เรื่อง : รูมเมต ปริศนาเพื่อนร่วมห้องผู้เขียน : อิมะมุระ อายะผู้แปล : หนึ่งฤทัย ปราดเปรียว* ขอบคุณรูปจาก บลิส ค่ะรายละเอียดดัดแปลงจากปกหลัง โดยตัดช่วงสปอยล์ออก เหอๆฮารุมิมาเรียนต่อในโตเกียว โดยแชร์ห้องกับเพื่อนใหม่นาม เรโกะ แต่รู้จักกันไม่ทันไร รูมเมตของเธอเริ่มทำตัวต่างจากเคย และหายตัวไปอย่างลึกลับฮารุมิกับเคนสึเกะ รุ่นพี่ร่วมชมรมออกจึงตามแกะรอย จนได้พบความจริงชวนขนลุกและคาดไม่ถึงเกี่ยวกับเรโกะขณะเดียวกัน ทาเคฮาระนักข่าวหนุ่มญาติของเคนสึเกะตามสืบหาฆาตกรสังหารโหดชาวต่างชาติและพบว่า มันอาจเกี่ยวโยงกับ "รูมเมต" ของฮารุมิด้วยคนทั้งสามโยงเรื่องเข้าหากันและช่วยกันสืบ และทำให้พบกับความจริงและอดีตอันเป็นปริศนา ซึ่งส่งผลต่อปัจจุบัน โยงใยสู่ผู้คนอีกมากมาย ... ซึ่งทำให้ชีวิตของทั้งสามพลิกผันไปตลอดกกาล.....หึหึ หลังจากเคยโดน "คำนำ" สปอยล์เนื้อเรื่องไปแล้วจากหนังสือเล่มหนึ่งของบลิสนี่แหละ เลยไม่อ่านคำนำก่อนอีกเลย งานนี้โดนสปอยล์จากปกหลังเต็มๆ เลยค่ะ พออ่านจบ มาอ่านคำนำ ... ค่ะ มีการชี้นำในการอ่านอีก ... เป็นอะไรมากมั้ยอะเนี่ย หงุดหงิดจริงๆ เลยใครรู้จักฝ่ายนี้ของบลิส ช่วยฝากไปบอกทีสิคะว่า รบกวนปรับปรุงนิดนึง มันทำให้เสียอถรรสในการอ่านมากค่ะ ฮือๆๆๆๆๆแต่รวมๆ แล้ว...เรื่องนี้สนุกและตื่นเต้นดีค่ะ วิธีการเขียนเก๋ไก๋ เริ่มต้นบทหลักสามบทแรกและบทส่งท้ายด้วย "โมโนล็อก" ซึ่งเป็นมุมมองของบุคคลที่หนึ่ง เกี่ยวกับฉากสำคัญในเนื้อเรื่อง เป็นฉากหลอกและเฉลยของการดำเนินเรื่องในแต่ละบทการดำเนินเรื่องกระชับ และว่องไวดี ... มีบางส่วนที่เหมือนก็อปมาจากหนังสือวิชาการเป็นพรืดไปหน่อย ดูไม่ธรรมชาติ แต่พอให้อภัยได้ค่ะ มีไม่เยอะเท่าไหร่และ...จะดีกว่านี้มากถ้าปกหลังไม่สปอยล์เข้าไปซะเกือบครึ่งเรื่องเพราะในความจริงแล้ว ผู้เขียนค่อยๆ ทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้คนอ่านคิดตามและแก้ปริศนาช่วงต้นได้อยู่แล้ว การที่ถูกสปอยล์ไปก่อน ทำให้ "รู้อยู่ก่อน" ความสนุกจึงลดลงมากๆช่วงครึ่งเรื่องหลังจึงสนุกและตื่นเต้นกว่าครึ่งแรก เพราะได้คิด ได้ตามไขปริศนา ตามสืบไปพร้อมๆ กับตัวละครดูคนร้ายตัวจริงออกค่ะ นึกแล้วว่าผู้เขียนจะต้องเล่นมุกนี้ แต่ผู้เขียนก็มีเซอร์ไพร์สตอนจบอีกรอบ ทำเอาหัวเราะปนอึ้ง...ไม่นึกว่าจะกล้าใช้มุกนี้ เจ๋งดีค่ะสรุปว่า...ชอบนะคะ จะจำชื่อนักเขียนคนนี้ไว้ เข้าใจผูกเรื่องดี ... แนะนำค่ะ แต่...ถ้าไม่อยากโดนสปอยล์ซะความสนุกลดลงไปเสียกว่าครึ่ง อย่าอ่านปกหลังก่อนค่ะ ย้ำ...อย่าอ่านปกหลัง!!.....ต่อไปจะบ่น + สปอยล์เกี่ยวกับปกหลังและเนื้อเรื่องค่ะปกหลังจริงๆ เป็นแบบนี้ค่ะฮารุมิมาเรียนต่อในโตเกียว โดยแชร์ห้องกับเพื่อนใหม่นาม เรโกะ แต่รู้จักกันไม่ทันไร รูมเมตของเธอเริ่มทำตัวต่างจากเคย และหายตัวไปอย่างลึกลับฮารุมิกับเคนสึเกะ รุ่นพี่ร่วมชมรมออกจึงตามแกะรอย จนได้พบความจริงชวนขนลุกเรโกะ สวมบทบาทเป็นหลายคนในคราวเดียว ต่างกันทั้งชื่อ อายุ และสถานะ...