:: กะว่าก๋าแนะนำหนังสือ - ผู้เบิกทาง :: :: ผู้เบิกทาง :: เขียน : Kahlil Gibran แปล : กิติมา อมรทัต คาลิล ยิบราน กวีชาวเลบานอนอาจจากโลกนี้ไปนานแล้ว แต่ผลงานบทกวีของท่านยังคงมีชีวิต ยังคงทำหน้าที่โอบกอด สั่งสอน ตักเตือน เสียดเย้ย กระตุกเตือนให้ผู้คนได้คิด ได้ตั้งคำถาม ได้สงสัยกับตัวเอง “ผู้เบิกทาง” คล้ายนิทาน และเรื่องเล่า มากกว่าบทกวี แม้ภาษาจะงดงามไม่แพ้หนังสือปรัญญาเล่มอื่นที่ท่านเคยเขียนไว้ หนังสือเล่มนี้กลับอ่านง่ายกว่าด้วยเรื่องราวสั้น ๆ แต่แฝงปรัชญาและความจริงแห่งชีวิตเอาไว้ได้อย่างน่าสนใจใคร่ครวญ มีหลายเรื่องเล่าในเล่มที่ผมชอบมากเป็นพิเศษ ขอเก็บความมาเป็นบางเรื่องซึ่งชอบมากที่สุด เช่น -------------------------------------------------- เรื่อง ความรู้และกึ่งความรู้ กบสี่ตัวเกาะอยู่บนไม้ซุงซึ่งลอยอยู่ตรงริมฝั่งแม่น้ำ ทันใดนั้นกระแสน้ำได้พัดพาท่อนซุงให้ไหลล่องไปตามสายน้ำ กบเหล่านั้นต่างดีใจและสนใจเป็นอย่างมากเพราะมันไม่เคยล่องไปตามน้ำมาก่อนเลย ในที่สุด กบตัวแรกก็พูดขึ้นว่า “นี่คือไม้ซุงมหัศจรรย์ย่างแท้จริง มันเคลื่อนที่ไปได้ราวกับมีชีวิต ข้าไม่เคยเห็นไม้ซุงแบบนี้มาก่อนเลย” กบตัวที่สองพูดขึ้นว่า “ไม่ใช่หรอกเพื่อนเอ๋ย ไม้ซุงท่อนนี้ก็เหมือนไม้ซุงอื่น ๆ นั่นแหละ มันไม่ได้เคลื่อนไหวไปหรอก แม่น้ำต่างหากที่กำลังเดินทางไปหาทะเล แม่น้ำพาพวกเราและท่อนซุงนี้ไปกับมันด้วย” กบตัวที่สามเอ่ยขึ้นว่า “ไม่ใช่ท่อนซุงหรือแม่น้ำหรอกที่เคลื่อนไหว การเคลื่อนไหวอยู่ในความคิดของเราเอง เพราะถ้าไม่มีความคิดก็จักไม่มีอะไรเคลื่อนไหวเลย” กบทั้งสามตัวเริ่มโต้เถียงกันว่าที่แท้แล้วนั้นอะไรคือสิ่งที่เคลื่อนไหวไป การวิวาทเป็นไปอย่างร้อนแรงและดังลั่นขึ้นเรื่อย ๆ โดยมิอาจหาข้อสรุป ครั้นแล้วกบทั้งสามตัวจึงหันมาหากบตัวที่สี่ ซึ่งบัดนี้ก็ยังคงนั่งเงียบอยู่ แล้วถามความคิดเห็นจากกบตัวที่สี่ กบตัวนี้จึงตอบว่า “เจ้าแต่ละตัวล้วนพูดถูกทั้งสิ้น ไม่มีใครผิดเลย การเคลื่อนไหวนั้นมีอยู่ในท่อนซุง ในน้ำ และในความคิดของเราด้วย” เมื่อฟังคำตอบจบ กบทั้งสามตัวต่างบันดาลโทสะ เพราะไม่มีกบตัวใดยอมรับว่าความจริงของมันหาใช่ความจริงทั้งหมด แล้วเรื่องน่าประหลาดใจก็เกิดขึ้น คือ กบทั้งสามตัวช่วยกันผลักกบตัวที่สี่จนตกจากท่อนซุงและหล่นลงไปในแม่น้ำ ----------------------------------------- เรื่อง บนพื้นทราย ชายผู้หนึ่งพูดกับชายอีกคนว่า “เมื่อนานมาแล้วครั้งที่น้ำทะเลขึ้นสูงสุด ฉันได้เอาปลายไม้เท้าของฉันขีดเส้น ๆ หนึ่งไว้บนพื้นทราย ผู้คนหยุดเพื่ออ่านมัน และพวกเขาระมัดระวังไม่ให้สิ่งใดมาลบมันออกไป” ชายอีกผู้หนึ่งกล่าวว่า “ฉันเองก็เขียนเส้นไว้บนพื้นทรายเหมือนกัน แต่นั่นเป็นยามที่น้ำทะเลลดลงต่ำ ลูกคลื่นในท้องทะเลกว้างจึงลบมันออกไป ไหนบอกฉันสิว่าท่านเขียนอะไรไว้ ?” ชายคนแรกจึงกล่าวว่า “ฉันเขียนไว้ว่า ‘ฉันคือผู้ที่ดำรงอยู่’ แล้วท่านล่ะเขียนไว้ว่าอย่างไร ?” ชายผู้นั้นจึงตอบว่า “ฉันเขียนไว้ว่า ‘ข้าพเจ้าเป็นเพียงน้ำหยดหนึ่งในมหาสมุทรอันไพศาลนี้’ ” --------------------------------------------- ในเรื่องเล่าเรื่องแรกที่ชื่อ “ผู้เบิกทาง” คาลิล ยิบรานเขียนไว้ว่า “ท่าน คือ ผู้เบิกทางของตัวท่านเอง และหอคอยที่ท่านสร้างขึ้น ก็คือ รากฐานแห่งอัตตาอันยิ่งใหญ่ของท่าน และอัตตานั้นก็จักกลายเป็นรากฐานเช่นเดียวกัน” เราทุกคนต่างเกิดมาเพื่อใช้ชีวิต ในท่ามกลางชีวิต มีการเดินทาง การเติบโต การเรียนรู้ “หนทาง” ที่เราเลือก คือ ชีวิตที่เราเลือก ไม่มีใครนำทางเราได้ตลอดเวลา เพราะสุดท้าย “ทุกการก้าวเดิน” ล้วนอยู่ภายใต้การตัดสินใจ และความรับผิดชอบของตัวเราเอง   Create Date : 22 มกราคม 2564 30 comments Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:59:57 น. Counter : 441 Pageviews. Share Tweet

