หนังสือ : เสื้อฝน นิ้วเท้า เสื้อหนาว +++ วอฟเฟิล (Everything on a Waffle)
เขียนโดย : พอลลี ฮอร์วาร์ธ
แปลโดย : พิมพมาศ
สนพ. : แพรวเยาวชน
จำนวนหน้า : 164 หน้า
ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาอังกฤษ)





เล่มนี้รางวัลยาวเป็นหางว่าวมากๆ ค่ะ >_<

- Newbery Honor Book 2002
- Boston Globe - Horn Book Award Honor Book
- ALA Notable Book
- Child Magazine Best Book Award
- Parents' Choice 2001 Fiction Gold Award
- International White Ravens 2002
- Mr.Christie Book Award
- Sheila Egoff Award
- โดยนักเขียนรางวัล National Book Award for Young People 2003



จากเว็บไซต์ ร้านนายอินทร์

ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของฉัน ฉันมีความรู้สึกอยากเดินทาง แต่ในช่วงปีนั้นเองฉันก็ค้นพบว่าสิ่งที่เราค้นเจอนั่นเองคือสถานที่ที่เราได้ไป บางครั้งเราหาสิ่งเหล่านั้นเจอด้วยตัวเราเองตามลำพัง บางครั้งเป็นเพราะผู้คนที่เลือกจะอยู่เคียงข้างเราเป็นผู้จุดประกาย แต่สิ่งสำคัญที่เกิดขึ้นกับเรา ก็จะยังเกิดขึ้นอยู่ดีแม้ในสถานที่ที่เล็กที่สุดอย่างโคล ฮาร์เบอร์ก็ตาม

และมันก็เป็นอย่างนั้นเสมอในโคล ฮาร์เบอร์ ผู้คนแก่ตัวลงไปบ้าง ตายไปบ้าง ฉันทิ้งบางสิ่งบางอย่างในชีวิตของฉันตามที่ต่าง ๆ บ้าง ในขณะที่ค้นพบส่วนอื่น ๆ อย่างไม่ได้คาดหวัง ผู้คนใหม่ ๆ โผล่เข้ามาให้เห็นในขณะที่คนอื่น ๆ หายไปก่อนจะทันได้บอกลากัน ผู้คนธรรมดาสารพัดชนิดทุ่มเทจิตใจทั้งหมดของพวกเขาให้กับสิ่งที่เราไม่เคยคิดจะใส่ใจ ฉันค้นพบสิ่งต่าง ๆ มากมายอย่างเช่นที่มาของเรื่องเล่าของมิสฮันนี่คัท และสิ่งอื่น ๆ อย่างเช่นเรื่องเสื้อกันหนาวของฉันที่ยังคงเป็นปริศนาตลอดกาล โคล ฮาร์เบอร์เองก็ไม่เคยได้เป็นเมืองตากอากาศหรือจุดสนใจใหญ่โตของนักท่องเที่ยวหรืออะไรก็ตาม แต่ฉันก็ไม่สนใจหรอก เพราะฉันรู้ว่าตราบใดที่เราอาศัยอยู่ที่นั่น เราก็จะสามารถหาสิ่งที่เราต้องการได้ และมันก็มักจะมาพร้อมกับวาฟเฟิล (สูตรอยู่ข้างท้าย) เสียด้วยสิ


....


ย่อหน้าล่างคือปกหลังค่ะ ส่วนย่อหน้าบนก็เป็นประโยคที่ไอซ์ชอบในเรื่อง สรุปเรื่องได้พอดี ฮา


เสื้อฝน นิ้วเท้า เสื้อหนาว +++ วอฟเฟิล ... เป็นเรื่องของเด็กหญิงวัย 11 ปีที่ชื่อพริมโรส คืนหนึ่งที่เกิดพายุ พ่อกับแม่ของเธอหายไปในทะเล ... คนในเมืองเล็กๆ อย่าง โคลฮาร์เบอร์ คิดว่าพ่อกับแม่ของเธอตายไปแล้ว ก็เลยพากันมามะมุมมะตุ้มกับชีวิตของเธอ ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายมากมาย

