O รูปแพงเอย .. O Giovanni Marradi - Roggy's Theme -1- O สุมาลย์ช้อยช่อห่ม .. สายลมริ้ว เมื่อห้วงใจปลิดปลิว .. ลอยลิ่วหา- รูปลักษณ์แพงผู้ถวิลในจินตา ละครั้งคราวาบสู่ .. ฤๅรู้เลือน O ออดอ้อนผ่านแววเนตรแฝงเลศ, หมาย- นิมิตรูปรำบายลงป่ายเปื้อน- ตราประทับงดงามให้ตามเตือน จนสุดเคลื่อนคล้อยหวานให้ผ่านพ้น O มีหัวใจรอคอยละห้อยเห็น เฝ้าลอบเร้นถึงกันนับพันหน หมื่นแสนช่วงความคะนึง .. ของหนึ่งคน จึง-วกวนรอบอยู่ไม่รู้วาง O แต่คร่ำครวญผูกพันถึงกันอยู่ จนตื่นตารับรู้ .. แสงตรู่สาง นั้น-เฉกเช่นรอบพิมล .. ท่ามหม่นพราง โชนช่วงส่องเส้นทางให้ย่างเดิน O รูปเอย .. รูปละม่อม-ราวล้อมกัก โดยรูปพักตร์แววอุทธัจ .. ความขัดเขิน พาหอมหวานโยนระลอกเข้าหยอกเอิน ก่อนก้ำเกินล้ำล่วงถึงดวงใจ O เสนาะเสียงสุโนกมี .. ในที่นั้น ลดาวัลย์ชื่นฉม, สายลมไหว พึงโอนบทบาทล่วง .. พร้อมห่วงใย โอบกล่อมให้ .. รับถวิลด้วยยินยอม O ในแวดล้อมสุรศัพท์ .. พึงรับรู้ ว่านัยชู้แอบออเข้าหล่อหลอม- เพิ่มแรงซึ้งซ่านล้ำ .. ให้ด่ำดอม ก็เพื่อพร้อมรอสู่ .. อย่างรู้วัน O ในแวดล้อมแรงคะนึง .. ใครหนึ่งผู้- เพื่อร่วมคู่เคียงข้าง .. ร่วมสร้างฝัน พึงผูกใจจดจ่อ .. เพื่อรอกัน ร่วมสัมพันธ์บุญบาปจนตราบวาย O รับรู้เถิด .. รูปแพงผู้แน่งน้อย ว่ารูปรอยอ่อนโยนที่โชนฉาย- ย่อมเกิดขึ้นโผนผก .. ในอกชาย เมื่ออุ่นอายหอมหวาน .. เจ้าผ่านมา O เมื่อประณีตรสสุคนธ์ .. ผ่านปรน .. รู้ ก็เกินกู้กลับให้ .. แรงใฝ่หา- ลดทอนรสรติฤทธิ์ .. อันติดคา จนสุดฝ่าหักห้ามเอาตามใจ O จึงประณีตรสสุมาลย์ .. อันหวานหอม ก็พรั่งพร้อมกำลัง .. โหม, หลั่งไหล รอกุมกัก .. เสพรู้ .. หอมผู้ใด เพื่อสืบสาวกลับไปถึงใครนั้น O สุมาลย์ช้อยช่อห่ม .. ล้อลมลูบ ก็เมื่อรูปพักตร์ใคร .. หนอ-ไหวสั่น แพงทองเอย .. คมคำ .. พี่รำพัน หมายผูกขวัญเจ้าไว้ .. อยู่ในมือ -2- O ลมหนาวผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- ถึงเวลาต้องพลิ้วเสียงหวิวหวือ เพื่อล่มร้อนรุมขวัญ .. แล้วกรรพือ- เลศนัยสื่อ, ฝากหนาวอีกคราวครั้ง O ล่องไหลแล่นระลอกโลมดอกแก้ว วันผ่องแผ้วทอทาบจนปลาบปลั่ง ภาพเนียนแก้มยามเขิน .. ย่อมเกินยั้ง- แทรกขึ้นสั่ง-หวานล้ำ .. ให้รำเพย O ดวงดอกแก้ว, กิ่ง, ใบ, พลิ้วไหวสั่น- เมื่อไหวหวั่นเกินกว่า .. จักกล้าเอ่ย จำต้องเก็บเหนี่ยวหน่วง .. ให้ล่วงเลย ลำดวนเอ๋ยช่างยากเพียงฝากคำ O ต้องเก็บไว้, กักกุม-จนรุมเร้า- ใจอ่อนเยาว์, ครันครบ-การอบร่ำ- ความอ่อนหวานอ่อนโยน .. ดั่งฝนพรำ- ละอองเย็นชื่นฉ่ำ .. ซ้ำซ้ำเม็ด O ก็นั่นแหละ- งดงามที่ตามหา, ขวากรอฝ่า .. คอยรับอยู่สรรพเสร็จ ทั้งทุกข์-สุข, ถ้วนสิ่ง .. ทั้งจริง, เท็จ หอมหวานชื่น, บอระเพ็ด .. รอเด็ดเคี้ยว O จึง-ความรักผูกพันแห่งวันวาน ก็เผยผ่านรูปเยาว์ .. ทอนเปล่าเปลี่ยว จึง-ช่วงต่อรอบฤดู .. ลมกรูเกรียว- บางส่วนเสี้ยวหัวใจ .. ก็ไหวรับ O กี่ลมหนาว, ระลอกหนาว .. ในคราวนั้น ก็ถูกกันจากอก-ต้องวกกลับ หลังกระแสอุ่นล้ำลงสำทับ อ่อนหวานก็โจมจับ .. แนบกับใจ O คาบหนาวจึงมีอุ่นคอยหนุนเนื่อง ช่วยปลดเปลื้องพิสวง .. ผู้สงสัย อกเอยเมื่ออ่อนหวานแทรกผ่านไป ก็อ่อนไหวทุกคราว .. ที่หนาวย้อน O หมายบอกหนาว .. ฝากหนาวในคราวนี้ ช่วยวาดวี-อีกครั้งอย่ารั้ง-ผ่อน ให้คนรู้-อุ่นล้ำแห่งคำวอน- แล้วแทรกซอนฝังทั่วทั้งหัวใจ O ปล่อยให้หนาวแล่นริ้วจนพลิ้วผ่าน อ่อนโยนทั้งอ่อนหวานจึงผ่านได้ ผ่านแล้วจักแนบชิดห้วงจิตใคร โอนอ่อนไหว .. อ่อนหวาน เข้าต้านรับ O รอเถิด-รอรับรู้ฤดูลม .. ว่าใช่-รอบอภิรมย์ .. สุดข่ม-ขับ, ฤๅ-ละห้อยคอยเห็นอยู่เร้นลับ ด้วยสุดใจจะรำงับหรือดับล้าง O ฝากดวงใจ- รับรู้ .. ฤดูหนาว เถิด .. อีกคราว-ดวงใจ .. ที่ไกลห่าง ว่าลมหนาวโหยหวน .. เสียงครวญคราง- นั้นอาจอ้าง-ว่าครวญ .. จากส่วนใจ O ล่องไหลแล่นระลอกโลมดอกแก้ว มาจักแผ้วผ่านขวัญ .. จนสั่นไหว จักกัดกร่อนรอนร้าวทุกคราวไป เพื่อแทรกอุ่นละมุนละไมแนบใจคน O รอเถิดใจ .. รอรับอยู่กับหนาว รอคาบคราวยินดัง .. ทุกครั้งหน ลมจะล่องไหล-วก .. สู่อก .. จน- เพรียกอึงอลครวญคร่ำ .. ต่อคำนึง O ลมหนาวพลิ้วผ่านระลอกเพื่อบอกว่า- คือเวลาห้วงใจต้องใฝ่ถึง- รูปถวิล, เสน่หา .. ที่ตราตรึง พร้อมหวานซึ้ง, แรงชู้ .. หอบสู่มือ !   Create Date : 11 กันยายน 2556 6 comments Last Update : 10 มิถุนายน 2566 18:42:09 น. Counter : 3180 Pageviews. Share Tweet

