Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2558
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
 
5 กุมภาพันธ์ 2558
 
All Blogs
 

O รูปในคำนึง .. O








Secret Garden - Half A World Away



O อีกครั้งและอีกคราว .. เนตรวาวแสง-
ราวฝากแฝงความนัย .. เผยให้เห็น
อีกครั้งที่แก้มอิ่มและยิ้มเย็น-
ดั่งเฝ้าคอยบีบเค้น .. ไม่เว้นวาง
O เมื่อมีรูป .. มีใจ .. หวั่นไหวรูป
จิตวิญญาณถูกสูบด้วยรูปสร้าง
ใดเล่าอาจยอขวัญ .. ขึ้นกั้นกลาง
แล้วล่มล้างปรารถนาแห่งอารมณ์ ?
O เมื่อมีใจ มีรูป, ความวูบไหว-
ก็เหมือนได้แรงหวัง .. เข้าสั่งสม
แววในตารำร่าย .. ดั่งสายลม-
หอบความฉมชื่นมาลย์ .. พลิ้วผ่านมา
O งามปีกผีเสื้อลาย .. บินว่าย .. วน
ฤๅ- ต่างหัวใจคน .. เฝ้าค้นหา-
ความอ่อนหวานอ่อนไหว .. แวว-นัยน์ตา
เพื่อยกยอคุณค่าสู่อารมณ์
O พลิ้วปีกบางโบกบินล้อมกลิ่นมาลย์
เสพรสหวานเรณู .. เข้าสู่สม
วูบไหวพลิ้วแผ่วมา .. แววตาคม-
ราวรอล่มความคิดอีกจิตใจ
O กี่รสหวานกลิ่นหอมแวดล้อมที่-
ฤๅ- เท่าหอมหวานนี้ .. เขามีให้
ปีกผีเสื้อบอบบางที่กลางไพร-
ฤๅ-อาจโบกปีกไหว .. เท่าใจคน
O ชั่วเพียงความเร้นพราง .. นั้นจางหาย
เนตรที่ฉายแววช่วง .. คล้าย-ร่วงหล่น-
ลงรับรองใจชาย .. พาว่าย-วน
ร่วมสืบค้นจุดหมายที่ปลายจร
O ลม-พร้อมปีกผีเสื้อบินเหนือที่
ก็-วาดวี กล่อมเห่ .. ช่อเกสร
ละม่อมรูป .. แววตา .. ความอาวรณ์-
ก็-สืบตอนต่อเนื่องเกินเปลื้องปลง
O ลมแผ่วล้อมวาดวี, ปีกผีเสื้อ-
ก็ลอยเหนือกลิ่นฉมด้วยลมส่ง
สบ-แววตา .. อาวรณ์ก็ย้อนลง-
แนบ-อกคงคาอยู่ .. เกินรู้คลาย
O ใกล้เพียงช่วงคำนึง, แววซึ้งหวาน-
ก็เผลอผ่านแววล่วง .. ออกช่วงฉาย
ชั่วเพียงแววเสน่หา .. จากตาชาย-
สบ- เขินอาย .. ก็วูบไหวอยู่ในแวว
O กลางสรรพเสียงพากย์ถ้อยที่คอยล้อม-
ก็พรั่งพร้อมรูปพิไลอยู่ในแถว
โอ นั่น ความอ่อนโยน .. เมื่อโชนแวว-
ฤๅ-อาจแล้วรมย์รื่น .. ทั้งตื่นตา
O นั่น-แววยิ้มซ่อนเร้น .. มองเห็นอยู่
ทอดแววสู่ .. เหลือบคอย .. ชม้อยหา
แววอ่อนหวานลึกล้ำก็ค้ำคา-
อยู่แนบในสัญญา .. ผู้อาวรณ์
O ดูเถิด .. รูปเอวองค์ที่ตรงหน้า
แววที่พร่าพรายเต้น .. แม้นเร้น - ซ่อน-
หาก-เหมือนคอยรุมเร้า .. นัยเว้าวอน-
ให้ช่วงตอนอภิรมย์ ทับถมตัว
O ทุกครั้งและทุกคราว .. เนตรวาวแสง-
ราวฝากแฝงอ่อนหวาน .. ออกผ่านยั่ว
ฤๅ-หมายใจทั้งนั้นต้องสั่นรัว-
แกว่งไหวกลั้วเกลือกหวานที่ผ่านรอ ?
O ต่อสู้ขัดขืนงาม .. รุกลามทรวง-
ที่เหมือนบ่วงบาศก์ชู้ .. เขาชูจ่อ-
คล้องดวงใจรุมเร้าพะเน้าพะนอ-
แล้วเติมต่อแรงถวิลให้ดิ้นรน !
O ต่อสู้ขัดขืนงาม .. จนยามผ่าน-
เลื่อนกรอบกาลฝ่าเลศของเหตุผล
หนึ่งในความมอดดับ .. คืออับจน-
ด้วยการขวนขวายอยู่ .. ไม่รู้วัน
O เมื่อวางรูปตรึงแนว .. ทุกแววตา-
เหลือเพียงว่ารูปใคร .. ทุกไหวสั่น-
จักเผยให้โลกดู .. แล้วรู้กัน-
ว่า-ผูกพันด้วยรูป .. เพียงรูปเดียว !




 

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2558
6 comments
Last Update : 1 พฤษภาคม 2566 5:10:35 น.
Counter : 3751 Pageviews.