หลังจากผ่านการปรึกษาที่พริมโรสไม่มีส่วนออกความคิดเห็นแล้ว เธอก็ถูกส่งให้ไปอยู่กับลุงแจ็ค...พี่ชายของแม่

ทั้งๆ ที่พริมโรสไม่เคยเชื่อว่าพ่อกับแม่ของเธอตายไปสักหน่อย เธอไม่เคยคิดจะทำอะไรแปลกๆ อย่างเช่น การฆ่าตัวตาย แต่...เหตุการณ์ต่างๆ มันพาให้คนทั่วๆ ไปคิดว่ามีอะไรผิดปกติสักอย่างกับเธอ

ในเรื่องนี้...จากมุมมองของคนอ่าน พริมโรสเจอแต่เรื่องร้ายๆ เสมอ พ่อกับแม่หายไป ((แต่เธอมั่นใจและรู้อยู่ในใจว่า พ่อกับแม่ไม่ตาย)) เธอถูกเพื่อนๆ ล้อเลียน โดนอุบัติเหตุจนต้องเสียนิ้วเท้าและนิ้วมือ ฯลฯ แต่สำเนียงการเล่าของเธอเป็นการมองโลกในแง่ดี

และจากมุมมองของพริมโรส เราก็ได้เห็นเรื่องราวผ่านสายตาของเธอที่มองเห็นผู้ใหญ่ที่ทำอะไรแบบที่ผู้ใหญ่ทำ เช่น ยายแก่ขี้งก คุณครูช่างอวด ((ชอบตรงที่พริมโรสบอกว่า มิสฮันนีคัทเดินทางไปรอบโลกโดยปิดตาไว้ ... เธอช่างคิดว่าตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางของโลกจริงๆ)) คุณลุงเจ้าเสน่ห์และมีหัวปฏิวัติ ฯลฯ

เรื่องนี้จบแฮปปี้สมกับเป็นหนังสือเด็กค่ะ สปอยล์เลยละกันว่า พ่อกับแม่ของเธอกลับมา แต่...ส่วนตัวรู้สึกว่า ถ้าจบโดยที่ไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ของเธอตายหรือเปล่าน่าจะกินใจกว่านี้อะค่ะ แต่ก็นะ...หนังสือเด็ก จบแฮปปี้ไปเหอะ ^^"


....


ไอซ์ควรจะชอบเรื่องนี้นะคะ เป็นแนวที่ตัวเองชอบเลยล่ะ เนื้อเรื่องน่าสนใจ แฝงด้วยข้อคิด แต่...บอกตามตรงค่ะว่า ปวดหัวกับสำนวนแปล อ่านด้วยความทรมานมากมาย

ไม่ใช่ว่าแปลไม่ดีหรือแปลไม่ถูกต้องนะคะ แต่ไอซ์อ่านแล้วแปลกลับเป็นภาษาอังกฤษได้เลยทุกประโยค เลยรู้สึกว่า...มันแห้งแล้งมากๆ อะค่ะ อ่านแล้วเหนื่อย

สรุปว่า...ชอบเนื้อหา สิ่งที่ต้องการนำเสนอ และคิดว่า...ถ้าอ่านเป็นภาษาอังกฤษจะรู้สึกว่าหนังสือมันดีกว่านี้หรือเปล่า

ปกติจะไม่ค่อยซื้อหนังสือแปลจากภาษาอังกฤษเป็นภาษาไทย นอกจากว่าจะถูกมาก หรือหาซื้อเล่มภาษาอังกฤษไม่ได้จริงๆ หรือเล่มภาษาอังกฤษแพงมาก หรือว่าเป็นหนังสือคนกันเองแปลที่ไอซ์เชื่อใจได้ว่าแปลดี

สำหรับเล่มนี้จำไม่ได้ว่าได้ฟรีมาหรือว่าซื้อแบบลดราคามานะคะ -_-"

Create Date : 08 พฤษภาคม 2553
Last Update : 8 พฤษภาคม 2553 10:28:45 น.		2 comments
Counter : 1710 Pageviews.
Share Tweet