เขาเขียนและวาดภาพประกอบหนังสือมาตั้งแต่ปี 1998 ด้วยเรื่อง Secrets in the Woods และ A Fish that Smiled at Me ซึ่งทำให้หนังสือของเขากลายเป็นปรากฎการณ์ทางวัฒนธรรม การผสมผสานภาพพจน์กับคำพูดในวิธีการใหม่
ตอนจะเขียน เซิร์ชหารูปประกอบ กลับพบรีวิวที่เขียนได้ดีมากกกกกใน blog ของคุณ MBA ซึ่ง...คุณ MBA ได้รวบรวมจากหลายๆ เว็บไซต์อีกที เลยขอยกมาอีกหนึ่งต่อนะคะ ^^"
Sound of Colors บอกเล่าเรื่องราวของเด็กสาวตาบอดในสถานีรถไฟใต้ดิน Jimmy Liao เดินเรื่องโดยใช้ความคิดคำนึงของเด็กสาวในเช้าวันหนึ่งของฤดูใบไม้ร่วง ซึ่งตรงกับวันเกิดครบรอบ 15 ปีของเธอ และเป็นเช้าวันที่ดวงตาเธอเริ่มจะมองไม่เห็น
The year that the angel said goodbye to me At the entrance to the subway I started not to see. On the autumn of my 15th birthday As rain drizzled outside the windows I fed my cat. At 6:05 I walked in to my subway.
จะเห็นว่า Jimmy Liao นั้น เชี่ยวชาญอย่างยิ่งในการสร้างบรรยากาศที่เปลี่ยวเหงาเศร้าลึก แค่เรื่องตาบอดในวันเกิดก็เศร้าพอแรงอยู่แล้ว แต่วิธีการชั้นเชิง ที่เขาบอกเล่าอริยาบทของเด็กสาวขณะที่กำลังก้าวลงบันไดสถานีรถไฟใต้ดินแล้วบอกว่า
I no longer have to do without now. All colors are translated Into sounds and smells. And they ring infinitely sweet Like tones. Why should I need a book ? The wind leafs what passes there for word. And sometimes repeat them softly. And Death who plucks eyes like flowers. Doesn't find my eyes .
ทำไงเราก็วิเคราะห์วิจารณ์หนังสือแบบนี้ไม่ได้ซะที ...
เห็นแล้วอยากดูหนัง ...แล้วก็หยิบหนังสือมาอ่านอีกรอบ