Bloggang.com : สดายุ... : O น้ำปลายฝน .. O

O น้ำปลายฝน .. O

เพลง .. เขมรไทรโยค
เปียโน

O น้ำปลายฝนกรากเชี่ยวเป็นเกลียวระลอก
กระเพื่อมผิวพลิ้วกระฉอกคล้ายบอกว่า
ดินสีโคลนขุ่นข้นที่ปนมา
คือร่องรอยอันยากยาที่ป่าบน
O จะกี่รอบเดือนปีในที่นั้น
แม่น้ำพร้องจำนรรจ์กี่พันหน
จึงอาจผ่านความนัยสู่ใจคน
จึงอาจหยุดขุ่นข้นสายชลนั้น
O ปริ่มพื้นก่อระลอกยั่วหยอกฝั่ง
พร้อมเนตรปลั่งปลาบฉาย..ค่อย-ส่ายสั่น
เมื่ออารมณ์ก่อระลอกยั่วหยอกกัน
ผ่านรำพันพากย์ล้อม..เข้ากล่อมใจ
O จะกี่รอบเดือนปีจากนี้..หนอ ?
จึงเพียงพอสุมซ้อนความอ่อนไหว
ต้องกี่คาบปีเดือนคล้อยเคลื่อนไป
จึงอาจให้รูปละม่อมได้น้อมอิง
O น้ำปลายฝนหลากเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
ใจตอบตื่นก็เร่งรุด..เกินหยุดนิ่ง
จดจ่อรอบอาวรณ์หมายผ่อนพิง
เพื่อถ่ายทิ้งทรมานที่ผ่านมา
O ลมแผ่วเบาลูบไล้..ล้อใบข้าว
รวงเม็ดราวลู่ค้อมลงน้อมหา
ใจเมื่อต้องรูปละม่อม..ก็น้อมคา-
เช่นรวงข้าวในนา..น้อมหาโคน
O คำนึงกลางลมเลี้ยวเลาะเรียวรวง
ท่ามกลางช่วงแสงระยิบ..ไกลลิบโน่น
อบอุ่นรอบอาวรณ์แสนอ่อนโยน-
ก็ถ่ายโอนอุ่นวาบกำซาบทรวง
O เมื่อลมล่องอ่อนแรง..แล้วแพงเอ๋ย
อ้อมอกเคย, สองแขน, ใจแหนหวง-
จักบรรจงโอบรูป..จบจูบพวง-
แก้มเนียน-หน่วงอาลัยสู่ใจคน
O ท่ามกลางสายวารีเป็นสีโคลน
แววอ่อนโยนอ่อนหวานก็ปานฝน-
ล่องเม็ดเป็นเกล็ดควง..จากสรวงบน
คว้างคว้างหล่น..เผยงามให้จำนง
O ปลายฝน..ต้นหนาว..ทุกก้าวย่าง
หวัง-ก้าวอยู่เคียงข้างด้วยร่างหงส์
ร่วมน้อมแนบรมยา, รูปอ่าองค์-
จักล้อมลงเอาหวานผันผ่านประโลม
O จะสิ้นฝน..เข้าหนาวอีกคราวแล้ว
หอมกลิ่นแก้ว..ลมลูบ, หนึ่งรูปโฉม-
ก็ดาลรอบแรงชู้..เข้าจู่โจม
ก่อรูปโสมนัสแพร้ว..ผ่านแววตา
O เผยความหมายตอบรับ..อยู่กับลม
จนสุดข่มขับละห้อย..เฝ้าคอยหา
คล้ายเงื่อนบ่วงผูกมั่น..ตรึงสัญญา
จนไขว่คว้าถวิลอยู่แต่ผู้เดียว
O แม้นเคยอยู่ไกลห่าง..อีกฝั่งฟ้า
วาสนากลับพ้องมาข้องเกี่ยว
เยื่อใยเอยสองเส้นพันเป็นเกลียว
จงรัดเหนี่ยวเสน่หา..จนกว่าวาย

Create Date : 16 สิงหาคม 2558

Last Update : 5 มีนาคม 2562 6:26:48 น.

1 comments

Counter : 1469 Pageviews.

สดายุ...

ชอบบทสุดท้าย...นะ

"O แม้นเคยอยู่ไกลห่าง..อีกฝั่งฟ้า
วาสนากลับพ้องมาข้องเกี่ยว
เยื่อใยเอยสองเส้นพันเป็นเกลียว
จงรัดเหนี่ยวเสน่หา..จนกว่าวาย"

เยื่อใยเอย.....

โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 วันที่: 16 สิงหาคม 2558 เวลา:23:34:27 น.