O ลมเอย .. O André Rieu - Edelweiss -1- O สุดขอบเขตอาจเอื้อม .. น้ำเชื่อมฟ้า เพียงหนึ่งดวงจันทราได้อาศัย- ฝากเอ็นดูลึกล้ำ .. ของน้ำใจ ผ่านรูจีอำไพ .. ช่วยไขความ O ถึง .. รูปเยาว์ผุดผาดพิลาสลักษณ์ ผู้ส่งหวานล้อมกัก .. เกินหัก-ข้าม โอนหอมพรมผ่านให้อ่อนไหวตาม รบเร้าจนลุกลาม .. เป็นความนัย O อบอุ่นด้วย .. อ่อนหวานที่ผ่านสู่ จนเกินกู้กีดกั้น .. ความสั่นไหว- แห่งดวงจิตปรารถนา .. แรงอาลัย- ที่เร่งเร้าพาใจ .. คอยไขว่คว้า O แต่ละหยาด .. แต่ละหยด .. แห่งรสสุคนธ์ ค่อยหลั่งหล่นล้อมขวัญ .. ให้ฟันฝ่า- อาจเอื้อมเหนี่ยวรูปนิมิต .. ด้วยสิทธา- อันแรงกล้า .. ครอบครองด้วยสองมือ O ที่สุดเขตอาจเอื้อม .. น้ำเชื่อมฟ้า คล้ายแววตาอ่อนหวาน .. บรรสาร-สื่อ สิ่งที่หวังให้รู้ .. แฝงอยู่-คือ- หาญยุดยื้อดวงใจ .. มาไว้ครอง O รูปเอยรูปพิลาส .. แห่งชาติหงส์ ช่วยปลิดปลงล่มโศกแก่โลกผอง ผ่านสังคีตพิเราะล้ำ .. ท่วงทำนอง- การพร่ำพร้อง .. รตินัยสู่ใจงาม O ที่คำนึงซึ้งใน .. อกใจนี้ เพียงท่วงทีอภิรมย์ .. เกินข่มข้าม ขวางอยู่ในจินตภาพ .. ทุกคาบยาม ร่ำรอทรามสวาดิน้อย .. เฝ้าคอยรอ O มีความสัตย์ด้านในหัวใจชาย เฝ้ารำบายเร่งช่วง .. บำบวง-ขอ รวมอ่อนโยนอุ่นเอื้อ .. มากเหลือพอ- เหนี่ยวพะนอชาติภพ .. ให้อบอวล O ได้หรือไม่เจ้าเอย .. ช่วยเผยบอก ฝากระลอกลมอ่อน .. ได้ย้อนหวน ช่วยหอบถ้วนคมคำ .. ถ้อยสำนวน ว่าอกหนึ่งคร่ำครวญ .. ตั้งตาคอย O เมื่อใจหนึ่งคอยอยู่ .. ไม่รู้หน่าย บางครั้งคล้าย .. เปลี่ยวเปล่าและเหงาหงอย- เผยผ่านความพร่ำพร้องได้ล่องลอย ร่วมปลดปล่อยเสน่หา .. แรงอาลัย O ลมเอ๋ย .. ลมหวน จงหวีดเสียงคร่ำครวญ .. กำสรวลให้- โสตหนึ่งแว่วสั่นรัว .. แห่งหัวใจ- อาจเอื้อมไขว่คว้าอยู่ .. ไม่รู้วัน -2- O ในสำนึกผูกพันของวันนี้ คือราศีหวานหอมรายล้อมขวัญ ห้วงคำนึง, ท่วงทีแห่งชีวัน- อาวรณ์นั้นรึงรัดแนบทัดทรวง O ฉ่ำชื้นน้ำค้างใส .. เกาะใบหญ้า