O ลมร่ำในค่ำหนาว .. O Ernesto Cortazar - Dancing Waves O สายลมทั้งแสงแดดที่แวดล้อม เหมือนอยู่รอหวานหอม..ละม่อมหน้า เพียงลมรื่นโรยสายรำบายมา ก็รู้ว่าหอมหวาน..เผยผ่าน..รอ O เชิดดอกช้อยคอยภมรเวียนว่อนสู่- เสพรสหวานเรณู..ที่ชูล่อ หวานหอมแห่งรูปเงาก็เคล้าคลอ- ยั่ว..หยอกล้อ..เสน่หาในอารมณ์ O ร่ำรอ-รสหอมหวาน..ใคร-ผ่านสู่ สื่อ-รับรู้..หลอมหลั่งคอยสั่งสม ร่ำรอ-แฝงเร้นหมายฝากสายลม ใคร-อาจข่มเอียงอาย..รำบายคำ O รับรู้-ความอ่อนไหว..ของไม้พุ่ม ต้องเร้ารุมห้อมห่ม..จากลมร่ำ รับรู้-ความหอมกรุ่น-ใครหนุนนำ- ผ่านร่วมบำรุงชู้..และอยู่คอย O เช้านี้..ลมอ่อยเอื่อยพัดเฉื่อยโชย รื่นก็โรยตัวเคล้าความเหงาหงอย พร้อมดวงวันสาดส่อง, บางร่องรอย- ก็เคลื่อนคล้อยรูปนามลงล่ามคา O ตรึงรูปลงแววตาแต่ครานั้น- เพียงสบ, พลัน-หวานหอมก็น้อมหา ในเช้าแสนแช่มชื่นแต่ตื่นตา เสน่หาแห่งชู้..เหมือนอยู่คอย O หมอกหม่นมัวบังพรางเอาสางตรู่- ตื่นรับรู้..เย็นเยียบ, ความเงียบหงอย ดารดาษน้ำค้างก็วางรอย- หยาดรูปย้อยล้อผกายกลางสายลม O พร้อมภาพท่านผู้ขอ..เคลื่อนต่อแถว รูปผ่องแผ้วก็ระยับเกินขับข่ม กรรทบล้อแววตาและอารมณ์ ค่อยค่อยถมทับถวิลให้ยินยอม O อยู่ยั่วล้อต่อตา..เหมือนว่าเนตร- เหลือบชายเลศปลาบปลั่งหมายหลั่งหลอม- เอาหัวใจอุ่นล้ำให้ด่ำดอม- รสหวานพร้อมยอมใจ..คอยไขว่คว้า O อยู่ยั่วล้อต่อตา..แววตานั่น- ราวว่าสั่นไหวยิ่ง..เสียยิ่งกว่า- การแกว่งสั่นหัวใจผู้ไกลตา ดูเถิด..ข่มสีหน้า..หลบตาชาย O อยู่ร่วมฟ้า..หากเหมือนความเอื้อนเอ่ย- จะยากเผยรูปนามแห่งความหมาย ก็ยังคงซ่อนแอบอย่างแยบคาย ขัดเขินอายนัยชู้..ที่จู่โจม O รูปแห่งธรรมลับรอย..ทุกรอยแล้ว เหลือเพียงแววตาปลั่ง..เข้าถั่งโถม ระลอกความรมย์รื่น..เสียงครื้นโครม- ก็คอยโหมระลอกชู้ให้รู้รส O หมอกจางรอยถอยรูป..ลมวูบผ่าน ความอ่อนหวานเบื้องหน้าก็ปรากฏ- ในแววตาตื่นชู้..ที่รู้ลด- เลี้ยวเลศกดข่มห้าม..วาบหวามทรวง O ขันข้าวว่างเปล่าแล้ว..ลมแผ้วผ่าน หาก-รูปคราญผ่านแล้วยากแล้วล่วง ข้าวพรากขัน..นัยคำเมื่อบำบวง- ขอเป็นบ่วงบาศคล้อง..ทุกห้องใจ O แว่ว..เมื่อเสียงสาธุ..บรรลุโสต ธรรมอุโฆษณาการ หรือต้านไหว เมื่อนามธรรมอ่อนหวานบรรสารนัย จนอาลัยวาบแล้วทุกแววตา O แว่วนั้น..เพื่อข่มขับความรับรู้- อารมณ์ชู้..รุมเร้าโถมเข้าหา โซ่ห่วงแห่งรูปนามที่ล่ามคา- ก็เหมือนว่าเกินจิตจะคิดคลาย O เข้าสาย..ลมอ่อยเอื่อยยังเฉื่อยโชย งามก็โรยตัวล่วง..ออกช่วงฉาย รูปนามเอย-แว่วเสียง..ความเอียงอาย- แผ่วรำบายอาวรณ์..ออดอ้อนลม O เข้าสาย..หอมสายหยุด ก็สุดสิ้น แต่หอมกลิ่นรื่นชู้ยากรู้ข่ม ถ้วนรูปรสเสน่หาในอารมณ์ เจ้าล้อมห่มสิ้นแล้ว..นะแก้วเอย   Create Date : 30 พฤศจิกายน 2557 7 comments Last Update : 5 มิถุนายน 2566 7:57:55 น. Counter : 3380 Pageviews. Share Tweet

