1 2 3
4 5 6 7 8 9 10
11 12 13 14 15 16 17
18 19 20 21 22 23 24
25 26 27 28 29 30 31
O ดวงตาคู่นั้น .. O
VIDEO Ernesto Cortazar - Morir de amor O เมื่อคลื่นฝน .. หยดน้ำอันฉ่ำเย็น- ค่อยหล่นเส้นล้อมห่มสายลมร่ำ จึงผืนฟ้ารอบด้านเคลื่อนม่านดำ- แห่งคืนค่ำให้สยาย .. คลี่คลายตัว O เพียงจะให้หม่นหมอง .. ที่มองว่า- เหมือนรูปรอยเหว่ว้า .. ยามฟ้าหลัว บังดวงวันเรื่อรอง .. ให้หมองมัว เข้าเกลือกกลั้วแอบค่ำอย่างจำนน O ผืนฟ้าหมอง .. ใจคนก็หม่นเหลือ จะร้างเรื่อรองรพี .. สักกี่หน ? ผ่านไปแล้วรอบระยับ .. ที่อับจน จะวกวนเวียนมา .. กี่คราครั้ง ? O ฝุ่นน้ำโหมหวนระลอก .. ราวบอกว่า- เสน่หาในคน .. เหมือนฝนหลั่ง จะเหิมโหมระลอกชู้ .. ไม่รู้ฟัง เกินหยุดยั้งหยัดต้าน .. เมื่อผ่านมา O ริ้วลมหนาว .. โผผ่าน .. ฝ่าม่านฝน ฝุ่นน้ำวนไหวช่วง .. เมื่อห่วงว่า- รูปน้อยเอย .. เนตรใครที่ไกลตา จะเหว่ว้าละห้อยเห็น .. อยู่เช่นไร ? O หรือ-คำนึงถึงอยู่ .. ไม่รู้แล้ว ทุกสายลมโผยแผ่ว .. เสียงแว่วไหว- กลางทรวงนั้น .. ส่งคิดสู่จิตใคร คอยสุมใส่แรงถวิล .. แนบจินตนา ? O ตักตวงความอบอุ่นไว้อุ่นเนื้อ ต่อต้านเชื้อหนาวเย็นที่เร้นหา รู้หรือไม่ .. ผ่องแผ้วในแววตา- นั้น .. เกินฝ่าฝืนพ้น .. แล้วคนดี O ควรนักแล้ว .. รสสุมาลย์อันหวานหอม จักคอยล้อมรอบถิ่น .. อวดกลิ่นสี แววอาวรณ์อาลัย .. เงื่อนไมตรี- ย่อมควรที่-อารมณ์จักสมยอม O นั่น .. คลื่นฝน .. หยดน้ำอันฉ่ำเย็น- ไหว-ตอบเต้นพลิ้วผ่าน, ความหวานหอม- ก็โชยผ่านลมร่ำ .. ให้ด่ำดอม เข้าแวดล้อม .. อาลัยแห่งใจคน O มอบมาเถิดอ่อนหวาน .. ที่หวานกว่า- กลีบลดาอ่อนละมุนกลางฝุ่นฝน เพื่อแตะตื่นแรงถวิล .. ให้ดิ้นรน- แข่งเสียงก้องกาหลที่บนฟ้า ! O กลางเส้นไฟโชนคุ .. ขึ้นลุแล่น พร้อมเม็ดฝนพรากแถนทั้งแสนห่า เหมือนแววออดอ้อนช่วงที่ดวงตา- เผยบอกความเสน่หา .. รับอาลัย O คืน .. ภาพความสัมพันธ์ในวันผ่าน ที่อ่อนหวาน อาวรณ์ .. แสนอ่อนไหว- เหมือนมาร่วมก่อเกื้อสานเยื่อใย เผยความนัยให้สดับ .. ร่วมรับรอง O โยงยาวสายเยื่อใย .. ความใฝ่ฝัน ผูกยึดพันอาลัยแห่งใจสอง เริ่มบทเพลงครวญคร่ำ .. ท่วงทำนอง- อาวรณ์พร้องพร่ำอยู่ .. ไม่รู้คืน O ผ่านความหมาย .. ปรนปรุงบำรุงจิต จนไร้ศักดิ์และสิทธิ์จะคิดขืน ในเที่ยวทางที่อุบัติให้หยัดยืน ค่อยแตะตื่นอารมณ์ให้สมยอม O เป็นความรู้สึกหนึ่ง .. ที่ซึ้งซ่าน โดยรูปศัพท์กรองกานท์ .. อันหวานหอม แทรกความนัยลึกล้ำ .. ให้ด่ำดอม เพื่อใจหนึ่งพรั่งพร้อม .. จะยอมใจ O คืออ่อนหวานเอ็นดู .. ที่รู้สึก จากส่วนลึกอารมณ์ .. เกินข่มไหว- กับถวิลแหนหวง .. ความห่วงใย แด่ผู้อยู่แสนไกล .. ที่ใกล้ชิด O ใกล้ด้วยแรงผูกพัน .. ความมั่นหมาย และเพียงกายไกลล่วง .. ใช่ดวงจิต ที่ทุกคาบหวานซึ้ง .. คำนึงคิด ก็ตรึงติดใจมั่น .. แต่ขวัญน้อย O รูปเอย .. รูปพิไลผู้ไกลตา ปรารถนาเสียงแว่ว .. เพียงแผ่ว-ค่อย แฝงอารมณ์พะเน้าพะนอ .. เฝ้ารอคอย- ห่วงละห้อยถวิลเห็นไม่เว้นวัน O รูปเอย .. รูปสุรางค์ที่กลางใจ สดับเถิด .. เสียงใด-แว่ว-ไหวสั่น ก่อสำเนียงครวญคร่ำ .. ฝากรำพัน- ความอ่อนหวานผ่านจันทร์ .. กล่อมขวัญน้อย O เพื่อรอรับออดอ้อน .. คำอ่อนหวาน ให้พลิ้วผ่านเย็นเยียบ .. กลางเงียบหงอย หวัง-ท่ามกลางมืดหม่น .. เม็ดฝนปรอย- หวานคงพร้อยพร่างแล้ว .. ทั่วแววตา O ไร้วงจันทร์ลอยดวง .. กลางช่วงยาม- ไฟวาบวามห้อมเห่ .. ห้วงเวหา ถวิลเห็นแรงหวง .. จักช่วงคา- สองแววตา วาบรุม .. ไว้สุมทรวง O คือ .. ภาพความสัมพันธ์ในวันพรุ่ง งามเยี่ยงรุ้ง .. อำพนที่บนสรวง หวัง .. แววออดอ้อนไหวที่ในดวง- ตาคู่หวงแหนนั้น .. คอย-บัญชา O คอยขอบฟ้าไกลลิบ .. กระพริบให้- ผู้มีใจเฝ้าคอยละห้อยหา ผ่านค่ำดึกคืนฝน .. ด้วยมนตรา- เสน่หาแห่งชู้ .. มอบสู่กัน ! O จากภพชาติเบื้องไกล .. ที่ไหนหนอ จึงร่ำรออาลัย .. เฝ้าใฝ่ฝัน หรือบุญบาปร่วมสร้างแต่ปางบรรพ์ เมื่อพบ-พลันแรงสวาดิ ..