนิดเดียวอ่านไม่ออก
Crome พอถูไถ เล่น fb จะดีแต่ไม่ค่อยดีเวลาดูคลิปต่างๆ เพราะมันจะให้ download อยู่เรื่อย
firefox ดู bloggang ไม่ค่อยดี เล่น fb ตัวหนังสือไม่ชัด
ลองถามผู้รู้ดู
ฉันท์บทนี้สำหรับ "สกุละหงส์" คนหนึ่ง
คล้าย swan lake ของ ไชคอฟสกี้ ไหม 555
โดย:
สดายุ...
วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:00:21 น.
ดายุ
เห็นภาพสาวที่ประกอบกลอน ละม้ายสตรี สกุลบุนนาค
ที่ใกล้ใกล้ตัว สองสามคน ..
เพิ่งทราบว่า หมายถึงสาวสาวของพวก "หงสกุล" 555
เรื่องเทคโนโลยี่ น่ะ รู้แต่ทฤษฎี หลักหลัก และแนวคิดเท่านั้นค่ะ..
รู้ไปซะทุกอย่าง ก็ไม่มีสิทธิจะไปตีสนิทกับหนุ่มวิศวะ ซิคะ
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 15 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:28:49 น.
มินตรา ..
เดียนา ลิโป .. คือนามของรูปข้างบนที่ผมเอามาลงบ่อยในช่วงหลัง บังเอิญภาพนี้เพิ่งเห็นทั้งสวยงามด้วยการแต่งกาย และความคมชัดของภาพ .. ไม่ได้นึกถึงพวก บุนนาค อะไรเลย
อยากมีลูกหลานหน้าตาดี ต้องมีคู่ครองเป็นพวกผิวขาว คอเคซอยด์ แล้วจะสวยงามหล่อเหลากันเกิน 50%
อีกเรื่องที่เคยคุยกัน ..
ผู้ชายส่วนใหญ่ จะระวังที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับหญิงที่เขาไม่แน่ใจว่ามีคู่ครองหรือคนรักแล้วหรือไม่ (แล้วแอบมาเล่นเนต) .. มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรี
และส่วนมาก ผู้หญิงมัก "ไม่ยอมแสดงความชัดเจน" ให้ปรากฎ .. นี่จึงเป็นปัญหาของความแปลกหน้าที่ไม่อาจคุ้นเคยกันได้มากกว่าแค่ตัวหนังสือ
55
โดย: สดายุ IP: 171.97.13.8 วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:11:10:30 น.
สดายุ..
เดือนเมษายน ปี 1793 เมื่อ ทนายความนักปฎิวัติฝรั่งเศส Robespierre ( 1758 -1794 )
ประกาศความเท่าเทียมกันของชาวฝรั่งเศส(Égalité) นั้น มิใช่ความเท่าเทียมกันในทางทรัพย์สิน
แต่หมายถึงความเท่าเทียมกันทางกฎหมาย และ โอกาสที่เท่าเทียมกัน
ซึ่ง มิได้หมายรวมไปถึงคนฝรั่งเศสทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย
นักปฎิวัติหญิง Olympe de Gouges (1748 - 1793 )
จึงถูกจับในปี 1793
และต้องขึ้นกิโยตินที่ไปคัดค้าน โรเบสชเปียร์
เนื่องจากได้ต่อสู้เพื่อสิทธิที่ เท่าเทียม กันของสตรีที่ปฎิวัติร่วมกันมา
ด้วยการประกาศ "สิทธิสตรีและประชาชนหญิง( Déclaration des droits de la femme et de la citoyenne) )ซึ่งกล่าวถึงความเท่าเทียมกันทั้งสองเพศใน ทางกฎหมาย ทางการเมือง และ ทางสังคม
ตัวอย่าง: [link] ชายไทยในสังคมไทย ภาพจริงที่เห็นอยู่..นอกเหนือไปจาก ถอดเสื้อ กระชากผม ข่มขืนhttps://www.facebook.com/photo.php?v=1375428752682473&set=vb.147265735433006&type=2&theater
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:17:42:05 น.
มินตรา ..
ในลิงค์นั่นมันเด็กไร้สมอง .. ตัวอย่างของเด็กไทยที่เฮฮาไร้สาระไปวันๆ ..
เพราะเรามีระบอบปกครองที่ ..
.. การกระจายที่ดินทำกินไม่เป็นธรรม ..
.. การกระจายรายได้แย่มาก ..
.. การรวบอำนาจไว้ที่กลุ่มคนที่ไร้วิสัยทัศน์และความสามารถมาอย่างยาวนาน ..
.. การมีจารีตนิยมที่ฟุ่มเฟือย ไม่เป็นแก่นสาร ไร้เหตุผล ..
