หนังสือ : Edge ผู้เขียน : Jeffery Deaverสนพ. : Hodder & Stoughton จำนวนหน้า : 432 หน้า ภาษา : อังกฤษ รายละเอียดจากปกหลังเมื่อตำรวจสืบสวนของเมืองวอชิงตัน ไรอัน เครสส์เลอร์ (Ryan Kessler) ถูก เฮนรี่ เลิฟวิ่ง (henry Loving) พุ่งเป้าตรงไป เขาและครอบครัวของเขาจึงต้องอยู่ในความป้องกันของรัฐบาลทันทีเลิฟวิ่ง เป็น "นักรีดข้อมูล (lifter) สุดโหด ถูกจ้างเพื่อรีดข้อมูลจากเหยื่อของเขา และเขาจะใช้ทุกวิถีทาง ไม่ว่าจะเป็นการ ลักพาตัว ทรมาน หรือฆ่าคนในครอบครัวเหยื่อ เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์คอร์ต (Corte) ได้รับมอบหมายให้ปกป้องเครสส์เลอร์และครอบครัว เขาเป็นคนที่ ไม่ประนีประนอม ทุ่มเทให้กับงานสุดตัว เพื่อปกป้องผู้อยู่ใต้ความดูแล และยังเป็น 'นักวางแผนเกม' ที่เยี่ยมยอดด้วย นอกจากนั้นเขายังรู้ดีด้วยว่า เลิฟวิ่งนั้นโหดขนาดไหน เมื่อหกปีก่นอ เลิฟวิ่งฆ่าคนที่มีความสำคัญต่อเขาเมื่อความตึงเครียดระหว่างคนในครอบครัวเพิ่มขึ้น สถานการณ์กลายเป็นการแข่งขันที่เดิมพันด้วยความตายระหว่างผู้ปกป้องและนักรีดข้อมูล ทั้งสองฝ่ายพยายามที่จะต้อนอีกฝ่ายให้จนมุม และเมื่อนักรีดข้อมูลเข้าใกล้เหยื่อมากขึ้นทุกที คอร์ตจะต้องตัดสินใจว่า เขาจะปกป้องผู้อยู่ใต้ความดูแล หรือใช้พวกเขาเป็นเหยื่อเพื่อล่อฆาตกรมาแก้แค้นจากไอซ์ :หนังสือเรื่อง Edge เป็นเล่มเดี่ยวที่ไม่อยู่ในชุดสืบสวนสอบสวนที่มี Rhyme เป็นตัวเอกนะคะ ซึ่งก็ถือเป็นการเปลี่ยนบรรยากาศที่ดีค่ะเนื้อเรื่องโดยรวมก็เหมือนกับปกหลังนะคะ เป็นการชิงไหวชิงพริบระหว่างตัวเอกคือ "คอร์ต" กับคนร้ายคือ "เลิฟวิ่ง" ... คอร์ตปกป้องครอบครัวเครสส์เลอร์พร้อมกับหาสาเหตุว่าทำไมครอบครัวนี้ถึงเป็นเป้า ใครเป็นคนจ้างเลิฟวิ่งมาจัดการ ... ส่วนเลิฟวิ่งก็พยายามทำงานที่ได้รับจ้างมาขอไม่เล่าอะไรตรงนี้ เพราะจะสปอยล์ ฮา ... แต่สำหรับคนที่อ่านงานของ Deaver มาหลายเล่มอย่างไอซ์ บอกตรงๆ ว่า...จับไต๋ได้ค่ะ 555 ช่วง 2/3 แรกของเล่มคือการหลอกลวงทั้งสิ้น 555 สไตล์ของ Deaver คือ จะปูเรื่องตอนต้นๆ หลายๆ อย่างที่อ่านๆ ไปจะรู้สึกว่า ... อุ้ย ทำไมตัวเอกไม่ทำนั่น ทำไมตัวเอกไม่ทำนี่ หลวมอ้ะ แต่จริงๆ แล้วคือนักเขียนจงใจปล่อยให้เป็นอย่างนั้น เพื่อหักมุมหลอกคนอ่านในช่วง 1/3 เล่มสุดท้ายไม่รู้ว่าถ้าคนอื่นอ่านจะรู้สึกว่าหักมุมมั้ย แต่สำหรับไอซ์ ... อ่านแบบรู้เลยว่า เรื่องมันจะเป็นยังไงจริงๆ ฮา อ่านแบบรู้พล็อตน่ะค่ะ แต่ก็อ่านแบบเพลินๆ นะคะ เรื่องมันจะเบาๆ กว่าชุดที่มี