เรื่อง : มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ แมวสามสียอดนักสืบ ตอนที่ 11 เมอร์รี คริสต์มาส
เขียนโดย : อาคากะวา จิโร
แปลโดย : สมเกียรติ เชวงกิจวณิช




เล่มนี้เป็นรวมเรื่องสั้น 5 เรื่องค่ะ


1.ศพในสวน

คณะละครจัดการแสดงในสวน ตามพล็อตจะต้องมีการหาศพในสวน โดยให้นักร้องดังมาเล่นเป็น "ศพ" ... ไปๆ มาๆ นักร้องคนนั้นก็กลายเป็นศพเสียจริงๆ ใครฆ่าเธอ?


2.ลูกผมหาย !

พนักงานบริษัทที่ทำงานหามรุ่งหามค่ำ แทบไม่ได้กลับบ้านเจอหน้าลูกเมีย กลับมาวันหนึ่งพบว่า ลูกกลายเป็นตุ๊กตา เลยตามหาลูกยกใหญ่ ฝ่ายภรรยาก็บอกว่า สามีจิตไม่ปกติ ทั้งสองคนไม่มีลูกด้วยกันเสียหน่อย ... ใครโกหกกันแน่?


3.แม่ม่ายขี้ขโมย

ฮารูมิไปช้อปปิ้งกับพี่ชาย เธอให้พี่ชายเฝ้าของ แต่ของที่ให้พี่ชายเฝ้ากลับถูกขโมยไปเสียนี่ ทำไมถึงขโมยไปล่ะ?


4.เหตุเกิดบนรถไฟ

ช่วงเวลาเร่งด่วนที่รถไฟอัดแน่นเป็นปลากระป๋อง สาวน้อยนักเรียน ม. ปลายตะโกนลั่นว่า คาตายาม่าลวนลามเธอ ... แต่เธอไม่ใช่เด็กสาวธรรมดา เธอเป็นถึงประธานบริษัท แถมเธอคิดว่าตัวเองกำลังถูกตามฆ่าอยู่ด้วย มันเกิดอะไรขึ้น?


5.เมอร์รี คริสต์มาส

คาตายาม่าถูกเพื่อนชื่อคูโบะขอร้องให้ไปทำงานแทน โดยการไปดูแลที่โรงเรียนสตรี คาตายาม่ามารู้ทีหลังว่า คูโบะไม่ว่างเพราะจะไปแต่งงาน ขณะที่คาตายาม่ากำลังงงๆ ว่า ทำไมเพื่อนถึงไม่บอกกล่าว เจ้าสาวซึ่งเป็นครูก็ดันกลับเข้ามาในโรงเรียนพร้อมกับบอกว่า คูโบะล้มเลิกงานแต่งงาน ... แถมนักเรียนหญิงในโรงเรียนต่างก็แย่งกันบอกว่า เป็นคนรักของคูโบะกันใหญ่ ... เรื่องไม่จบแค่นี้ เพราะไปๆ มาๆ คูโบะกลับกลายเป็นศพเสียนี่ ... ใครฆ่า และฆ่าเขาทำไม?


....


เรื่องสั้นทั้ง 5 เรื่องอ่านสนุกเพลิดเพลินดีค่ะ แต่อาจจะเพราะเป็นเรื่องสั้น เลยอ่านแล้วรู้สึกรวบรัดมากไปหน่อย อ่านแล้วก็ผ่านเลยไป ไม่ได้ขบคิดแก้ไขคดีไปด้วยเลย

เรื่องสั้นทั้ง 5 ดูเหมือนจะต่างกัน แต่ไปๆ มาๆ ก็มีจุดก่อคดีที่เป็นเรื่องชู้สาวทั้งนั้นเลยอะค่ะ

เรื่อง "ลูกผมหาย!" ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่สะท้อนสังคมญี่ปุ่นได้ดีจริงๆ แถมเป็นเรื่องที่ตลกร้ายมากๆ ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็โอเคตามมาตรฐานของมิเกะเนะโกะค่ะ

สรุปว่าก็อ่านได้เพลินๆ ดีค่ะ ^^





เรื่อง : มิเกะเนะโกะ โฮล์มส์ แมวสามสียอดนักสืบ ตอนที่ 12 โอเปราระทึก (ใจ)
เขียนโดย : อาคากะวา จิโร
แปลโดย : สมเกียรติ เชวงกิจวณิช




