สดายุ...

"O หรือคำมั่นสัญญาแต่ครานั้น
จักสำทับลงมั่น..เกินกั้นขวาง-
ให้ความเหงาโดดเดี่ยวในเที่ยวทาง-
หลีกลี้ห่างรูปเงา .. ทุกก้าวเดิน
O จึงพารูปนามฝันมาผันร่าง
ย่ำรอยทางปฏิพัทธ์ .. อย่างขัดเขิน
จนเมื่อสบความคำ .. ก็จำเริญ-
การหยอกเอินอาลัยที่ในทรวง "

บทนี้ เป็นเสมือนภาพถ่ายเหตุการณ์ นะ สดายุ
คงมีใครเกรงใครจะรู้สึกว่าถูกทิ้งขว้างอยู่คนเดียว
โดยไร้ทิศทาง กระมัง .." จึงพารูปนามฝันมาผันร่าง"

เป็นบทกลอนที่บันทึกภาพจริง ใช่ไหมคะ

มินตรา ..
ภาพเกือบเหมือนจริงแล้วครับ .. อิๆๆ

อย่างไรเสียทั้งรูป ทั้งจริตวัยสาวเป็นสิ่งที่ยากต่อต้านครับ
ธรรมชาตินี่ออกแบบออกมาได้อย่างไร้เทียมทาน ..

O จึง-รูปนาม, จักษุ .. บรรลุรู้-
นัย-สื่อสู่ .. ตื่นตอบ, การลอบเหลียว
ค่อยเปลี่ยนนัยแฝงเร้น .. จนเป็นเกลียว-
ฟั่นยึดเหนี่ยวรัดพันคู่กันไป

สดายุ...

" O แม้นฝุ่นฝนเหน็บหนาวยังพราวพร่าง
หากความอ้างว้างเหมือนจะเลือนล่อง
เมื่อนามธรรม, เบญจขันธ์เริ่มครรลอง-
การพร่ำพร้องครวญคะนึงจดถึงกัน "

ทำไมสดายุไม่ใช้ คำว่า "จรด" แทน"จด" ล่ะ
น่าจะเป็น :
"การพร่ำพร้องครวญคะนึง..จรด..ถึงกัน "

มินตรา

จด ๑ ก. จ่อให้ถึงกัน, ถึง, จนถึง; แตะ.
จดจ้อง, จด ๆ จ้อง ๆ ก. ตั้งท่าจะทําแล้วไม่ลงมือทําเพราะไม่แน่ใจ.
จด ๒ ก. กําหนด, หมายไว้, เขียนไว้.

=====================

จรด[จะหฺรด] (โบ; แบบ) ก. จด, ถึง, จ่อให้ถึง.
จรดพระกรรไกรกรรบิด, จรดพระกรรไตรกรรบิด (ราชา) ก. ใช้
กรรไตรและมีดโกนขริบและโกนผมเล็กน้อย เป็นการเริ่มใน
พระราชพิธีโสกันต์และเกศากันต์.
จรดพระนังคัล ก. จดไถลงดินเพื่อไถนาในพระราชพิธีจรด
พระนังคัลแรกนาขวัญ.

สดายุ..
ไปอ่านจาก พจนานุกรมแปล ไทย-อังกฤษ NECTEC's Lexitron Dictionary คำว่า "จรด "
แปลว่าv.] reach
[syn.] จด,ถึง
[prep.] till
[syn.] ถึง,จนถึง,จนกระทั่ง
ตัวอย่างประโยค
เรานั่งเรือจากฝั่งสงขลาไปสู่เกาะยอแล้วข้ามท้องทะเลไปจรดฝั่งหัวเขาแดง
หมายเหตุ
จ่อให้ถึง

ในภาษาอังกฤษ จะระบุไว้ชัดเจน ว่า "จรด "แปลว่าv.] reach หรือ [prep.] till จ่อให้ถึง
และ "จด" [v.] write [syn.] กำหนด,หมายไว้,เขียนไว้,บันทึก,คัดลอก
ความไม่ชัดเจนน่าจะมาจาก พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน
....................
ในทฤษฎีภาษาศาสตร์(Linguistics) ท่านว่า ภาษา"มีชีวิต"จะขยับตัวและเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ไม่อยู่นิ่ง จะไหวตัวตามผู้ใช้ภาษา นั้นนั้น

