Let it flow.
[ ป ล า ย  N o v e m b e r  2 0 2 5 . . สุดท้ายเราก็ตกผลึก ]



เรื่องใดที่ผ่านมาแล้วเก็บเอามาคิด — มักเปลืองเวลา
เรื่องใดที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต  ร้อนรนไปก็เท่านั้น


นึกไว้เสมอว่าสิ่งที่มีค่า คือ "เวลา ณ ปัจจุบัน"
เพราะเวลานี้นี่แหละที่มันสามารถชี้เป็นชี้ตายเราได้
เป็นช่วงเวลาที่เราจะได้
"สรรค์สร้างสิ่งต่างๆ" ด้วยมือของเราเอง


เลือกโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
ทำในสิ่งที่เราทำได้ เลิกคิดมาก คิดวน
คิดเพ้อเจ้อ ฝันเพ้อในสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
เพราะนั่นไม่ใช่ปัจจุบัน มันไม่ใช่ความจริง

อะไรทำได้
  ก็ "ทำ"
อะไรทำไม่ได้ 
  ก็ "วาง"

ทำให้ได้ . . แล้วเราจะไม่ทุกข์ !


C r . M e
















วันนี้ เป็นวันเงินเดือนออก และเป็นเดือนที่เริ่มผ่อนเทาเทาแล้วนะ
อันที่จริง . . แม่ที่น่ารักของฉันสละเงินหมื่นให้ฉันทุกเดือนเพื่อการนี้
แต่จากรายได้ที่หายไปของนาง ทำให้นางเกิดโหยหาเงินมาก 55+
หมายถึงอะไรอิ๊บได้อิ๊บ . . เช่นเงินเหรียญในกระเป๋าถือฉันไม่เคยเหลือ
เงินที่นางขอเอาไปซื้อของ สมมุติของว่าของ 20 ให้นางไป 100 
เงินทอนนั้นคือ ค่าติ๊บล้วนๆ . . ช่วงนี้ ลูกสาวเลยแจกติ๊บถี่มาก
บางครั้งลูกสาวเล่นตัวหน่อย . . ของยี่สิบก็จะบอกว่า เอาไป 40 พอ
ใดใด คือ เหมือนเป็นการละเล่นของสองแม่ลูกไปแล้ว . .




วันก่อนพาแมวไปหาหมอห้าตัว ไปฉีดวัคซีนนั่นนี่ แกล้งบอกว่า
จะเอาเงินที่นางเก็บไว้มาจ่ายค่าแมว นางแอบตกใจ 5555+




เทาเทา . . ได้เริ่มทำหน้าที่ของเขาแล้ว แต่นอกจาก
พาเราไปซื้อของแม็คโครโลตัส พาแม่ไปกินเตี๋ยวไก่บุฟเฟ่ต์
ก็ยังไม่ได้มีโอกาสไปที่ไหนอีก



อ่อ . . มีพาแก้งค์แมวเพื่อนบ้านไปหาหมอด้วย
ตอนนี้ร้านกาแฟหน้าหมู่บ้านที่เราเคยไปลืมมอเตอร์ไซค์ไว้
จำได้ไหม คือ มันมีร้านกาแฟพันธ์ไทยมาเปิดที่ปั๊มฝั่งตรงข้าม
ร้านกาแฟเลยเจ๋ง เลยกลายเป็น รพ. สัตว์แทน 



แต่คือ . . เราเพิ่งพาแมวเราไปอีกที่มา ตอนนั้นยังไม่รู้ว่า
หน้าหมู่บ้านมี รพ. สัตว์มาเปิดใหม่ ก็เลยไม่ได้มาร้านนี้
สรุปคือที่นี่ ดีกว่าร้านที่เราไปมากกก เพื่อนบ้าน ทั้งฉีดวัคซีน
ทั้งหยอดหลัง หมดเงินไปไม่ถึงเจ็ดพัน แมว 9 ตัว ฉีดวัคซึน
ได้แค่ 8 เพราะว่า . . ปวกเปียกนางมีน้ำมูกเลยฉีดไม่ได้
จำแมวชื่อปวกเปียกได้ไหม ตอนนี้นางเปลี่ยนชื่อแล้วเป็นคุณหนูแล้ว



