เรื่อง : เพื่อนทางจดหมาย เขียนโดย : โยชิมุระ ทัตสึย แปลโดย : ฐิติพงศ์ ศิริรัตน์อัสดร เรื่องย่อจากเว็บไซต์ของบลิสนะคะมิซึโดฮะเป็นสาวมัธยมปลายช่างฝัน เธออยากมีเพื่อนทางจดหมายไว้เขียนถึงกันแก้เหงาและแล้วก็มีจดหมายมาจากคนสี่คน นักเรียนม.ต้น สาวม.ปลาย แม่บ้านวัยกลางคน และหนุ่มนักศึกษามิซึโฮะไม่ชอบบางคน และถูกใจบางคน ขณะเธอกำลังคิดว่าจะตอบกลับอย่างไรดีปรากฏว่าหนึ่งในนั้นถูกฆ่า และมีอีกหนึ่งรายแอบมาสืบหาบ้านของเธอมิซึโฮะเริ่มกลัว... เหตุใดมิตรภาพจึงกลับกลายเป็นการฆาตกรรม..........สไตล์การเขียนเหมือนกับเรื่องโทรศัพท์มือถือเลยค่ะ คือ เปิดเรื่องได้น่าสนใจ ดำเนินเรื่องได้ดี แต่พอเฉลย "ปม" เนี่ย อยากจะขว้างหนังสือทิ้ง เฮ่อสปอยล์แหลกตอนแรกๆ ซักถึงหน้า 130 กว่าๆ ไอซ์อ่านอย่างสนุกสนานนะคะ เปิดมาน่าสนใจ เล่าเรื่องได้กระชับ น่าติดตามเริ่มจากมิซึโฮะได้ลงชื่อของตัวเองในนิตยสารหาเพื่อนทางจดหมาย แล้วก็ได้รับจดหมายตอบมาสี่ฉบับ เป็นจากผู้หญิงสาม ผู้ชายหนึ่ง เธอไม่ชอบผู้หญิงทั้งสามคน ซึ่ง คนแรกเป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน คนที่สองอายุสี่สิบห้า ส่วนอีกคนเป็นเด็กม.ต้น ด้วยเหตุผลต่างๆ กัน แต่ชอบใจคนที่สี่ ซึ่งเป็นผู้ชายเธอตื่นเต้น และติดใจกับ "ลายมือ" และ "ข้อความ" จนคิดว่าเป็น "ความรัก" ((ได้ไงฟะนั่น เฮ่อ ถ้าหลายๆ ฉบับจะพอเข้าใจนะคะ แต่นี่มันเริ่มตั้งแต่ฉบับแรก แง่ว))ไปๆ มาๆ เด็กสาวคนหนึ่งก็ถูกฆ่าตาย และบางคนก็ส่งจดหมายมาทวงคำตอบมิซึโฮะอยากรู้ความจริง อยากหาที่พึ่ง และคนที่เธอหวังพึ่งก็คือ ผู้ชายคนที่ส่งจม.มาหาเธอ...ยูอิจิ นั่นแหละไปๆ มาๆ ก็เฉลยว่า จดหมายทุกฉบับเขียนโดยคนๆ เดียวกัน เป็นชายอายุเจ็ดสิบกว่าแล้ว แต่มีอดีตที่ผิดปกติ จนอ่านแล้วดูวิปริตหน่อยๆ อยากได้มิซึโฮะเป็นภรรยา ด้วยเหตุผลที่...เอ่อ พูดอย่างตรงไปตรงมาก็ ค่อนข้างงี่เง่า ...อาจจะเพราะการปูเรื่องอดีตของเขา ไม่ทำให้รู้สึกว่า คล้อยตามอะค่ะแล้วก็จบแบบ...เฮ่ออ่านแล้วก็นะ...ตูอ่านอะไรไปฟะเนี่ยลาขาดนักเขียนคนนี้ค่ะ ลาโลด เลิกลา ไม่เอาแล้วเสียดายเงินง่ะ T^T
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 22 คน [
สวัสดีตอนเช้าค่า
แวะมาทักทายค่ะ^^
...