 

รมยาแห่งราตรีค่อยคลี่คลุม
เมื่อความรุมเร้าใจค่อยไหวผ่าน
สัญญาความผูกพันแห่งวันวาน
ค่อยวาบความอ่อนหวานไหวผ่านตา

 

โดย: สดายุ... 6 กุมภาพันธ์ 2558 6:37:29 น.  

 

ในห้วงคิดคำนึง-ภาพหนึ่งนั้น-
คือดวงขวัญเฝ้าคอยชม้อยหา
สบ,สัมผัสดาลเหตุดลเวทนา
ลงแนบติดสัญญาให้ตราตรึง

 

โดย: สดายุ... 6 กุมภาพันธ์ 2558 6:44:24 น.  

 

ท่ามกลางลมระลอก, ช่อดอกมาลย์
ภาพวันวานผ่านให้อาลัยถึง
ตาเหลือบค้อน, แก้มก่ำ-แทรกคำนึง
เพรียกหวานซึ้งฉาบแล้วทั้งแววตา

 

โดย: สดายุ... 6 กุมภาพันธ์ 2558 6:52:00 น.  

 

มีเจ้า .. รูปเยาว์เอ๋ย-เหมือนเคยมี
จากวันที่อบอุ่นพร้อมคุณค่า
ได้ก่อรูปแวดล้อมไม่ยอมลา
และค้างคาอยู่พร้อมให้ยอมตัว

 

โดย: สดายุ... 6 กุมภาพันธ์ 2558 6:56:19 น.  

 

นับคาบยามคืบคลาน ..สู่วานวัน
ที่คาบนั้นโลกแต้มรอยแย้มหัว
ลมแผ่วพลิ้วบุษบัน .. ช่อสั่นรัว
ย่อมโลมทั่วหัวใจผู้วัยเยาว์

 

โดย: สดายุ... 6 กุมภาพันธ์ 2558 21:27:39 น.  

 

อารมณ์หวานจดจ่อ .. เฝ้ารอคอย-
แววตาเหลือบลอบชม้อยแฝงรอยเหงา
ลมพลิ้วผ่านดอกแก้วเพียงแผ่วเบา
หอมก็เข้าคลุมฆานแต่กาลนั้น

 

โดย: สดายุ... 7 กุมภาพันธ์ 2558 5:09:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สดายุ...
Location :
France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 151 คน [?]









O ใช่แน่หรือ ? .. O






O หรือธรรมชาติผ่านเวียน .. คอยเปลี่ยนโลก ?
ทั้งสุขโศกเร่งรุดยากหยุดไหว
หรือกำหนดยุดยื้อจากมือใด
จัดการให้แปลกแยกได้แทรกตัว
O หรือพบกันครั้งแรก, ความแตกต่าง
ถูกบ่มสร้างเหมาะควรอย่างถ้วนทั่ว
แต่ตา-รูป .. สบกัน, ที่สั่นรัว-
แรกที่หัวใจคน .. เริ่มอลเวง
O ละห้อยเห็นในยามห่างนามรูป
แต่ละวูบเนรมิตคอยพิศเพ่ง
งามทุกงามจารจรดเยี่ยงบทเพลง
พร้องบรรเลงด้วยมือช่วยยื้อยุด
O ย่อมเป็นมือสร้างเหตุแทรกเจตนา
ผ่านรูปหน้าอำนวยเข้าฉวยฉุด
ร้างไร้ความกริ่งเกรง, หากเร่งรุด
แทรกลงสุดหัวใจเพื่อไขว่คว้า
O แน่นอนว่ายากเว้น .. อยากเห็นรูป
และชั่ววูบวาบเดียวที่เหลียวหา
หวังทุกหอมรินไหลผ่านไปมา
ทั้งหางตาที่ชม้อยเหลือบคอยปราย
O โลกย่อมงามพร่างแพร้วเมื่อแผ้วผ่าน
ด้วยอ่อนหวานอ่อนโยนที่โชนฉาย
แม้นมิอาจโยกคลอนให้ผ่อนคลาย
ก็อย่าหมายโยกคลอนให้ผ่อนลง
O จะกี่ครั้งกี่ครา, ความอาวรณ์
เวียนรอบตอนจับจูงจนสูงส่ง
ด้วยรูปนามเทียบถวัลย์อย่างบรรจง
แตะแต้มลงผ่านจริตจนติดตรึง
O ความรู้สึกในอกย่อมยกตัว
หวานถ้วนทั่ว, รสประทิ่น, ถวิลถึง
เหมือนรุมล้อมหยอดย้ำลงคำนึง
ให้เสพซึ้งรสงามของ .. ความรัก
O วัฏฏจักรแห่งธรรม .. ย่อมย่ำผ่าน
เข้าขัด-คาน จับจูงความสูงศักดิ์
ของอาวรณ์หลบเร้น เพื่อเว้นวรรค
ที่เข้าทักทายทั่วทั้งหัวใจ
O หรือแท้จริงตัวตนถูกค้นพบ
การบรรจบ .. รูป-จริต แล้วพิสมัย
ปรารมภ์ของฝั่งฝ่าย .. นั้น-ฝ่ายใด
เพิ่งยอมให้เรื่องเฉลย .. ยอมเผยความ ?



Friends' blogs
[Add สดายุ...'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.