|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
O น้ำปลายฝน .. O
Giovanni Marradi - Peacefully
O น้ำปลายฝนกรากเชี่ยวเป็นเกลียวระลอก
กระเพื่อมผิวพลิ้วกระฉอกคล้ายบอกว่า
ดินสีโคลนขุ่นข้นที่ปนมา
คือร่องรอยอันยากยาที่ป่าบน
O จะกี่รอบเดือนปีในที่นั้น
แม่น้ำพร้องจำนรรจ์กี่พันหน
จึงอาจผ่านความนัยสู่ใจคน
จึงอาจหยุดขุ่นข้นสายชลนั้น
O ปริ่มพื้นก่อระลอกยั่วหยอกฝั่ง
พร้อมเนตรปลั่งปลาบฉาย..ค่อย-ส่ายสั่น
เมื่ออารมณ์ก่อระลอกยั่วหยอกกัน
ผ่านรำพันพากย์ล้อม..เข้ากล่อมใจ
O จะกี่รอบเดือนปีจากนี้..หนอ ?
จึงเพียงพอสุมซ้อนความอ่อนไหว
ต้องกี่คาบปีเดือนคล้อยเคลื่อนไป
จึงอาจให้รูปละม่อมได้น้อมอิง
O น้ำปลายฝนหลากเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
ใจตอบตื่นก็เร่งรุด..เกินหยุดนิ่ง
จดจ่อรอบอาวรณ์หมายผ่อนพิง
เพื่อถ่ายทิ้งทรมานที่ผ่านมา
O ลมแผ่วเบาลูบไล้..ล้อใบข้าว
รวงเม็ดราวลู่ค้อมลงน้อมหา
ใจเมื่อต้องรูปละม่อม..ก็น้อมคา-
เช่นรวงข้าวในนา..น้อมหาโคน
O คำนึงกลางลมเลี้ยวเลาะเรียวรวง
ท่ามกลางช่วงแสงระยิบ..ไกลลิบโน่น
อบอุ่นรอบอาวรณ์แสนอ่อนโยน-
ก็ถ่ายโอนอุ่นวาบกำซาบทรวง
O เมื่อลมล่องอ่อนแรง..แล้วแพงเอ๋ย
อ้อมอกเคย, สองแขน, ใจแหนหวง-
จักบรรจงโอบรูป..จบจูบพวง-
แก้มเนียน-หน่วงอาลัยสู่ใจคน
O ท่ามกลางสายวารีเป็นสีโคลน
แววอ่อนโยนอ่อนหวานก็ปานฝน-
ล่องเม็ดเป็นเกล็ดควง..จากสรวงบน
คว้างคว้างหล่น..เผยงามให้จำนง
O ปลายฝน..ต้นหนาว..ทุกก้าวย่าง
หวัง-ก้าวอยู่เคียงข้างด้วยร่างหงส์
ร่วมน้อมแนบรมยา, รูปอ่าองค์-
จักล้อมลงเอาหวานผันผ่านประโลม
O จะสิ้นฝน..เข้าหนาวอีกคราวแล้ว
หอมกลิ่นแก้ว..ลมลูบ, หนึ่งรูปโฉม-
ก็ดาลรอบแรงชู้..เข้าจู่โจม
ก่อรูปโสมนัสแพร้ว..ผ่านแววตา
O เผยความหมายตอบรับ..อยู่กับลม
จนสุดข่มขับละห้อย..เฝ้าคอยหา
คล้ายเงื่อนบ่วงผูกมั่น..ตรึงสัญญา
จนไขว่คว้าถวิลอยู่แต่ผู้เดียว
O แม้นเคยอยู่ไกลห่าง..อีกฝั่งฟ้า
วาสนากลับพ้องมาข้องเกี่ยว
เยื่อใยเอยสองเส้นพันเป็นเกลียว
จงรัดเหนี่ยวเสน่หา..จนกว่าวาย
| Create Date : 16 สิงหาคม 2558 |
| Last Update : 16 มิถุนายน 2563 18:33:07 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1634 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 16 สิงหาคม 2558 เวลา:23:34:27 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 150 คน [?]
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
ชอบบทสุดท้าย...นะ
"O แม้นเคยอยู่ไกลห่าง..อีกฝั่งฟ้า
วาสนากลับพ้องมาข้องเกี่ยว
เยื่อใยเอยสองเส้นพันเป็นเกลียว
จงรัดเหนี่ยวเสน่หา..จนกว่าวาย"
เยื่อใยเอย.....