แสงสว่างกลางทะเลลึก : ความจริงและความหวังแห่งชีวิต
เล่มนี้อ่านเพื่อตอบโจทย์ HHR ข้อ...
30-3. [ทินา+Clear Ice+PToNZ_PRiNZz] นักเขียนโปรดของเพื่อน: อ่านหนังสือ 3 เล่ม 3 นักเขียนโดยเล่มหนึ่งเป็นนักเขียนคนโปรดของตัวเองและอีก 2 เล่มเลือกจากนักเขียนคนโปรดของผู้ร่วมโครงการ (เล่มที่ 4 เป็นต้นไปบวกโบนัสเพิ่มเล่มละ 10 คะแนนข้อแม้ว่าไม่ซ้ำนักเขียน)
ซุสุกิ โคจิ เป็นนักเขียนคนโปรดของคุณมิกิ Sichon (MiKi) ค่ะ ^^
หนังสือ : แสงสว่างกลางทะเลลึก ผู้เขียน : ซูซุกิ โคจิ ผู้แปล : น้ำทิพย์ เมธเศรษฐ และ สิริพร คดชาคร สนพ. : J Book (บลิส) จำนวนหน้า : 244 หน้า ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาญี่ปุ่น)

รายละเอียดจากปกหลัง ณ ท้องทะเลที่ชายคนรักเดินทางจากไปกับเรือประมง หญิงสาวปริศนาตัดสินใจจบชีวิตตัวเองพร้อมอีกชีวิตใหม่ในครรภ์ โดยไม่รู้ว่าชะตากลับพลิกผันให้รอดชีวิต แต่อยู่ในภาวะเลื่อนลอย ปิดตัวเองจากโลกโดยรอบ ท่วงทำนองเพลงที่เธอร้องคลอกลายเป็นกุญแจไขปมเงื่อนแห่งตัวตน เปิดเผยโชคชะตาหนักหน่วงที่เก็บงำไว้ตลอดมา เหลือเพียงรอเวลาให้ชายคนรักผู้หลีกเร้นอยู่กลางทะเลลึกได้รับรู้ นิยายรักแฝงเงื่อนงำ ที่จะพาคุณไขปริศนาของชะตากรรม เพื่อเข้าใจแง่มุมของชีวิต ความตาย และความหมายแห่งรัก ผลงานของผู้เขียนนิยายชุด ริง คำสาปมรณะ และ แดนสวรรค์
....
เพราะชอบชุดริง เห็นนามปากกานี้ก็อดที่จะควักเงินซื้อไม่ได้สักที ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยจะปลื้มกับ แดนสวรรค์ สักเท่าไหร่
เรื่อง "แสงสว่างกลางทะเลลึก" อ่านแล้วก็บอกไม่ถูกค่ะว่าเป็นแนวไหน นอกจากจะบอกว่าเป็น fiction ... จะบอกว่าเป็นเรื่องรักก็พูดได้ไม่เต็มปาก จะบอกว่าปรัชญาก็ไม่ใช่ จะดราม่าก็ไม่เชิง ... เนื้อหาค่อนข้างหนักทีเดียว
การดำเนินเรื่องจะแบ่งออกเป็นสองเหตุการณ์หลักๆ สองฉากที่แยกกันค่ะ
- ฝ่ายหญิง...
โมจิสึกิ ... จิตแพทย์ได้รับหญิงสาวปริศนาเข้ามารักษา เธอพยายามฆ่าตัวตายด้วยการเดินลงทะเลทั้งๆ ที่ท้องอยู่ แต่ก็ไม่ตาย ... ไม่มีใครรู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอ ไม่รู้ว่าชื่ออะไร เป็นใคร มาจากไหน
ทาเคชิ ... คนไข้ที่เข้ามาโรงพยาบาลเพราะฆ่าตัวตายแต่รอดให้ความสนใจเธอ เพราะได้ยินเธอฮัมเพลงที่เขารู้จักและเคยมีความสำคัญกับเขามาก่อน ... เขาไม่ได้ป่วยทางจิตไปมากกว่าทนความกดดันในชีวิตไม่ไหว ...
ทาเคชิออกจากโรงพยาบาล และพยายามช่วยโมจิสึกิสืบหาว่าเธอเป็นใคร ... เขาหลงรักเธอเข้าไปแล้ว
ทาเคชิสืบจนรู้ว่า เธอคือซายูริ ... อดีตนักร้องที่ออกเพลงมาแค่สองเพลงแล้วก็เงียบหายไป เขาสืบจนรู้อีกว่า...เธอเคยอยู่กินกับชายคนหนึ่งคือ โยอิจิ
- ฝ่ายชาย...
