เรื่อง : โรงรับจำนำหมายเลข 8เขียนโดย : Zita Lawแปลโดย : รำพรรณ รักศรีอักษรเนื้อหาโดยย่อ : ชายหนุ่มตระกูลสูง การศึกษาดีจำต้องรับหน้าที่ดูแลกิจการโรงรับจำนำ โดยเอาความรักไปจำนำแลกกับชีวิตและความสุขของลูกและภรรยา เขามีชีวิตอมตะอยู่ที่โรงรับจำนำกับหญิงสาวจากครอบครัวยากจนที่ดิ้นรนทุกวิถีทางเพื่อให้พ้นจากความอดอยาก การทำหน้าที่ดูแลกิจการโรงรับจำนำเป็นผู้ช่วยเขาทำให้เธอมีชีวิตสมบูรณ์พูนสุข แต่เธอกลับต้องทุกข์ทรมานกับความรักที่มีต่อเขา เรื่อง : ทาสกุหลาบเขียนโดย : Zita Lawแปลโดย : รำพรรณ รักศรีอักษร เนื้อหาโดยย่อ : เรื่องราวของโรงรับจำนำหมายเลข 11 ที่มีผู้ดูแลเป็นหญิงสาวชื่อว่า Mrs.Bee โรงรับจำนำนี้ดำเนินการอย่างไร้คุณธรรม พยายามเอาทุกอย่างจากลูกค้า โดยไม่สนใจว่าวิธีการจะเป็นอย่างไร พนักงานของโรงรับจำนำนี้ ถ้าทำยอดได้ไม่ถึงเป้าก็จะโดนลงโทษอย่างหนัก เพราะมิสซิสบีไร้ซึ่งความเมตตา วันหนึ่ง ดุ๊ก เถ้าแก่หนุ่มของโรงรับจำนำหมายเลข 7 มาที่โรงรับจำนำหมายเลข 11 และบอกว่าได้รับคำสั่งให้มาเทคโอเวอร์โรงรับจำนำนี้ มิสซิสบีไม่ยอม ผลสุดท้ายทั้งสองตกลงกันว่าจะลองแข่งขันกัน ใครทำให้ลูกค้าพอใจได้มากที่สุดถือเป็นผู้ชนะ และได้เป็นเถ้าแก่ของโรงรับจำนำหมายเลข 14 ซึ่งเป็นการควบรวม 7 กับ 11 เข้าด้วยกัน ดุ๊กกับมิสซิสบีตกลงแข่งกันทำความพอใจให้ลูกค้ารายแรกของโรงรับจำนำหมายเลข 14 ซึ่งปรากฏว่าเป็นคู่รักที่มาด้วยกัน ชื่อจีนี่กับอาเซิน ทั้งสองต้องการชีวิตในฝันแบบคนทั่วๆ ไป คือร่ำรวย รูปร่างหน้าตาดี มีเสน่ห์ ฯลฯ แต่ที่สำคัญที่สุดก็คือได้อยู่ด้วยกันตลอดไป ดุ๊กกับมิสซิสบีตอบตกลง โดยดุ๊กจะดูแลจีนี่ มิสซิสบีดูแลอาเซิน ส่วนของที่คู่รักทั้งสองต้องเอามาจำนำนั้น ดุ๊กจะเป็นคนกำหนดขึ้น และจะบอกพวกเขาในภายหลัง อาเซินและจีนี คู่รักหนุ่มสาวที่โชคชะตากำลังหยิบยื่นบททดสอบ... ความรักของทั้งสองเป็นนิรันดร์ หรือไม่ ทุกคน ต่างจุดมุ่งหมาย ต่างจุดสิ้นสุด แต่ทุกคนต่างถูกพันธนาการไว้ด้วยสิ่งที่เรียกว่าความปรารถนาความรัก และ ความตาย เหมือนกัน * ขอบคุณรูปภาพและรายละเอียดจากเว็บไซต์ของนานมีบุ๊คส์ค่ะ ^^.....สองเรื่องนี้จะเรียกว่าต่อกันก็ไม่เชิงหรอกค่ะ เพราะจริงๆ แล้วเนื้อหาไม่ต่อกัน เพียงแต่มี "เจ้านาย" คนเดียวกัน ... "เจ้านาย" ที่ว่าก็น่าจะเป็นพวกซาตาน ปีศาจ อะไรทำนองนี้ ซึ่งเป็นคนจ้าง "เถ้าแก่" ทั้งหลายให้มาทำงานในโรงรับจำนำเล่มแรกจะเกี่ยวกับโรงรับจำนำหมายเลข 8เล่มที่สองจะเกี่ยวกับโรงรับจำนำหมายเลข 14 ((เอาหมายเลข 7 กับ 11 มารวมกัน))เดาว่าน่าจะมีอีกหลายเลขหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะ.....ธีมของเรื่องจะเกี่ยวกับความต้องการของมนุษย์ค่ะ รัก โลภ โกรธ หลง การดำเนินเรื่องของทั้งสองเล่มนี้จะเหมือนกันคือเริ่มต้นด้วย "แขก" ที่เข้ามาในโรงรับจำนำว่า มีความต้องการอะไรในชีวิต และจะเอาอะไรมาแลก เงื่อนไขคืออะไรต่อมาก็เป็นอดีตของผู้ที่อยู่ในโรงรับจำนำ อย่างเรื่องหมายเลข 8 ก็จะเป็นความหลังของ "เถ้าแก่" และ "อาจิง" เรื่องทาสกุหลาบก็จะเป็นความหลังของ "ดุ๊ก...เถ้าแก่หมายเลข 11" และ "มิสซิสบี...เถ้าแก่หมายเลข 7"จบด้วยบทสรุปของชีวิตของ "แขก" รวมถึงบทสรุปของชีวิตและความสัมพันธ์ของ "เถ้าแก่-อาจิง" และ "ดุ๊ก-มิสซิสบี".....สองเล่มนี้สำนวนดีค่ะ ชอบสำนวนการเปรียบเทียบหลายๆ อย่าง อ้อ...ชอบรูปประกอบของเรื่องด้วย ให้อารมณ์เข้ากับเนื้อเรื่องดี.....ไอซ์ชอบพล็อต ไอเดียในการดำเนินเรื่อง ซึ่งเอาความต้องการของมนุษย์มาเกี่ยวข้องกันได้อย่างน่าสนใจค่ะที่ไม่อินคือความ pure และ extreme ของอารมณ์มนุษย์ มันอ่อนไหวมากไปหน่อย ตรงไปตรงมาเสียจนไม่เห็นอารมณ์อื่นยกตัวอย่างอารมณ์รักในสองเล่มนี้ รักคือรัก ... รักจนไม่มีเงื่อนไข จะถูกทำร้าย ต่อให้ถูกฆ่า อีกฝ่ายแก่เฒ่า ชั่วร้าย ฯลฯ จะอย่างไรแค่ไหนก็ไม่สนใจ ไม่สั่นคลอนอารมณ์รักนั้น ... รักจนไร้เหตุผลหน้ามืดตามัวน่ะค่ะอ่านได้นะ แต่ไม่อิน เพราะไอซ์ "ไม่เชื่อ" ในอารมณ์รักแบบนั้นเลยอารมณ์อื่นๆ ก็เช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นความอยาก ความหลง ความโกรธ ฯลฯ มันรุนแรงและตรงไปตรงมาจนไม่มีอารมณ์อื่นปน.....สรุปว่า อ่านแล้วชอบไอเดียนะคะ แต่ไม่อินอะค่ะ ^^
แต่ไงๆ ก็ชอบพล็อตเขาอยู่ดีแหละ