The Moor's Last Sigh : คำตอบในภาพวาด

หนังสือที่อ่านตอนไปเที่ยวมาดากัสการ์ยังไม่ได้รีวิวเลย ข้ามมารีวิวเล่มนี้ที่เพิ่งอ่านจบไปได้ 2 วันก่อนนะคะ

ขอเกริ่นก่อนว่า ไปเที่ยวมาดากัสการ์รอบนี้ ผู้ร่วมทางมีแต่คนอ่านหนังสือโหดๆ ทั้งนั้น ทำให้ไอซ์เองรู้สึกว่า หลังๆ อ่านหนังสือไม่ค่อยมีสาระ ฮา เลยหยิบเล่มนี้ขึ้นมาอ่านหลังจากดองไว้แสนนานแล้ว ^^"

หนังสือ : The Moor's Last Sigh
เขียนโดย : Salman Rushdie
สนพ. : Vintage
Paperback : 434 หน้า
ภาษา : อังกฤษ





เล่มที่ไอซ์มีอยู่ ปกตามด้านบน ไม่มีรายละเอียดเรื่องย่อของหนังสือบนปกหลังอะค่ะ

ย่อๆ ก็คือ หนังสือเล่มนี้เล่าเรื่องราวของครอบครัวของ 'Moor' ซึ่งเป็นครอบครัวที่ผสมผสานหลายเชื้อชาติ ไม่ว่าจะเป็น Portugese, Moorish, Jewish, Hindu ตลอด 4 ชั่วอายุคน คู่ขนานไปกับเรื่องที่เกิดขึ้นตามประวัติศาสตร์ของประเทศอินเดียสมัยใหม่ ไล่ตั้งแต่ประมาณปี 1876 ถึง 19 กว่าๆ

หนังสือเล่มนี้ได้รับรางวัล Whitbread award ของประเทศอังกฤษในปี 1995 ด้วยค่ะ

...


ตามประวัติการอ่านหนังสือของไอซ์ ไอซ์ไม่ค่อยจะถูกโรคกับหนังสือที่เกี่ยวกับอินเดียๆ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกันค่ะ อ่านไม่เคยจบสักเล่ม ตอนที่หยิบเล่มนี้ขึ้นมาก็สยองๆ เหมือนกันว่าจะอ่านจบหรือเปล่า แต่ก็อ่านจบจนได้นะ ^^v


เรื่องนี้เขียนจากมุมมองของ Moraes Zogoiby หรือ 'Moor' ซึ่งเรียกได้ว่า เป็นทายาทคนสุดท้ายของตระกูล Gama และ Zogoiby ตอนที่เขากำลังจะถึงวาระสุดท้าย และได้เล่าย้อนขึ้นไปถึงอดีตเกี่ยวกับความเป็นมาของครอบครัวว่าเป็นยังไงมายังไง ไล่ตั้งแต่รุ่นทวดเลยทีเดียว

ซึ่งทั้งครอบครัวฝั่งแม่ หรือ Gama และครอบครัวฝั่งพ่อ หรือ Zogoiby ก็มีประวัติสุดยอด...สุดโต่งกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการปู้ยี่ปู้ยำศาสนา คบชู้ อาชีพผิดกฎหมาย การถือตนเป็นใหญ่จนทำร้ายกันและกัน การฆ่าตัวตาย ไปจนถึงการฆาตกรรม ... สรุปว่าเต็มไปด้วยความชั่วร้ายมากมาย ^^"


มัวร์...เป็นคนที่เกิดมามีลักษณะประหลาด เขาตัวสูงใหญ่ผิดคนปกติ และมียีนที่ผิดปกติ โดยที่การเติบโตของเขาเป็นสองเท่าของอายุ ในวาระสุดท้ายของเขา เขาอายุ 36 ปี แต่มีลักษณะของคนอายุ 72 ปีแล้ว

พ่อของมัวร์คือ Abraham Zogoiby ซึ่งเป็นคนอินเดียเชื้อสายยิว และ...จากท้องเรื่อง เขาอาจจะสืบเชื้อสายมาจาก Boabdil ซึ่งเป็นสุลต่านชาวมุสลิมจาก Granada

ส่วนแม่ของมัวร์คือ Aurora da Gama ซึ่งเป็นคริสเตียน สืบเชื้อสายมาจากนักเดินเรือชาวโปรตุเกส ... Aurora เป็นจิตรกรค่ะ เธอบันทึกประวัติศาสตร์และเรื่องราวของครอบครัวของเธอ ซ่อนเอาไว้ในภาพวาดของเธอ

อย่างที่บอกนะคะว่า ทั้ง Abraham และ Aurora มีประวัติครอบครัวที่เละเทะสุดๆ พอมาเจอกัน แต่งงานกัน ก็เลยยิ่งไปกันใหญ่

