เรื่อง : เกิดมาซน ตอน ซนกำลังสองเขียนโดย : โหวเหวินหย่งแปลโดย : อนุรักษ์ กิจไพบูลทวีหนังสือเล่มนี้มีการการันตีแปะหัวไว้ว่า "พิมพ์ไปแล้ว 114 ครั้งในไต้หวัน" ทำให้เกิดอาการตาโตขึ้นมาทีเดียว โอ้โห...พิมพ์ไปเกินร้อยครั้งแล้ว ในช่วงเวลา 10 ปี ((แอบสงสัยว่า ที่ไต้หวันเค้าพิมพ์หนังสือกันทีละกี่เล่มง่ะ))ข้างในเป็นเหมือนบทความเล่าเรื่องราววัยเด็กของ "ผม" หรือ "โหวเหวินหย่ง" เอง ซึ่งปัจจุบันเป็นนายแพทย์ในไต้หวัน ซึ่งมีตัวละครเด่น เป็น ผม - ตัวผู้เขียนเอง อาหมวย - น้องสาวตัวร้าย อาม่า - คุณย่าสุดแสบ ครอบครัว เพื่อนๆ ของผู้เขียน แบ่งออกเป็นตอนๆ ซึ่งทำให้คิดว่า ก่อนจะรวมเล่ม น่าจะเคยลงเป็นคอลัมภ์ในหนังสือพิมพ์หรือนิตยสารมาก่อนนะคะหนังสือเล่มนี้อ่านเพลินๆ ใสๆ อมยิ้มได้เป็นระยะๆ ... ไอซ์อ่านแล้วไม่หัวเราะนะ แต่บอกไว้ก่อนว่า ไอซ์เส้นลึก จะเส้นตื้นกับพวกตลกร้ายสไตล์ประชดประชัน ตลกเสียดสี ยิ่งตลกสไตล์อังกฤษนี่ ชอบมาก 555 ... เรื่องใสๆ เลยได้แค่อมยิ้ม ฮี่ๆๆๆเรื่องราวส่วนมากเกี่ยวกับความซนของตัวเอก ((ซึ่งจริงๆ แล้ว อาจจะดูซนสำหรับเด็กจีนสมัยก่อน มาเจอเด็กซนๆ สมัยนี้อาจหงายหลังได้ ฮา)) เรื่องน่ารักๆ ของตัวเองกับครอบครัว แต่ก็แฝงมุมมองระหว่างเด็กและผู้ใหญ่ได้ด้วย ((แอบมีสาระ ฮี่))ตอนที่ไอซ์ชอบที่สุดคือ "ศึกชิงสะพาน" ค่ะ ผู้เขียนบอกว่า สมัยก่อนจะมีหนังสือเด็กหรือหนังสือภาพ เป็นเรื่องยาก เพราะงั้นเด็กแต่ละคนจะมีนิทานส่วนตัวที่พ่อแม่เล่าให้ฟัง พ่อของผู้เขียนเลยสร้างตัวประหลาด นกยักษ์อ็อตโต ขึ้นมา เป็นสัตว์ประหลาดที่จะมาทวงลูกของมันคืนจากพ่อ เลยมาดักที่สะพานก่อนไปทำงานทุกวัน พ่อก็ต้องต่อสู้กับนกยักษ์นี่ทุกวัน - น่ารักมากๆ ค่ะตัวละครที่ชอบมากที่สุดคือ "อาหมวย" น้องสาวของผู้เขียนค่ะ น่ารักจริงใครชอบอ่านแนวเด็กๆ แนวใสๆ แฝงสาระแนวคิดนิดหน่อย ก็ลองหยิบเล่มนี้อ่านดูนะคะ แปลได้ลื่นไหลดีด้วย ^^ปล. สงสัยนิดว่า มีการเรียงตอนผิดหรือเปล่า ตอน "สุดยอดการแข่งขันเบสบอล" น่าจะมาก่อนตอน "สงครามย่าหลาน" นะคะ ^^"
อ่านเล่มนี้แล้วไม่หัวเราะ ขอยกนิ้วให้จริงๆ ขอรับ
แปลหนังสือมาหลายเล่มแล้ว ประทับใจที่สุดก็คือหนังสือเล่มนี้
นอกจากเพราะเป็นเล่มแรกที่ทำให้ได้เข้ามาขลุกในวงการแล้ว
ยังเป็นเล่มที่มีชื่นชอบที่สุดด้วย และทำให้เราเป็นแฟนนักเขียน นามโหวเหวินหย่ง ไปโดยปริยาย
อยากจะมาบอกว่า Happy birthday ครับ เล่มสองนี่ถือเป็นของขวัญวันเกิดล่วงหน้า แต่เอ จะเจอกันอีกทีเมื่อไหร่น้า จะได้เอาเล่มหนึ่งไปให้เป็นวันเกิดย้อนหลัง
(สารภาพตามตรงว่าวันนั้นไม่มีหนังสืออยู่ในรถอ่ะครับ ไม่งั้นควรจะให้เป็นชุดอยู่แล้ว)
ปล.
การเรียงลำดับ เราเรียงตามเล่มต้นฉบับครับ ไม่ได้ผิดแต่ประการใด (แม้ตอนเรียงและตอนแปล ผมเองก็งงไม่น้อยเช่นกัน)