วันนี้มาเป็นคนแรกเลยแฮะ ชีวิตที่เราเลือก ไม่มีใครนำทางใครได้ตลอดเวลาจริงๆค่ะ   โดย: zungzaa 22 มกราคม 2564 8:02:36 น.

สวัสดียามเช้าค่ะพี่ก๋า   โดย: kae+aoe 22 มกราคม 2564 8:07:23 น.

ไปรับแม่ก่อนจ้า เดี๋ยวกลับมาอ่านค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 22 มกราคม 2564 8:37:27 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า... ชอบเรื่องกบจัง...   โดย: อัอมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 22 มกราคม 2564 8:54:28 น.

กวีชาวเลบานอน ประเทศที่มีความขัดแย้ง มีสงครามทางศาสนามานานเป็นสิบๆปี แถมเร็วๆนี้ เกิดระเบิดครั้งใหญ่อีกต่างหาก ผู้คนน่าจะบอบช้ำทั้งทางจิตใจและร่างกายมายาวนาน วิธีคิดที่ถูกต้อง เท่านั้นที่พอจะเยียวยาจิตใจในสถานการณ์แบบนี้นะครับ ปล.ฟังที่คุณก๋าเล่าแล้ว หมิงหมิง คิดเกินเด็กเกินวัยไปแยะเลยนะครับ อย่างเรื่องปืน นี่ อ.เต๊ะ ก็แค่ศึกษาว่า ทำยังไงจะยิงโจรที่เข้าบ้าน โดยเราไม่ผิด ยิงขา หรือยิงแขนดี แต่ความที่อ่อนซ้อม อาจจะไม่ตั้งใจพลาดไปโดนหัวก็ได้นะครับนี่ เวรกรรมเลย 555   โดย: multiple 22 มกราคม 2564 9:01:49 น.

