Unfair ฆาตกรรม (ไม่) อำพราง : ใครกันแน่ที่ไม่แฟร์? เล่มล่าสุดที่อ่านจบค่ะ ^^ เรื่อง : Unfair ฆาตกรรม (ไม่) อำพราง ผู้เขียน : ฮาตะ ทาเคฮิโกะ ผู้แปล : รัตน์จิต ทองเปรม รายละเอียดจาก JBook ที่นี่ ค่ะ นิยายสืบสวนเรื่องดังที่ได้รับการดัดแปลงเป็นละครซีรีส์ยอดฮิตและภาพยนตร์ที่ได้รับความนิยมทั่วเกาะญี่ปุ่นมาแล้ว หลังจากสองศพปริศนาไร้สิ่งเชื่อมโยงถูกพบในสวนสาธารณะ ต้นฉบับนิยายซึ่งเฉลยวิธีฆ่า ที่มา และที่ไปของเหยื่อถูกส่งมาถึงมือสำนักพิมพ์และตำรวจ เพื่อเรียกร้องเงินประมูลแลกกับชีวิตผู้เคราะห์ร้ายรายต่อ ๆ ไป ท่ามกลางปริศนาลึกลับของฆาตกรรมไร้การอำพราง หญิงสาวคนหนึ่งทิ้งตัวลงบนพื้น นอนทับรอยร่างเหยื่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า อีกครั้งที่พิธีกรรมประหลาดเป็นจุดเริ่มการสืบคดีของเธอ นัตสึมิ ผู้ดื่มเหล้าเหมือนน้ำ อึดราวแรดป่า และสวยเกินจำเป็น มือหนึ่งกรมสืบสวน คือผู้ท้าทายฆาตกรรายนี้ .... เอ่อ...เนื้อเรื่องก็เป็นแบบเรื่องย่อแหละค่ะ อิอิ แต่...ไม่ได้เน้นที่ ตำรวจสาวคนสวย "นัตสึมิ" อย่างปกหลังสักเท่าไหร่ แต่กระจายไปยังตัวละครทุกตัว เกิดเหตุฆาตกรรมสองศพ และในที่เกิดเหตุมีที่คั่นหนังสือทิ้งเอาไว้ บนนั้นมีเพียงประโยคสั้นๆ "ใครกันแน่ที่ไม่แฟร์?" หลังจากนั้นฆาตกรก็ส่งจดหมายซึ่งเป็นต้นฉบับ "นิยายสืบสวน" โดยมีเนื้อหาเหมือนกับคดีที่เพิ่งเกิดขึ้นเปี๊ยบ แถมด้วยคำเตือน ให้สนพ.มาประมูลตอนต่อไปของนิยายเรื่องนี้ เป็นการป้องกันไม่ให้เกิดเหตุฆาตกรรมต่อไปอีก ผู้เขียน...เขียนนิยายที่สมจริง เกิดจากคดีฆาตกรรมจริงๆ ใครเป็นฆาตกร...ใครเป็นคนเขียนนิยาย ... และเขียนนิยายแบบนี้ไปทำไม .... อ่านแล้วพอจะเห็นภาพได้เลยว่า ผู้เขียนเคยเขียนบทภาพยนตร์มาก่อน ดูได้จากการตัดฉากที่ฉับไว และแพนภาพให้เห็นสถานการณ์โดยรอบ การดำเนินเรื่องเร้าใจดีค่ะ อ่านติดหนึบเลยทีเดียว ช่วงครึ่งแรกนี่ อ่านแล้วเดาไม่ถูกเลยว่า เรื่องจะดำเนินไปทางไหน แต่พอสักครึ่งเล่มก็รู้ตัวคนร้ายแล้วล่ะ ชอบเล่มนี้ค่ะ สนุก เร้าใจ ฉับไว ^^ .... ส่วนต่อไปอาจจะไม่เกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้เท่าไหร่ แต่เนื่องจากเล่มนี้เขียนเกี่ยวกับวงการสนพ. นักเขียน และนักอ่าน ก็เลยอดคิดย้อนกลับมาไม่ได้ เพราะ...