เช่นคำว่า"ไพเราะ" กับคำว่า"เพราะ" ก็กำลังต่อสู้กันที่ยังไม่สรุปชัดเจน
มินตราฟังเพลงก็จะใช้คำว่า"เพลงไพเราะ " "เพราะ"(because) ทำนองดนตรี และ ความหมายของคำ
แต่สังคมจะใช้คำว่า "เพลงเพราะ" ในความหมายว่า "เพลงไพเราะ "
.........................
ในกรณี จรด กับ จด ก็เช่นกัน ความไม่รู้และไม่แตกฉานการใช้ภาษา จึงมีผลออกมาว่า "ฟ้า ..จรด..ทราย" กลายเป็น "จด"
แถมยังมีบันทึกยืนยันอย่างเป็นทางการใน"สถาพรบุ๊คส์"ว่า “ปลูกข้าวเต็มพื้นที่ไปจนจดปราสาทที่ว่า” นั้น ถูกต้อง
โดยอ้างอิง พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พศ.2554 !
เมื่อก่อนภาษาไทยจะอ้าง รากคำมาจาก บาลีสันสกฤต ต่อจากนี้ไป คงต้องอ้างความหมาย ( Semantics) จากภาษาอังกฤษเพราะมีนักวิชาการที่ ทำงานอย่างมี ความรู้แตกฉาน จึงมีความชัดเจนที่อธิบายได้

น่าห่วงภาษาไทยนัก อีกหน่อยคงจะใช้ภาษา เช่นเดียวกับชาวลาวใช้ "ปฎิวัติ" จะกลายเป็น "ปะติวัด"
เมื่อถึงจุดนั้น เราจะหารากคำ ที่มาที่ไปของภาษามาจากไหน

มินตรา ..
ที่มาของคำเป็นทางบาลีสันสกฤต เขมรสำหรับไทย

มีคำไทยแท้ก็เกิดจากการผสมผสานทางวัฒนธรรมกันไปมาในถิ่นนี้แหละ

การเขียนกลอนแปดนั้นมันมีคำครึ่งที่ช่วยให้จังหวะสะบัดสะบิ้งขึ้น แต่หากซ้ำซ้อนกันหลายตัวในวรรคเดียวกันจะทำให้การอ่านสะดุด

วรรคที่ว่าผมมี"คะนึง"ไปแล้วตัวหนึ่ง การใช้จรด จึงออกจะเยิ่นเย้อในจังหวะกลอน

ส่วนคำลาว ผมสังเกตุมานาน เขาไม่มีบาลีสันสกฤตปน สวรรค์ เขาเขียน สะหวัน ซึ่งเป็นเสียงอ่านจริงๆ

ภาษาเป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้ สมัย ร 5 ไม่มีไม้ไต่คู้จริงไหม ยังเขียน "เปน" แทน "เป็น"

ยิ่งภาษายุคอยุธยา ผมว่าเด็กสมัยนี้อ่านไม่เข้าใจนะครับ

สดายุ...

อักษรลาวนั้นวิวัฒนาการมาจากอักษรลาวโบราณสมัยเชียงดง-เชียงทอง ราวรัชสมัยพระเจ้าฟ้างุ่มหรือพระเจ้าสามแสนไทก็ว่าได้ โดยการวิวัฒนาการของอักษรลาวนั้นเริ่มจากการเกิดอักษรชนิดหนึ่งที่มีเชื่อเรียกว่าอักษรฝักขาม (ซึ่งเป็นตัวอักษรที่ได้รับวิวัฒนาการมาจากอักษรลาวในสมัยล้านช้าง และปรากฏหลักฐานการวิวัฒนาการในเอกสารตราตั้ง (ลายจุ้ม-ดวงจุ้ม) ของกษัตริย์ลาวในสมัยต่างๆ ทั้งหลวงพระบาง เวียงจันทน์ และจำปาศักดิ์ จากนั้นจึงวิวัฒนาการต่อไปเป็นอักษรไทยน้อย และอักษรลาวตามลำดับ

ระบบการเขียนภาษาลาว มีวิวัฒนาการ 3 แบบดังนี้ คือ
-แบบของท่านมหาสิลา วีระวงส์ หรือแบบพุทธบัณฑิตสภาจันทบุรี
-แบบของท่านสมจีน ป. งิน
-แบบของท่านพูมี วงวิจิด