อั๊ย!! แล้วกบทั้งสามตัว มันผลักตัวที่สี่ทำไมนะ อยากรู้...-*-???? -----------สวัสดีคร่า--------   โดย: Love Memoirist (blue_medsai ) 22 มกราคม 2564 9:05:19 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 22 มกราคม 2564 9:19:49 น.

สวัสดีค่ะคุณก๋า หนังสือปรัชญาแห่งชีวิต เล่มนี้...อ่านรีวิวชวนให้คิด เปรียบเสมือนไฟจากตะเกียง ส่องแสงสว่างให้เรา แต่ทางเดินชีวิตที่เราไป คือ "ตัวเราเป็นผู้เลือกเอง" จริงๆค่ะ ปล. ยังไม่เก็จ หรือแน่ใจ เข้าใจถูกป่ะกับเรื่องกบ ตัวที่ 4 โดนผลักตกน้ำเพราะ คิดดีเกินไปป่ะคร้า...   โดย: Tui Laksi 22 มกราคม 2564 10:31:22 น.

งานแปลเล่มนี้น่าสนใจครับ เห็นหน้าปกแล้วคิดถึงยุคแสวงหาเมื่อ 30 กว่าปีก่อน   โดย: Insignia_Museum 22 มกราคม 2564 11:25:32 น.

ทุกหนทางอยู่ที่การตัดสินใจของเราจริง ๆ ครับ ผมจำชื่อหนังสือไม่ได้แล้วครับคุณก๋า เป็นเรื่องสั้นแต่ละประเทศรวบรวมไว้ในเรื่องเดียวกัน เคยอ่านในห้องสมุดเมื่อนานมากแล้ว ไม่แน่ใจว่าวรรณกรรมเอเชียป่าว ลิเวอร์พูลจากเสมอมาถึงขึ้นแพ้แล้วครับ เมื่อคืนลูกจ่อ ๆ ก็ยิงไม่เข้า ฤดูกาลนี้ผมลุ้นท๊อปโฟร์ก็เก่งแล้ว นักเตะเจ็บกันเยอะเลยครับ   โดย: The Kop Civil 22 มกราคม 2564 12:09:25 น.

เล่มนี้น่าสนใจมากกกกจ๊ะ   โดย: อุ้มสี 22 มกราคม 2564 12:20:48 น.

เคยเรียนนักเขียนท่านนี้เมื่ออยู่มหาลัย ทั้งที่นี่และที่อังกฤษ เคยมีหนังสือเล่มแรกของเขาชื่อ The Madman แต่ย้ายบ้านบ่อยๆ หายไปเสียแล้ว เสียดายมาก ที่เสียดายอีกอย่างคือ เขามีอายุเพียง 48 ปี ไม่เช่นนั้นคงจะมีผลงานดีๆมากกว่านี้อีกมาก ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนพูดอาจตายเพราะพูดความจริง อันนี้เที่ยงแท้ ชัวร์   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 22 มกราคม 2564 12:41:20 น.

ป.ล. ข้างบนนั้น หมายถึงกบนะคะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 22 มกราคม 2564 12:52:34 น.

เราทุกคน คือ ผู้เบิกทางชีวิตตัวเอง เราต้องเติบโต เรียนรู้ รับผิดชอบต่อเส้นทางนั้น ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เราก็ได้เลือกแล้ว   โดย: comicclubs 22 มกราคม 2564 13:04:42 น.

สวัสดีครับน้องแตง ใช่ครับ ชีวิตเรา เราเลือกเองจริงๆ ว่าจะให้มันเป็นอย่างไร   โดย: กะว่าก๋า 22 มกราคม 2564 13:20:12 น.