ดายุ.. "O มีหัวใจรอคอยละห้อยเห็น เฝ้าลอบเร้นถึงกันนับพันหน หมื่นแสนช่วงความคะนึง .. ของหนึ่งคน จึง-วกวนรอบอยู่ไม่รู้วาง" "เฝ้าลอบเร้นถึงกันนับพันหน"นี่ใช้อีโม่ทางสไกป ใช่ไหมล่ะ "O รูปเอย .. รูปละม่อม-ราวล้อมกัก โดยรูปพักตร์แววอุทธัจ .. ความขัดเขิน พาหอมหวานโยนระลอกเข้าหยอกเอิน ก่อนก้ำเกินล้ำล่วงถึงดวงใจ" "โดยรูปพักตร์แววอุทธัจ .. ความขัดเขิน" นี่เกิดจากใครทำตาเจ้าชู้ใส่ ทางสไกปแน่เชียวล่ะ "O ในแวดล้อมแรงคะนึง .. ใครหนึ่งผู้- เพื่อร่วมคู่เคียงข้าง .. ร่วมสร้างฝัน พึงผูกใจจดจ่อ .. เพื่อรอกัน ร่วมสัมพันธ์บุญบาปจนตราบวาย" เอ...นี่ สารภาพรักผ่านเวปไซด์..นี่นะ ความรักในศตวรรษที่21 ..online love 555 ดายุ..เขียนอีเมลนัด "รูปถวิล, เสน่หา .. ที่ตราตรึง" เลยค่ะ ว่าจะมี" แรงชู้ .. หอบสู่มือ !"ในหนาวนี้ "รูปถวิล"มิกล้ามารับมือดายุหน้าเวป อย่างมินตราแน่เลยล่ะ กล้ากล้าหน่อยท่านมหา..   โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.223.136 12 กันยายน 2556 2:09:12 น.

