<<
มกราคม 2564
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
6 มกราคม 2564

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - เมื่อทุกอย่างพังทลาย ::

:: เมื่อทุกอย่างพังทลาย ::

เขียน : เพม่า โชดรัน
แปล : วิจักขณ์ พานิช และ อัญชลี คุรุธัช











เคยคิดไว้บ้างไหม
หากวันหนึ่งทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตพังทลายลง
สูญเสียสิ่งที่รักมากที่สุดไป เราจะทำยังไงกับตัวเอง ?


สิ่งที่เรากลัว
คือ การเผชิญหน้ากับความไม่รู้ ความไม่แน่นอน ความเปลี่ยนแปลง


สิ่งที่ทำให้เราเจ็บปวดได้ง่ายดายที่สุด
คือ การไม่อยู่กับปัจจุบันขณะของตนเอง
วนเวียนอยู่กับอดีตซึ่งแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
กังวลกับอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
จนปัจจุบันขณะของตนเองกลายเป็นความสับสนระทมทุกข์

หลายคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตนเองกำลังทุกข์จากเรื่องอะไร
แต่สร้างนิสัยและความเคยชินบางอย่างให้ตัวเองสับสนวุ่นวาย
เจ็บปวด เหงา เศร้า ซึม ด้วยการคิดไปในทางที่ผิด
พร้อมจะตอบโต้กับทุกคำพูด ทุกความรู้สึกที่ผ่านเข้ามากระทบจิตของตน
โทษคนอื่น โทษทุกสิ่งทุกอย่าง เวลาที่ทุกอย่างไม่เป็นไปอย่างใจ
กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น โกรธเกลียดทุกคนได้อย่างง่ายดาย
ทั้งหมด คือ การสั่งสมอารมณ์ด้านลบไว้ในจิตใจ
จนนำไปสู่การคิดผิด ๆ สื่อสารผิด ๆ และกระทำสิ่งต่าง ๆ อย่างผิดทิศผิดทาง


บางคนคิดไปว่าการมีความสุข คือ การไม่มีความทุกข์
มองความสุข ว่าเป็นรางวัลของชีวิต
ส่วนความทุกข์ คือ การลงโทษ
แต่แท้จริงแล้วสุขและทุกข์
ล้วนตั้งอยู่บนความเปลี่ยนแปลง
มันเชื่อมโยงกันอย่างแนบแน่นโดยมิได้แบ่งแยกอย่างใจเราต้องการ
สุขทุกข์เป็นเรื่องธรรมดาในชีวิตที่เกิดขึ้นได้ ดำรงอยู่ได้
และในที่สุดมันก็จะผ่านไป

เมื่อจิตยังแบ่งแยกสุขและทุกข์ ถูกและผิด ขาวและดำ
ศัตรูที่เราสร้างขึ้นโดยไม่รู้ตัว คือ “ความจริงที่เป็นอยู่ ณ ขณะนี้”
เมื่อพบเจอสิ่งที่ไม่ถูกใจ เราพยายามผลักไส คิดทำลายให้มันหายไปเร็วที่สุด
แต่กลายเป็นว่าโดยวิธีนั้นเรากลับยิ่งเพิ่มความทุกข์ให้กับตนเอง
เพราะจะไม่มีอะไรหายไปจนกว่าเราจะเกิดการเรียนรู้
รู้และเข้าใจ จนนำไปสู่การยอมรับ “ความจริง” ที่เกิดขึ้นในปัจจุบันขณะของตนเอง


ไม่ว่าเราจะวิ่งเร็วเพียงใดเพื่อหนีความทุกข์
ก็ไม่อาจหนีพ้นปัญหานั้นไปได้ หากยังผูกพ่วงปัญหานั้นไว้ในจิตใจตลอดเวลา
ไม่ว่าจะไปที่ใด ทุกข์นั้นจะยังคงอยู่
เพียงแต่มันจะเปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนรูปแบบ เปลี่ยนการตอบโต้ใหม่ ๆ กับจิตของเรา