ที่ชอบมากที่สุดก็คือ การเอาประเด็นนักเขียน สนพ. และคนอ่านมาเล่นอะค่ะ ยกท่อนที่อ่านแล้วชอบมากจากหนังสือขึ้นมานะคะ v v ไม่มีนิยายแนวไหนน่าเบื่อกว่านิยายสืบสวนอีกแล้ว เพราะคาดเดาตอนจบได้ตั้งแต่ยังไม่เริ่มอ่าน ในที่สุดคดีย่อมคลี่คลาย คนร้ายต้องเผยโฉม หนำซ้ำคนร้ายตัวจริงยังปราฏำตัวตั้งแต่ต้นเรื่องด้วยบทบาทสำคัญ ผู้เขียนมักบอกใบ้เป็นระยะ หากจัดสังเกตได้ ผู้อ่านย่อมเดาความจริงในคดีได้ไม่ยาก นอกจากนี้ตัวละครพฤติกรรมน่าสงสัยที่ปรากฎตัวตั้งแต่ต้นเรื่องมักมีไว้ให้ผู้อ่านไขว้เขว หรือไม่ก็จะตกเป็นเหยื่อฆาตกรรมคนที่สองหรือสาม ฝ่ายผู้อ่านหัวโบราณ จึงเรียกร้องให้ผู้เขียน "แฟร์" อยู่เสมอ ผู้อ่านกระหายความสนุกแบบแฟร์ๆ หรือตื่นเต้นแบบแฟร์ๆ คือต้องมีบทสรุปยอมรับได้ทั้งสองฝ่าย ผู้อ่านหรือบรรณาธิการซึ่งเป็นตัวแทนผู้อ่านมักเรียกร้องความสมจริงจากนักเขียนนิยาย แต่ขณะเดียวกันก็อยากเห็น 'ความพลิกผันผิดคาด' แบบ 'ตามคาด' ด้วยเสมอ ^ ^ อ่านแล้วอมยิ้มแบบขื่นๆ ค่ะ ... คนอ่านมักเรียกร้องให้คนเขียนเขียนอะไรใหม่ๆ ไม่ซ้ำซาก แต่ในที่สุดแล้ว คนอ่านก็ยังอยากอ่านเรื่องซ้ำซากที่เป็นไป "ตามคาด" อยู่ดี หนังสือแนวที่ขายดี จึงเป็นหนังสือแนวซ้ำซาก แน่นอนว่า สนพ.และนักเขียนก็พากันเขียนแนว "ซ้ำซาก" ออกมาตามความต้องการ ได้ยินเสียงบ่นมาเหมือนกันว่า หนังสือบนแผงพล็อตซ้ำๆ กัน หรือกระทั่งแนว ความรู้สึกดีฯ บก.ก็บอกนักเขียนว่า อยากได้พล็อตที่แหวกแนวบ้าง เขียนน่ะ เขียนได้ค่ะ แต่...หนังสือที่ขายดี มันก็ยังเป็นพล็อตเก่าๆ นางเอกสไตล์เก่าๆ / พระเอกแนวหื่น ปากจัด ... เริ่มต้นไม่ถูกกัน กัดกัน แล้วก็รักกัน / นางเอกไม่เห็นมีอะไรดีสักอย่าง แต่พระเอกก็ร้ากกกกกกเหลือเกิน / พล็อตโหลประมาณ Boy meets girl, boy gets girl, boy loses girl, boy gets girl back / นางเอกเอ๋อๆ พระเอกโครตเท่ ฯลฯ เคยอ่านเจอนักอ่านคนหนึ่งเขียนถึงนักเขียนที่เขียนแนวโรแมนซ์คนหนึ่ง บอกว่า เขียนเหมือนกันทุกเรื่อง พระเอก-นางเอก พล็อต มาแบบเดียวกันหมด แต่ก็ซื้อทุกเรื่อง เอิ๊ก นักอ่านบ่นอยากได้ความสมจริง แต่ที่จริงก็ชอบอ่านแนวเพ้อฝัน นางเอกโง่ๆ หน้าตาธรรมดา แถมยังซุ่มซ่าม แล้วยังมีพระเอกโครตเพอร์เฟค แถมชายหนุ่มอีกทั้งขโยงมาตกหลุมรักนี่...