มัวร์เป็นลูกคนที่ 4 ของครอบครัว โดยมีพี่สาว 3 คน ((ตอนนี้มีการเล่นคำแบบประชดประชันในการตั้งชื่อลูกด้วย ((Eeenie - Meenie - Mynee - Moor ... ไม่แน่ใจคำสะกดนะคะ ขี้เกียจเปิดหา)) ซึ่งแต่ละคนก็มีชะตาชีวิตที่...เอ่อ...ไปอ่านกันเองนะคะ


The Moor's Last Sigh ที่เป็นชื่อเรื่องนั้น จริงๆ แล้วเป็นชื่อของรูปภาพสองภาพค่ะ

ภาพแรกวาดโดย Vasco Miranda ซึ่งเป็นจิตรกรที่เคยหลงใหล Aurora และเคยอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกับ Moor .... รูปนี้เป็นรูปบนปกค่ะ ตอนแรก Vasco วาดภาพของ Aurora แล้วก็วาดภาพของชาวมัวร์ขี่ม้า ซึ่งเป็นภาพของสุลต่าน Boabdil ที่กำลังออกจาก Granada ทับลงไป

ภาพที่สองวาดโดย Aurora เป็นภาพสุดท้ายที่เธอวาดโดยใช้มัวร์...ลูกชายของเธอเป็น "หัวข้อ" และก็เป็นภาพที่ซ่อนความลับสุดท้ายเอาไว้

เป็นภาพสองภาพที่แตกต่างและขนานกัน ... เป็นบทสรุปปลายเปิดว่าจะมองว่ามุมมองที่มีต่อ 'Moor' ของคนอ่านเป็นอย่างไร

....


อ่านจบแล้วเหนื่อยเลยค่ะ 555

สไตล์การเขียนของ Rushdie ในเรื่องนี้อ่านแล้วได้กลิ่นอายของอินเดียมากๆ มีความวุ่นวาย ซับซ่อน รีบเร่ง เต็มไปด้วยสีสัน สำนวนการพูดของตัวละครได้อารมณ์ Bollywood มากๆ ค่ะ มีสำเนียงปนอยู่ด้วย

การเล่าเรื่องจากมุมมองของมัวร์ มีหลายช่วงเวลาที่กระโดดและซ้อนทับไปมา ตัวละครก็เยอะมาก บางตัวมีความสำคัญ บางตัวก็โผล่มางั้นๆ ... และยังควบคู่ขนานไปกับประวัติศาสตร์อินเดียด้วย ทำให้ต้องตั้งใจอ่านมากทีเดียว

ตัวละครแต่ละตัว...เอ่อ...ช่างจับเอาความสุดโต่งมารวมกันได้จริงๆ การกระทำของตัวละครแต่ละตัวนี่ทำเอาไอซ์กุมขมับ ... มันชั่วร้ายจริงๆ นะ -_-"

ส่วนตัวบอกได้เลยว่า เป็นหนังสือที่เขียนได้ดีและน่าสนใจค่ะ ชอบบทสรุปมากๆ เสียด้วย แต่...ถ้าถามว่าชอบไหม คงไม่แนวที่ไอซ์ชอบอะค่ะ หลักๆ เพราะไอซ์ไม่ชอบตัวละครในเรื่องเลยแม้แต่ตัวเดียว ไม่ชอบความคิดและการกระทำเลย เอิ๊ก และไอซ์ก็ไม่ค่อยชอบความรีบเร่ง วุ่นวาย เหมือนทุกอย่างกำลังเต้นระบำอินเดียจนละลานตาไปหมดแบบนี้เท่าไหร่

งานเขียนของ Salman Rushdie คงเป็นหนังสือสไตล์ที่ นานๆ หยิบอ่านได้สักทีมากกว่า ((ยังมีดองอยู่อีก 2 เล่มนะเนี่ย เอิ๊ก))

ที่อยากอ่านจริงๆ ก็คือ Midnight Children แต่ยังหาหนังสือไม่ได้เลยค่ะ เล่ม Midnight Children นี้ได้รางวัล Booker Prize และได้รับการยกย่องว่าเป็น Booker Prize เล่มที่ดีที่สุดเสียด้วย

สปอยล์ :

ชอบตอนจบมากที่สุด ตอนที่เฉลยจากภาพวาดว่า จริงๆ แล้วคนที่ฆ่า Aurora ก็คือ Abraham ... มัวร์เลยค้นพบความจริงว่า พ่อของตัวเองหลอกให้ตัวเองไปฆ่าศัตรูของพ่อ มันโหดได้ใจจริงๆ ช่างเป็นครอบครัวที่เหลวแหลกเลอะเทอะเสียเหลือเกิน -_-"

Create Date : 05 สิงหาคม 2553		2 comments
Last Update : 5 สิงหาคม 2553 9:27:44 น.
Counter : 1818 Pageviews.
Share Tweet