สิ่งที่จะทำให้เราผ่านปัญหาและทุกข์ที่เผชิญหน้าอยู่ไปได้
มีเพียงการหยุด นิ่ง และมองเข้าไปให้เห็น “ชั่วขณะที่แท้จริง” ของตนเอง
มองไปที่ “ความคิด” จนเห็น “ความจริง” ซึ่งซ่อนอยู่ในส่วนลึกของจิตใจ
มองไปที่ “ความจริง” จนเห็นว่าที่สุดแล้ว “ความจริง” ซึ่งเราเห็นอยู่นั้น
เป็น “ความจริงในชั่วขณะ” หรือ เป็นความจริงแท้ในรูปแบบของ “สัจธรรม”


การเห็น “ความจริงในชั่วขณะ” จะต้องทำให้เราตื่นขึ้นจากความหลงผิด
และคิดว่าทุกอย่างต้องเป็นไปอย่างใจต้องการ
สุข ทุกข์ ล้วนเป็นสิ่งชั่วคราวที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
ความรักที่ผิดพลาดล้มเหลว การงานถดถอย ความสัมพันธ์ง่อนแง่นมีปัญหา
ศัตรูผู้น่าชังน่ารังเกียจ เพื่อนบ้านซึ่งไม่น่ารัก ลูกที่ดื้อและไม่ยอมเชื่อฟัง ฯลฯ
ทั้งหมดเป็นปรากฏการณ์ที่ผ่านเข้ามา ก่อนจะจากไป
ไม่มีสิ่งใดจะฉวยกอดมันไว้ได้โดยไม่เปลี่ยนแปลง

ถ้ารับรู้ความไม่เที่ยงเหล่านี้ได้
เราจะเห็น “สัจธรรม” ที่ซ่อนอยู่ในความไม่แน่นอนเหล่านั้น
เมื่อเห็น “สัจธรรม” อย่างแจ่มชัด
“ความกลัว” ทั้งหมดในชีวิตจะหายไป
“ความทุกข์” ที่เคยมีจะหายไป

การฟังธรรม การปฏิบัติธรรม การภาวนา การนั่งสมาธิ การเดินจงกรม ฯลฯ
ทั้งหมดเป็นไปเพื่อ “การรู้จักจิตของตนเอง”
รู้...เพื่อเข้าใจการเกิดดับของสรรพสิ่ง
รู้...เพื่อพ้นไปจากการแบ่งแยกสิ่งต่าง ๆ
รู้...เพื่อยอมรับความจริงอย่างที่มันเป็น
เพราะต่อให้สิ่งที่เรากำลังเผชิญหน้าอยู่จะเป็นวิกฤตหนักหนาสาหัส
เป็นความพลัดพรากจากสิ่งของ สัตว์เลี้ยง หรือบุคคลที่รัก
เป็นปัญหาร้ายแรงและยังหาทางออกไม่ได้


บางทีการไม่จัดการ
อาจเป็นการจัดการที่ดีที่สุด


การมองดูจนเห็นความจริงว่าเราทำอะไรได้และทำอะไรไม่ได้ในสถานการณ์เช่นนั้น
แม้นั่นอาจหมายถึงการยอมปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายลงไปอย่างที่มันต้องเป็น
การยอมรับว่าเราต้องปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างพังทลายลงไป
อาจเป็นการเริ่มต้นใหม่ซึ่งดีกว่าเดิม
เข้าใกล้สัจธรรมที่เราเคยวิ่งหนีอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
จนทำให้เข้าใจความจริงแห่งชีวิต
และสามารถค้นพบความจริงนี้ได้ด้วยตัวเราเอง


เพราะ “สัจธรรม” นี้ดำรงอยู่ในชีวิตของเราเองมาโดยตลอด
เพียงแต่เราไม่เคยรู้ทันความจริงนี้ก็เท่านั้นเอง


















































 




 

Create Date : 06 มกราคม 2564
13 comments
Last Update : 17 กรกฎาคม 2565 6:56:55 น.
Counter : 949 Pageviews.