ก็พาดคา O สุดรอคอย .. จึงเห็นว่าเป็นเจ้า กี่ภพกาลผ่านเล่า ..ที่เฝ้าหา เหมือนพิมพ์ภาคฝากมั่นลงสัญญา สบเพียงคราครั้งหนึ่ง .. ก็-ถึงรู้ .. !
Create Date : 29 ธันวาคม 2559
38 comments
Last Update : 8 เมษายน 2566 18:29:50 น.
Counter : 4818 Pageviews.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 9 มกราคม 2560 12:06:36 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 9 มกราคม 2560 19:35:11 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 9 มกราคม 2560 20:18:44 น.
โดย: สดายุ... 10 มกราคม 2560 11:31:11 น.
โดย: สดายุ... 10 มกราคม 2560 13:41:14 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 10 มกราคม 2560 14:33:42 น.
โดย: สดายุ... 10 มกราคม 2560 14:42:39 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 10 มกราคม 2560 15:20:56 น.
โดย: สดายุ... 10 มกราคม 2560 15:36:07 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 14 มกราคม 2560 3:52:14 น.
โดย: สดายุ... 15 มกราคม 2560 19:37:59 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 16 มกราคม 2560 3:39:08 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 16 มกราคม 2560 12:36:27 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 16 มกราคม 2560 13:26:29 น.
โดย: สดายุ... 16 มกราคม 2560 19:02:03 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 16 มกราคม 2560 22:02:02 น.
โดย: สดายุ... 17 มกราคม 2560 19:13:44 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 19 มกราคม 2560 4:18:34 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 20 มกราคม 2560 3:33:18 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.240.145 31 มกราคม 2560 1:02:55 น.
โดย: สดายุ... 31 มกราคม 2560 10:59:44 น.
โดย: บุษบามินตรา IP: 188.165.201.164 1 กุมภาพันธ์ 2560 0:55:18 น.
โดย: สดายุ... 1 กุมภาพันธ์ 2560 10:12:21 น.
โดย: เอื้อย IP: 61.19.86.2 2 กุมภาพันธ์ 2560 13:25:04 น.
โดย: ดวงตา IP: 223.24.92.49 14 มีนาคม 2562 19:07:27 น.
โดย: สดายุ... 16 มีนาคม 2562 19:40:02 น.
โดย: ดวงตา IP: 223.24.145.51 17 มีนาคม 2562 6:23:57 น.
โดย: สดายุ... 18 มีนาคม 2562 11:20:41 น.
โดย: ดวงตา IP: 223.24.60.180 19 มีนาคม 2562 18:53:37 น.
โดย: ดวงตา IP: 223.24.93.120 20 มีนาคม 2562 18:36:25 น.
โดย: สดายุ... 20 มีนาคม 2562 18:49:53 น.
Location :
France
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [? ]
O ใช่แน่หรือ ? .. O O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ? ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว- แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์ เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์ ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?
จากส่วนลึกอารมณ์ .. เกินข่มไหว-
กับถวิลแหนหวง .. ความห่วงใย
แด่ผู้อยู่แสนไกล .. ที่ใกล้ชิด