อาทิตย์ที่ผ่านมา . . ที่ออฟฟิตมีถ่ายรูปพนักงาน
คือ จะเรียกว่าถ่ายรูปพนักงานก็ไม่ได้เต็มปาก เรียกว่า
ถ่ายรูปทีมเซลล์, มาร์เกตติ้ง และ FAE เพื่อเอารูปมาให้เรา
เอาไปใช้ในการทำแคตอล็อกของบริษัทซะมากกว่า



ปกติเวลามีถ่ายรูป . . ก็จะเป็นเราที่รับหน้าที่นี้ ด้วยกล้อง
ต๊อกแต๊กของเราเอง แต่ล่าสุดออฟฟิตชั้นบน มีน้องผู้ชาย
ที่เค้ามีอุปกรณ์ถ่ายรูปมากมาย เราเลยไม่ต้องถ่ายเอง
แค่ไปช่วยเบากำกับ บริษัทมีเงินช่วยค่าอุปกรณ์ให้น้องเค้า
นิดหน่อย . . และสามารถเอารถออฟฟิตไปขนมาจากบ้านได้



ช่วงนี้ . . งานออฟฟิต ไม่มีเรื่องกดดันใดๆ มีจังหวะได้รับ
ความช่วยเหลือมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ อย่างเช่นงานถ่ายรูป
ก็มีคนมาช่วยถ่ายให้ . . มีงานทำ E Name Card ใหม่
ที่ปกติเราต้องทำเองแบบ Manual และทำ QR Code ให้ด้วย
ใดใด . . แต่ก่อนทำให้แค่ทีมเซลล์ก็ไม่เท่าไร ตอนนี้จะต้อง
ทำสำหรับพนักงานทั้งหมดที่มีสองร้อยกว่าคน แค่คิดก็รู้สึก
ว่าหมดแรงหน่อยๆ . . แต่อยู่ดีๆ น้องทีม IT ก็เสนอความช่วยเหลือ
โดยการทำโปรแกรมหลังบ้านขึ้นมาเลย นามบัตรจะลิ้งค์
กับข้อมูลในระบบที่ถูก Set ด้วย HR กลายเป็นว่าเราไม่ต้องทำอะไร
แค่ทำแพทเทิร์นต้นแบบให้น้องเค้าไป ทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อย ดีงาม : )



ชีวิตตอนนี้ . . เหมือนว่าเราจะผ่านมันไปด้วยดี บางที . . ก็ดู
จะราบเรียบเกินไปด้วยซ้ำ แบบอยู่ได้ ไม่ได้มีความ
ลำบากกาย ลำบากใจ ใดใด ส่วนหนึ่งเราคิดว่า เป็นเพราะ
Mind Set ของเรานี่แหละ . .  การที่เราเป็นคนที่คิดบวก
ทุกอย่างที่อาจจะยากในแต่ก่อน ตอนนี้กลับกลายเป็นง่ายเฉย



เรารู้สึกว่า . . เราโชคดี และอยากจะชอบคุณมากๆ
ขอบคุณทุกคนที่ส่งเหตุการณ์ต่างๆ เข้ามาในชีวิตเรา
ขอบคุณทุกท่านที่เสียสละพลังงานส่วนตัวเหล่านั้นให้เราทำไห้เรา
ได้ประสบพบเจอกับเหตการณ์หลายๆอย่างไม่ว่าจะดีหรือร้าย พอมันผ่าน
ระบบการย่อยสสารทางพลังงานของเราแล้ว มันกลับกลาย
เป็นเรื่องราวดีๆ ไปหมดเลย . . ตลกมากตรงที่เรารู้สึกเติบโต
ขึ้นเรื่อยๆ จากเหตุการณ์เหล่านั้น และ มันคงเป็นอะไรที่
น่าหดหู่มาก ถ้าเราทุกคน ลงมาเกิดบนโลกนี่เพื่อเรียนรู้กรรม
แต่ดันไม่มีกรรมใดโผล่มาให้ซึมซับหรือเรียนรู้เลย  ถ้ามัวสนุก
กับวิชาโลกจนหลงชื่อเสียงเงินทอง ไม่มีเวลาเอาจิตใจไปเรียนรู้ทุกข์
ใดใดเลย มันคงเป็นอะไรที่น่าเสียดาย แต่นี่ มันก็เป็นความคิดเห็นส่วนตัว
ของเรานั่นแหละ โดยรวม เราก็ไม่อยากที่จะไปตัดสินใคร เพราะแต่ละคน
เขาก็มีเจตจำนงค์เสรีของเขา มีสิ่งที่เขาต้องลงมาเล่น มาเรียนรู้ในบทเรียน
ที่ต่างช่วงเวลากันไป . .มันเป็นเรื่องของ Devine Timing



