เมื่อตอนยังเด็ก..   D A Y : 2 4 M O N T H : S E P     Y E A R : 2 0 2 0 การค้นหาที่ไม่มีวันพบเจอ คือ.. การค้นหา "ความสมบูรณ์แบบของชีวิต" สวัสดี . . สืบเนื่องมาจากเรื่องป้าที่เอามาเล่าเมื่อวานนี้ มันทำให้เราอยู่ดีๆ ก็นึกถึงตอนสมัยตัวเองเป็นเด็กขึ้นมาค่ะ เลยอยากจะเอามาบันทึกไว้ . . เกริ่นก่อนว่า . . ครอบครัวของบ้านหนอนเนี่ยะ . . เป็นครอบครัวคุณครูค่ะ  เรามีพ่อเป็นครู มีแม่เป็นครู มีตาเป็นครู แล้วยังมีลุงเป็นครูอีก ยายเราไม่ได้เป็นครู แต่เป็นผู้หญิงที่เก่งและขยันมาก ยายจะวางแผนไว้ให้หมดว่าลูกแต่ละคนจะต้องทำอะไรยังไงให้อยู่รอด  ยายมีลูกห้าคน ป้าเป็นลูกคนโต ส่วนแม่เราเป็นลูกคนสุดท้อง สมัยนั้น ป้าเราเรียนหนังสือไม่เก่ง . . และไม่ชอบเรียน ยายเลยให้ไปเรียนทำผม แล้วเปิดร้านทำผม จนเจอกับลุง ลุงเราก็เป็นครูที่ขยันและเก่งมาก ยายเราเลยโอเคให้แต่งงานกัน ป้าเราเลยหยุดทำผม แล้วมีหน้าที่เป็นแม่บ้านให้ลุงอย่างเดียว ดังนั้น . . พอตอนที่เราออกมาจากท้องแม่ . . ได้ไม่ถึงเดือน แม่เราซึ่งเป็นคนเสพย์ติดการสอนหนังสือมาก ก็กลับไปสอนทันที แล้วทิ้งเราให้ป้าเป็นคนเลี้ยง . . เพราะป้าว่างๆ อยู่กับบ้าน ตอนเด็ก เราจึงอยู่กับป้ามากกว่าอยู่กับแม่กับยายซะอีก . .  แม่บอกว่าเช้ามา . . แม่จะเอาเราไปหย่อนไว้บ้านป้า . . ก่อนที่นางจะไปทำงาน . . สมัยก่อน  . . พวกนาง จะชอบมาใส่บาตรตอนเช้าหน้าบ้านป้า แล้วก็ชอบเอาเรามานั่งรับวิตามินอยู่ตรงเก้าอี้หวายตัวนี้ . . แม้ว่าโตจนป่านนี้แล้ว . . ก็ยังมีบางความทรงจำที่ยังจำได้ไม่ลืม ป้าบอกว่า . . ตอนเด็กๆ . . เราเลี้ยงง่ายมากกกกก . .  คือหย่อนไว้ตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น . . (หรือตูเป็นเด็กขี้เกียจแต่เด็กกันฟระ)  ป้าบอกว่าชอบเอาเราไปหย่อนไว้ใต้ถุนบ้าน ให้เล่นขนมครก ขายของอยู่กับโคลนกับดินนั่นล่ะ . . (ทำไมภาพในมัวมันเหมือนเลี้ยงหมูไงก็มะรุ) พ่อเราเรียนจบเกษตรบางพระ . . แต่พอมาสอนดันไปสอนศิลปะ นางชอบถ่ายรูป . . เราก็เลยพอจะมีรูปที่พ่อถ่ายเอาไว้ให้ดูบ้าง นี่ถ้าพวกนางไม่เลิกกันก่อนตอนเราห้าขวบรูปคงเยอะกว่านี้อ่ะนะ เหอๆ . . ทุกคนบอกว่าเราชอบถ่ายรูป . . น่าแปลกที่พอโตมากลับไม่ชอบถ่ายซะงั้น . .  