.. การมีระบอบอุปถัมภ์ที่เริ่มจากอภิสิทธิ์ชนรุ่นแรกๆ ทำให้ได้คนไร้ความสามารถขึ้นมามีอำนาจในบ้านเมือง และ ไปไม่ถึงไหน หรือพูดง่าย ไม่เคยได้คนอย่าง ลี กวนยู ที่เป็นนักวางกลยุทธของชาติ ..
ผลจึงทำให้ ..
.. คนจำนวนมากยากจน จึงโหยหาวัตถุ กลายเป็นสังคมวัตถุนิยม .. เมื่อหาได้ไม่พออยากได้เพราะค่าแรงต่ำมาก ก็จำต้องแย่งชิง เป็นที่มาของอาชญากรรม ทั้งปล้นฆ่า ค้ายาเสพติด ตั้งแต่ยุคผงขาวตราสิงห์โตคู่เหยียบลูกโลก จนมาถึงยุคยาบ้าในนาทีนี้
.. ระบบการศึกษามุ่งเน้นความมั่นคงของสถานภาพผู้มีอำนาจ มากกว่าความกินดีอยู่ดีของประชาชน .. สนับสนุนระบบการศึกษาแบบท่องจำให้ชนในชาติโง่เขลาเพื่อไม่ให้มีกำลังปัญญาต่อต้านอำนาจโฆษณาชวนเชื่อที่เฝ้ากรอกหูเช้ายันค่ำ .. จึงคิดอะไรไม่เป็นกราบไหว้เจว็ดกันไปวันๆ
.. ความยากจน ต้องดิ้นรนหากิน ทำให้ไม่มีเวลาอบรมทั้งตนเองและลูกหลาน
จึงเป็นที่มาของพฤติกรรมแบบในคลิป หนึ่งในความสามานย์ในบ้านเมือง .. ที่นอกเหนือจาก ฆ่า ข่มขืนแล้วโยนศพออกนอกรถไฟ
เอวัง
โดย:
สดายุ...
วันที่: 16 กรกฎาคม 2557 เวลา:20:06:14 น.
สดายุ..
ที่เอ่ยมาทั้งหมดนั้นคือ ความต้องการทางวัตถุ ทางเศรษฐกิจ
มิใช่ ความต้องการประชาธิปไตย
และผู้มีความผิด คือคนที่มีฐานะทางเศรษฐกิจดีกว่าใช่ไหม
ความจน มิใช่สาเหตุแห่งความกร้าว..กระด้าง..
แต่การกดขี่ข่มเหงผู้ที่อ่อนแอกว่า ทั้ง กาย วาจา ใจ..
เป็นสภาพจิตใจของคนผู้นั้นเองต่างหาก
ดังนั้น วาจาที่มิได้มาจากพื้นฐานทางจิตใจที่แท้จริง..
คือความเสแสร้ง ปั้นแต่งขึ้นมาเท่านั้นเอง...
เป็นเพียงกระพี้ หาใช่ แก่น ไม่...
เหมือนทนายความนักปฎิวัติฝรั่งเศส Robespierre
ซึ่งส่วนลึก ก็ยังต้องการกดขี่สตรี
หาใช่ผู้ที่เข้าใจประชาธิปไตยที่แท้จริงไม่
ในที่สุด ก็โดนจับได้ และจบชีวิตลงที่กิโยตินเช่นกัน
ขณะนี้ โลกก้าวไปสนใจที่จะให้คน"ทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย "
มีสิทธิในความเป็นคนผู้เท่าเทียมกัน
เยอรมัน จึงได้เปลี่ยนชื่อ กระทรวงยุติธรรม เป็น "กระทรวงยุติธรรมและความเท่าเทียมกัน"
UN ได้เพิ่มหน่วยงานอีกแผนกขึ้น คือ
UN Women Watch เพื่อ
ดูแลมิให้เกิดการเอาเปรียบทางเพศ แก่ สตรีและเด็ก ได้
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:2:45:30 น.
มินตรา ..
ก่อนฝรั่งเศสจะมาถึงจุดนี้ก้ต้อง "ช่วยกันเปิดประตูคุกบาสเตียน" แล้วช่วยกันลาก"อำนาจอธรรม"ลงมาแล้วส่งขึ้นแท่นกิโยตินก่อน
ซึ่งนั่นมันเมื่อเราเริ่มสร้างกรุงเทพ ..
ระยะเปลี่ยนผ่านมักใช้เวลายาวนาน แต่ก็จะมั่นคง ตั้งมั่น จนมีพัฒนาการต่อมาเป็นสังคมที่มีวุฒิภาวะได้ ..