ขณะเดียวกัน นักข่าวหนุ่มญาติของเคนสึเกะตามสืบหาฆาตกรสังหารโหดชาวต่างชาติและพบว่า อาซามิ หรืออีกโฉมหน้าของ เรโกะ อาจพัวพันกับคดีนี้โดยโยงใยสู่เหตุร้ายในต่างแดนซึ่งเกิดขึ้นกับครอบครัวหล่อนเมื่อหลายสิบปีก่อนทั้งสามจึงร่วมมือกันขุดคุ้ยอดีตของอาซามิ ทว่ายิ่งสาวลงลึก พวกเขากลับได้พบหน้ากากที่หล่อนสวมอันแล้วอันเล่ากับปริศนาเบื้องหลังเงามืดในจิตใจ ซึ่งโยงใยสู่ผู้คนอีกมากมาย ก่อนจะขมวดปมสู่หลักฐานชิ้นสำคัญ ซึ่งทำให้ชีวิตของทั้งสามพลิกผันไปตลอดกาล....อ่านแล้วบอกไต๋มาก่อนเลยว่า มันเกี่ยวกับ Dissociative Identity Disorder หรือคนหลายบุคคลิกน่ะค่ะ ... โห...คนเขียนอุตส่าห์หลอก อุตส่าห์ทิ้งรอยให้คิดเอง สนพ.ดันสปอยล์ซะเสียเรื่อง อ่านไม่สนุกไปเลย เพราะรู้อยู่แล้ว เหอๆเรื่องรูมเมตนี่เล่นกับตรงนี้ตลอดทั้งเรื่องค่ะ งัดทฤษฎีมาใช้หมด ไม่ว่าจะเป็นสาเหตุการเกิดอาการแบบนี้ ((มีผลกระทบจากอดีต ที่ทำให้สร้างตัวตนขึ้นมาอีก)) หรือลักษณะการเกิดอาการ ((แตกต่างกันไป บางคนจะมีคาแร็กเตอร์หลักควบคุม บุคคลิกอื่นๆ รู้จักกันหมด หรือ อาจไม่รู้จักกัน ฯลฯ))พอเรโกะหายตัวไป ฮารุมิกับเคนสึเกะก็ตามสืบ จนพบว่า ตัวเรโกะมีบุคคลิกซ้อนอยู่เยอะมากๆ และแต่ละตัวก็มีสาเหตุการเกิดที่ต่างกัน บุคคลิกเหล่านี้โยงใยกับผู้คนมากมาย รวมทั้งการเกิดเหตุฆาตกรรมด้วยยิ่งสืบก็ยิ่งค้นพบความจริงที่ใกล้ตัวเข้ามาทุกที....ต่อไปจะเป็นการสปอยล์ช่วงจบเรื่อง เป็นเฉลยนะคะ ใครยังไม่อ่าน ข้ามไปโลด....ผู้เขียนกล้าเอาเรื่อง DID มาเล่นแบบสุดๆ กับนิยายเรื่องนี้มากๆ คนหลายบุคคลิกแบบชัดเจนแบบนี้ไม่ได้มีมากมาย แต่คนเขียนกล้าให้ตัวละครหลักทุกตัวเป็นโรคนี้กันหมดตอนเฉลยว่า ในตัว "ฮารุมิ" มี "เคนสึเกะ" ซึ่งเป็นพี่ชายที่ตายไปตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น และส่งผลให้เกิดบาดแผลในใจของเธอนั้น ก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะ เนื้อเรื่องมันปูอยู่แล้วแต่บทส่งท้าย เล่นให้ "เคนสึเกะ" คนรักของฮารุมิ ก็มี "เคนสึเกะ" อีกคนในตัวนี่...เล่นเอาอึ้งเหมือนกัน ... โอ...กล้ามาก 555 แต่ก็ให้อารมณ์สยดสยองดี....ผู้เขียนน่าจะได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือ The Minds of Billy Milligan เยอะมากค่ะ เพราะมีการกล่าวถึงหนังสือเล่มนี้ตลอดเรื่องเลย ทำให้ชักอยากอ่านแล้วสิ ^^สุดท้ายจริงๆ ... ไม่ค่อยชอบปกเท่าไหร่ เกือบไม่ได้ซื้อเล่มนี้มาแล้วสิ ฮา