มินตรา .. ถามซอกแซกนะนี่ .. จะทางไหนก็เหอะน่า เอาเป็นว่าคุยกันได้ละกัน - 55 สาวไทยที่ผ่านการอบรมมาจากครอบครัวที่ดีงาม ควรต้องมีทีท่า ขัดเขิน อยู่บ้าง เพราะหาก ก๋ากั่น มากเกินไป .. กลอนนารีปราโมชย่อมมิอาจเขียนออกมาได้แน่นอนแล้ว เวลาอ่านนารีปราโมช มินตราคงนึกถึง "แม่หญิงแบบในภาพที่เลื่อนขึ้นด้านบน" มากกว่า "สาวน้อยเรียวขาอิ่มเต็มในกางเกงยีนส์ขาสั้นแค่คืบเดียว" กระมัง ? ดังนั้น .. การได้ยินคำพูดว่า "นิสัยไม่ดี" .. "น้อยๆหน่อย" .. ย่อมให้ความรู้สึกว่าโลกนี้ยังน่ารื่นรมย์อยู่มากมาย จริงไหม ? หนาวนี้ .. จะให้อีเมล์นัดเลยหรือ ช้าไป - ที่เยอรมันยังใช้อีเมล์นัดสาวกันหรืออย่างไร ? 555   โดย: คนนิสัยไม่ดี IP: 118.172.100.28 12 กันยายน 2556 12:08:02 น.

ไปไม่ถูกเลย.. มาย..ช่วยมาตอบ คนนิสัยไม่ดี หน่อยซิคะ   โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.249.96 12 กันยายน 2556 21:42:12 น.

O เกิดแต่เมื่อช่วงตอนความอ่อนหวาน- ค่อยเผยผ่านอิริยาให้ตาเห็น ละม่อมพักตร์รูปเยาว์ลำเพาเพ็ญ- ก็วาบเต้นตอบตื่น .. ความรื่นรมย์ O ลมแรกสางโชยเอื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน บนช่วงตอนแสงระยับเริ่มทับถม บนท้องฟ้าฝูงวิหคบินผกลม เมื่อปรารมภ์แห่งชาย .. รำบายล้อม ! O มีรูปและมีใจหวั่นไหวอยู่ อารมณ์ชู้รองรับ .. การขับกล่อม พร้อมหัวใจแสนถวิลที่ยินยอม- ลงนอบน้อมคันธรส .. เป็นบทเดียว   โดย: สดายุ... 12 กันยายน 2556 22:29:21 น.

ดายุ.. "ขอยื้ม"หน่อย .. เกิดอารมณ์จะต่อกร แต่มิบังอาจ... "O หมายบอกหนาว .. ฝากหนาวในคราวนี้ ช่วยวาดวี-อีกครั้งอย่ารั้ง-ผ่อน ให้คนรู้-อุ่นล้ำแห่งคำวอน- แล้วแทรกซอนฝังทั่วทั้งหัวใจ" แล้วแทรกซอนฝังทั่วทั้งตัวตน... ก็ ได้ใช่ไหมคะ ผิดฉันทลักษณ์ไหมเอ่ย..   โดย: บุษบามินตรา IP: 80.129.249.96 13 กันยายน 2556 0:55:03 น.

มินตรา .. ใช้ได้ แต่ไม่ดี เพราะเป็นเรื่องของความรู้สึกใช้"หัวใจ" มีปฏิสัมพันธ์จะดีกว่า"ตัวตน" หรือ "อัตตา" นั่นเป็นบทเริ่มบทใหม่นะขอรับ   โดย: สดายุ IP: 171.4.250.27 13 กันยายน 2556 5:53:55 น.