ฤๅเทียบค่าชื่นล้ำ .. ถ้อยคำ-หวง งามเอย .. งามภพภาพ .. เมื่อทาบทวง จะเลยล่วงจากใจ .. เยี่ยงไรฤๅ ? O หมอกขาว, หยาดน้ำค้างในสางรุ่ง เพียงสูรย์ปรุงแสงปลั่ง .. จะยังหรือ แต่-น้ำใจหลอมหลั่ง .. จะยังคือ- ความผูกพันยุดยื้อ .. ร่วมถือ-ครอง O หยดน้ำค้าง-พร่างลออ .. ร่วมล้อแสง- บรรโลมแต่งสากล .. พรากหม่นหมอง น้ำใจรอ-เนตรระยับ .. ตอบรับรอง- การครอบครองแววตา .. ด้วยอาลัย O ลมวรรษาพลิ้วผ่าน .. ลูบมาลย์ช่อ คล้ายร่ำรออาวรณ์ผู้อ่อนไหว เพรียกอ่อนหวานลึกล้ำแห่งน้ำใจ- หยาดโลมไล้แอบออ-ลม .. ช่อมาลย์ O พบกันเพื่อคำนึงได้ตรึงรอบ เป็นเกณฑ์กรอบรายล้อม-ความหอมหวาน พบเพื่อมอบอุ่นเอื้อ .. ร่วมเจือจาน จับจูงผ่านเที่ยวทาง .. เคียงข้างกัน O เสียงวิหคครวญคร่ำลมร่ำสาย แผ่วรำบายสายใยผู้ใฝ่ฝัน สื่อความนัยหวานซึ้ง .. ส่งถึงกัน รัดล้อมขวัญ .. ถวิลเห็นอย่าเว้นเลย O รื่นรมย์เหลือกระไรอกใจนี้- กับหอมหวานพจนี .. ค่อยคลี่เผย มอบทั้งศักดิ์ทั้งสิทธิ์ให้ชิดเชย ออดอ้อนเอ่ยความไว้ .. โดยไม่พราง O จึงแม้นวันคล้อยดวงใกล้ล่วงลับ หากเนตรพรับพริ้มอยู่ .. เหมือนตรู่สาง- แสงแรกรุ่ง .. อำพนส่องหนทาง- ล่มหม่นหมองจืดจาง .. ทุกย่างเท้า O ลำดวนเอ๋ย .. แต่พบ .. บรรสบหน้า ก็รู้ว่าโดดเดี่ยวและเปลี่ยวเปล่า- นั้นเริดร้างห่างหายไม่กรายเงา แค่เพียงเจ้า-แววตา .. บอกอาลัย O ดูเถิดน้ำค้างหนาว .. อีกเช้าแล้ว ลมพลิ้วแผ่ว .. ไม้พรรณ-เอน-สั่นไหว จำนงเถิด .. ดวงฤดีผู้มีใจ แฝงอ่อนไหวอารมณ์ .. ฝากลมครวญ O ดูเอาเถิดอกใจ .. ผู้ไขว่คว้า- เสน่หา สั่งสม ฝากลมหวน เพื่อโอบล้อมชาติภพให้อบอวล- กับหอมนวลกล้ำกราย .. กลางสายลม O ด้วยสำนึกผูกพันของวันผ่าน ล้วนอ่อนหวานผ่านสู่ .. สุดรู้ - ข่ม รู้-เพียงว่าปรารถนาทุกปรารมภ์- เพียงรอ-ห่มห้อมขวัญ .. ตราบวันวาย !   Create Date : 25 สิงหาคม 2556 13 comments Last Update : 4 เมษายน 2566 14:10:21 น. Counter : 4308 Pageviews. Share Tweet

