เรื่อง : ฟ้าสั่งมาสืบ ตอนที่ 2 ดวงตาเพชรฆาต
เขียนโดย : คามินากะ มานาบุ
แปลโดย : เสาวณีย์ นวรัตน์จำรูญ
สนพ. : JBook (บลิส)
จำนวนหน้า : 276
ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาญี่ปุ่น)




* หนังสือใหม่จัด หารูปปกบนเว็บไม่ได้เลยค่ะ ต้องถ่ายเอง เลยมัวๆ หน่อย ฮา


รายละเอียดจากปกหลัง

ซานาดะ โชโงะ หนุ่มหล่อขั้นเทพผู้มากับดวง บุคลิกยียวนกวนประสาท และเข้าข่ายปากร้ายใจดี

นากานิชิ ชิโนะ หญิงสาวผู้ใช้ชีวิตบนรถเข็น ทนทุกข์กับการฝันเห็นฉากฆาตกรรมได้ล่วงหน้า


หลังจาก ‘ฝันบอกเหตุ’ เชื่อมโยงสองหนุ่มสาวให้พบกัน เรื่องร้ายจบลง ชิโนะเข้าเป็นหนึ่งในทีมสำนักงานนักสืบ ‘แฟมิลี’ ตามคำชวนของโชโงะ ชีวิตเธอเริ่มกลับมาสดใส ห้อมล้อมด้วยเพื่อนร่วมงานอบอุ่น และไม่ฝันเห็นนาทีแห่งวาระสุดท้ายของใครอีก

ทว่าหญิงสาวต้องหวาดผวาอีกครั้ง เมื่อฝันเห็นเหตุซุ่มยิงจากระยะไกลปลิดชีวิตเหยื่อทั้งที่มองไม่เห็นตัวเพชฌฆาต เหตุการณ์เกิดขึ้นจริง พร้อมการหายตัวไปของนายตำรวจแม่นปืน ทิ้งไว้เพียงลูกสาวตัวน้อยผู้ไม่ยอมสื่อสารกับใคร กับประโยคปริศนาซึ่งนำไปสู่เบื้องหลังคดีอันน่าตกตะลึง


....


ซีรียส์นี้ซื้อมาเพราะเห็นว่าคนเขียนเป็นคนเดียวกับเรื่องยาคุโมะแท้ๆ ค่ะ ไอซ์รีวิวเล่ม 1 ไว้แล้ว ที่นี่ นะคะ


สำหรับเล่ม 2 นี้ เปิดเรื่องด้วยเหตุการณ์ที่มีเด็กหนุ่มถือปืนยิงกราดเข้าไปในโรงพยาบาล และจับคนไข้จำนวนหนึ่งเป็นตัวประกัน ตำรวจซุ่มยิงคนหนึ่งในหน่วยจู่โจมพิเศษ กำลังรอคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาให้ยิงเด็กหนุ่มซึ่งถือระเบิดไว้ในมือ แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้รับคำสั่งเสียที เขาเห็นคนร้ายทำท่าจะกดสวิชต์ระเบิด เขาจึงยิงโดยไม่รอคำสั่ง แต่...ช้าไปเสียแล้วค่ะ เกิดระเบิดขึ้นเสียก่อน มีคนตายถึง 15 คน และ...ผู้เคราะห์ร้ายในนั้นก็มี ภรรยาและลูกสาวของเขาด้วย


ชิโนะได้เข้ามาทำงานในสำนักงานนักสืบ "แฟมิลี่" และไม่ได้ฝันเห็นคนตายอีก

แต่...มีเจ้านายเก่าของยามางาตะชื่อ โกโนะ พาหญิงสาวชื่อ คาเอดะ และเด็กหญิงชื่อ นานะ มาขอความช่วยเหลือให้ตามหาคนหาย คนนั้นก็คือ โทริอิ ซึ่งเป็นแฟนหนุ่มของคาเอดะ และพ่อของนานะนั่นเอง โดยบอกว่า โทริอิเอานานะมาฝากแล้วก็หายตัวไป โกโนะ คาเอดะ และโทริอิ ต่างก็อยู่ในกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ยึดโรงพยาบาลในครั้งนั้น โกโนะสูญเสียลูกชาย คาเอดะสูญเสียสามี และโทริอิสูญเสียภรรยาซึ่งเอาร่างกายปกป้องลูกสาวเอาไว้

ทันทีที่ชิโนะจับมือของนานะ เธอก็เห็นภาพคนถูกคนซุ่มยิงจนตาย และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้คนในสำนักงานนักสืบแฟมิลี่ ไม่ว่าจะเป็น ยามางาตะ โชโงะ หรือคิมิเอะ ได้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคดีใหญ่อีกครั้ง

เล่มนี้ก็คล้ายๆ กับเล่ม 1 นะคะ ช่วงต้นเรื่องค่อนข้างจะช้า จะไปสนุกช่วงกลางๆ ถึงหลังๆ ค่ะ