 

บางเรื่อง ถ้ามันพังมาก เกินจะต้านไหว ก็ต้องปล่อยให้มัน
พังไปจะดีกว่าไปฝืนมันนะครับ ยอมรับสภาพแล้ว
เริ่มต้นกันใหม่ วางแผนดีๆ อย่าให้ผิดพลาดอีก น่าจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดนะครับ

ปล. อ.เต๊ะ ก็สงสัยอยู่ ว่าทำไมคุณก๋าไม่ไปตาม ดูรายชื่อ คนอัพบล็อกใหม่ ก็ไม่มี คิดไปต่างๆนานา หรือว่าคุณก๋า จะโดนมาดามลงโทษ ฐานเล่นบล็อกมาก ไม่ยอมทำการบ้าน เย้ย555 ไม่ใช่ซิ นั่นต้อง หมิงหมิง อิอิ

ที่แท้เน็ตเจ๊ง นี่เองนะครับ ของที่เราเคยมี พอใช้ไม่ได้นี่
เราถึงจะเห็นความสำคัญของมันนะครับ
ว่าแล้ว อ.เต๊ะ ต้องไปจ่ายค่าเน็ตก่อนดีกว่าเดี๋ยวจะโดนตัด 555



 

โดย: multiple 6 มกราคม 2564 13:24:24 น.  

 

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ

 

โดย: **mp5** 6 มกราคม 2564 14:16:58 น.  

 

บ้านนี้เงียบผิดปกติ
มีอะไรหรือคะ

 

โดย: ภาวิดา คนบ้านป่า 6 มกราคม 2564 15:19:47 น.  

 

ตอนนี้ทุกอย่างรอบๆ ตัวน่าจะพังทลายหมดแล้วมั้งครับ

ถ้าเรารับมันไม่ได้เราก็จะทุกข์กับมัน แต่ถึงยอมรับมันได้ก็ใช่ว่าจะไม่ทุกข์ มันอาจแค่เบาบางลงเท่านั้น ทีนี้เราก็ต้องมาหาทางลุยกับมันต่อไป

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 6 มกราคม 2564 15:36:28 น.  

 

การปฏิบัติธรรมก็ช่วยได้เยอะเลยนะครับผมว่า เพียงแต่บางเรื่องการยอมรับความจริงเป็นสิ่งที่ยากมาก ๆ สาธุครับ
ลืมไป อาทิตย์นี้มีคาราบาวคัพนะครับ แมนยู - แมนซิ น่าจะสนุกเลยครับ

 

โดย: The Kop Civil 6 มกราคม 2564 15:40:11 น.  

 

ถ้าเข้าใจในสัจธรรมก็จะไม่ทุกข์มากนะคะ

แต่บางทีเข้าใจแล้วก็ยังทุกข์อยู่ ก็ต้องฝึกกันต่อไป

 

โดย: comicclubs 6 มกราคม 2564 18:24:07 น.  

 

สวัสดีครับคุณก๋า

ชอบคำว่า วิธีหยุดสงครามคือการหยุดเกลียดชังศัตรู

เพราะบางทีคนที่เราเกลียด อาจมีแง่มุมที่เป็นมิตรต่อเราก็ได้ครับ


 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา 6 มกราคม 2564 21:15:17 น.  

 

ทักทายคุณก๋ายามค่ำค่ะ
เราก็เห็นด้วยกับหนังสือเล่มนี้ละ
เมื่อทุุกอย่างพังทลาย...สิ่งที่เป็นยาวิเศษเยียวยารักษาใจ
ของเราได้ คือ การมีธรรมะในใจ เข้าใจความจริงแห่งชีวิต
เข้าใจได้ว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ว่าดีหรือไม่ดี
มันเป็นธรรมชาติเช่นนั้นเอง...รู้แล้วปล่อยวาง
ตามอย่างที่พระพุทธเจ้าสอนไว้ ...สาธุค่ะ

 

โดย: Tui Laksi 6 มกราคม 2564 21:41:03 น.  

