เรื่อง "และแล้วก็ไม่เหลือใคร" ผู้เขียนใช้พล็อตเดียวกับเรื่อง And Then There Were None ซึ่งเป็นเรื่องที่ไอซ์โปรดที่สุดเรื่องหนึ่งของ Agatha Christie เวลาใครถามว่าควรอ่านเล่มไหน เล่มนี้จะเป็นเล่มหนึ่งที่ไอซ์แนะนำเสมอ
ในเรื่อง And Then There Were None นั้น คนสิบคนถูกหลอกให้ไปรวมตัวกันที่เกาะแห่งหนึ่ง คนทั้งหมดนั้นล้วนเคยก่ออาชญากรรมและไม่ถูกลงโทษ พวกเขาถูกพิพากษา ทยอยตายไปทีละคน จนสุดท้ายก็ไม่เหลือใครในเกาะเลย แล้วใครเป็นฆาตกรล่ะ ทั้งๆ ที่ในเกาะไม่มีคนอื่นอีก ... เป็นแนวฆาตกรรมคลาสสิกจริงๆ ค่ะ แนะนำให้อ่านนะคะ ^^
ส่วนตัวแล้ว ไอซ์เดาตัวร้ายได้อะค่ะ ^^ ถ้าเคยอ่านเรื่อง And Then There Were None แล้ว จะพอจับได้ว่าคนร้ายสุดท้ายควรจะเป็นใคร และตัวคนร้ายที่ลงมือก่อการนั้น ผู้เขียนก็ให้คำใบ้ไว้เยอะ ...
แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้อ่านสนุกนะคะ ผู้เขียนเข้าใจจับพล็อตคลาสสิกมาลงในแนวปัจจุบันได้ดีเลย ((ไอซ์ชอบการเขียนแบบนี้เป็นพิเศษ ซึ่งตัวเองก็เคยลองทำมาแล้วโดยการใช้พล็อต Phantom of the Opera ในเรื่อง "ด้วยรักและฆาตกรรม")) จุดเด่นของเรื่องไอซ์ว่าอยู่ที่เหตุผลของคนร้ายแต่ละคนน่าสนใจค่ะ พอเฉลยแล้วลงตัวมากทีเดียว โดยเฉพาะตัวร้ายคนท้ายๆ
ยังไงใครที่ชอบแนวนี้น่าจะไม่ผิดหวังนะคะ ^^
ปล. รู้สึกว่าเรื่องนี้ผู้เขียนน่าจะเขียนไว้นานแล้วนะคะ เพราะทางตำรวจยังไม่มีการพูดถึง DNA เลย พอพบน้ำลายก็ยังใช้วิธีการตรวจกรุ๊ปเลือดอยู่เลยอะ ^^"
สปอยล์ :
เรื่องนี้ใช้พล็อตคลาสสิกของ And Then There Were None จนหยดสุดท้ายจริงๆ ค่ะ คือ...ไม่ม่ใครในนี้เป็นคนดีร้อยเปอร์เซนต์เลย ตัวละครเด่นมีบาป และมีส่วนร่วมทำให้เกิดการฆาตกรรมทั้งสิ้น
ต้องไปหามาอ่านบ้างแระ