ดายุ.. "O พร้อมภาพท่านผู้ขอ..เคลื่อนต่อแถว รูปผ่องแผ้วก็ระยับเกินขับข่ม กรรทบล้อแววตาและอารมณ์ ค่อยค่อยถมทับถวิลให้ยินยอม" และ "O ขันข้าวว่างเปล่าแล้ว..ลมแผ้วผ่าน หาก-รูปคราญผ่านแล้วยากแล้วล่วง ข้าวพรากขัน..นัยคำเมื่อบำบวง- ขอเป็นบ่วงบาศคล้อง..ทุกห้องใจ" เป็นภาพ พระออกบิณฑบาตร... จะถามหลายครั้งแล้ว ว่า ดายุ ต้องการสื่ออะไรเอ่ย.. เสมือนพระไป ติดตาต้องใจผู้มาทำบุญงั้นแหละ... ความแตกต่างในสองสภาวะ   โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 1 ธันวาคม 2557 13:03:31 น.

มินตรา .. ผมเขียนบทเสน่หาของรูปคราญกับชายหนุ่มริมทางที่มีแถวพระคั่นกลางมาหลายบท และบทนี้เป็นบทที่ 2 ที่เขียนแล้วคนอ่านเข้าใจว่าพระมีจิตปฎิพัทธ์ต่อรูปงามผู้ยืนรอตักบาตร .. บทแรกคือบทนี้ .. ๐ ฟ้าเดียวกัน....๐ บทนั้น มีคนถามเหมือนมินตราถามในบทนี้เลยทีเดียว .. คงต้องพิจารณาตัวเองว่าเขียนสื่อได้ไม่ชัดเจนพอ .. 55 เพียงแต่บทนี้ มันเขียนชัดเจนนะผมว่า .. O รูปแห่งธรรมลับรอย..ทุกรอยแล้ว เหลือเพียงแววตาปลั่ง..เข้าถั่งโถม ระลอกความรมย์รื่น..เสียงครื้นโครม- ก็คอยโหมระลอกชู้ให้รู้รส รูปแห่งธรรม .. หมายถึงพระสงฆ์ ลับรอย .. ลับไปจากสายตา ทุกรอย .. ทุกรูป แปลว่า .. เมื่อพระจาริกไปจนพ้นสายตาแล้ว .. ยังเหลือเพียงแววตาตรงหน้าที่มีประกายวับวามรายล้อมอยู่ .. ทำให้ความรมย์รื่นก่อระลอกในจิตใจไม่จบสิ้น .. ประมาณว่ามองตา แล้วหลบ แล้วมองอีก กันไปมา ..ไม่จบไม่สิ้น ตกลงนี่อ่านละเอียดพอแล้วคิดตามไปกับเนื้อหาหรือเปล่านะ .. ชักไม่แน่ใจ ?   โดย: สดายุ... 1 ธันวาคม 2557 20:53:35 น.

หากจะหมายถึงบทนี้ ยิ่งไม่ใช่ O ขันข้าวว่างเปล่าแล้ว..ลมแผ้วผ่าน หาก-รูปคราญผ่านแล้วยากแล้วล่วง ข้าวพรากขัน..นัยคำเมื่อบำบวง- ขอเป็นบ่วงบาศคล้อง..ทุกห้องใจ ขันข้าว คือ ภาชนะที่ผู้มาตักบาตรใส่ข้าวมารอคดใส่บาตรพระรูปละช้อนทัพพี บาตรพระ คือ ภาชนะที่พระอุ้มมาเพื่อขออาหารจากศาสนิก มินตราคงเข้าใจว่าขันข้าว คือ ภาชนะที่พระอุ้มมา .. ใช่ไหม ?   โดย: สดายุ... 1 ธันวาคม 2557 20:58:19 น.