 

สวัสดี ยามดึก จ้ะ น้องก๋า

หนังสือแปลที่แนะนำวันนี้ ชื่อน่ากลัวเนาะ "เมื่อทุกอย่าง
พังทลาย" ครูคิดว่า คงไม่มีใครโชคร้ายที่จะพังทลายไปทุกอย่าง
หรอก อิอิ

ชีวิตคนเรา ครูเชื่อว่า คงมีหลายครั้งที่เราจะพบกับ เรื่องที่
ทำให้จิตใจเราพังทลายอย่างแน่นอน ทั้งเรื่องความรัก การงาน
การสูญเสียบุคคลที่เรารัก แต่อย่างไรก็ตาม จิตใจที่เจอเหตุการณ์
เช่นนี้ ก็คงพังทลาย เศร้าโศก ทุกข์ใจ ใครที่เข้าใจเรื่อง ทุกข์
สุข เป็นของแปรเปลี่ยน เปลี่ยนแปลง ไม่เที่ยงแท้ได้ ทุกข์ของ
เขาก็ไม่ถึงกับพังทลายนานนักเนาะ

สรุปได้ว่า เราต้องศึกษาให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ในเรื่อง
อนิจจังไม่เที่ยงแท้ นั่นเอง เนาะ อิอิ

โหวดหมวด แนะนำหนังสือ

 

โดย: อาจารย์สุวิมล 6 มกราคม 2564 22:54:10 น.  

 

สวัสดีค่ะ.. หนูชื่อตัวเล็กค่ะ..
มาบอกฝันดีราตรีสวัสดิ์นะคะ..



 

โดย: nonnoiGiwGiw 6 มกราคม 2564 23:09:46 น.  

 

หนังสือน่าซื้อมาอ่านมากๆครับ ช่วงโควิด 19 ผู้คนจำนวนมากทุกอย่างพังทลายไม่ทันตั้งตัว
มาเปล่า ไปเปล่า สุข ทุกข์ ชีวิตที่พังทลาย ก็เอาไปไม่ได้

แถวที่ทำงาน เน็ตก็ล่มครับแต่หลังสิบโมงเช้าไปแล้ว

 

โดย: สองแผ่นดิน 6 มกราคม 2564 23:16:39 น.  

 


ถ้ารู้เท่าทันกมส์ เราก็จะเข้าใจเกม"ที่ธรรมชาติกำหนดมา"
การพลัดพรากจากสิ่งที่ตนรัก ก็เป็นธรรมดาที่จะต้องเป็นทุกข์"ทุกข์ใจ"
แต่ถ้าเราเข้าใจแลรู้ทัน เราก็จะเข้าใจความทุกข์"ทุกข์ใจ"
ซึ่งมันเป็นนามธรรมไม่ใช่สิ่งของที่จับต้องได้

 

โดย: ธนูคือลุงแอ็ด 7 มกราคม 2564 0:46:02 น.  

 


สวัสดีค่ะ
หนังสือเล่มนี้ น่าอ่านค่ะ

 

โดย: newyorknurse 7 มกราคม 2564 1:03:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กะว่าก๋า
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 392 คน [?]




มองฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
หรืออาจไม่เห็นฉัน

ฉันแค่แวะผ่านทางมา
และอาจไม่หวนกลับมาทางนี้อีกแล้ว

เราเคยรู้จักกัน
และมันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป

มองดูฉันอีกครั้ง
เธออาจเห็นฉัน
และฉันอาจมองไม่เห็นเธอ.





[Add กะว่าก๋า's blog to your web]