สมัยก่อน เวลาโกรธแม่เราก็จะวิ่งไปบ้านป้า . . แล้วป้าก็จะต้มมาม่า ไม่ใส่อะไรเลย นอกจากน้ำปลา ให้เรา ซึ่งมันเป็นภาพจำที่อร่อยมากกกก ในตอนนั้น . . พี่ชายคนโต . . ที่เมื่อวานโทรมาบอกแม่ให้รีบหาบ้านให้พวกเค้า ก็ชอบมาเล่นกับเราบ่อยๆ . .  ตอนนั้น . . เราเหมือนเด็กผู้ชายมาก แม่พาใส่กระโปรงไปตลาดโดนแม่ค้าทักว่า . . ทำไมให้ลูกใส่กระโปรงแบบนั้นล่ะ เดี๋ยวลูกก็สับสนหรอก  -  -" แบบนั้นอ่ะ . . . .  พี่สาวลูกป้า คนที่ชอบสร้างเรื่องให้ป้า ให้แม่เราคอยแก้ตลอด ก็เป็นคนขับรถรับส่งเราตอนไปเรียนพิเศษช่วงประถมปลาย จึงถึงมัธยมต้น มีความสัมพันธ์มากมาย ที่แม้อยากจะตัดก็ตัดไม่ได้ . .  พอวางสายโทรศัพท์จากแม่ . . เมื่อวาน . . นั่งนึกอะไรไปเรื่อย . .  ก็เลยทำให้คิดถึงเรื่องเหล่านี้ขึ้นมา . . ไม่รู้สินะ . .   สงสัยว่าเราเริ่มแก่แล้ว . . จริงๆ ล่ะมัง บางที . . ชีวิตมันก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ หรือเรียบง่ายนักหรอก  เราจึงต้องเรียนรู้ . .  ที่จะอยู่กับมันให้ได้ ไม่ว่ามันจะออกมาในรูปแบบไหน!! ปอลอจุดนี่ไม่ได้เศร้านะ . . แค่คิดถึง บันทึก D i a r y โดย.. ตัวหนอนกิ๊วๆ   Create Date : 24 กันยายน 2563 19 comments Last Update : 24 กันยายน 2563 19:00:51 น. Counter : 158 Pageviews. (โหวต blog นี้)  Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณMax Bulliboo, คุณSleepless Sea, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณคนผ่านทางมาเจอ, คุณเนินน้ำ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณเริงฤดีนะ, คุณชีริว, คุณtuk-tuk@korat, คุณInsignia_Museum