ปกหลังจริงๆ เป็นแบบนี้ค่ะฮารุมิมาเรียนต่อในโตเกียว โดยแชร์ห้องกับเพื่อนใหม่นาม เรโกะ แต่รู้จักกันไม่ทันไร รูมเมตของเธอเริ่มทำตัวต่างจากเคย และหายตัวไปอย่างลึกลับฮารุมิกับเคนสึเกะ รุ่นพี่ร่วมชมรมออกจึงตามแกะรอย จนได้พบความจริงชวนขนลุกเรโกะ สวมบทบาทเป็นหลายคนในคราวเดียว ต่างกันทั้งชื่อ อายุ และสถานะ...ขณะเดียวกัน นักข่าวหนุ่มญาติของเคนสึเกะตามสืบหาฆาตกรสังหารโหดชาวต่างชาติและพบว่า อาซามิ หรืออีกโฉมหน้าของ เรโกะ อาจพัวพันกับคดีนี้โดยโยงใยสู่เหตุร้ายในต่างแดนซึ่งเกิดขึ้นกับครอบครัวหล่อนเมื่อหลายสิบปีก่อนทั้งสามจึงร่วมมือกันขุดคุ้ยอดีตของอาซามิ ทว่ายิ่งสาวลงลึก พวกเขากลับได้พบหน้ากากที่หล่อนสวมอันแล้วอันเล่ากับปริศนาเบื้องหลังเงามืดในจิตใจ ซึ่งโยงใยสู่ผู้คนอีกมากมาย ก่อนจะขมวดปมสู่หลักฐานชิ้นสำคัญ ซึ่งทำให้ชีวิตของทั้งสามพลิกผันไปตลอดกาล....อ่านแล้วบอกไต๋มาก่อนเลยว่า มันเกี่ยวกับ Dissociative Identity Disorder หรือคนหลายบุคคลิกน่ะค่ะ ... โห...คนเขียนอุตส่าห์หลอก อุตส่าห์ทิ้งรอยให้คิดเอง สนพ.ดันสปอยล์ซะเสียเรื่อง อ่านไม่สนุกไปเลย เพราะรู้อยู่แล้ว เหอๆเรื่องรูมเมตนี่เล่นกับตรงนี้ตลอดทั้งเรื่องค่ะ งัดทฤษฎีมาใช้หมด ไม่ว่าจะเป็นสาเหตุการเกิดอาการแบบนี้ ((มีผลกระทบจากอดีต ที่ทำให้สร้างตัวตนขึ้นมาอีก)) หรือลักษณะการเกิดอาการ ((แตกต่างกันไป บางคนจะมีคาแร็กเตอร์หลักควบคุม บุคคลิกอื่นๆ รู้จักกันหมด หรือ อาจไม่รู้จักกัน ฯลฯ))พอเรโกะหายตัวไป ฮารุมิกับเคนสึเกะก็ตามสืบ จนพบว่า ตัวเรโกะมีบุคคลิกซ้อนอยู่เยอะมากๆ และแต่ละตัวก็มีสาเหตุการเกิดที่ต่างกัน บุคคลิกเหล่านี้โยงใยกับผู้คนมากมาย รวมทั้งการเกิดเหตุฆาตกรรมด้วยยิ่งสืบก็ยิ่งค้นพบความจริงที่ใกล้ตัวเข้ามาทุกที....ต่อไปจะเป็นการสปอยล์ช่วงจบเรื่อง เป็นเฉลยนะคะ ใครยังไม่อ่าน ข้ามไปโลด....ผู้เขียนกล้าเอาเรื่อง DID มาเล่นแบบสุดๆ กับนิยายเรื่องนี้มากๆ คนหลายบุคคลิกแบบชัดเจนแบบนี้ไม่ได้มีมากมาย แต่คนเขียนกล้าให้ตัวละครหลักทุกตัวเป็นโรคนี้กันหมดตอนเฉลยว่า ในตัว "ฮารุมิ" มี "เคนสึเกะ" ซึ่งเป็นพี่ชายที่ตายไปตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น และส่งผลให้เกิดบาดแผลในใจของเธอนั้น ก็ไม่แปลกใจหรอกค่ะ เนื้อเรื่องมันปูอยู่แล้วแต่บทส่งท้าย เล่นให้ "เคนสึเกะ" คนรักของฮารุมิ ก็มี "เคนสึเกะ" อีกคนในตัวนี่...เล่นเอาอึ้งเหมือนกัน ... โอ...กล้ามาก 555 แต่ก็ให้อารมณ์สยดสยองดี....ผู้เขียนน่าจะได้แรงบันดาลใจมาจากหนังสือ The Minds of Billy Milligan เยอะมากค่ะ เพราะมีการกล่าวถึงหนังสือเล่มนี้ตลอดเรื่องเลย ทำให้ชักอยากอ่านแล้วสิ ^^
เราก็แก้แค้นด้วยการวางแผ่นไว้ที่เดิม ไม่ต้องซื้อมันซะ! (ก็รู้เรื่องแทบจะหมดแล้วเนี่ย)
แต่พออ่านรีวิวแล้วน่าสนใจเหมือนกัน ขอจดไว้ก่อนดีกว่าเพราะวันนี้เพิ่งสั่งของบลิสไปเอง 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [
\\(^^)/
Today is Happy Day!~
Chop pee doo la lan la~