ส่วนตัวก็ยังคิดว่ายาคุโมะสนุกกว่าอยู่ดีนะคะ อยากอ่านยาคุโมะมากกว่า ไม่ค่อยปลื้มตัวละครชิโนะ นางเอกของเรื่องเท่าไหร่ เธอทำตัวง่อกแง่ก เป็นคุณหนูผู้แสนดี รู้สึกผิดอยู่ตลอดเวลา ก็เข้าใจนะคะว่าเธอมีอดีต มีปมในใจ แต่ก็นะ...ไม่ปลื้มอยู่ดี ฮา



แต่เล่มนี้มีปมของเรื่องที่น่าสนใจค่ะ

จากต้นเรื่องที่โทริอิยิงคนร้าย ไปๆ มาๆ เขากลับถูกฟ้องร้องว่าฆ่าคนตาย ซึ่งเคยมีกรณีคล้ายๆ กันนี้อยู่ คือ ตำรวจยิงคนร้ายที่จับคนอื่นเป็นตัวประกัน ไปๆ มาๆ ตำรวจคนนั้นก็ถูกข้อหาฆ่าคนตาย ((คิดว่านั่นน่าจะเป็นแรงบันดาลใจของคนเขียนนะคะ))

ดังนั้น...ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ตำรวจจะไม่กล้ายิง ผู้บังคับบัญชาก็ไม่กล้าสั่งยิง

มีหลายกรณีที่ตำรวจต้องเผชิญหน้ากับอาชญากรที่ถือปืนด้วยมือเปล่า

พวกสิทธิมนุษยชนบอกว่า ทุกชีวิตสำคัญ ชีวิตของฆาตกรก็สำคัญ ตำรวจเลยทำงานลำบาก และหลายครั้งผลลัพธ์ที่ได้คือ คนบริสุทธิ์ต้องตาย ส่วนฆาตกรดันรอด


บอกตรงๆ ค่ะว่า อ่านแล้วหงุดหงิด ฆาตกรโฉดมันก็สมควรตายอยู่แล้ว ยิ่งเป็นพวกที่จับเอาคนบริสุทธิ์มาเป็นตัวประกัน น่าจะต้องยิงให้มันตายๆ ไปเร็วๆ เก็บกลับมาก็รกคุก เปลืองภาษีประชาชนเลี้ยงดู

พวกที่บ้าสิทธิมนุษยชน ปกป้องคนชั่วที่ทำให้คนบริสุทธุ์ต้องเคราะห์ร้ายนี่ ก็น่าจะตายๆ ตามๆ กันไปด้วยเหมือนกัน เซ็งมาก

จะมาบอกว่าชีวิตของคนทุกคนสำคัญเท่ากันได้ยังไง ชีวิตคนชั่วมันควรจะสั้นกุดค่ะ โดยเฉพาะพวกก่อการร้าย พวกที่เห็นชีวิตคนบริสุทธิ์เป็นเพียงเบี้ยที่ไว้ใช้เรียกร้องความชอบธรรม((เลวๆ))ให้กับตัวเอง

เฮ่อ

สปอยล์ตอนจบ


เรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะ โกโนะและพวกต้องการแสดงให้คนญี่ปุ่นเห็นว่า บางครั้งวิธีการแก้ปัญหาสถานการณ์หมิ่นเหม่ที่ดีที่สุดก็คือ การสั่งยิง

แต่...วิธีการของโกโนะมันชั่วไปหน่อย

ที่โกโนะมาขอความช่วยเหลือจากยามางาตะนั้น จริงๆ แล้วเพื่อต้องการให้ยามางาตะกลายเป็นแพะรับบาป

โกโนะสร้างสถานการณ์เหมือนกับว่า โทริอิต้องการแก้แค้นจึงไปยิงคนขายปืน ทนายความที่สั่งฟ้องเขา พวกยามางาตะก็ตามหาตัวโทริอิกันไป

แต่จริงๆ แล้ว โกโนะจับตัวนานะ...ลูกสาวของโทริอิเป็นตัวประกัน แถมยังติดระเบิดไว้ที่ตัวโทริอิด้วย

แผนสุดท้ายคือ ให้โทริอิจับตัวผู้บังคับบัญชาการตำรวจเป็นตัวประกัน สร้างสถานการณ์ขึ้นมา เพื่อให้เขาสั่งให้พลซุ่มยิงยิง

แต่พวกโชโงะ ชิโนะ และคิมิเอะ ระงับเหตุการณ์ได้

ตอนจบความจริงก็เฉลย ฆาตกรที่ยิงคนอื่นๆ ตายไม่ใช่โทริอิ แต่เป็นทาคาโนะ เพื่อนร่วมงานของโทริอิที่อยู่ในเหตุการณ์ในโรงพยาบาลเช่นเดียวกัน

Create Date : 04 เมษายน 2553
Last Update : 4 เมษายน 2553 8:57:17 น.		7 comments
Counter : 2378 Pageviews.
Share Tweet