หล่น : ชีวิตคือการแสวงหาที่พักพิง หรือหนีความจริงไปวันๆ
หนังสือ : หล่น ผู้เขียน : เอคุนิ คาโอริ ผู้แปล : น้ำทิพย์ เมธเศรษฐ สนพ. : J Book (บลิส) จำนวนหน้า : 198 หน้า ภาษา : ไทย (แปลจากภาษาญี่ปุ่น)

รายละเอียดจากเว็บไซต์ของบลิส
หล่น (RAKKA SURU YUUGATA)
นิยายรักไอเดียแปลก เรื่องเริ่มขึ้นเมื่อแฟนหนุ่มที่ริกะคบมาแปดปีเต็ม ขอแยกทางไปหาหญิงอื่นซึ่งเพิ่งพบได้เพียงสามวัน รังรักแห่งเดิมเริ่มว่างเปล่า ริกะจึงเลือกรับสาวอีกคนมาร่วมห้อง ซึ่งก็คือ ฮานาโกะ หญิงผู้ช่วงชิงคนรักของเธอไปนั่นเอง
เหตุการณ์จะเป็นอย่างไร เมื่อศัตรูหัวใจกลายเป็นมิตรภาพอันมหัศจรรย์
จากไอซ์ :
เป็นอีกเล่มที่ซื้อมาดองไว้เนิ่นนานเหลือเกินค่ะ ไม่มีอารมณ์หยิบมาอ่านซักที เพราะรู้สึกว่านิยายแนวรักๆ ของญี่ปุ่นนี่ มันเหงาเหลือเกิน
เล่มนี้ก็อ่านแล้วเหงานะคะ ... ริกะถูกเคงโกะ...แฟนที่คบกันมานานถึง 8 ปีบอกเลิก เพราะเขาเกิดไปหลงรักฮานาโกะ...ผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะพบได้แค่ 3 วันเท่านั้น
เคงโกะย้ายออกจากที่พักขนาดสองห้องนอนที่เคยอยู่ด้วยกัน ส่วนริกะยังคงดื้อดึงที่จะอยู่ที่เดิม ... โลกของเธอมีแต่เคงโกะ เธอต้องการเก็บรักษาสายใยทุกอย่างที่จะโยงเขาไว้กับเธอ
เธอยอมกระทั่งรับฮานาโกะ...หญิงสาวที่เขาหลงปลื้มเข้ามาเป็นเพื่อนร่วมห้อง เพราะอย่างน้อยที่สุด ฮานาโกะก็เป็นตัวเชื่อมโยงระหว่างริกะและเคงโกะ
และเมื่อฮานาโกะย้ายเข้ามาแล้ว ความสัมพันธ์แปลกประหลาดระหว่าง ริกะ ฮานาโกะ และเคงโกะก็เริ่มขึ้น
ผู้เขียนสร้างตัวละครหญิงที่แตกต่างกันสุดกู่ขึ้นมาค่ะ
ริกะ ... เธอมีความสุขกับชีวิตธรรมดา ทุกอย่างเป็นไปตามแบบแผน ไม่เคยทำอะไรนอกกรอบ ... พยายามยื้อสิ่งที่คุ้นเคยให้อยู่กับตัวนานที่สุดเท่าที่จะนานได้
ฮานาโกะ ... เป็นหญิงสาวที่กำลังหนีจากทุกสิ่ง เธอไม่ยึดติดอะไร ไม่มีที่ไหนให้กลับ เธอกำลังแสวงหาอะไรบางอย่างที่จะเติมเต็มชีวิตของตัวเอง ทำอะไรตามใจและตามแต่อารมณ์ แต่เธอไม่เปิดใจให้กับใครอย่างแท้จริง
ผู้อ่านอย่างไอซ์ได้เห็นความสุดโต่งของตัวละครสองตัวนี้ และคิดว่า...มันน่าจะเอามาผสมกันนั่นแหละ ชีวิตถึงจะมีสีสันและมีความสุข ไม่ใช่มีแต่ความสุขที่เรียบง่ายจนแทบจะกลายเป็นภาพขาวดำ หรือไม่ใช่มีแต่สีสันแต่เหงาหงอยและหลงทาง
เป็นหนังสือที่อ่านแล้วรู้สึกเหงานะคะ ผู้เขียนบรรยายความรู้สึกของผู้หญิงที่โหยหาได้ดีจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นฝั่งของริกะหรือฝั่งของฮานาโกะ
