AR no.2 - The Thirteenth Tale : หลอนได้ใจมาก
เหอๆ เดือนที่ 4 เข้าไปแล้ว แต่เพิ่งจะอ่านหนังสือจาก ลิสของ TBR Challange ได้เป็นเล่มที่ 2 ... ปีนี้จะอ่านจากลิสครบ 12 เล่มไหมหนอ แววล่มเห็นมาจางๆ T^T
เรื่อง The Thirteenth Tale นี่ไม่ได้อยู่ลิสหลักค่ะ เป็นลิสสำรอง แถมอ่าน The Shadow of the Wind ค้างอยู่อีกต่างหาก เหตุผลที่เล่มนี้แซงคิวขึ้นมาก็เพราะ ไอซ์ไปเที่ยวอิหร่าน เลยอยากหาหนังสือเล่มพอเหมาะไปอ่าน เล่มอื่นๆ หนาไป แถมไม่ได้ห่อปก ไม่อยากเอาไป เพราะกลัวยับ แต่เล่มนี้หนาแบบพอดีๆ ห่อปกเรียบร้อย ก็เลยหอบเอาไปอ่านด้วย
อ้อ...รูปที่ไปอิหร่าน ไอซ์อัพบล็อกแล้วนะคะ ใครสนใจไปเที่ยวด้วยกัน คลิกดูได้ ที่นี่ เลยค่ะ ^^
เรื่อง : The Thirteenth Tale เขียนโดย : Diane Setterfield
Vida Winter นักเขียนดังแห่งยุค ที่เขียนหนังสือมาแล้ว 56 เล่มในระยะเวลา 56 ปี ว่ากันว่ายอดขายรวมของเธอเทียบเคียงได้กับคัมภีร์ไบเบิ้ลเลยทีเดียว
นิยายของ Vida Winter เรื่องหนึ่งที่เป็นที่กล่าวขานก็คือ "Thirteen tales of Change and Desperation" ซึ่งจริงๆ แล้ว ในเล่มมีเพียง 12 เรื่องเท่านั้น ... ใครต่อใครก็สงสัยกันว่า แล้วเรื่องที่ 13 หายไปไหน
แน่นอนว่า มีคนอยากรู้ประวัติของเธอมากมาย แต่...ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าจะมีใครมาสัมภาษณ์ เธอก็ "แต่ง" อัตชีวประวัติของตัวเองแบบไม่ซ้ำกันให้พวกเขาไปตีพิมพ์มาแล้วเกินยี่สิบเรื่อง
จนกระทั่งวันหนึ่ง Vida Winter ตกลงใจจะเล่าเรื่องจริง และเธอก็เลือก Margaret Lea นักเขียนอัตชีวประวัติสมัครเล่นให้เขียนเรื่องของเธอในจดหมายถึง Margater Winter ได้เล่าถึงนักข่าวหนุ่มคนหนึ่งที่มาสัมภาษณ์เธอเมื่อ 40 ปีก่อน และประโยคหนึ่งที่เขาพูดและฝังใจเธอมาตลอดก็คือ
Tell me the truth.
Margaret เป็นลูกสาวของร้านขายหนังสือเก่า และเธอเองก็มีความลับของตัวเองเช่นกัน ... ความลับที่แม่ของเธอพยายามปกปิด แต่เธอก็รู้ความจริงเข้าจนได้ว่า เธอเป็นฝาแฝด ... และความจริงนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกว่าชีวิตส่วนหนึ่งขาดหายไปตลอด
Margaret ลังเลที่จะรับงานเขียนอัตชีวประวัติให้ Vida Winter เพราะเธอไม่แน่ใจว่า Vida Winter จะเล่าเรื่องจริงให้เธอฟัง
Margaret เกือบจะเปลี่ยนใจแล้ว แต่ประโยคที่ Vida Winter ดึงเธอเอาไว้ได้ก็คือ
Once upon a time there were twins...
Margaret จึงรับงานนี้
ก่อนเริ่มเรื่อง Vida Winter พูดกับ Margater ว่า
'Do you believe in ghosts? Im going to tell you a ghost story.' ((ประมาณนี้อะค่ะ ไม่ได้เปิดหนังสือดู))
นี่เป็นกุญแจของเรื่องเลยทีเดียวค่ะ
การเดินเรื่องจะเป็นการสลับกันระหว่างอดีตที่ Vida Winter เล่า และปัจจุบันที่ Margaret พยายามค้นหาความจริง และความกังวลของตัวเธอเอง
อดีตของ Vida Winter เริ่มต้นที่ Angelfield ... บ้านหลังใหญ่ของตระกูลร่ำรวย ที่ซึ่งมีแต่คนนิสัยประหลาดอยู่รวมกัน ((ตอนอ่านอดคิดไม่ได้ว่า อะไรมันจะประหลาดสุดโต่งได้ถึงขนาดนั้น)) ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของ Charlies, Isabelle และ...ฝาแฝด ลูกของ Isabelle ... Emmaline และ Adeline ... เรื่องราวที่เรียงร้อยเชื่อมโยงตั้งแต่ต้นจนจบ เพื่อเฉลยถึงที่มาที่แท้จริงของ Vida Winter ... เรื่องของ Ghost ...
