เรื่อง : ผู้เยี่ยมไข้ยามวิกาล
เขียนโดย : Jiro Akagawa
แปลโดย : อาซาทสึกิ
สนพ. : NB Horror





เล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้นของ อาคากาว่า จิโร่ ค่ะ

จากปกหลัง...


ผลงานชิ้นที่สามต่อจาก "ห้องเรียนที่ไม่ยอมเปิดรับ" ในซีรียส์ยอดฮิต "โทเซ็ทซึ ไคดัง จิโจ่ วิญญาณพยาบาท" เล่มนี้แบ่งออกเป็นห้าเรื่องด้วยกัน


ทางลัด

ทาเมโกะผู้เหยียบย่างเข้าไปในทางลัดระหว่างหมู่บ้านจัดสรร เป็นสถานีใกล้บ้านที่ปกติไม่เคยเดินผ่าน เธอได้พบเจอสิ่งใดข้า


ห้อยอยู่กลางหาว

ในกระเช้าไฟฟ้าที่เกิดปัญหาห้อยค้างต่องแต่งอยู่กลางอากาศ เกิดอุบัติเหตุที่นำมาซึ่งโศกนาฏกรรมยิ่งขึ้น


ผู้เยี่ยมไข้ยามวิกาล

มาอิ พนักงานใหม่ จำเป็นต้องอยู่เฝ้าไข้ประธานบริษัทเพียงลำพังยามวิกาล ผู้มาเยี่ยมที่โรงพยาบาลกลางดึกคืนนั้นคือ...


เก้าอี้ผีสิง

คุนิโกะ พนักงานบริษัทรุ่นเก๋ากึ๊กที่เกษียณอายุไปแล้ว แต่ยังคงมาทำงานทุกวัน สร้างความอึดอัดใจทั้งบริษัท แต่แล้ว...


รสชาติแห่งน้ำตา

ผู้กำกับมุโต้ได้รับเชิญให้ไปกำกับภาพยนตร์เรื่องใหม่ โดยมีเงื่อนไขว่า ต้องให้นักแสดงหญิงโนเนมเท่านั้นเป็นนางเอก แล้ว...



.....


ห้าเรื่องสั้นนี้ก็จะเป็นสไตล์ของ อาคากาว่า จิโร่ ที่หยิบเอาเรื่องที่แลดูใกล้ตัว มาเขียนในอีกแง่ เป็นแนวสยองปนหักมุมนะคะ


ที่เขียนไว้หัวบล็อกว่า ให้คะแนน 1 เต็ม 5 ก็เพราะ ทั้งห้าเรื่องนี้ ไอซ์ชอบอยู่เรื่องเดียวเองค่ะ คือ "ผู้เยี่ยมไข้ยามวิกาล" รู้สึกว่า เขียนได้ลงตัวกว่าเรื่องอื่นๆ มากเลย


เรื่อง "ทางลัด" และ "รสชาติแห่งน้ำตา" ธรรมดาไปหน่อยค่ะ


เรื่อง "ห้อยอยู่กลางหาว" จริงๆ ไอซ์ชอบตอนขึ้นต้นมาจนถึงกลางเรื่องนะคะ แต่บทสรุปยังแปร่งๆ เหมือนลืมจุดประเด็นที่เปิดค้างเอาไว้ ยังเก็บไม่หมด


ที่น่าหงุดหงิดมากๆ คือ เรื่อง "เก้าอี้ผีสิง" ค่ะ เรื่องนี้แปลโดดๆ พิกล ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น เป็นคนแปลคนเดียวกันหรือเปล่า หรือว่า ไม่ได้พิสูจน์อักษรก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่อ่านแล้วแปลกๆ ทั้งเรื่อง

เริ่มต้นที่ใช้สรรพนามแทนตัวเอกผู้หญิงว่า "เขา" มันแปร่งๆ ค่ะ อ่านตอนแรกเห็นชื่อ ซาสึกิ ก็นึกอยู่ว่าชื่อผู้หญิงนะ แต่พอใช้สรรพนามเขา ก็เลยคิดว่าเป็นผู้ชายไปตั้งหลายหน้า

แถมตัวละครเดียวกันนี้ ก็ยังใช้สรรพนามแทนตัวว่า "หนู" กับ "ฉัน" ปนกันเละไปหมด ในประโยคคำพูดเดียวกันที่พูดอยู่กับคนเดียวกันนี่แหละค่ะ หนูบ้าง ฉันบ้าง มันจะอะไรกันนักหนา ((ตย. หน้า 192))

ชื่อประธานบริษัท ในหน้าเดียวกันนี่แหละ มีทั้ง "นางาดะ" และ "นาคาอิ" ((หน้า 161))

บอกตรงๆ ว่า อ่านเรื่องนี้แล้วอารมณ์เสียกับการแปลและพิสูจน์อักษรค่ะ เลยมองไม่เห็นความดีของเรื่องไปเรียบร้อย ... จริงๆ เรื่องนี้ก็พล็อตโอเคนะคะ แง่


....


สรุป ... ให้คะแนน 1 เต็ม 5

เสียดายเงินเล็กน้อยถึงปานกลาง

ดีใจที่ไม่ได้ซื้อสองเล่มก่อนหน้านี้มา และคงจะไม่ซื้อแน่ๆ แล้ว ((ห้องเรียนที่ไม่ยอมเปิดรับ และ วิญญาณพยาบาท ... ประหยัดเงินไป))

จะต้องระวังการซื้องานของ อาคากาว่า จิโร่ มากกว่านี้

((แต่ก็ดันซื้อ ฆาตกรรมฆ่าเวลา จากบลิสมาแล้ว หวังว่าจะสนุก ... เพิ่งหยิบมาเปิดดู มันเป็นเล่มแรกของซีรียส์สามเล่มจบ ... เซ็งเลย แง่งๆๆๆๆ))


ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ แหะๆ อย่าเชื่อทั้งหมด ไอซ์ไม่ชอบ คนอื่นอาจชอบก็ได้ค่ะ ^^"

Create Date : 21 ตุลาคม 2550
Last Update : 21 ตุลาคม 2550 15:50:33 น.		9 comments
Counter : 2539 Pageviews.
Share Tweet