เรื่อง : เล่นซ่อนหาตอนกลางคืน
ผู้เขียน : นาสุ มาซาโมโตะ
ผู้แปล : พิไล สุธีจินดารัตน์





เรื่องย่อจาก ที่นี่ ค่ะ


เล่นซ่อนหาตอนกลางคืน (Yoru no Kakurembo-Kieta ichimatsu Ningyou)

โนริโกะรักแมรีมาก แมรีไม่ใช่คนแต่เป็นตุ๊กตาเด็กหญิงญี่ปุ่นสวมชุดกิโมโน ไว้ผมทรงกะลาครอบ โนริโกะคุยกับแมรีทุกวัน และมีเพียงแมรีเท่านั้นที่รับฟังทุกเรื่องจากเธอ ...แต่โนริโกะกลับเปลี่ยนไปเมื่อพบสิ่งที่น่าสนใจกว่า จนในที่สุดเธอก็แทบไม่ได้คุยกับแมรีอีกเลย... วันหนึ่งแมรีหายไป แม้ใคร ๆ จะบอกว่าตุ๊กตาคงถูกขโมย แต่โนริโกะเชื่อว่าแมรีมีชีวิต และหนีออกจากบ้านไปเอง...

ผลงานจาก นาสุ มาซาโมโตะ นักเขียนมือรางวัลเจ้าของผลงานวรรณกรรมเยาวชนขายดี เรื่องราวที่จะพาคุณก้าวไปพร้อมกับเด็กหญิง เพื่อออกตามหาตุ๊กตาที่หายตัว และบางอย่างในหัวใจที่รอวันเติบโต

...

หนังสือเล่มบางๆ เล่มนี้ ผู้เขียนเข้าใจเอาจุดที่ใครๆ ก็เขียนถึงมาเยอะมาเขียนได้อย่างแตกต่างและมีเสน่ห์ค่ะ

บรรยากาศในเรื่องจะไม่ได้สดใสแบบวรรณกรรมเยาวชนทั่วไป แต่ออกแนวหลอนๆ นิดหน่อย แมรี...ตุ๊กตาคล้ายจะมีชีวิตและอิจฉาโนริโกะที่เติบโตมากขึ้น และสนใจเรื่องอื่นมากกว่าตัวเอง เริ่มต้นจากก่อเหตุการณ์รบกวนเล็กๆ น้อยๆ จนในที่สุดก็หายตัวไปจากบ้านเลย

อ่านแล้วคนอ่านก็ตีความกันเองค่ะว่า ตกลงแล้วแมรีมีชีวิตและหนีออกไป หรือว่ามันเป็นเหตุบังเอิญเพราะโนริโกะไม่ใส่ใจแมรีกันแน่

อ่านจบแล้วชอบนะคะ เห็นชัดถึงการเปลี่ยนแปลงจากเด็กหญิงเป็นเด็กสาว ถึงจะรู้สึกว่าเรื่องมัน dark หน่อยๆ และบทสรุปเย็นชาไปสักนิดก็ตามที ... และไม่แน่ใจว่าใครทิ้งใครกันแน่ โนริโกะยอมปล่อยตุ๊กตา ((เติบโตเป็นผู้ใหญ่)) หรือตุ๊กตาทิ้งโนริโกะไป ((ความเป็นเด็กได้จากไป))

นานๆ จะชอบปกของบลิสสักที เล่มนี้ขอชมค่ะ ไอซ์ว่าทำปกได้น่ารักและหลอนนิดๆ เหมาะกับเรื่องมากๆ เลย ^^

สปอยล์

โนริโกะ...หรือที่ใครๆ เรียกชื่อเล่นว่า "เท็งโกะ" เป็นเด็กที่คนอื่นมองว่าไม่ค่อยพูด ซึ่งจริงๆ แล้วเธอก็อยากจะพูดอยู่หรอก แต่เธอเป็นคนที่ต้องใช้เวลาคิดเรียบเรียงคำพูดนาน กว่าจะเปิดปากได้ คนอื่นก็พูดเรื่องอื่นไปแล้ว แต่โนริโกะคุยกับแมรี่...ตุ๊กตาตัวโปรดได้ทุกเรื่อง

จนกระทั่งมี "อิกคิวซัง" เด็กที่เพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ เขาเป็นคนขี้อายและไม่ค่อยพูด โนริโกะสนใจในตัวเขาและเข้าไปคุยด้วย

เพื่อนผู้ชายสองคนชวนอิกคิวซังไปช้อนลูกอ๊อดมาเลี้ยงและนำมาคุยกันในห้อง โนริโกะรู้สึกอยากเลี้ยงลูกอ๊อดบ้าง จึงรวบรวมความกล้าไปขอแบ่งลูกอ๊อดจากอิกคิวซัง ซึ่งอิกคิวซังก็ให้เธอมาสามตัว

การเลี้ยงลูกอ๊อดนี่ยิ่งทำให้โนริโกะสนิทกับอิกคิวมากขึ้นเรื่อยๆ และไม่ใยดีกับแมรีมากขึ้นเช่นกัน ตรงนี้อ่านแล้วไม่ค่อยชอบนิดหน่อย รู้สึกว่านิสัยของโนริโกะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ค่ะ เพราะไม่พอใจอะไรก็ขว้างตุ๊กตา ... รู้สึกว่าเด็กคนนี้อารมณ์รุนแรงแฮะ

ผู้เขียนสื่อให้เข้าใจว่า แมรีเกลียดลูกอ๊อด

โนริโกะตื่นขึ้นมาตอนเช้าวันหนึ่งพบว่า โถเลี้ยงลูกอ๊อดหกคว่ำอยู่ ลูกอ๊อดตายหมดและตุ๊กตาก็เปียกน้ำด้วย

หลังจากนั้นแมรีก็หายไป พ่อกับแม่คิดว่าคงมีใครขโมยไป แต่โนริโกะมั่นใจว่าแมรีหนีออกไปเอง และโนริโกะก็ฝันว่าเห็นแมรีที่ศาลเจ้าแห่งหนึ่ง เธอกับอิกคิวจึงช่วยกันหาจนเจอ

ที่ศาลเจ้านั้นโนริโกะพบแมรีจริงๆ แต่...มีเด็กผู้หญิงที่เด็กกว่าอุ้มแมรีเอาไว้ โนริโกะจึงไม่ได้ยื้อแมรีเอาไว้ ยกแมรีให้เด็กผู้หญิงคนนั้นไป

....

เล่นซ่อนหาตอนกลางคืนเป็นแนว 'Coming of age' ที่ส่วนตัวรู้สึกว่า แอบเย็นชาและ dark หน่อยๆ อะค่ะ ตอนจบรู้สึกว่าโนริโกะตัดขาดแมรีได้เด็ดขาดจัง รู้สึกเหมือนเห็นเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งก้าวกระโดดจากการเป็นเด็กแล้วก็โตเลยยังไงไม่รู้ค่ะ

Create Date : 06 สิงหาคม 2552
Last Update : 6 สิงหาคม 2552 13:44:51 น.		3 comments
Counter : 3215 Pageviews.
Share Tweet