สังคมไทยชั่วโมงนี้ ยังไม่ได้
เพราะผู้มีจำนวนชั่วโมงนานในมหาวิทยาลัย ยังคิดไม่เป็น .. พวกเขายังมองเรื่องราวเหตุการณ์บ้านเมืองไม่ออกด้วยตนเอง ต้องคอยฟังผู้แปลสถานการณ์มาพูดให้ฟะงอีกที
การมองไม่ออก คือการคิดไม่เป็น
การฟัง เขาว่า คือการเป็นเหยื่อโฆษณาชวนเชื่อที่ไร้ภูมิปัญญาต่อต้าน ประกอบกับเป็นสังคมขาดเหตุผล .. ชนผู้มีจำนวนชั่วโมงในมหาวิทยาลัยจึงมีพฤติกรรมไม่ต่างกันมากนักกับผู้ไร้จำนวนชั่วโมงในมหาวิทยาลัย
คืองมงาย ไหว้เจว็ด รดน้ำมนต์ พ่นน้ำหมากเหมือนๆกัน
อีกนาน .. กว่าจะเป็นสังคมอุดมปัญญา
เรื่องเด็กและสตรี เป็น subset อยู่ในภาพใหญ่นี้
โดย:
สดายุ...
วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:6:30:53 น.
อีกอย่าง
ปัญหาของเมืองไทยเราต้องมองไปที่ระดับความอยู่ดีกินดีก่อน เหมือนจีนที่ต้องก้าวให้พ้นความยากจนก่อน
ซึ่งตอนนี้รายได้ต่อหัวแซงไทยไปแล้ว
จะเอาเผด็จการหน่อยๆแต่คนกินดีแบบจีน หรือ เสรีจ๋าแต่ยากจนแบบอินเดีย
เอามาตรฐานยุโรปมามองไม่ได้ เพราะนั่นเขาพ้นความยากจนไปแล้ว
โดย:
สดายุ...
วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:8:46:20 น.
สดายุ..
เก่ง..ฉลาดที่จะตอบ..
โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 17 กรกฎาคม 2557 เวลา:10:27:12 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
รหัสส่งข้อความ
กรุณายืนยันรหัสส่งข้อความ
สดายุ...
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ให้ทิปเจ้าของ Blog
[
?
]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 146 คน [
?
]
O ภุมรินและพินทุรส .. O
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
O ลมรื่นแตะตื่นมธุระเก-
สระเรณุกาไพร
พาหอม ลุ ล้อม, ยุคะสมัย-
ก็พิไลพิลาสรอ
O งดงาม ณ ยามรุจะกระหนาบ-
นภะภาพก็พร่างพอ-
กำจายสยายบทะลออ
กระแหนะช่อสุมาลย์สี
O ฝั่งฟ้าประภา, และ ธรณิน
ภุมรินะเริ่มลี-
ลาศ-หาผการสะเพราะมี
ดุษฎีกะหอมหวาน
O โลกกว้างระหว่างวตะอรุณ
ดุจะหมุนประกอบการณ์
โผนผกวิหค ณ คคนานต์
ก็ผสานผสมเสียง
O เริ่มกาลประสารรหัสะเลศ
ทุระเภทะพร้อมเพียง-
กล่อมเมาหะเขลา, มุสะประเดียง-
ก็ระเรียงประโลมร้อย
O เผยภาพละภาพ ณ บุพะภพ-
ระบุครบ .. ระบัดคอย
ราวเรื่องก็เปลื้องบทะทะยอย
สุขะ-สร้อย .. ผสานเสริม
O เยี่ยงหวานสุมาลยะประนัง
รสะตั้งจะเตรียบเติม-
คลื่นหอมตะล่อมบทะกระเหิม
ระอุเพิ่ม .. ณ กลีบกรอง
O ทิพเทพวิเลปนะกระวน
สติคน ก็ ถูกครอง
เพียงรสประพจนะสนอง
ผัสะต้อง ก็ เจียนตาย
O ผึ้งภู่เสาะสู่มธุระรส
ระบุกฏ บ อาจกลาย
แสงสูรยะพูนพละสยาย
ก็จะผ้ายและแผดเผา
O อำนาจและอาชญะประภาพ
ขณะทาบ ฤ บรรเทา
ถ้วนกฏและพจนะเฉลา
ก็คละเคล้าระคนความ
O หยาดพินทุรินมธุ-ละออง
ผัสะต้องก็ตื่นตาม
หยาดคำเพราะคัมภิระ-ละลาม
อุระหวาม ฤ ข้ามไหว
O ภาพพจน์จรดกะนัยนา
คุณะค่า ฤ ควรใคร-