รายละเอียดจากปกหลังนะคะ

การผจญภัยอันระทึกใจในสไตล์หรรษาเกิดขึ้นอีกครั้ง เมื่อนายตำรวจเกลียดเลือดกลัวผู้หญิงคาตายามากับแมวนักสืบของเราต้องไปพัวพันกับคดีที่ลึกลับสุดๆ เพราะหญิงสาวผู้หายตัวไปนั้นไม่มีใครเคยเห็นหน้าเลย


ยาโยอิเป็นตัวเก็งในการแข่งขันเปียโนครั้งสำคัญ แต่รางวัลกลับพลิกโผหล่นตุ้บสู่มือของมิชิโกะ หญิงสาวปริศนาผู้สวมหน้ากาก มิชิโกะได้เดินทางไปแสดงเปียโนถึงกรุงเวียนนา แต่ยังไม่ทันออกจากสนามบิน เธอกลับหายตัวลึกลับ ทำให้ยาโยอิผู้ได้อันดับรองมีโอกาสเสียบแทน ...ช่างบังเอิญ (อีกแล้ว) ว่าคาตายามายกพรรคพวกไปเที่ยวกันพอดี จึงต้องรับบทตามหาตัวมิชิโกะ

แต่คดีนี้ไม่หมู เพราะไม่มีใครเคยเห็นหน้าเธอเลยนั่นเอง


....


เปิดเรื่องด้วยมุกที่เห็นบ่อยเหลือเกินในการ์ตูนญี่ปุ่นจนสงสัยว่า "คนสวมหน้ากาก" นี่ มันมีจริงๆ และมีเยอะอย่างนั้นหรือ อิอิ

ตามเรื่องย่อนะคะ เปิดเรื่องที่การแข่งขันเปียโน ยาโยอิกำลังมั่นใจว่าตัวเองจะชนะอยู่แล้ว จู่ๆ มิชิโกะ...นักแข่งเปีนโนคนสุดท้าย ซึ่งลึกลับเหลือหลายเพราะใส่หน้ากากมาด้วย บอกว่าไม่สามารถเปิดเผยหน้าตัวเองได้ กลับชิงตำแหน่งชนะเลิศไปเสียนี่ ผู้ชนะจะได้ไปแสดงเปียโนที่เวียนนา ซึ่งแน่นอนว่า จะเป็นหนทางสู่ความรุ่งโรจน์ในสายดนตรีแน่ๆ

เรื่องนี้มีตัวละครเก่ามาปรากฎด้วยนะคะ "มารี" จากตอนที่ 4 "บทเพลงมรณะ" ... เธอมาเรียนด้านไวโอลินต่อที่เวียนนา ... อาจารย์ของเธอให้ช่วยไปรับมิชิโกะที่สนามบิน ... พอเจอกัน มิชิโกะก็ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ และไม่กลับมาอีกเลย

พอดีกับที่คาตายาม่าและพวก ((หรือจะเรียกว่า โฮล์มส์และพวกดี อิอิ)) มาเที่ยวเวียนนา เลยได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยแบบตกกระไดพลอยโจน

ขณะที่กำลังมืดแปดด้านว่ามิชิโกะหายไปไหน ชายคนที่อ้างว่าเป็นแฟนของมิชิโกะ ซึ่งจริงๆ แล้วชื่อจริงคือ "เรโกะ" ที่ตามมาจากญี่ปุ่นกลับถูกฆ่าตายในโรงละครโอเปร่า เรื่องราวเลยยิ่งยุ่งนุงนังไปหมด

แถมความวุ่นวายด้วย สาวน้อยลิซ่า ลูกครึ่งญี่ปุ่นที่พี่ชายถูกจับเพราะยิงตำรวจ เห็นว่าคาตาย่ามาพักโรงแรมอิมพีเรียล เลยนึกว่าเป็นคนรวย เธอจึงจะจับเขาไปเรียกค่าไถ่ เพื่อหาเงินมาช่วยพี่ชาย

คาตายาม่าและพวกจะสืบหาความจริงของคดีนี้ได้อย่างไร และมิชิโกะจะปรากฎตัวขึ้นหรือเปล่า ก็ต้องลองติดตามในหนังสือนะคะ

....