ลมเอย ".............. ...... ช่วยหอบถ้วนคมคำ .. ถ้อยสำนวน ว่าอกหนึ่งคร่ำครวญ .. ตั้งตาคอย" !   โดย: บุษบามินตรา IP: 87.174.126.156 25 สิงหาคม 2556 12:11:48 น.

ร่ำโรย,โปรยปราย..สายลม,ฝน จึงบางใบ..ไหววน..พลิ้ว,หล่น..ร่วง อวลกลิ่นรสหวานหอมที่ห้อมทรวง ระริก..พลิ้วลงบ่วงห้วงอาวรณ์ มีความสุข สมหวังเสมอค่ะ . . คุณมินตรา มาสั้นจังค่ะ พูดในสิ่งที่เห็นในคุณ และ--เป็นเช่นนั้นค่ะ รอฟังเรื่องสนุกๆจากคุณมินตราเสมอนะคะ   โดย: มาย IP: 124.122.167.128 25 สิงหาคม 2556 23:52:16 น.

มาย.. ก้อ.."ระริก..พลิ้วลงบ่วงห้วงอาวรณ์" ตาม..คำ..ความ..ที่ท่านวางบ่วงไว้ไงคะ เลย อึ้งไป... "O รื่นรมย์เหลือกระไรอกใจนี้- กับหอมหวานพจนี .. ค่อยคลี่เผย มอบทั้งศักดิ์ทั้งสิทธิ์ให้ชิดเชย ออดอ้อนเอ่ยความไว้ .. โดยไม่พราง" ตั้งแต่อ่านกลอนมา ยังไม่เคยเห็นกวีท่านใดจะใช้คำว่า.."มอบทั้งศักดิ์ทั้งสิทธิ์ให้ชิดเชย" เป็นกลอนในศตวรรษที่21 ยุคกระแสคลื่น"ประชาธิปไตย" กำลังไหลไปทั่วโลก จนล้นมาในบทกวีและความรัก..ความอ่อนหวาน..ทางอารมณ์ ได้ไงนะนี่..   โดย: บุษบามินตรา IP: 87.174.126.156 26 สิงหาคม 2556 2:18:33 น.

มินตรา .. ผู้ชายจำนวนเกินครึ่งมีลักษณะ "อะไรก็ได้" แต่ผู้หญิงไม่เหมือนกัน .. การที่จะยอมใกล้ชิดแม้เพียงการนั่งติดกันยังมีให้เฉพาะบางคนเท่านั้น การมีให้เฉพาะบางคนนี้ .. คือการมอบศักดิ์และสิทธิ์ให้กับผู้ชายคนเดียวเท่านั้น .. อันเป็นเรื่องควรแก่การภาคภุมิใจของชายคนนั้น ในขุนช้างขุนแผน วรรณกรรมไทยจากยุคอยุธยา .. จะเห็นได้ชัดว่า พิมพิลาไลย มอบศักดิ์และสิทธิ์ให้ใคร .. ขุนช้าง หรือขุนแผน ? มีมาก่อนกระแสประชาธิปไตยเบ่งบานหลายร้อยปี 55 มาย .. ร่ำโรย .. โปรยปราย-ลม, สายฝน นั้น-กล่อมเห่ภูวดลทั้งบนล่าง ชะใบไม้เกรียมกรอบอันบอบบาง- พลิ้วพลิกคว้างคว้างหล่นลงบนแดน ทั้งลมฝนโปรยสายจนบ่ายคล้อย และแววตาเหลือบชม้อยก็คอยแล่น- ล้อมวนเวียน, รุมเร้าวอนเว้าแทน- สองเรียวแขนอุ่นโอบ .. ให้โอบ .. รับ   โดย: สดายุ... 26 สิงหาคม 2556 6:33:35 น.

ดายุ... อื้อฮือ..ช่างยอกช่างย้อนนักนะ ! (หมายความว่าช่างเถียง น่ะ) แล้วช่างใช้คำว่า "พิมพิลาไลย มอบศักดิ์และสิทธิ์ให้ใคร .. ขุนช้าง หรือขุนแผน ? " เมื่อก่อนคุณครูจะใช้คำว่า นางพิม"รัก"ใคร ก็จะตอบกันยากเหลือเกิน .. ต้องใช้คำว่า"มอบศักดิ์และสิทธิ์"นี่แหละ จึงจะตอบง่าย..เฮ้อ..หากสมเด็จพระพันวษา ถามด้วยคำนี้ นางพิมจะตอบง่ายขึ้นกระมังคะ ..คำพูด..ก็ฆ่าคนทั้งชีวิตได้..! ใครใครก็ตามไปช่วยเหลือได้ไม่ทัน.. สดายุนี่.. เขียนกลอนบางครั้ง แล้วจะมีนัยเป็นeroticนะ มินตราว่า..(เอ๊ะ..หรืออ่านเองคิดเองแปลเอาเอง) "ร่ำโรย .. โปรยปราย-ลม, สายฝน นั้น-กล่อมเห่ภูวดลทั้งบนล่าง ชะใบไม้เกรียมกรอบอันบอบบาง- พลิ้วพลิกคว้างคว้างหล่นลงบนแดน" เด็กอายุต่ำกว่า 18 ห้ามอ่าน ! 80ขึ้นไป อ่านได้...   โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.193.176 26 สิงหาคม 2556 12:52:24 น.