บทเรียนกรรมของเรา ที่เราเห็นได้ชัดเลยคือเรื่อง "ความรัก"
"การรับและการให้"  ทั้งชีวิตที่ผ่านมาของเรา เรียกว่าเราทุกข์ทน
กับเรื่องของความรักมามาก ส่วนใหญ่แล้ว เกิดจากตัวเราเอง
เวลาเรารักใคร เรามักจะลืมรักตัวเองในทุกครั้ง . . เรามีแต่ความ
อยากให้ ให้ ให้ และให้ โดยไม่ได้คิดถึงเลยว่าจะต้องได้อะไร
ตอบกลับมาหรือไม่ . . เพราะมันไม่จำเป็น ความสุขของเรานั้น
อยู่ที่การได้ให้ ได้มองคนที่เรารักมีความสุข แต่เรากลับลืมไปว่า
การให้ที่มากเกินไป ให้กับคนที่เค้าไม่ได้เห็นคุณค่านั้น 
มันเป็นการทำร้ายตัวเองในทางอ้อม . . มันจึงทำให้เรา
บาดเจ็บทุกครั้งเวลาได้รักใครสักคน . . มาตอนนี้เพิ่งได้รู้
ว่าการได้รักใครสักคนอย่างไร้เงือนไขนั้น แม้มันจะเป็นสิ่งที่ดีมากๆ
แต่ . . ความรักนั้น มันต้องอยู่ในบริบทที่ว่า เราต้องไม่ทำร้ายตัวเองด้วย



แม่เราตอนนี้กำลังเครซี่ร้านเต๋วไก่บุฟเฟ่ต์แถวตลาดนกฮูกมาก
ในร้านมีข้าวมันไก่ด้วย อาทิตย์เดียว นางบอกให้เราพาไป 2 รอบแล้ว
(ตอนนี้เราหน้าจะเป็นไก่สุดๆ) วันก่อน . .ตอนขับกลับผ่านสะพานเจตฯ
นางพูดอะไรขึ้นมาสักอย่าง . . จำไม่ได้ว่าเรื่องอะไร . . อยู่ดีๆ 
เราก็บอกนางไปว่า . . ตอนนี้เราลบ Friend น้ำแข็งในไลน์แล้วนะ
(แม่เราเรียกตาอีโก้ว่าตาน้ำแข็งเพราะเขาขายน้ำแข็ง) เราบอกนางว่า
คือ ความรู้สึกเรายังเหมือนเดิมนะ แต่ . . เราจำเป็นต้องเลือกทำแบบนี้
เพื่อสร้างเกราะป้องกันให้กับพลังงานของตัวเราเอง เราไม่ได้บล็อก
แต่เลือกที่จะหาวิธีให้ตัวเองไม่มีโอกาสทักไปหาเค้าแล้ว แล้วนะ
ได้เล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง ภาพในอดีตก็โผล่มา เป็นฉากในสมัยหนึ่ง
ที่เราหักซิมการ์ดโทรศัพท์ของตัวเอง และโยนลงถนน เพื่อที่จะ
บอกตัวเองว่า ฉันไม่มีซิมการ์ดแล้ว ไม่สามารถโทรหาใครได้แล้ว
สุดท้าย เมริงต้องเสียเวลาไปเปิดเบอร์ใหม่ไปอีก Contact หายหมด
บ้าบอมาก . . 555+ แต่เราก็ยังเอ็นดูวตัวเองเหมือนเดิม
กาลเวลาผ่านไป เราดันติงต๊องคือเก่าเลย.. ตกลงเติบโตแน่แล้วนะวิ 127