ได้ยินชื่อ คาลิล ยิบราน ครั้งแรกตอนที่อ่านหนังสือเรื่อง กลิ่นสีและกาวแป้ง พอเอามาทำหนังก็มีหนังสือของคาลิล เต็มร้านหนังสือเลย ยิ่งร้านแถวๆท่าพระจันทร์ยิ่งเยอะมาก เพราะเด็กศิลปากรเดินกันเต็มเลย   โดย: ทนายอ้วน 22 มกราคม 2564 13:24:20 น.

เรื่องกบนี่ผมนึกถึงการเมืองในปัจจุบันดีครับ ถ้าเรามีจุดยืนอยู่ บางครั้งเราจะโดนผลักไปพวกนี้ทีพวกนั้นที พูดง่ายๆ เราจะโดนกระทืบจากทุกฝ่าย เราบุกเบิกทางของเรา ถ้ามีอะไรมาขวางก็ต้องหาทางทำให้มันไม่ขวางเสีย เล่มนี้ปกไม่สวยเลย ไม่ชวนดึงดูดให้สนใจเลยครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 มกราคม 2564 13:33:18 น.

ความจริงคะแนนห่างกันแค่ 6 คะแนนเองนะครับ ปีที่แล้วทำมาตรฐานไว้สูงมาก 555 ผมว่าถ้าตัวหลักหายเจ็บกลับมาครบ ทีมน่าจะลงตัวกว่านี้ ยังงัยผมว่าไม่น่าหลุดท็อปโฟร์นะ เชียร์กันต่อไปครับ เลสเตอร์พอได้แชมป์แล้วหลุดยาวเลยครับ กว่าจะกลับมาได้   โดย: The Kop Civil 22 มกราคม 2564 13:54:49 น.

ถือว่าเขาเป็นนักเขียนระดับตำนาน ประมาณเดียวกับ โนเบล น่ะแหละ แต่ที่ไม่ได้โนเบลนี่ได้แต่สันนิษฐานว่า เพราะเขามีอายุเพียง 48 เลยมีผลงานน้อยกว่าที่โนเบลกำหนด อันนี้ต้องไปหาข้อมูลเพิ่ม จำไม่ได้แล้ว เขาตายก่อนพี่เกิดเพียง 7 ปี แต่คนมีผลงานชิ้นเดียวที่ยิ่งใหญ่ ก็ได้โนเบลเหมือนกันนี่นา เนอะ   โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 22 มกราคม 2564 14:04:38 น.

ขอแสดงความยินดีกับสายสะพายในปีนี้ด้วยครับ และขอขอบคุณสำหรับทุกคะแนนโหวตให้กับบล็อก MP5 ด้วยครับ   โดย: **mp5** 22 มกราคม 2564 14:20:20 น.

น่าอ่านนัก ๆ เจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 22 มกราคม 2564 14:33:42 น.

ได้ยินชื่อนี้มานาน.. แต่ยังไม่เคยอ่านงานเขียนเลยครับ ... กท.เปิดผ่อนผันหลายอย่างดีหน่อย... สงสารหมอนวดนัยตาบอด ดีแล้วที่ผ่อนผันให้.. แต่เขาก็เสี่ยงจริง กีฬาทางน้ำสนุกบางอย่างครับ... วินด์เซิร์ฟคนว่ายน้ำไม่เป็น ก็เล่นได้ครับ เพราะเขาบังคับทุกคนที่ลงเล่น (น้ำ) ต้องใส่ ชูชีพที่มีให้ใช้ทุกคน.. ผมยังไงก็ต้องใส่เพราะท้องน้ำกว้างไกลเกินจะว่าย อีกอย่าง น้ำลึก 11 เมตร บางจุดเกือบ 20 เมตร ใส่ชูชีพ ตกน้ำยังไงก็ไม่จม 555 ใต้น้ำแค่เมตรกว่าก็เย็น ยะเยือก.. ระยะหลังผมอยู่ ดนตรีมากกว่า เพื่อน ๆ ร้องเพลง/เต้นรำ ผมก็นั่งฟัง ที่โต๊ะตัวเองเปิดโน๊ตบุ๊คพิมพ์เรืองลงบล๊อกได้ สมาธิดีครับ เพราะความเคยชิน เพื่อน ๆ เขาเห็นผมนังพิมพ์ จะไม่กวน   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 22 มกราคม 2564 15:44:36 น.