ถามว่าสนุกไหม...ก็บอกไม่ถูกค่ะ อ่านแล้วเหงาแล้วก็ครึ่งๆ กลางๆ นิดหน่อย เพราะทางผู้เขียนไม่ได้ "เฉลย" อะไรเกี่ยวกับฮานาโกะเลย เธอเหมือนตัวละครที่ลอยเข้ามาในชีวิตของตัวละครแต่ละคนในเรื่อง สร้างผลกระทบมากมา แล้วก็หายจากไปเหมือนกลุ่มควัน
เอาเป็นว่า...อ่านแล้วชอบสำนวนภาษาและการเปรียบเปรยในเรื่องค่ะ บรรยากาศในเรื่องเหงาจับใจ มีอะไรในเชิงสัญลักษณ์มากมาย คิดว่าเป็นอีกเรื่องนะคะที่แต่ละคนที่ผ่านประสบการณ์ชีวิตต่างกัน จะจับอารมณ์ของเรื่องได้แตกต่างกันค่ะ ^^
ปล. เห็นชื่อภาษาญี่ปุ่นมันยาวๆ ก็เลยไปถามอ้อมว่า แปลว่าอะไร สรุปก็คือ RAKKA - หล่น SURU - ข้างล่าง YUUGATA - ยามเย็น ก็น่าจะแปลได้ว่า "ยามเย็นที่ร่วงหล่น" นะคะ ... ชื่อเรื่องยังเหงาเลยอะ ^^"
สปอยล์ :
ฮานาโกะเป็นตัวละครหญิงที่ผู้เขียนสร้างให้มองได้สองมุม สำหรับริกะแล้วเธอเหมือนเด็กผู้หญิงที่ใสซื่อ บริสุทธิ์ และ...หลงทางหน่อยๆ แต่สำหรับผู้ชายแล้ว เธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักเธอได้ง่ายๆ
มองในอีกแง่แล้ว ผู้ชายอาจจะตกหลุมรักความ "เสรี" ของเธอก็ได้ อะไรที่คาดการณ์ไม่ได้ ไม่สามารถเป็นเจ้าของได้อย่างแท้จริง สร้างความท้าทายให้กับผู้ชายได้เสมอ
ตัวละครฮานาโกะเหมือนตัวละครที่สร้างมาให้ตรงข้ามกับริกะ ฮานาโกะเป็นทุกอย่างที่ริกะไม่เป็น เธออิสระ แหวกแนว และกล้าทำในสิ่งที่ต้องการ
ขณะที่ริกะมีพื้นที่ที่ตัวเองอยู่ได้อย่างมั่นคง ยึดติดกับความรักและความสุขแบบธรรมดา แต่ฮานาโกะกลับหนีไปเรื่อยๆ
ผู้เขียนไม่ได้เฉลยว่า จริงๆ แล้ว ฮานาโกะเป็นใคร มีปัญหาชีวิตอะไร หนีจากอะไร มีเพียงคำบอกใบ้แค่ว่า เธอน่าจะเป็นคุณหนูรวยๆ เท่านั้นเอง ((อ่านแล้วแอบหงุดหงิดนิดหน่อยว่า มันลอยไปมั้ย สำหรับละครตัวนี้))
สุดท้าย...ฮานาโกะก็หนีไปจริงๆ หนีไปด้วยการฆ่าตัวตาย อาจจะเป็นเพราะเธอไม่ได้คำตอบ หรือว่าอาจจะได้คำตอบอะไรบางอย่างแล้วก็ได้
อ่านแล้วรู้สึกว่า ริกะและฮานาโกะเป็นตัวละครที่ขาดความพอดีทั้งคู่ และสุดท้าย...พอฮานาโกะตาย ริกะก็ดูเหมือนจะหาความบาลานซ์ในชีวิตของตัวเองได้พบนะคะ
ดู Index รายชื่อหนังสืออื่นๆ ที่ไอซ์ได้รีวิวไปแล้วตามลิงก์ข้างล่างค่ะ
- หนังสือภาษาอังกฤษ Index Bookshelf : English Books
- หนังสือแปล Index Bookshelf : Translated Books
- หนังสือภาษาไทย Index Bookshelf : Thai Books
Create Date : 06 เมษายน 2554 |
Last Update : 6 เมษายน 2554 16:04:12 น. |
|
4 comments
|
Counter : 2780 Pageviews. |
 |
|
|
คนบางตนรักใครบางคนมากพอที่จะยอมรับทุกสิ่งทุกอย่างที่จะสามารถเชื่อมโยงตัวเขามาถึงเราได้...แม้กระทั่งความเจ็บปวด