สดายุ..

"O ละภาพพจน์โวหารบรรสารสื่อ
ก็ยุดยื้อใจแล้ว .. อย่างแผ่วค่อย
เหนี่ยวเด็ดไว้แอบออ .. ร่วมรอคอย
การเคลื่อนคล้อยมุ่งหวังอีกครั้งคราว"

กับเพลงโปรดของ"อากง":
" ..ยอดรัก การจากทั้งผูกพัน
ย่อมจะคิดถึงกัน
เร่งวันคืนกลับเคียงกาย"...

วาบหวิว ไปเลยค่ะ...

สดายุคงได้แรงบันดาลใจมาจากเพลงขิมที่หายไป 8 ปีที่ผ่านมานี่เอง...555 จึงต่อด้วย"วันคอย"...บทต่อไปก็"รักคืนเรือน"...

มินตราเองก็โปรด เครื่องสาย แต่มิใช่ " กู่เจิง"
เป็นซออู้ เสียมากกว่า ไม่ต้องฝึกซ้อมมากมายเพราะ สีให้.."กาสร" ฟัง..(คำนี้เอามาจาก " พฤษภกาสร.") 555

เพลงเพราะจังเลยค่ะ ภาษาละเมียดละไม

อ่านไปฟังไป ไกลบ้านแบบนี้ คิดถึงคนรัก ชอบมากค่ะ
ูู

อ่านในเฟสมาละ อิจฉาคุณน้องเล็ก ยินดีด้วยนะคะ อิอิ

สดายุ..

ที่กล่าว เรื่องรูปธรรม นามธรรม มานั้น....
เป็น.. การสื่อสารระหว่างคนสองคน ที่มี interaction ต่อกัน โดยใช้ภาษาเป็นสื่อ(communication) :
ส่งถึง(send) ตอบกลับ( feedback ) อย่างเป็นระบบ (system)
และ เป็นขบวนการ (processes) โดยธรรมชาติ

นักคณิตศาสตร์ อเมริกันเชื้อสายเยอรมันจากโปแลนด์ Norbert Wiener (1894 – 1964) เรียกว่า Cybernetics (: the Control and Communication in the Animal and the Machine )
หรือ
นักชีววิทยาชาวออสเตรีย-ฮังการี Ludwig von Bertalanffy ( 1901 – 1972) เรียกว่า general systems theory (GST)

ในการเรียนรู้วิทยาการ ตั้งแต่ศตวรรษที่20 เป็นต้นมาจึงใช้ ระบบและขบวนการทาง Cybernetics มาใช้ทางวิศวกรรม และ วิทยาศาสตร์
และ ทางชีววิทยา เศรษฐกิจสังคม การเมือง จะนำ มาใช้ในการบริหารจัดการ ระบบและขบวนการ อย่างเดียวกัน แต่เรียก ทฤษฎีนี้ว่า general systems theory (GST)

นี่คือสิ่งที่สดายุกล่าวว่า เป็น...
" สภาพธรรมแห่งธรรมชาติที่ทรงพลานุภาพอย่างไร้ขีดจำกัด"

สดายุ...

ปรากฎการณ์ เช่น กระแสน้ำในมหาสมุทร ,สิ่งมีชีวิตในโลก , การเปลี่ยนแปลงของอากาศ, ระบบแสงอาทิตย์ และระบบนิเวศน์ ต่างต่างนั้น เป็น
"ระบบธรรมชาติ "(Natural systems)

แต่ เครื่องบิน ,ระบบคอมพิวเตอร์( software systems) , เทคโนโลยี่ และ เครื่องกลไก ทั้งหลาย , ระบบรัฐ องค์การ (government agencies) และ ระบบทางธุระกรรม( business systems) เป็น
"ระบบที่ออกแบบ"(Designed systems )

ใน"ขบวนการที่จะเข้าใจ"( the process of understanding)ว่า "ระบบ" (systems) ของสิ่งที่เกิดขึ้น เป็น เช่นไรนั้น ...