โยอิจิหนีจากซายูริมา เขาเข้าทำงานกับเรือหาปลาทูน่า ... คนอ่านจะค่อยๆ เรียนรู้จากมุมมองของโยอิจิว่า เกิดอะไรขึ้นกับซายูริ อะไรเป็นเหตุที่ทำให้เขาหนีมา
บนเรือหาปลา เขาได้พบกับ ทาคากิ ... ไต้ต๋งเรือผู้อารี และมิยาซากิ ... ชายร่วมงานที่เลวร้าย
ประสบการณ์ที่ได้รับ ทำให้เขาเข้าใจว่า จริงๆ แล้ว ชีวิตของเขานั้นต้องการอะไร
นอกจากนั้นก็มีพล็อตย่อยอีกคือ เรื่องชีวิตรักและเซ็กส์ของหมอโมจิสึกิ เรื่องเบื้องหลังของทาคากิและมิยาซากิ เรื่องของทาเคชิ
....
เรื่องดำเนินไปอย่างค่อนข้างตึงเครียดและเชื่องช้าเก็บรายละเอียดสไตล์ญี่ปุ่นนะคะ ปมปริศนาเกี่ยวกับตัวซายูริค่อยๆ คลี่คลายว่า ทำไมเธอถึงฆ่าตัวตาย ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับโยอิจิเป็นอย่างไร และทำไมเขาถึงต้องหนีเธอไปด้วย ... รวมทั้งพล็อตย่อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละครอื่นๆ อย่างโมจิสึกิและทาคากิ รวมทั้งเรื่องของทาเคชิก็จะขนานไปกับเรื่องหลักด้วย
ระหว่างอ่านรู้สึกเหนื่อยด้วยเนื้อหาและบรรยากาศที่ค่อนข้างหนักตลอดเรื่อง ไม่มีช่วงไหนที่ผ่อนคลายเลยค่ะ และพออ่านจบแล้ว...ส่วนตัวรู้สึกว่า...ไม่อิ่ม และไม่รู้สึกว่ามีอะไรให้เก็บไปคิดต่อเกี่ยวกับความหมายของชีวิตและความตายเลย ... ทั้งๆ ที่มันควรจะมีนะ งานเขียนสไตล์นี้อ่านจบแล้วควรให้ความรู้สึกอ้อยอิ่งและคิดคำนึงต่ออะค่ะ แต่นี่กลับ...ว่างเปล่า @_@
แถมตอนจบมีตัวละครตัวหนึ่งซึ่งมีบทเด่นมาตั้งแต่ต้น แต่โดนคนเขียนลืมทิ้งไปในตอนท้ายซะงั้น แบบหายโดยไม่มีข้อสรุปยังไงบอกไม่ถูก ตอนจบที่ควรจะเก๋ไก๋เลยรู้สึกว่ามันโหวงเหวงและห้วนกุดชอบกล
สรุปว่า...อ่านได้ แต่...ไม่ประทับใจสำหรับเล่มนี้อะค่ะ ไม่รู้เป็นเพราะคาดหวังมากเกินไปหรือเปล่า -_-" และคงจะคิดหนักหากมีงานแปลเล่มต่อไปของคุณซุสุกิ โคจิ หลังจากชุดริงมา ไม่ค่อยปลื้มสองเล่มติดกันแล้วง่ะ T^T
ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ทำใครเคืองก็ขออภัยไว้ล่วงหน้าละกันค่ะ
ปล. มีพิมพ์ตกหนึ่งที่ จำหน้าไม่ได้แล้วอะค่ะ คำว่า "เถอะ" สระอะหาย กลายเป็น "เถอ" อะค่ะ
สปอยล์
มาค่อยๆ คลายปมว่า พ่อของซายูริป่วยเป็นโรคฮันติงตัน (Huntington's disease ... โรคนี้น่ากลัวมากๆ เลยค่ะ เหมือนกับโรคอัลไซเมอร์ + โรคพากินสัน สูญเสียทั้งความจำและความสามารถในการควบคุมการเคลื่อนไหว) และได้ฆ่าตัวตายไป
โรคนี้เป็นโรคที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม ซายูริจึงคิดว่าตัวเองมีโอกาสที่จะเป็นเช่นเดียวกัน เธอจึงเกิดอาการซึมเศร้าจนเลิกร้องเพลง กลับเปลี่ยนไปเป็นนักแสดงในโรงละครเล็กๆ
เธอพบและรักกับโยอิจิ ... เขาเองก็รักเธอเช่นกัน แต่ความหวาดระแวงของเธอทำให้เธอมีอาการประหลาดๆ อยู่ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวก็เหมือนกับพูดกับใครบางคน และก็บอกโยอิจิว่าตัวเองมีลูกไม่ได้
โยอิจิไม่รู้เรื่องเหล่านี้ แต่ยิ่งใช้ชีวิตร่วมกับเธอก็ยิ่งเห็นความผิดปกติ เขาเกิดเผลอใจให้กับผู้หญิงอีกคน ... ซายูริรู้เข้าก็เลยวางยาเขา และจะฆ่าตัวตาย
ทั้งสองรอดตายมาได้ โยอิจิกลัวก็เลยหนีออกทะเลไป
...