ดายุ.. "ขันข้าว" นี้ เข้าใจค่ะ เพราะที่บ้านก็เรียกขันข้าว... ส่วนภาชนะใส่อาหารของพระนั้น เราจะเรียกว่า "บาตร" จำได้ว่า ตอนเด็กเด็ก ไปดูหนังกับแม่ ... ก็จะมีโฆษณาเยอะก่อนจะมีภาพยนตร์ฉาย.. มินตราจะไม่ทราบว่า ตอนไหนเป็นหนังตอนไหนเป็นโฆษณา ..ต้องถามแม่อยู่เรื่อยว่า หนังมาแล้วยัง.. แยกหนังเรื่อง กับหนังโฆษณา ไม่ออก อย่าไปเล่าใครนะ อายเค้า.. .. มากลอนนี่อีกแล้ว.. อายจริง..   โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 1 ธันวาคม 2557 22:19:16 น.

มินตรา .. มิใช่เรื่องน่าอายอะไร .. การตีความข้อเขียนของผู้อื่นอาจแตกต่างกันไปได้เป็นธรรมดา เพราะฐานคิดมันต่างกันในจุดเริ่มต้น .. ดังนั้นในการอ่านข้อเขียนทั้งทางศาสนา และ การเมือง คนเราจึงตีความต่างกันอยู่เสมอ .. เป็นต้นว่า .. https://www.facebook.com/somsakjeam?fref=ts ผมชอบบริบทแบบที่บรรยายข้างบน .. แต่ยังหาภาพที่ถูกใจไม่เคยได้ .. สาวงามแนวลูกครึ่ง แต่งตัวสมัยใหม่ แถวพระเดินมา ชายหนุ่มที่ยืนอยู่เยื้องกันฝั่งตรงข้าม   โดย: สดายุ... 2 ธันวาคม 2557 18:16:27 น.

สดายุ... ทำไมจะไม่น่าละอายล่ะ... ในเมื่อ สดายุเองยังบอกว่ามินตราความรู้แค่คำว่า"ขันข้าว" กับ "บาตรพระ" ยังสับสน.. เมื่อไม่มีความรู้ระดับพื้นฐาน ยังอาจหาญมาอ่านกลอน อ่านฉันท์.. อย่างนี้ ภาษาไทยเค้าเรียกว่า"ไม่เจียมตน" ไม่รู้แล้วยังจะอวดรู้... เห็นทีจะต้องเลิกอ่าน โคลงฉันท์ กาพย์กลอน แล้วล่ะ... เพราะขนาด majorวรรณคดีอังกฤษ minor ภาษาไทย..ยังแยก "ขันข้าว"กับ"บาตร "อย่างที่สดายุ คิด ไม่ได้.. ! 555 เรื่องศาสนา ก็เช่นกัน ไม่มีความรู้ลึกซึ้ง ... เพราะมองศาสนาเป็นเพียง "ปรัชญาในการดำรงค์ชีวิต "ของแต่ละยุคสมัย.. เริ่มจาก ความคิดเรื่อง ดิน น้ำ ลม ไฟ ธาตุพื้นฐานทั้ง๔ ซึ่ง อารยัน เริ่มคิดมาว่า พระอาทิตย์ คือไฟ ดวงใหญ่ เป็นแรกกำเนิดของสรรพสิ่งในจักรวาล.... แล้ว มีพวกท่องคัมภีร์ ที่เรียกว่า"พราหมณ์"สอนสั่งความรู้ที่สะสมกันต่อต่อมา... และเมื่อมีการปฎิวัติทางความคิดครั้งใหญ่ จึงเกิด พุทธ เชน และ ศาสนาของลูกลูกของ "อพราหมณ์" เห็นไหมว่า "พื้นฐานความรู้ที่ไม่เท่ากัน" เยี่ยงนี้ จะมาเสนอหน้าอ่าน โคลง​ฉันท์ กาพย์ กลอน ได้ อย่างไร.. เห็นทีจะต้องอำลา ก่อนที่พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ จะขายหน้าไปมากกว่านี้ 555   โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 2 ธันวาคม 2557 20:47:17 น.

สดายุ.. https://www.facebook.com/somsakjeam?fref=ts อ่านแล้วค่ะ..ลองโทรไปถามคณบดีคณะนิติศาสตร์ ขอนแก่น และ อธิการบดี ดูว่า โครงการร่วมมือทางวิชาการ ด้านนิติศาสตร์ กับมหาวิทยาลัยในเยอรมันนั้น.. ใครเป็นตัวแทนผู้ประสานงานทางวิชาการ คงมิใช่ อาจารย์ สมศักดิ์ หรอกนะคะ...555 ทำงานใกล้ชิดกันขนาดนี้ มิรึ จะไม่รู้นอก รู้ใน... หากจะไม่รู้.. ก็น่าจะมาจาก"ความไม่แตกฉานทางภาษา"น่ะเอง...อ่านแล้วไม่รู้เรื่อง...   โดย: บุษบามินตรา IP: 94.23.252.21 2 ธันวาคม 2557 21:52:45 น.