หลังจากนั้น . . เราก็มานั่งจัดเรียงพลังงานของตัวเราใหม่
ความจริงแล้ว มันก็คล้ายๆ กับการรื้อเสื้อผ้า ออกมาจากตู้
เพื่อมาพับและจัดเรียงใหม่นั่นแหละ เอาเสื้อสีๆ ที่ไม่ได้ใส่ในตอนนี้
ย้ายออกไปซะ . . เอาไปเก็บไว้ในห้องแต่งตัว เหลือไว้เฉพาะ
เสื้อโทนสีดำๆ เป็นชุดที่เราใส่ได้ เลือกใส่ เฉพาะที่เราใส่ได้เท่านั้น!
แม่บอกกับเราว่า . . เรื่องนี้ช่างมันเถอะ . . ในตอนนี้ สิ่งที่เค้า
อยากให้เราทำมากที่สุดคือ กลับมาอยู่ในเวย์ลดน้ำหนักให้ได้

ซึ่งมันก็จริงของนาง ตอนนี้เราคือ อืดมากเด๊ะ! 5555+
เราอ่ะ . . ชอบเอาของหวานมาเป็นตัวฮีลชีวิต ซึ่งสำหรับเราแล้ว
ความจริง ของหวานคือยาพิษด้วยซ้ำ เพราะเราไม่เคย
คอนโทรลมันได้เลย . . ถึงค่าน้ำตาลเรายังปกติ แต่ . .ไขมัน
หน้าท้องเรามโหฬารมากๆ . . ชุดที่เคยใส่ได้ตอนนี้ใส่ไม่ได้แล้ว
หน้าคือกลมมว๊ากก เว่อ . .พอมันอ้วนเราก็เอาอีกแระ เริ่มขี้เกียจแต่งตัว
หัวก็ยุ่งมาก และเราแก้ไขโดยการไปสอยที่คาดผมจากแอพส้มมาสิบอัน
กร๊ากกกกกกกกกกกกกกก . . นี่เรียกว่าแก้ไขได้ไม๊วะ



เวลาอ้วนทีไร . . เราตอแหลไม่ค่อยออกเลย อยากได้ความ
ตัวโล่งๆ กลับมา จะได้แต่งสวยไปแด๊ะแด๋ได้บ้าง . . ปลายปีนี้
มีโปรแกรมหลายอย่าง พี่ที่ทำงานชวนไปฉลองปีใหม่ที่รูฟทอป
แถวที่ทำงาน ที่สมัยนั้น เราเคยไปร้านนี้ครั้งหนึ่ง มันเป็นร้าน
ขายเบียร์บุฟเฟ่ต์ 555555555555+ ขำแรง คือเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่อง
ที่ตลกมาก . . เราผู้สาวที่ได้ชื่อว่าเป็นลำยองยืนหนึ่งมาตลอด
เวลาไปเที่ยวใดใด เวลาเค้าจะหารเงินค่าเที่ยวกันโดยนับรวม
เอาค่าแอลกอฮอร์ไปด้วยเสมอ เรานี่คือแดรกคุ้มค่าเงินมาก
แต่ . . ชีวิตล่าสุดนี้ . . ชะตาพาเรามาอยู่ในจุดที่กลายเป็นตัว
หรม. เขาไปแล้ว งืออออออ. . เศร้าคอดดด และฉันก็ไม่สามารถ
กินม็อคเทลแบบไม่มีแอลกอฮอร์ได้มากด้วย เพราะ ฉันก็มี
ความหลอนน้ำตาลมากอยู่ คิดดูว่า . . ถ้าแดรกขนานั้น
ตับจะทำงานหนักขนาดไหน . . เลยต้องบอกพี่เขาไปว่า
ปีนี้ น้องเน้นกับแกล้มนะคะ ถถถถถถถถถถถถถถ 126




