หนังสือ : ดอกเตอร์กับรูท และสูตรรักของเขา
ผู้เขียน : โอกาวะ โยโกะ
ผู้แปล : อัษฎา-นำทิพย์ เมธเศรษฐ
สนพ. : J Book (บลิส)
จำนวนหน้า : 197 หน้า
ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาญี่ปุ่น)





รายละเอียดจากเว็บไซต์ของบลิส

ดอกเตอร์กับรูทแลพสูตรรักของเขา (HAKASE NO AISHITA SUSHIKI)

เรื่องราวว่าด้วยความรักและความผูกพันอันอบอุ่นหัวใจของดร.อัจฉริยะ ผู้มีความทรงจำเหลือเพียงก่อนปี 1975 และเหตุการณ์ 80 นาทีก่อนหน้านั้น กับหญิงในดวงใจ รวมทั้งกับคณิตศาสตร์ซึ่งเขาผูกพันมาชั่วชีวิต

ดร.อาศัยอยู่กับพี่สะใภ้ม่ายผู้มีท่าทีเฉยชา เขามีเพียงคณิตศาสตร์เป็นเพื่อนใจ แม้ทุกครั้งที่คิดโจทย์ อีก 80 นาทีเขาก็จะลืมทุกสิ่งหมด แต่เขาก็ไม่เคยเลิกคิดโจทย์คณิตศาสตร์เลย

วันหนึ่งพี่สะใภ้จ้างแม่บ้านลูกติดคนหนึ่งมาดูแลเขา จากความใกล้ชิดทำให้แม่บ้านรักเขา แต่เมื่อ 80 นาทีผ่านไป ดร.กลับลืม ดังนั้นทุกครั้งจะเหมือนความรักเริ่มต้นใหม่เสมอ ซึ่งภายหลังแม่บ้านก็พบว่าความจริงแล้วรักแรกของดร.ก็คือพี่สะใภ้ของเขานั่นเอง

ความรักของดร.จะดำเนินไปอย่างไร ในเมื่อความจำเขามีอยู่เพียง 80 นาทีเท่านั้น...


จากไอซ์ :

เอ่อ...ใครโปรยปกหลังเล่มนี้คะ ตั้งใจจะทำให้คนอ่านเข้าใจผิดไปเลยใช่ไหม แถมยังสปอยล์เนื้อเรื่องบางส่วนอีก เฮ้อ

อ่านปกหลังแว่บแรกนึกถึงหนังเรื่อง 50 First Dates ค่ะ นางเอกของเรื่องมีปัญหาเรื่องความทรงจำ เธอจำได้วันต่อวันเท่านั้น พอเริ่มวันใหม่ก็เหมือนกับเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง ทำให้พระเอกต้องเริ่มเดตกับเธอใหม่ทุกวัน

เรื่อง "ดอกเตอร์กับรูท และสูตรรักของเขา" นั้น "ดอกเตอร์" ประสบอุบัติเหตุเมื่อปี 1975 ทำให้ความทรงจำของเขาชะงักอยู่แค่ช่วงเวลานั้น หลังจากนั้นเขามีความทรงจำเพียงแค่ 80 นาทีเท่านั้น ... เขาประสบอุบัติเหตุตอนอายุสี่สิบกว่าๆ และตอนนี้ก็อายุหกสิบกว่าๆ เข้าไปแล้ว

ดอกเตอร์อาศัยอยู่ในโลกของคณิตศาสตร์ เขาใช้ตัวเลขเป็นทั้งเกราะกำบังและเครื่องมือการสื่อสารกับคนอื่น สำหรับเขาแล้ว...คณิตศาสตร์คือความจริงอันงดงาม ความจริงที่ไม่มีวันเปลี่ยนแปลงหรือหลอกลวง

ดอกเตอร์มีชีวิตอยู่ด้วยการเริ่มต้นใหม่ทุกแปดสิบนาที เขาใช้กระดาษช่วยเตือนความจำหนีบติดเสื้อทั้งตัว ... อ่านแล้วนึกไม่ออกเลยว่า มันเป็นชีวิตที่ทุกข์มากขนาดไหน

แต่...ดอกเตอร์ก็พยายามใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่า ความหมาย และความสุข เขามีความอ่อนน้อม ถ่อมตน และมีความเป็น "ผู้ให้" สูงมาก เขาชอบสอน และชอบปกป้อง


"แม่บ้าน" เป็นหญิงสาวอายุสามสิบต้นๆ มีลูกชายอายุสิบขวบหนึ่งคน ที่มีศีรษะแบนราบ ... ดอกเตอร์เรียกเขาว่า "รูท" ซึ่งเป็นเครื่องหมายอันโอบอ้อมอารี เครื่องหมายที่ยอมรับตัวเลขทั้งมวล

แม่บ้านโตขึ้นมาด้วยการเป็นลูกไม่มีพ่อ แม่ที่ยากจนพยายามเลี้ยงดูเธออย่างดี แต่เธอกลับทำให้แม่ผิดหวังด้วยการตั้งท้องทั้งๆ ที่ยังไม่แต่งงาน และผู้ชายก็ทิ้งเธอไป ทำให้เธอต้องเลี้ยงลูกตามลำพัง