เอ่อ ผู้ชายเจ้าชู้โครตชั่วที่จะต้องสยบเพราะผู้หญิงธรรมดาๆ สักคนนี่ก็...เอ่อ ความบังเอิญในเนื้อเรื่องแบบโครตตตจะบังเอิญญญญชนิดเครื่องบินชนกันกลางอากาศ ก็ไม่เห็นจะมีคนบ่น นักอ่านบอกว่าอยากได้อะไรที่คาดไม่ถึง ... แต่ถ้าไม่ลงท้ายอย่างที่หวัง ก็...โวย ความแตกต่างแบบสุดขั้ว...ขายยาก จริงๆ แล้ว ที่นักอ่านต้องการคงจะเป็น "ความแตกต่างบนความซ้ำซาก" มากกว่าหรือเปล่า เอิ๊ก "ใครกันแน่ที่ไม่แฟร์?"   Create Date : 24 ตุลาคม 2551 6 comments Last Update : 24 ตุลาคม 2551 10:47:30 น. Counter : 2978 Pageviews. Share Tweet

อ่านรีวิว แบบนี้แล้วก็สบายใจ เพราะซื้อเล่มนี้มาเหมือนกันครับ   โดย: ahiruno007 IP: 58.9.15.54 24 ตุลาคม 2551 15:20:26 น.

ง่า ไม่มีบลิสที่ออกใหม่สักเล่ม (ไม่ควรเข้ามาอ่านบล็อกนี้รึเปล่าเนี่ย เดี๋ยวกิเลสเกิด) เข้าใจเรื่องที่เขียนไว้ตอนท้ายค่ะ ตัวพี่เองให้คะแนนนิยมกับนิยายพล็อตธรรมดาที่เขียนได้ลงตัวหรือสำนวนสวย พอ ๆ กับนิยายพล็อตแปลกที่อ่านแล้วยังสะดุดนิดหน่อยนะ คือ อยากให้มีทั้งสองแบบแหละ ไม่งั้นอ่านเยอะๆ แล้วเอียน ยิ่งขี้เบื่ออยู่   โดย: ยาคูลท์ 25 ตุลาคม 2551 0:10:44 น.

โอ๋ โอ๋ คุณนักเขียนอย่างเพิ่งงอนนะ พูดตามตรงหนูไม่ได้ให้คะแนนกับพล็อตใหญ่เท่าไหร่นะ ด้วยความเป็นชอบอ่านแฟนตาซี ซึ่งเป็นนิยายที่มีขนบมากๆต้องเริ่มจากมี quest หาวิธีไข quest แล้วก็คลี่คลาย แต่จุดต่างมันอยู่ที่การสร้างฉากสร้างเมือง ที่มาที่ไปของ quest ทำไมคุณตัวละครถึงอยากจะไข quest ไม่ใช่ เอ้อ บังเอิญเกิดวันอาทิตย์ที่แปดของปีแสดงว่าเป็นเชื้อสายเทพเทวดา ทำไมตัวละครอื่นๆถึงอยากจะมาช่วยไข quest ระบบเวทมนต์เป็นยังไง ทำไมคนอ่านถึงควรจะเชียร์ให้พระนางได้กัน อยากให้ใครรอดตาย ไม่ใช่อ่านไปงั้นๆ จบก็จบ หนังสือที่ชอบคือหนังสือที่ทำให้คนอ่านผูกพันกับบ้านเมืองกับตัวละคร แบบ เออ ป่านนี้พวกมันคงมีลูกมีหลานแล้วเนาะ อะไรเงี้ย   โดย: ทินา IP: 129.11.120.41 25 ตุลาคม 2551 4:50:08 น.