เจิมหรือนี่ ??   โดย: Max Bulliboo 24 กันยายน 2563 18:02:24 น.

ฮ่าๆๆ รีบกดส่งก่อน กลัวโดนใครตัดหน้า เพราะรู้ว่าแฟนคลับน้องเยอะม๊ากกกกก อิอิ น่ารักจังเลยตอนเด็กๆ พี่มั่นใจว่าตอนนี้ก็ต้องน่ารักกว่าเดิมสินะ ชอบภาพถือหวีอันใหญ่นั่น เดาว่าเอาไว้ใช้ป้องกันตัว ฮ่าๆๆๆๆ สำหรับพี่นะ พี่คิดว่า "ความสมบูรณ์แบบของชีวิต" = ความสุข ถ้าเรามีความสุข มีความทรงจำที่ดีๆ ให้เราเก็บไว้ "คิดถึง" นี่ก็ต้องถือว่า สุดยอดแล้วนะคะ ดูชีวิตหนอนวันนี้สิ พี่เองยังไม่สามารถทำได้แบบน้องเลย พี่คิดว่าคุณแม่ คุณป้าต้องภูมิใจในตัวน้องมากๆแน่นอนนะคะ เฮ้ย เรื่อง พ่นยาแก้หอบ ... หมอเยอรมัน ฝากมาบอก (พี่ไปแอบถามให้" เค้าบอกว่า อย่าฝึกพ่นยาแบบเช้าเย็น และไม่ควรพ่นยาแบบ "กันไว้ก่อน" มันไม่ถูกต้อง ด้วยเหตุผลหลายอย่าง อันนึงเค้าอธิบายบอกว่า ... เราต้องพยายาม เอาตัวออกห่างจากการ ใช้ยา ... เพราะหากเราฝึกตัวเองแบบพ่นยาเช้าเย็นในขณะที่ "อาการหอบหืดยังไม่เกิด" มันจะทำให้เรา over dose และทุกครั้งที่ใช้ยาพ่น หัวใจจะเต้นเร็วขึ้น คอจะแห้ง... พูดง่ายๆคือ มันไม่ได้ดีกับร่างกายอ่ะค่ะ เพราะความจริงแล้ว ขณะที่เรามีอาการหอบหืดนั้น เราสามารถทำให้มัน "หายไปเองได้" เพียงแค่เราต้องฝึกในการใช้ท่านั่ง หลังตรง ลำคอตรง หายใจเข้าออกลึกๆช้าๆ มันหายเองได้จริงๆนะหนอน พี่ฝึกแบบนี้ นี่พี่ไม่ได้ใช้ยาพ่นแก้หอบมาจะเกือบเดือนแล้ว และออกกำลังกายตลอด หมอบอกว่า ถ้าเรา เสพย์ติด พฤติกรรม การใช้ยาเยอะๆมากเกินไป มะเร็ง มะเส็งจะถามหาได้เพราะ สารเคมีจากยา เราไม่ควรนำมันเข้าสู่ร่างกาย ยกเว้นกรณีที่จำเป็นจริงๆ พี่เกิดมา กับอาการหอบหืดค่ะ พี่เคยป่วยหนักๆหลายหนตอนเด็ก น้ำท่วมปอด หอบหืดนี่สาหัสมาก และยาพ่นแก้หอบนี่เป็นเรื่องธรรมดาตอนอยู่ไทย แต่พอมาที่เยอรมัน หมอบอกเลยว่า พยายามห่างจากการใช้ยา หากไม่อยากตายเร็ว อยากแนะนำว่าให้ใช้ เท่าที่จำเป็นสุดๆจริงๆ ลองฝึกหายใจลึกๆดู นั่งหลังตรงในขณะที่เป็นหอบหืด คอตรงเพราะอากาศจะได้เข้าได้เต็มที่ ฝึกแบบนี้ หาก 15-20นาทีมันไม่หาย ค่อยใช้ยา พยายามอย่าพ่นยาล่วงหน้า ... คำแนะนำแบบนี้พี่คิดว่า ในสถานพยาบาลที่เน้น "รายได้จากการขายยา..." จะไม่แนะนำ.... อิอิ ย้ำ...อีกครั้งว่า โรคหอบหืดสามารถหายเองได้ และหายไปแบบนานๆ จนลืมไปแล้วว่า เคยเป็นหอบหืดครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่...มันหายเองได้จริงๆค่ะ รักนะคะ ไว้คุยกันจ้า   โดย: Max Bulliboo 24 กันยายน 2563 18:15:34 น.

สวัสดีครับ แวะมาทักทายยามเย็น ตอนเด็กๆน่ารักนะครับ เป็นความทรงจำดีๆของชีวิตครับ   โดย: Sleepless Sea 24 กันยายน 2563 18:40:16 น.

โห...เป็นครอบครัวครูอย่างแท้จริงเลยครับน้องหนอน เก้าอี้หวายนี่คลาสิกมากๆ ภาพเก่าๆ ชวนให้ย้อนนึกมองไปถึงความหลังนะครับ พี่ก๋าเองก็มีภาพในวัยเด็กน้อยมาก ยุคนั้นกล้องฟิล์มด้วย กดรัวๆเหมือนยุคนี้ไม่ได้ซะด้วย 555 เมื่อคืนเชียงใหม่ฝนตกหนักมาก น้ำท่วมหลายจุดเลย หนึ่งในจุดที่ท่วมคือบ้านพี่ก๋านี่ล่ะ วิดน้ำ ถูบ้านจนเกือบเที่ยงกว่าจะเสร็จครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 24 กันยายน 2563 18:41:31 น.

เก่งนะเนี่ย ใครจะนึกว่าเด็กน้อยตัวเล็ก ๆ วันนั้น จะเป็นที่พึ่งของแม่และป้า รวมทั้งลูก ๆ ของป้าด้วย 555 หนี้แบงค์หนี้รถ ยังมีวันหมด แต่หนี้บุญคุณนี่ชดใช้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด เรื่องบางเรื่องก็ต้องใจแข็งไว้นะ ถ้าขุ่นแม่ใจอ่อน จะได้บาลานซ์กัน 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 24 กันยายน 2563 19:36:29 น.

พอมาอ่านต่อแล้วก็ อืมมมมมม มันมีปัจจัยในส่วนนี้เข้ามา ก็ตัดสินใจลำบากจริงๆ แหละครับ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 24 กันยายน 2563 22:37:37 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 25 กันยายน 2563 5:54:29 น.