Ghost Story นิยายเรื่องที่ 13 ที่หายไปนั่นเอง
....
บอกตรงๆ ค่ะว่า อ่านเรื่องนี้แล้ว ทั้งจุกทั้งหลอน ... หลายๆ คำพูดนี่ทำเอาจุกไปถึงอกเลยทีเดียว อาจจะเพราะไอซ์เองก็เขียนหนังสือด้วย บางประโยคของ Vida Winter จึงโดนใจมากมาย
มีตอนหนึ่งที่บอกประมาณว่า นักเขียนจำเป็นจะต้องปกปิดชีวิตส่วนหนึ่งของตัวเองเอาไว้ ไม่อย่างนั้นก็จะเขียนไม่ได้ ... อะไรทำนองนี้อะค่ะ จริงเลยทีเดียว
และคำพูดที่ทำเอาจุกมากๆ ก็คือ
Silence is not a natural environment for stories. They need words. Without them they grow pale, sicken and die. And then they haunt you.
จริงสุดๆ ค่ะ หลายๆ ครั้งที่นึกเรื่องออก แล้วไม่ได้เขียนไว้ นานๆ ไปก็ลืม ... แล้วมันก็จะหลอนเล็กๆ คือ จำได้เป็นส่วนๆ แต่จำทั้งหมดไม่ได้ หลอนมากค่ะ เหอๆ
Vida Winter ได้พูดถึงรูปหนึ่งของ Dickens ในห้องทำงานว่า มีตัวละครมากมายล้อมรอบเขาอยู่ เธอรู้สึกคล้ายกัน ตัวละครเหล่านี้พากันบอกเธอว่า เขียนเรื่องของฉันที เมื่อไหร่จะถึงคิวของฉันเสียที เมื่อเขียนไปแล้วเรื่องหนึ่ง ผู้คนที่ล้อมรอบเธอก็หายไปคนหนึ่ง ...
รูปที่พูดถึงคือรูปนี้ค่ะ
โอ้โห...ขอบอกว่า เห็นภาพอย่างแรง ... นึกถึงนิยายที่กำลังดองอยู่เลยทีเดียว -"-
....
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านแล้วติดหนับดีค่ะ ชอบภาษาและการเปรียบเทียบในเรื่อง มันสวยงามและเห็นภาพมากๆ เลย
อย่างเช่นตอนหนึ่ง ((จำไม่ได้แม่นๆ นะคะ ขี้เกียจเปิดหาแล้ว))
I'm so alive, so alive that I can almost feel my finger nails and my hair growing.
โห...ชัดเจนมาก
การเดินเรื่องก็น่าสนใจค่ะ กระตุ้นให้อยากรู้อยู่ตลอดเวลาเลยว่า ความจริงนั้นคืออะไร
ต้องตั้งใจอ่านนิดนึงค่ะ ผู้เขียนส่ง hints ถึง 'Ghost' เยอะมากๆ
อ่านจบแล้วหลอนไปเลย มันเศร้าลึกบอกไม่ถูก ถึงกับต้องพลิกๆ กลับไปอ่านบางตอนใหม่อีกครั้งให้แน่ใจ
ตัวละครทุกตัวมีความประหลาด...และเป็นเสน่ห์แบบแปลกๆ ((แปลกมาก 555)) ช่วยเพิ่มความหลอนได้เป็นอย่างดี
เรื่องของ Ghost เองทำให้นึกถึงเหล่าเด็กกำพร้าที่ชอบสร้างเรื่องราวของตัวเองขึ้นมา เรื่องที่ทำให้ตัวเองมีความสุขน่ะค่ะ
จุดที่ไม่อินมีนิดเดียวคือเรื่องของ Margaret กับแฝดของเธอ แอบรู้สึกว่ามัน "เกินไปนิดนึง" อะค่ะ
...
สรุปว่า ชอบเรื่องนี้มากๆ เลยค่ะ ... ถ้ามีจริง ก็อยากอ่านหนังสือของ Vida Winter แฮะ ^^
Create Date : 19 เมษายน 2551 |
|
13 comments |
Last Update : 19 เมษายน 2551 17:07:12 น. |
Counter : 3127 Pageviews. |
|
|
|
ว่าแต่มีฉบับภาษาไทยมั้ยเนี่ย
เพราะภาษาปะกิดอิชั้นแตกฉานเหลือเกิน