มินตรา .. คิดไปโน่น .. (เอาเอง) .. "ร่ำโรย .. โปรยปราย-ลม, สายฝน นั้น-กล่อมเห่ภูวดลทั้งบนล่าง ชะใบไม้เกรียมกรอบอันบอบบาง- พลิ้วพลิกคว้างคว้างหล่นลงบนแดน" คำว่า "ทั้งบนล่าง" .. (สงสัยจะคำนี้) คือลมตระหลบด้านบน - สิ่งที่อ่อนไหวก็จะไหวตัวโอนเอนเป็นคลื่นจนเกิดเสียง และฝนตระหลบด้านล่าง - พื้นที่ส่วนต่ำก็รับความฉ่ำชื้นของน้ำฝน เสียงหวีดหวือครวญคราง คือ การเสียดสีของทั้งลมและฝนกับสิ่งที่แกว่งไกวได้เช่นยอดไม้ ยอดหญ้า หรือหมู่เมฆ ใบไม้กรอบเกรียมก็จะหลุดขั้ว ตั้งแต่ต้องลม และหากยังหยัดอยู่ได้ก็จะถูกน้ำหนักของเม็ดฝนถ่วงจนหล่นในที่สุด - หล่นจากที่สูง เอ .. มัน erotic ตรงไหนหนอ ?   โดย: สดายุ... 26 สิงหาคม 2556 13:11:13 น.

ต๊าย..สดายุ! เดี๋ยวตีเลย!ยังจะมาบรรยายอีกแน่ะ... ที่มินตราว่ามาน่ะ ว่าตามที่ อาจารย์ในมหาวิทยาลัยสอนให้อ่านและตีความหมายโคลงฉันท์กาพย์กลอน นะ ไม่ได้คิดเอาเองตามอำเภอใจ..มีทฤษฎีคิด จ๊ะ! แต่สมัยโน้นน่ะ ยัง"ไม่เป็นสาว" คิดตามที่อาจารย์บอกไม่เป็น..เมื่อมีประสพการณ์ในชีวิตบ้าง ก็เลยชักจะ"แก่ทฤษฎี" ไปหน่อย..เท่านั้นเอง   โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.193.176 26 สิงหาคม 2556 14:05:15 น.

มาย เอ๋ย ช่วยข้าด้วย ! (แปลงมาจาก "ฉางกายเอ๋ย ช่วยข้าด้วย") มายอ่านแล้ว คิดว่ายังไงเอ่ย..ท่านเขียนให้โดยตรงนี่ คงรับสัญญานกันถูกต้อง   โดย: บุษบามินตรา IP: 79.205.193.176 26 สิงหาคม 2556 14:12:06 น.

สวัสดีค่ะพี่กาย ช่วงนี้มีเวลาแวะเวียนมากกว่าที่เคย เลยได้รับทั้งความรู้และความรื่นรมย์ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: ม่านแพร IP: 202.29.190.73 26 สิงหาคม 2556 18:20:06 น.

มินตรา .. จะบอกว่าตอนอาจารย์สอนยัง"ไร้เดียงสา"อยู่ล่ะสิ .. แต่ตอนนี้ "รู้เดียงสา" แล้วจึงมีจินตนาการสลับซับซ้อนมากขึ้น 55 ร้อยกรองเป็นการเขียนอย่างย่อเพื่อสื่อสิ่งที่ต้องการบอกออกมา .. และการเขียนอย่างย่อนี้เองเป็นที่มาของความไม่ชัดเจน .. โดยเฉพาะมือใหม่หัดขับทั้งหลาย และสาเหตุหลักๆเลยคือ ขาดคำเชื่อม รวมทั้งมักใช้คำกลับหน้ากลับหลังเร่หาสัมผัส .. ความหมายจึงผิดเพี้ยน จนบางคนเขียนอ่านไม่รู้เรื่อง .. รวมทั้งความหมายบางประการที่คนมักไม่ใช้กันในคำพูดประจำวัน ใจ .. นี่มีหลายคำที่แปลได้ กมล ฤทัย หทัย ฤดี ดวงมาน ดวงแด มาน กับ แด นี้ไม่เคยได้ยินใครพูดในชีวิตประจำวันหรือแม้กระทั่งในบทเพลง คำมันเชยมาก ฟังแล้วพิลึกหู นั่นหมายถึงการใช้"คำ" ส่วน"ความนัย" มันก็ต้องแฝงๆ กันให้ตีความกันตามสมควร เพราะการพูดอารมณ์ความรู้สึกออกไปโต้งๆ นั้น มันไร้ลีลา ไร้รสนิยม look cheap 55 เอาเป็นว่าจะตีความแบบมินตรายุครู้เดียงสาแล้วก็ได้ .. ส่วนที่ยังไร้เดียงสาอยู่ก็ชมฟ้าชมฝนไปก่อนตามเพลง นะขอรับ ม่าน เริ่มมีเวลาแล้ว แปลว่าเริ่มตำแหน่งสูงขึ้น มีลูกน้องคอยรับโองการแล้วสิ .. อิๆๆ   โดย: สดายุ... 27 สิงหาคม 2556 7:02:39 น.