ด้านของหมอโมจิสึกิตกหลุมเสน่ห์ของเคสเวิร์คเกอร์คืออากิโกะ ทั้งๆ ที่เขามีภรรยาและลูกสาว ครอบครัวมีความสุขดี ส่วนอากิโกะเองก็มีสามีแล้ว ทั้งสองคบชู้กัน ... สิ่งที่อากิโกะต้องการจากโมจิสึกิก็คือ ... ลูก เธอต้องการมีลูกกับเขา ไม่ใช่กับสามี
...
ทาเคชิสืบเรื่องของซายูริไปเรื่อยๆ และส่งข่าวบอกโยอิจิ ความตั้งใจก็คืออยากให้โยอิจิหนีหายไป เขารักซายูริ และต้องการแต่งงานกับเธอ
แต่โยอิจิได้เกือบจมน้ำตายในทะเล สิ่งที่ได้รู้จากทาเคชิทำให้เขาเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับซายูริ และเมื่อรอดตายแล้ว เขาก็กลับมาหาเธอ
ปมเฉลยว่า ... พ่อของซายูริไม่ใช่พ่อแท้ๆ แม่ของซายูริคบชู้ ดังนั้นซายูริจึงไม่มีทางที่จะเป็นโรคฮันติงตันได้ ...
ตรงนี้อะค่ะที่หายไปเลย คือตัวทาเคชิที่มุ่งมั่นว่าจะแต่งงานกับซายูริ พอโยอิจิโผล่กลับเข้ามา ตัวละครทาเคชิหายไปเฉยๆ ซะงั้น ไม่มีการพูดถึงว่า เขาทำอย่างไรกับความรู้สึกนี้ หรือว่าจะทำอย่างไรกับความรักครั้งนี้ เป็นตัวละครที่ถูกทิ้งซะงั้น ทั้งๆ ที่มีบทบาทมาตลอด มีสรุปแค่ว่า ตัวทาเคชิที่ไม่รู้ว่าอยากจะทำงานอะไร พยายามสอบที่จะเป็นเคสเวิร์คเกอร์ซึ่งน่าจะเหมาะกับเขา
...
ตอนจบทิ้งท้ายไว้ที่ โยอิจิพูดคุยกับซายูริ ส่วนอากิโกะบอกหมอโมจิสึกิว่า เธอท้องแล้ว
ดู Index รายชื่อหนังสืออื่นๆ ที่ไอซ์ได้รีวิวไปแล้วตามลิงก์ข้างล่างค่ะ
- หนังสือภาษาอังกฤษ Index Bookshelf : English Books
- หนังสือแปล Index Bookshelf : Translated Books
- หนังสือภาษาไทย Index Bookshelf : Thai Books
Create Date : 14 พฤษภาคม 2553 |
Last Update : 14 พฤษภาคม 2553 13:07:59 น. |
|
7 comments
|
Counter : 3154 Pageviews. |
 |
|
|
แต่พอได้อ่านแดนสวรรค์ที่เพื่อนให้ยืมมา
แล้วรู้สึกเหมือนมันยังไม่อิ่ม
พอเล่มนี้ออกก็เลยลังเลยังไม่กล้าซื้อค่ะ
อ่านรีวิวคุณไอซ์แล้วเลยคิดว่า
ไปยืมเพื่อนมาอ่านเหมือนเดิมก่อนดีกว่า
ถ้าเกิดดันชอบขึ้นมาค่อยไปซื้อมาเก็บก็ได้