เป็นอีกตอนของมิเกะที่อ่านเพลินดีค่ะ ถึงมันจะเวอร์ๆ ไปหน่อยก็ตามที มีจุดที่ไอซ์รู้สึกว่า ไม่สมจริงหลายจุด เช่น คณะกรรมการตัดสินการประกวด ไม่น่าจะให้อาจารย์ของผู้เข้าประกวดได้เป็นนะ ((หรือเป็นได้)) การมีแมวเข้าไปในโรงโอเปร่าในเวียนนา ((แต่ถ้าเรื่องนี้แมวเข้าไม่ได้ โฮล์มส์จะช่วยสืบยังไงล่ะ ฮา))


เรื่องนี้ความสัมพันธ์ของตัวละครยุ่งนุงนังไปหมดเลย



สปอยล์



มิชิโกะกับเรโกะเป็นเพื่อนกัน สลับตัวกัน

ไปๆ มาๆ ชายคนที่อ้างว่าเป็นแฟนและถูกฆ่าตาย ก็ดันเป็นชายเจ้าชู้ คบกับเพื่อนสาวทั้งสองพร้อมกัน

อาจารย์อันไซที่เป็นอาจารย์ของยาโยอิ ที่ตัดสินให้มิชิโกะชนะการประกวด ก็ดันกลายเป็นยายแท้ๆ ของยาโยอิ

ไหนๆ ก็อยู่ในช่วงสปอยล์ ขอบ่นต่อไปด้วย

ตัวละคร "ลิซ่า" ลอยมาก เหมือนใส่มาให้ช่วยเรโกะออกมาเฉยๆ แถมตอนจบก็ทิ้งไว้อย่างนั้นเสียอีก แง่


.....


ก็เป็นตอนที่อ่านได้เพลินๆ อีกตอนค่ะ







ที่จั๋วหัวไว้ว่า "อ่านสนุก แต่ไม่น่าจดจำ" เพราะไอซ์รู้สึกว่า มิเกะเนะโกะ เป็นหนังสือชุดที่อ่านเพลิน แต่อ่านจบแล้วจำอะไรไม่ได้เลย ไม่มีจุดสะกิดใจให้เอาไปคิดต่อ อ่านจบแล้วก็จบกัน วางทิ้งไว้ก็ลืมอีกต่างหาก สารภาพตรงๆ ว่า จำตอนเก่าๆ ไม่ได้เลยสักตอน

บอกไม่ถูกอะค่ะ มันอ่านได้เรื่อยๆ แต่ไม่มี "จุดประทับใจ" ยังไงชอบกล

อาจจะเป็นเพราะแต่ละเรื่องไม่มี "ปมเด่น" แต่จะมี "ความวุ่นวาย" และ "ความสัมพันธ์ซับซ้อน" มาเป็นตัวชูเสียส่วนใหญ่ อ่านเอาสนุกฆ่าเวลาเพลินๆ เฉยๆ เรื่องราวฉาบฉวยทำให้ไม่รู้สึก "ผูกพัน" หรืออยากเอาใจช่วยตัวละครตัวไหนสักเท่าไหร่ ทำให้ไม่ "อิน" และมี "อารมณ์ร่วม" เป็นการอ่านเรื่องราวจากมุมมองของคนนอกจริงๆ


แต่ถึงจะจั่วไว้อย่างนั้น แต่ไอซ์ก็ชอบหนังสือชุดนี้นะคะ มีและอ่านครบทุกเล่มแล้ว

ไอซ์ว่าเป็นหนังสือชุดที่เอาไว้อ่านแก้เซ็งดีอะค่ะ อ่านแบบเพลินๆ ไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรกระตุ้นให้อยากขบคิด ไม่เหมือนหนังสือแนวสืบสวนสอบสวนที่หนักๆ หน่อย ที่จะวางปมวาง clues เอาไว้ให้คนอ่านหยุดคิดว่า "ทำไม" แล้วพยายามคิดหาตัวร้าย แต่งานของอาคากาวาไม่ทำให้ไอซ์รู้สึกแบบนั้นอะนะ ประมาณว่า อ่านไปก็ไม่ค่อยกระตือรือร้นในตัวคนร้ายเท่าไหร่


....


สรุปว่า ใครที่เป็นแฟนของแมวสามสีก็อ่านสองเล่มนี้ได้สบายๆ ค่ะ สนุกดีเหมือนกัน ^^

Create Date : 19 พฤษภาคม 2551
Last Update : 19 พฤษภาคม 2551 9:36:04 น.		7 comments
Counter : 3581 Pageviews.
Share Tweet