เราต้อง"คิดอย่างเป็นระบบ"( Systems Thinking )เพื่อที่จะรู้ว่า...
แต่ละ คน มีปฎิกริยา ( interact )กับ สิ่งรอบตัวเอง(environment ) และมีอิทธิพล( influence)ต่อ กันและกัน ยังไง

ทางเดียวที่จะเข้าใจ ปัญหา( a problem )หรือ สิ่งที่เกิดขึ้น (element)นั้น คือ เราต้องดู ปัญหา หรือ สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น ในภาพรวม(the whole.)ที่สัมพันธ์กัน..
มิใช่แยกดูเป็นส่วนย่อย(the parts) หรือคิดเฉพาะตัวเรา

วิธีคิดอย่างเป็นระบบ ต้องคิดตาม"เหตุ ที่เกิดและ ผลที่ตามมา" ( cause and effect.) อย่างเป็นวัฎจักร (cycle) เช่นที่ สดายุ อธิบายมานั่นล่ะ

สดายุเห็นไหมว่า "วิธีเรียนรู้" ในสากลนั้น ง่าย และเป็นสัจจธรรมมาก
ศาสนาพุทธ จึงเป็น การเรียนการสอนที่เป็น วิทยาศาสตร์ ในสายตาของโลกตะวันตก..

แต่เวลาเรารับวิทยาการทางตะวันตกมา เราไม่เข้าใจ ปรัชญาในการเรียนการสอนของตะวันตก..เราตัดท่อนมาเรียน..

บอกเท่าไหร่ว่าหน่อไม้คือบ้องกัญชา และ บ้องกัญชาน่ะกินได้.. ก็ไม่ยอมเชื่อกัน..
เพราะเรามองระบบนิเวศน์ หรือ วัฎจักรนั้นไม่เห็น

เพราะเราไม่ได้คิดในรูปของระบบ อย่างมี "เหตุที่เกิดและผลที่ตาม..ต่อต่อกันมา"(causal chains)

"แม่บอกว่า " หากเราไม่ต้องการเป็น..หนึ่งในปัญหา..นั้น
เราต้องมอง..สิ่งนั้น..ในเชิงวิชาการ ! 555
มินตราเลย "วิชาการจ๋า" อย่างที่มีใครเหน็บมานั่นล่ะ...

ลูกสาวแม่

แม่ น่าจะเป็นรูปเคารพที่มานพใหญ่น้อยทั้งหลายมิอาจสบสายตาด้วยได้อยู่นะสำหรับบ้านนี้ 55

คนที่เรียนมาทาง วิศวกรรม หรือ วิทยาศาสตร์ อาจพอเข้าใจระบบของเหตุและผลได้อยู่ในแง่วัตถุธรรมอันมองเห็นสัมผัสได้

เช่นเหล็กโดนความร้อนจะขยายตัวได้ ดังนั้นรางรถไฟจึงต้องมีระยะยืดตัวไว้ค่าหนึ่งที่ทุกๆรอยต่อ

รวมทั้งเหตุผลที่ว่าทำไมต้องเซาะร่องบนถนนคอนกรีตแล้วหยอดยางมะตอยลงไปทุกๆระยะความยาวหนึ่งๆ เพื่อบังคับให้แตกตรงนั้น

เพียงแต่จิตวิญญาณมันไม่มีรูปให้เห็น และ จากเหตุสู่ผลมิได้เป็นไปตามกลไกของธรรมชาติ แต่กลับมี"อำนาจแห่งการปรุงแต่ง(สังขาร)" ที่ไร้เหตุผล ร้ายกาจ และรุนแรงเกินควบคุม ขึ้นมามีอิทธิพลในกระบวนการจากเหตุสู่ผล

จึงต้องรับมือด้วยสิ่งเดียวที่ยิ่งใหญ่กว่ากันในแง่ปริมาณและคุณภาพ อันสามารถรองรับ ทนทาน ยืดหยุ่นต่ออำนาจแห่งการปรุงแต่งที่ไร้เหตุผลต้นกำเนิดได้

แต่หากมองให้ลึกลงไปแล้ว ตัวสังขาร (อำนาจแห่งการปรุงแต่งของจิต) ก็เป็นสภาวะธรรมหนึ่งในกระบวนการของธรรมชาติที่ใส่ไว้ให้ทุกรูปนาม

แปลว่า .. ภาวะการมีอยู่ของสังขารในตนเป็นธรรมชาติเดิมแท้ ตรงนี้ การหลีกเลี่ยง เพื่อมิให้มันมีอยู่ - ทำไม่ได้ ..

แต่ภาวะการทำงานของมันมิได้เป็นธรรมชาติเดิมแท้ ดังนั้น ภาวะการทำงานของมันเราจึงต่อสู้ ควบคุม เอาชนะ หรือ ยอมแพ้ หรือ กำจัดลงให้หมดสิ้นได้ (ถอนอาสวะ)

คนที่ไม่ได้ร่ำเรียนมาทาง จิตวิทยา ก็ต้องอาศัย สามัญสำนึก แหวกไปแบบนี้แหละ .. 555