แต่แปลกตรงที่เราไม่ได้โหยหามันเท่าไร หมายถึงแอลกอฮอร์ล
อะนะ . . พอเราเข้าเส้นทางจิตวิญญาณและพลังงาน
ร่างกายเรามันปรับความถี่จริงๆ . . เรากินเนื้อไม่ได้แล้ว
กินปลากินอาหารทะเล กินหมูไก่ได้ แต่ . . ล่าสุด เราผ่าน
พวกเขียงหมู หรือพวกที่ขายเนื้อสัตว์ที่มันสดไม่ได้แล้ว
ขับรถผ่านที่ขายร้านเนื้อหมูสดยังทรมานมาก เราต้องกลั้นหายใจไว้
นึกภาพ แต่ก่อนที่เราไปยืนเลือกเนื้อสามชั้นสไลด์ให้ได้ลาย
สวยและเพอเฟ็คที่สุดแบบนั้น มันนึกภาพไม่ออกเลย เราไม่อยาก
แม้แต่จะเฉียดเข้าใกล้อ่า มันรู้สึกอึดอัด และ ทรมานสุดๆ



แต่เขียงปลาไม่เป็น อย่างไรก็ตามก็ไม่อยากท้าทายตัวเอง
ไปหน้าเขียงที่มีปลาตัวเป็นๆ เราขอกินปลาตายๆ ไปก่อน
ตอนนี้เราเลยเลือกกลับมากินมังสวิรัติปลา ที่เรียกว่า Pescatarian
คือ กินมังสวิรัติแบบกินสัตว์เล็กๆ เช่นปลาและสัตว์ทะเลได้
งดเว้นสัตว์ใหญ่ เราคิดว่า มันก็ดีนะ เราจะได้รับโปรตีนดีๆ
จากสัตว์เพิ่มขึ้นได้บ้าง แต่ . . โดยรวมแล้วเราก็จะกินปกติบ้าง
ในวันที่เราพาแม่ออกนอกบ้านไปตะแร๊ดแต๊ดแต๋อ่ะนะ 



อาหารของเราในช่วงเวลานี้ คือ เน้นปลาและอาหารทะเลเป็นหลัก



อย่างไรก็ตาม มันก็มีบางมื้อที่เราจะกินเป็นมังสวิรัติไปเลย



พอเรากลับมาเข้าครัว เราก็กลายเป็นสาวกแม็คโครอีกครั้งหนึ่ง
ก็อีตอนไปช๊อปแม็คโครนี่แหละที่ทำให้เรารู้ว่า เรากลายเป็นคน
ที่ไม่สามารถเข้าไปในโซนขายเนื้อสัตว์ได้แล้ว ไปลองเดินผ่าน
มารอบหนึ่งทรมานสุดๆ . . มันเหมือนเรากลายเป็นผู้สาว
กระแดะ ยังไงก็ไม่รู้ แต่มันก็เป็นแบบนี้ไปแล้วจริงๆ 



พอเรากลับมากินปลา มันก็มีเมนูนอกบ้านที่เรากินได้
เยอะมากขึ้นเลย ตอนนี้เมนูโปรดของเราคือเย็นตาโฟ
เราแค่สั่งพ่อค้าว่า . . ไม่เอาหมูนะคะ แค่นั้น กินได้ 55+



ปลายเดือน พฤศจิกายน ปี 2025  
 —   เป็นปีที่เราตรองตรึก
และปลงตกในหลายๆ เรื่องมากจริงๆ เราค้นพบความต้องการ
ของเราจริงๆ ว่า . . เงินทอง ความรัก ทรัพย์สมบัติ ล้วนไม่มี
ความจำเป็นเท่าความสงบใจที่มี . . เรามองดูพวกเขาวิ่งวน
อยู่กับความรักๆ เกลียดๆ 3rd Party ล้วนแต่สร้างความทุกข์ทรมานใจ
ยิ่งเรียนรู้ ยิ่งปลง ยิ่งมีคำถาม ว่า . . การเฝ้าเสาะหาสิ่งที่ดีที่สุดนั้น
"เหนื่อยไหม . . มีความสุขจริงๆหรือเปล่า ถามตัวเองให้ชัดนะ"