Rhyme เป็นตัวเอกค่ะ เปลี่ยนบรรยากาศสิ่งที่ชอบในตัวของ Deaver ก็คือ เขาจะหา trick หรืออะไรใหม่ๆ มาเป็น theme ประกอบโครงเรื่องหลักเสมอ ((ซึ่งเป็นสิ่งที่ไอซ์พยายามทำในงานเขียนของตัวเอง คือหาอะไรใหม่ๆ มาเป็นธีมเสมอๆ แต่ไฮโซสู้เขาไม่ได้หรอก 555)) อย่างเรื่องนี้ก็คือ "board game" ค่ะ เอามาใช้เป็น theme คู่ขนานไปกับการวางแผนไล่ต้อนคนร้าย ... เรียกได้ว่า ใช้สมองสู้กันเป็นหลัก แต่ก็มีบทบู๊ประปรายสรุปว่า ไม่เข้มข้นอย่างชุด Rhyme แถมเดาพล็อตได้หมด แต่ก็อ่านเพลินๆ สำหรับนักเขียนคนโปรดค่ะ ^^สปอยล์ :พล็อตหลักธรรมดามากมายอย่างที่เล่าไว้ข้างบนค่ะ ชิงไหวชิงพริบกันอีกพล็อตที่ขนานไปก็คือ ใครคือคนจ้างเลิฟวิ่ง และจ้างมาเพื่อรีดข้อมูลอะไรและจากใครตอนแรกก็จะเป็นการพุ่งเป้าไปว่า ไรอันเป็นตำรวจเก่า น่าจะเกี่ยวข้องกับคดีที่เขาทำอยู่ต่อมาก็ไปดูที่น้องสาวของภรรยา ซึ่งชอบถ่ายรูป ดูซิว่า ไปถ่ายภาพอะไรที่ไม่ควรถ่ายมั้ยพอไม่ใช่อีกก็มาดูภรรยา ... ซึ่งไปๆ มาๆ กลายเป็นนักฆ่าของ CIA ซึ่งแน่นอนว่า...ไม่ใช่อีกเป้าหมายจริงๆ คือ ลูกสาวของไรอัน ที่เขียนเกี่ยวกับเพื่อนที่ฆ่าตัวตายเพราะท้อง ... คนที่ทำเพื่อนคนนี้ท้องคือนักการเมืองน่ะค่ะเรื่องนี้สำหรับไอซ์เลยไม่พลิกอะไรมากเลย แต่อ่านสนุกด้วยข้อมูลและรายละเอียดมากกว่านะ ^^
สปอยล์ :พล็อตหลักธรรมดามากมายอย่างที่เล่าไว้ข้างบนค่ะ ชิงไหวชิงพริบกันอีกพล็อตที่ขนานไปก็คือ ใครคือคนจ้างเลิฟวิ่ง และจ้างมาเพื่อรีดข้อมูลอะไรและจากใครตอนแรกก็จะเป็นการพุ่งเป้าไปว่า ไรอันเป็นตำรวจเก่า น่าจะเกี่ยวข้องกับคดีที่เขาทำอยู่ต่อมาก็ไปดูที่น้องสาวของภรรยา ซึ่งชอบถ่ายรูป ดูซิว่า ไปถ่ายภาพอะไรที่ไม่ควรถ่ายมั้ยพอไม่ใช่อีกก็มาดูภรรยา ... ซึ่งไปๆ มาๆ กลายเป็นนักฆ่าของ CIA ซึ่งแน่นอนว่า...ไม่ใช่อีกเป้าหมายจริงๆ คือ ลูกสาวของไรอัน ที่เขียนเกี่ยวกับเพื่อนที่ฆ่าตัวตายเพราะท้อง ... คนที่ทำเพื่อนคนนี้ท้องคือนักการเมืองน่ะค่ะเรื่องนี้สำหรับไอซ์เลยไม่พลิกอะไรมากเลย แต่อ่านสนุกด้วยข้อมูลและรายละเอียดมากกว่านะ ^^
อ่านเรื่องย่อตอนแรกก็เริ่มเครียดกับตัวร้ายเลิฟวิ่งแล้ว
พูดถึงนักเขียนที่เดาพล็อตเืรื่องได้ถ้าเคยอ่านเรื่องอื่นมาก็ก็..แดน บราวน์นี่แหล่ะค่ะ ยังไม่ได้อ่าน Lost Symbol แต่เรื่องอื่นที่อ่านนี่เดาคนร้ายได้เลย
ปล. คลิ๊กไปอ่านรีวิว Handmaid's Tale หลังจากได้ยินชื่อมานาน อป.คงอ่านไม่ไหวล่ะค่ะ แค่เรื่องย่อก็เครียดแล้ว..ไม่ชอบเรื่องที่ผู้หญิงถูกกดขี่ทำร้ายเลย