ดอกเตอร์สื่อสารกับแม่บ้านและรูทด้วยตัวเลขและเบสบอล ... ตัวเลขและเบสบอลผูกสัมพันธ์คนทั้งสามเอาไว้ด้วยกันอย่างเหนียวแน่น


"ความรัก" ที่เกิดขึ้นระหว่าง ดอกเตอร์ แม่บ้าน และรูท ไม่เหมือนกับปกหลังที่ชวนให้ไขว้เขว แต่เป็นความรักที่เต็มไปด้วยความห่วงใย และเอื้ออาทรต่อกัน ผูกโยงกันด้วยสูตรคณิตศาสตร์ที่เกือบๆ จะเป็นความลับแสนพิเศษของคนทั้งสาม


"ความรัก" ที่อยู่ลึกลงไปในความทรงจำของดอกเตอร์นั้น จริงๆ แล้วเป็นความรักความหลังที่มีให้กับพี่สะใภ้ที่ถูกซ่อนเอาไว้จนลึกต่างหาก


บนโปรยปกหน้าของหนังสือเขียนไว้ว่า "นิยายเล่มนี้ทำให้คนญี่ปุ่นกว่า 3 ล้านคนต้องหลั่งน้ำตา" ... ไอซ์ไม่ได้ร้องไห้ แต่ว่าอ่านหนังสือเล่มนี้แล้วเหงาจับใจ มันเป็นบรรยากาศของหนังสือญี่ปุ่นแท้ๆ เชียวค่ะ


สรุปว่า...ไอซ์ชอบหนังสือเล่มนี้นะคะ มันละเมียดละไม สวยงาม และคณิตศาสตร์ก็เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ ผู้เขียนบรรยายคณิตศาสตร์ได้มีชีวิตชีวามากๆ ค่ะ ใครที่ชอบเลขคงจะอ่านเรื่องนี้ไปคิดไปอย่างสนุก และได้มุมมองเกี่ยวกับคณิตศาสตร์และมุมมองชีวิตในแง่มุมใหม่ๆ เพิ่มขึ้นด้วย ^^

การมองโลก ถ้ามองอย่างธรรมดา มันก็เป็นโลกธรรมดา แต่ถ้ามองมันด้วยสายตาอันเป็นพิเศษ และหาความพิเศษให้กับมันแล้ว ... มันก็จะกลายเป็นโลกที่พิเศษมากๆ ค่ะ สำหรับเรื่องนี้...ตัวละครมอบความพิเศษให้กับสิ่งต่างๆ ด้วยคณิตศาสตร์ แต่ไอซ์คิดว่า...แต่ละคนก็มีวิธีมอบความพิเศษให้กับสิ่งต่างๆ ในแบบของตัวเองนะคะ ^^

สปอยล์ :


ก็ไม่รู้จะสปอยล์อะไรนอกจากตอนหลังก็จบลงด้วยความตายของดอกเตอร์นะคะ

และสูตรของออยเลอร์ หรือ Euler's formula ที่ดอกเตอร์เขียนทิ้งเอาไว้ท่ามกลางความขัดแย้งระหว่างแม่บ้านกับพี่สะใภ้ ทำให้ทุกคนเงียบไป และทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติเช่นเคย

ไอซ์ก็ไม่รู้ว่าควรจะตีความว่ายังไง และคนอื่นตีความว่ายังไง แต่คิดว่าถ้าอ่านหนังสือเล่มนี้อย่างละเอียดดีๆ ก็น่าจะมีคำตอบค่ะ ยอมรับว่าบางช่วงที่เกี่ยวกับสูตรคณิตศาสตร์ไอซ์ก็ข้ามๆ ไปบ้างเหมือนกัน ก็นะ...เคยเรียนแล้วอ่า ((ลืมแล้วด้วยเช่นกัน 555)) และก็ข้ามๆ ช่วงของเบสบอลไปบ้างอะค่ะ แหะๆๆๆ ไว้ว่างๆ ค่อยหยิบมาอ่านใหม่ช้าๆ ดีกว่า


แต่ไอซ์คิดเอาเองว่า ... สูตรนี้เป็นสูตที่รวมความสำคัญไว้ด้วยกันทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็น e, i หรือ พาย ((หาสัญลักษณ์ตัวนี้ไม่เจออะ)) ... ทั้งหมดมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างซับซ้อน หมุนเป็นวงกลมหรือ sprial แต่เมื่อบวกเลข 1 เข้าไป กลับกลายเป็น 0 ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้น ...

เลข 0 คือตัวเลขแห่งความไม่ขัดแย้ง ดังนั้น...ไม่ว่าจะความสัมพันธ์จะซับซ้อนอย่างไร เมื่อทุกอย่างเป็น 0 ก็จะงดงาม

Create Date : 07 เมษายน 2554
Last Update : 7 เมษายน 2554 22:38:12 น.		2 comments
Counter : 2332 Pageviews.
Share Tweet