อุ๊ยตายว้ายกรี๊ดๆๆๆ ทำไมเป็นเด้กน่ารักเช่นนี้ ว่าแล้วก็หยิกแก้ม 2 ที แล้วขออุ้มไปบ้านเลย อิ อิ   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 25 กันยายน 2563 8:21:30 น.

เขาว่าคนแก่ชอบคิดถึงความหลังนะคะน้องหนอน ^__^ ล้อเล่นจ้า... มีความหลังให้นึกถึง ดีกว่าไม่มีความทรงจำดี ๆ เนาะ ปล.เด็ก ๆ น่ารักมากจ้า   โดย: เนินน้ำ 25 กันยายน 2563 8:36:27 น.

คิดถึงและอยากเล่าเน๊าะ น้อนหนอนน่ารักสุดๆไปเลย นับเป็นครอบครัวที่อบอุ่นประสา ตจว. พอโตขึ้นมาก็มีสัมพันธ์ผูกพันกันไม่จางหาย   โดย: เริงฤดีนะ 25 กันยายน 2563 20:36:47 น.

โอ ภาพเก่า เด็กที่ไหนนะแก้มยุ้ยจริง สีแบบนี้คือฟิล์มสียุคแรกๆเลยนะเนี่ย รูปถ่ายสมัยผมเด็กๆก็เฉดนี้เลย เด็กเลี้ยงง่ายนี่ช่วยให้พ่อแม่เหนื่อยน้อยลงได้เยอะ หย่อนไว้ใต้ถุนบ้าน โอ๊ย เลี้ยงง่ายจริงๆ! ขอมาเลี้ยงมั่งได้มั้ยครับ //โตแล้วววว อดีตหลายอย่างพอย้อนกลับไปมองแล้วมันก็อิ่มเอม ภาพถ่ายเหล่านี้ทรงคุณค่าครับ ♥   โดย: ชีริว 25 กันยายน 2563 23:53:33 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 26 กันยายน 2563 5:55:42 น.

นี่มันเด็กผู้ชายนี่นา เด็กๆ น่ารักนะพี่ ตาโตมาก เด็กๆตาผมมีขีดเดียว - -“ ยายมีลูก 5 คนเท่ายายผมเลย แต่แม่เป็นคนโต เอาน่า ยังไงป้าก็นั่งเลี้ยงพี่มา ไม่ได้ไม่ดีก็นั่งเฝ้า ป้อนนม เก็บขรี้.... งานหนักนะพี่! ขำตรงแม่พี่เสพติดการสอน คงเป็นอาชีะที่เค้าทำแลเวมีความสุขน่ะ เลยอยากทำมันไปเรื่อยๆ ถึงตอนนี้ก็ยังอยากสอน พี่ก็อย่าไปขัดเค้าเลย สว ทุกคน เค้าอยากใช้ชีวิตให้คัวเองเป็น สว ที่มีคุณค่า มีความหมาย ยิ่งเค้ามีความสามารถ ก็ไม่อยากนั่งนับแบ้งอยูาเฉยๆ หรอก พี่ต้องลองแก่ดู อ๋อ......คงไม่ต้องลองแล้ว   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 26 กันยายน 2563 8:55:26 น.

ความสัมพันธ์มันซับซ้อนนะคะ เอาที่สบายใจละกัน   โดย: tuk-tuk@korat 26 กันยายน 2563 16:06:26 น.

ตกลงเมื่อวานพี่อ้อด฿ Greenland ค่ะ แถว เอาพลานาก รัชดา แวะมาทักทายนยามเย็น (เดินชายทุ่ง..เพลงพาไป)   โดย: เริงฤดีนะ 26 กันยายน 2563 16:55:15 น.

*เอสพลานาด รัชดาฯ   โดย: เริงฤดีนะ 26 กันยายน 2563 16:58:34 น.

อ้าวยืดวอลลุมไม่workเหรอคะ พี่อ้อว่าจะดัดดิจิตอล รอสัปดาห์หน้า สนุกกับการจัดครัวคร้า   โดย: เริงฤดีนะ 27 กันยายน 2563 5:49:48 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องหนอน   โดย: กะว่าก๋า 27 กันยายน 2563 7:07:29 น.

เที่ยงแล้วทานเกี้ยวกันเร๊ว..น้องหนอน ส่งการบ้าน ก่อนลืม (นั่งห่อเกี้ยวแต่เช้า)   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 27 กันยายน 2563 12:08:00 น.