ด้วยความปลงตก ทำให้เราห่างไกลกับเรื่องความรักพอสมควร
เราเรียนรู้ที่จะเก็บพลังงานของตัวเอง มาทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์
งานทางโลก ทำเพื่อหาเงินมาหล่อเลี้ยงชีวิตและขันธ์ 5
ยินดีกับความโชคดีหลายๆ อย่างที่ได้มาแบบ งงๆ อย่างเช่น
พี่ที่ทำงานซื้อเก้าอี้มาสามพันกว่าแล้วไม่ชอบ มีเพื่อนๆ
เอาไปลองแล้วหลายคนทุกคนรู้สักไม่โอเค แต่เราโอเคเฉย
พี่เขาเลยยกให้เรา . . . ไอ้แผ่นรองคอมนั่น ก็ได้บริจาคมา
แค่เราไปถามพี่เค้าว่า ส่งลิ้งแอฟส้มให้เราทางแชทได้ไหมคะ
เพราะจะไปซื้อมาใช้บ้าง แค่นั้น พี่อีกคนที่นั่งใกล้ๆได้ยินเขาก็บอก
ไม่ต้องๆ พี่มี เราสนใจไหม เนี่ยะ อยากได้อะไรเรียกพี่ๆ ใจดีรอบตัวฉันได้



งานทางโลกที่ต้องทำเป็นรูทีนแล้ว งานทางธรรมก็ต้องฝึกด้วย
งานสวดก็ยังต้องสวดไป งานขัดจิตใจให้ผ่องใส
ให้พลังงานของเรา อยู่กับความโล่งโปร่งสบายก็ทิ้งไม่ได้


แต่ช่วงนี้ ค่อนข้างห่อเหี่ยว ด้วยเรื่องน้ำท่วมหาดใหญ่
เพราะภาพความทุกข์ทนขึ้นเต็มฟีดไปหมด พลังงานท้อแท้หมดหวัง
มันเป็นอะไรที่นาสงสารมาก  เราอยากช่วยแต่เกินกำลังมาก



อยากเมื่อไร  =  ทุกข์เมื่อนั้น

แม้กระทั่งเรื่องอยากช่วยเหลือผู้คน
ถ้ามันเป็นความอยากที่เกินกำลัง ทุกข์ก็เกิดขึ้นทันที 
เราจึงต้องเรียนรู้จิตของเราว่ามันวิ่งไปไหนบ้าง พยายาม
รักษาพลังงานโดยการไม่เสพสื่อที่ทำให้เกิดทุกข์
ทำสิ่งที่ทำได้ อะไรทำไม่ได้  "ปล่อยวาง"





เรื่องความรักก็เช่นกัน . . ทุกคนมีเจตจำนงเสรีที่จะเลือกทำ
ในสิ่งที่เขาอยากจะทำ ไม่มีผิดมีถูก เราก็มีสิ่งที่เราต้องการเหมือนกัน
หลังๆ มีเรื่องเดียวคือ "ความสงบ" พยายามปล่อยวางกับทุกสิ่ง
แม้กระทั่งความคาดหวังของบุพการี คือ แม่รามีความกลัว
ว่าเขาจะตายและปล่อยให้ลูกสาวใช้ชีวิตอยู่บนโลกคนเดียว
มีความกลัวว่า ถ้าลูกสาวอ้วนเกินไปจะเป็นโรคและหาผัวไม่ได้
คือ เราเข้าใจเขา แต่ก็บอกเข้าไปว่า เลิกกลัวเถอะ อย่ากลัวว่าลูก
จะอยู่ไม่ได้ เพราะ . . บอกตามตรงว่า ถ้าในอนาคตไม่มีแม่แล้ว
ไม่มีแมวแล้ว ลูกสาว ไม่มีหนี้แล้ว ลูกสาว ก็จะไปบวชชีแล้ว
ไปอยู่ในที่ที่สามารถฝึกสมาธิได้ และก็จะไปทางนั้นไปเลย
จนกว่าจะสิ้นชีวิต เพราะงั้น เลิกคิดว่า ถ้าลูกไม่มีผัว
แล้วจะอยู่ไม่ได้ ลูกอยู่ได้ อย่าไปกลัว