เทียมทัศน์และวัตระอดิศัย-
ะประไพประพิณพร้อม
O เทียบ-ภาพก็ภาพมธุกุสุม
กระแหนะนุ่มระรุมดอม
เปรียบ-บทสุพจนะประนอม
ก็ลุล้อมระรายเรียง
O สามารถเพราะอาชญะผสาน-
อุปการ .. ก็เกริกเกรียง
แซ่ศัพทะรับดุจะจะเอียง-
ธรณินะล่มสูญ
O สามารถเหมาะอาชวะสมรรถ
ก็ขจัด บ เพิ่มพูน
พ้องความกะทราม, ก็บริบูรณ์-
ภวะกูณฑะสุมเมือง
O พร้อมพินทุสิ้นภวะจะหยด
จิตะคดก็แค้นเคือง
โดยพิษะริษยะเมลือง
ทะนุเนื่องและน้อมนำ
O ริ้ววาตะพารสะประทิ่น
ภุมรินก็เริงรำ
ปีกลู่เสาะสู่มธุระสัม-
ผัสะย้ำกะหยาดหวาน
O ริ้ววาทะพามุสะประนอม
ผัสะย้อม กะ วิญญาณ
เจตจินตะสิ้น, สติพิชาน-
ดุจะลาญ บ เหลือรอย
O หวาน, วาตะ, อาชญะประนัง
ฤดิคลั่ง ก็ หมอบคอย
เสพลิ้มกระหยิ่ม บ ละ บ ถอย
สติด้อย สิ ดึงดัน
O เลศวาทะ, อาชวะรหัส
อวิภัชะรำพัน
เกณฑ์กรอบระบอบมุหะมหัน-
ตะกระนั้นก็เนื่องหนุน
O สูงค่าสุภาษิตะประกอบ-
คละระบอบ .. ระเบียบบุญ
สูงส่งเพราะมงคละเหมาะสุน-
ทริยะดุลยะภาพพร้อม
O ภาพงามละลามยุคะสมัย
มธุ-ไพรก็สุดออม-
แอบกลิ่นประทิ่น, กฏะพะยอม-
ก็ ลุ ล้อมประนอมกรรม
O แฉกลิ้น มุ ภินทนะสมา-
คมะชาติด้วยชำ-
นาญ..บท .. และพจนะกลัม-
พ-ระพร่ำ ก็ เป็นผล
O สามารถเหมาะชาติจะอภิวัฒน์
ก็ขจัดซะอับจน
จารีตและคีตะอนุสน-
ธิ ก็ขนประโคมคอย
O หอมหวานสุมาลยะก็ภิน-
ทนะสิ้นและสุดรอย
หยาดพินทุสิ้น, มธุระพลอย-
รสะถ่อย .. ผิ เอาทาร !
New Comments
Friends' blogs
เป็นแฟนกับกวางน้อย
Webmaster - BlogGang
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
Budha Truth
พจนานุกรมพุทธศาสน์
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
bloomberg.com
bank of thailand
The Times
inn - news.co.th
bangkokpost
the nation
กรุงเทพธุรกิจ
ไทยโพสต์
ไทยรัฐ
มติชน
ข่าวสด
ผู้จัดการ
ผู้จัดการรายสัปดาห์
ประชาชาติธุรกิจ
ฐานเศษฐกิจ
อสท
Webs
set
settrade
efinancethai
investorchart
you tube
prachatai
isra-news
google
ไตรปิฎก
speed-test
voiceTV
moneyChannelTV
fashionTV
nationTV
australiaTV
nhkWorldTV
foxNews
เดลินิวส์
CNN
BBC
ลักษณะคำประพันธ์ไทย
นิติราษฎร์
DNN
iplocation
TNN24
TV9
T-News
TV3
Thai-PBS
รายชื่อแพทย์ไทย
club-vi
siamchart
กลต
MorningStar
Ratio
Calculate-Beta
YahooFinance
Morningstar- FCF
Do-football
พจนานุกรม ราชบัณฑิตยสถาน
Yahoo
Ruayhoon
KoreanSeries
Seires
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 146 คน [
คอยนั้นนิรันดรจะหมาย
นิระหน่ายกะจำนงค์
คอยใจและใจสมะประสงค์
กะอนงคะนับนาน
..
คอยพี่ฤดีนุชะก็หมาย
จิตะชายจะเคียงคราญ
ด้วยรักฉลักบทะผสาน
ประจุมานะมั่นคง
หนึ่งเดียวเพราะเหนี่ยวจิตะกระหวัด
ปฎิพัทธะดำรง
หนึ่งผู้เหมาะคู่สกุละหงส์
สมะวงศะไพศาล
รอคอยละห้อยถวิละถึง
บทะซึ้งก็ตรึงมาน
เยี่ยงภู่เสาะสู่ฉมะสถาน
กุสุมาลยะกรุ่นล้อม !