สวัสดี จ้ะ น้องก๋า "ผู้เบิกทาง" ชื่อเรื่อง น่าสนใจดี อยากรู้ว่า ผู้เบิกทางนั้นคือ ใครหนอ อ้อ ผู้เบิกทางที่ดีที่สุด ต้องตัวเราเอง ดีที่สุด คือ การ ได้กำหนดชีวิตของเราเองเป็นสิ่งที่ควรทำมากที่สุด เลือกเอง เวลา เกิดผิดพลาดจะได้ไม่ต้องเสียใจ เพราะว่าเราเลือกทางเดินของชีวิต ของเราเอง นิทาน กบ สี่ตัว กบตัวที่ สี่ ต้องถูกผลักตกน้ำ เมื่อ ตอบเป็นกลางตามความเห็นของตน กลับถูกผลักตกน้ำ น่าเห็นใจ ที่ขัดใจกบทั้ง 3 ตัว ที่ยึดถือความคิดของตนเอง เป็นหลัก คนพวก นี้น่ากลัวมาก ห่าง ๆ ไว้เป็นดีที่สุด เนาะ กบตัวที่สี่ คงต้องเรียนรู้การคบคนมากขึ้น อิอิ โหวดหมวด แนะนำหนังสือ   โดย: อาจารย์สุวิมล 22 มกราคม 2564 16:35:10 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ เป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่มเลยครับ เรื่องคล้ายๆนิทาน สอดแทรกแง่คิด อ่านแล้วสนุกดีครับ   โดย: Sleepless Sea 22 มกราคม 2564 17:49:03 น.

เป็นหนังสือที่น่าอ่านอีกเล่ม สอนโดยใช้นิทาน อ่านเพลินค่ะ   โดย: mcayenne94 22 มกราคม 2564 18:14:52 น.

ว่าจะตามไปส่งกำลังใจบล็อกที่แล้ว แต่นักเขียนท่านนี้พี่ก็มีหนังสือเขาบางเล่มค่ะ งั้นส่งกำลังใจที่บล็อกนี้แทนนะคะ   โดย: เนินน้ำ 22 มกราคม 2564 20:46:03 น.

สวัสดีคุณก๋าครับ ผมได้ยินชื่อคาลิล ยิบราน มานาน แต่ยังไม่เคยอ่านผลงานเขาเลย ขอบคุณที่นำมาแนะนำให้กันนะครับ ชอบประโยคที่ว่า ชีวิตของคนๆ หนึ่งก็มีค่าเท่ากับชีวิตของคนอีกคนหนึ่งเช่นกัน ครับ   โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 22 มกราคม 2564 22:19:55 น.

หนังสือน่าสนใจครับ เมือเลือกเดินทางแล้ว ชีวิตมีแต่เรื่องข้างหน้า   โดย: สองแผ่นดิน 23 มกราคม 2564 0:07:04 น.

อ่านปล้วผมชอบนะครับพี่ก๋า เล่าแบบนืทานมันเข้าใจง่ายดี อารมเหมือนซีรีย์ It’s Ok to not be Ok เรามานั่งตีความเอง เท่ดีครับ เหมือนนิทานอิสปด้วย ตอนนี้เชี่ยวชาญเลย เจอหลานทีก็นั่งเล่าให้ฟัง 555555 หลานก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ผมก็เล่าถูกบ้างไม่ถูกบ้าง มั่วบ้าง ใส่ไข่บ้าง ^^’   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 23 มกราคม 2564 0:43:18 น.

สวัสดีค่ะน้องก๋า หนังสือเรื่องนี้น่าอ่านค่ะ “ท่าน คือ ผู้เบิกทางของตัวท่านเอง และหอคอยที่ท่านสร้างขึ้น ก็คือ รากฐานแห่งอัตตาอันยิ่งใหญ่ของท่าน และอัตตานั้นก็จักกลายเป็นรากฐานเช่นเดียวกัน”   โดย: newyorknurse 24 มกราคม 2564 0:47:38 น.