อักษรธรรมลาว หรือ อักษรธรรมล้านช้าง
( แบบพุทธบัณฑิตสภาจันทบุรี)
เป็นอักษรที่มีวิวัฒนาการร่วมกับอักษรมอญ และอักษรธรรมล้านนา ใช้ในการเขียนคัมภีร์ทางพุทธศาสนาในสมัยโบราณ
อักขรวีธีของอักษรลาวแบบนี้สะกดตามเค้าเดิมของภาษาอย่างเคร่งครัด มีการใช้ตัวสะกดตัวการันต์ เพื่อให้รู้ต้นเค้าของคำว่าเป็นคำภาษาลาวเดิมหรือคำภาษาต่างประเทศ เช่น คำภาษาบาลี-สันสกฤต ซึ่งคล้ายกับระบบการเขียนภาษาไทยในปัจจุบัน (วีคิพีเดีย)
...................

ไปอ่านมาเรื่องอักษรลาวและภาษาลาวมา จึงได้นึกออกว่าตนเองนี่โง่สนิทใจแถมยังมีความหยิ่งยะโส ใน"ความเป็นไทย"ติดมาใน"สายเลือดไทย"มาก ที่ไปคิดว่าคนลาวเขียนภาษาแบบไทย

ก็ทราบนะคะว่ามีอักษรลาว แต่ จิตใต้สำนึกกลับคิดไปเองและไปคิดว่า ภาษาไทยที่คนลาวเขียน ตาม"ภาษาอ่าน" (phonetic)ว่า"ปะติวัด" นั้น เป็นการเขียนแบบไม่รู้ "รากคำ" ( นิรุกติศาสตร์ = philology การเรียนรู้ถึงภูมิหลัง และการใช้ในปัจจุบัน ของการสื่อสารของมนุษย์)

ความจริงท่านเขียนเป็นภาษาไทยเพียงเพื่อให้เราอ่านออกได้ ทั้งทั้งที่ปกติท่านก็ใช้ภาษาลาวเขียนอยู่

ละอายใจนะที่ มีความรู้สึกเช่นนี้
ทั้งทั้งที่ก็ชอบคนลาวนะ ที่ใสสะอาด จิตใจงดงาม

ยกวีคิพีเดียมา เพื่อจะเรียนให้ทราบว่า ภาษาลาวน่ะ มีภาษาบาลีสันสกฤษเป็นต้นฉบับอยู่ แถมยัง เคร่งครัดกับ การใช้ บาลีสันสกฤต มากกว่าการใช้บาลีสันสกฤตในภาษาไทยมาก
เรา"ไทยน้อย"ยังไปใช้ภาษาที่ลาวใช้ทางพุทธศาสนา
ขอโทษ คนลาวนะคะ
"เราอ้ายพี่อ้ายน้องกันเนอะ"
(อดมิได้ที่จะเย้าคนลาวเล่นตามคำที่คนลาวชอบนับญาติ ดีใจที่เห็นคนไทย)

สดายุ..

"วรรคที่ว่าผมมี"คะนึง"ไปแล้วตัวหนึ่ง การใช้จรด จึงออกจะเยิ่นเย้อในจังหวะกลอน"

"สิทธิสภาพนอกอาณาเขต" (extraterritorial right)!ของ กวี

มินตรา ..
ขอบคุณสำหรับความรู้ทางภาษาศาสตร์ที่วิศวกรอย่างผม
งูๆปลาๆเต็มที ..

ภาษาลาวที่เขียนเป็นไทยอ่านง่ายครับ ตามตัวหนังสือเลย ไม่มี ษ ศ ให้คนงง

สีสะหวาด ก็เขียนกันแบบนี้เลย อ่านง่าย เขียนไม่มีผิด .. สมกับยุกสะหมัย ดีนะครับ -- 55

ที่จริงตัวหนังสือทางล้านนา ล้านช้างนี่สวยมากในสายตาผม เสียดายที่ล้านนามีเหล่าชายชาญที่อ่อนแอไปหน่อยจึงต้องตกอยู่ใต้อำนาจพม่าบ้าง อยุธยาบ้าง เรื่อยมา ไม่เหมือนทางล้านช้าง ทั้งๆที่พลเมืองมากกว่า