ดายุ.. นี่ตัวอย่างที่กระทรวงให้เราเรียนนะ ไม่ได้เกเรไปหา"อะไรก็ไม่รู้"มาอ่านหรอกนะ "๕๒๒ บุษบาบานคลี่คล้อย สร้อยแลสร้อยซ้อนสร้อย เสียดสร้อยสระศรี ฯ ๕๒๓ ภุมรีคลึงคู่เคล้า กลางกมลยรรเย้า ยั่วร้องขานกัน ฯ ๕๒๔ สรงสระสวรรค์ไป่เพี้ยง สระพระนุชเนื้อเกลี้ยง อาบโอ้เอาใจ ฯ ๕๒๕ แสนสนุกในสระน้อง ปลาชื่นชมเต้นต้อง ดอกไม้บัวบาน ฯ" ( ลิลิตพระลอ ของกรมวิชาการ กระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ.๒๕๒๗) ไม่ได้จำปีพ.ศ.เองหรอกนะ ต้องขอบคุณ"กระดานชนวนไฟฟ้า".. สมัยนี้น่าเรียนหนังสือมากกว่าเช่นนี้เอง ไม่ต้องวิ่งเข้าห้องสมุดแล้วคอยรอหนังสือที่ต้องยืมมาแล้วรีบอ่านให้จบ.. แถมยังมีโอกาสโต้ตอบกับ"กวี"ได้ทันควัน มิต้องให้คุณครูมาคอยแปล... นี่คน"แก่วิชา"นะ มิใช่"แก่แดด"555   โดย: บุษบามินตรา IP: 84.179.106.216 27 สิงหาคม 2556 11:12:10 น.

มินตรา .. รู้ไหมวรรณกรรมโคลงที่ได้รับการยกย่องว่าเลิศมี 3 เรื่อง 1. ลิลิตพระลอ 2. ลิลิตเตลงพ่าย 3. นิราศนรินทร์ เรื่องไหนเรียก ลิลิต แปลว่ามีการเข้าลิลิต คือประกอบด้วย .. ร่าย .. โคลง2 .. โคลง3 .. โคลง4 .. ทุกโคลงต้อง สุภาพ เป็นผู้ดีนะ ไม่สุภาพไม่ได้ 55 นายนรินทร์ ไม่เข้าลิลิต จึงไม่เรียกลิลิตนรินทร์ เพระมีร่ายบทเดียวแล้วโคลง 4 สุภาพยาวจนจบ ลิลิตพระลอ .. เนื้อหาเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากว่าคนล้านนายุค 300-400 ปีที่แล้วมีจินตนาการไปถึง"กรรมบท" 2 รุม 1 ที่ฝรั่งเพิ่งเอามาสร้างในหนังสำหรับผู้ใหญ่มาไม่เกิน 50 ปีนี้เอง .. แสดงว่า ฝรั่งอาจมาลอกเลียนเนื้อหาไป - 55 เรื่องนี้ไม่เชิดชูคุณธรรม - แต่เน้นความรักของหนุ่มสาวแบบสุดโต่งถึงขั้นยอมแย่งชิงผัวชาวบ้าน จนตายไปด้วยกัน พล๊อต ไม่สมเหตุสมผล กับโลกยุคมินตรารู้เดียงสาแล้ว .. อ่านเอารสทางวรรณศิลป์น่ะพอได้ พูดตามจริงนะ - คนบรรยายบทสังวาสนี้น่ะ ยังรู้ไม่เท่าไร - 555   โดย: สดายุ IP: 118.172.98.85 27 สิงหาคม 2556 13:30:09 น.

สดายุ !   โดย: บุษบามินตรา IP: 84.179.106.216 27 สิงหาคม 2556 15:39:16 น.