น่าสนใจทั้งตัวหนังสือและประเด็นที่พูดนะไอซ์ แต่พูดจริงๆ พี่อยากเห็นคนไทยเขียนหนังสือที่แบบ..น่าทำเป็นหนังน่ะ (คือไม่ต้องประเด็นหนัก แต่ให้มีอะไรที่น่าพูดถึง) อย่างเช่น บีวิธยู อิลมาเร่ หรืออะไรก็ได้ คือ..มันมีอะไรให้พูดถึง ให้ครุ่นคิดด้วย ไม่ใช่แค่หนังสือรัก แต่ก็เข้าใจที่ไอซ์สื่อนะ แต่พี่ก็ยังเชื่อว่า หนังสือที่ดีจริงๆ แม้ไม่ขายดีในวันนี้ สักวันจะได้รับการค้นพบอยู่ดีนะ (แต่จะนานแค่ไหนก็อีกเรื่องหนึ่ง)   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 27 ตุลาคม 2551 15:53:47 น.

เล่มนี้อยู่ในลิสที่จะซื้อค่ะ แต่พอไปที่บูธคนมันเยอะจนสุดท้ายกลับมาบ้านดูหนังสือ อ้าว..ขาดไปเล่ม คาดว่าจะตามเก็บทีหลังค่ะ หลังจากทลายกองหนังสือที่ซื้อมาแล้วก่อน พี่ไอซ์ รีวิวได้น่าอ่านมากค่ะ ขอร่วมบ่นด้วยคน ในฐานะนักอ่าน มันก็จริงค่ะ นาจะซื้อหนังสือหลายแนวคืออ่านคำโปรยแล้วดูว่ามันต่างจากที่เคยอ่านแล้วซื้อ โดยไม่เปิดข้างในเพราะมันไม่ลุ้น แต่สุดท้ายเมื่ออ่านแล้วทำใจไม่ได้ก็ไม่อ่านต่อ หรือขายร้านหนังสือมือสองไปเพราะไม่ชอบ พอมาดูอีกที เล่มที่เก็บ ๆ อยู่แนวก็จะประมาณจบแบบแฮปปี้เอนฯ คือถึงแม้ในเรื่องจะโอเวอร์แอ็คแค่ไหน แต่สุดท้ายขอให้จบแบบนี้ แล้วส่วนมากก็เป็นแนว โอเวอร์ เพ้อฝัน ซึ่งในชีวิตจริงไม่มีทางเป็นไปได้เด็ดขาด (ปกติจะเก็บอยู่ประเภท สืบสวน สยองขวัญ คอมมาดี้ และแฟนตาซี) ที่เป็นแบบนี้อาจจะเพราะว่าถ้ามันเศร้า หรือเหมือนชีวิตจริง มันก็เท่ากับซ้ำเติมความเป็นปัจจุบัน นาไม่ทราบว่าคนอื่นคิดยังไง แต่นาเรียกร้องความต่าง แบบแปลก ๆ มากกว่า คือ อะไรก็ได้ที่แปลก แล้วในชีวิตจริงไม่มี แต่ก็ขอจบแบบมีความสุข เพราะมันเป็นความสุขเล็ก ๆ ที่เราสามารถเลือกได้ แต่นาไม่ได้เรียกร้องกับนักเขียนนะคะ เพราะนักเขียนทุกคนมีคุณภาพอยู่เฉพาะตัวอยู่แล้ว มีแนวเขียนที่เราถูกใจ นามักเลือกของนักเขียนที่ชอบก่อนจะซื้อนักเขียนที่เราไม่รู้จัก แต่หนังสือหลาย ๆ เล่มของนักเขียนคนเดียวกันก็จะมีหลายแนว เราก็เลือกตามที่เราชอบ โดยความชอบของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ในขณะที่นักเขียน 1 คนมีแฟนนักอ่านหลายคน หลายคนนั้นบางคนคาดหวังกับผลงานของนักเขียนคนโปรด พี่ไอซ์ เลยเครียดไปบ้างมั้งคะ ทำใจให้สบายเน้อ คิดถึงคับ   โดย: คุณนาย ญ. IP: 61.7.152.182 28 ตุลาคม 2551 11:31:59 น.

ดู Index รายชื่อหนังสืออื่นๆ ที่ไอซ์ได้รีวิวไปแล้วตามลิงก์ข้างล่างค่ะ - หนังสือภาษาอังกฤษ Index Bookshelf : English Books - หนังสือแปล Index Bookshelf : Translated Books - หนังสือภาษาไทย Index Bookshelf : Thai Books   โดย: Clear Ice 8 พฤษภาคม 2553 15:44:43 น.