ความจริงแล้ว เรามีความฝันอยู่นะ . . เป็นเรื่องที่มัน
ต่อยอดมาตั้งแต่ต้นๆ ปีมัง อันที่จริง เรื่องนี้มันผลักเราเข้าสู่
เส้นทางจิตวิญญาณและพลังงาน จริง มาจากการที่เรา
ได้ยินคำทำนายเรื่องน้ำท่วมปี 73 จากนั้นก็ผลักเรามาศึกษา
เรื่องสิ่งมีชีวิตต่างโลก  ผลักมาเรื่อยๆ จนมาถึงเรื่องทวินเฟรม
เราฝันว่า เราอยากมีพื้นที่ที่สร้างประโยชน์ได้ และสูงกว่าระดับน้ำทะเล
เราไม่รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่ . . มีความอยากทำสูงมาก พอมามีเรื่อง
น้ำท่วมหาดใหญ่ เรายิ่งคิดถึงสิ่งที่อยากทำมากขึ้น ใดใดคือ . .
แค่คิดจะอยากในสิ่งที่ยังทำไม่ได้ ณ เวลานี้ ยิ่งคิดยิ่งทุกข์ทันที 55+
เพราะมันเกินกำลัง เราเลยคิดว่า เลิกคิด กลับมาทำในสิ่งที่ทำได้ให้ดี
เราคิดว่า ถ้าเราทำทุกอย่างที่เป็นสิ่งที่ทำได้ และเราอยากจะทำ 
ดีแล้วต่อให้ถ้าเราตายด้วยน้ำท่วม เราก็จะไม่เสียดายเวลาเลย




คำทำนายของหลวงปู่ศิลา บอกว่า . . คนที่มีกากะบาท
กลางฝ่ามือ คือ คนที่ถูกเลือกแล้ว หมายถึง เป็นคนมีบุญสะสม
มาตั้งแต่ชาติก่อนๆ และตั้งใจลงมาเล่นบนโลกเพื่อสร้างกรรมดี
ดังนั้น . . ให้ตั้งใจ ฝึกฝน ตั้งใจทำดี ทำแต่สิ่งที่มีประโยชน์
ละเว้นกรรมชั่วขัดจิตให้ผ่องใส่  ทำสมาธิวิปัสนารู้ทุกข์
ให้ตั้งใจๆ แล้วสิ่งดีๆจะเกิดขึ้นในชีวิตเราเอง สิ่งนั้นจะมาช่วย
ส่งเสริม ช่วยเกื้อหนุนให้เราสามารถ ทำดีต่อไปได้อย่างราบรื่น . .
  ถถถถ แม่หนอนตัวดีศรีสยามจริงๆเอ็นดูววววว ตัวเองมากนะ . . 
ขอจบการอัพเดทชีวิตช่างปลาย พย. นี้ . . แต่เพียงเท่านี้ . .  127


ปล1. >> มีเรื่องเล่า ตอนจะซื้อเทาเทา แม่ฉันถึงขั้นบอกว่า
บ้านเราต้องซื้อรถใหม่นะ เพราะมันจะสามารถพาเราหนีน้ำท่วมได้
คือรู้ว่าลูกสาวบ้าเรื่องนี้ นางเลยเอามาเป็นข้อต่อรอง 55+ ตลกมาก

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 
ปล2. >> ต้องตั้งใจกลับมาลดน้ำหนักแล้ว เพราะถ้ายังสานฝันไม่ได้
อย่างน้อยก็ต้องสุขภาพดี จะได้มีแรงหนีน้ำท่วม 555555+
เรื่องนี้ทำให้เรานึกถึงวันแรกที่ได้คุยกับตาอีโก้ อยู่ดีๆ เราก็
พูดเรื่องนี้ขึ้นมา ว่าเธอได้ฟังไหม คำทำนายเรื่องน้ำท่วม
เธอคิดยังไงๆ บลาๆ แต่นางกลับบอกประมาณแนวๆว่า..
"อย่าคิดไปเรื่อยเปื่อยเลย.. ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว" เออ
มันก็จริงของเขา . . แต่เรามีความฝันไง เข้าใจมะ "ความฝัน" อ่ะ
ฝันให้ไกล ไปถึงหรือเปล่า . . ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตเถอะนะ 130





บั น ทึ ก  D i a r y  โ ด ย  ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ



Create Date : 25 พฤศจิกายน 2568
Last Update : 26 พฤศจิกายน 2568 10:21:18 น.
Counter : 118 Pageviews.

4 comments
(โหวต blog นี้) 

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtoor36, คุณhaiku, คุณThe Kop Civil, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณสองแผ่นดิน, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณ**mp5**, คุณกะว่าก๋า, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ

  
ขอบคุณที่มาอัพเดทชีวิตให้ฟังนะคะ
อากาศเย็นดูแลคุณแม่ค่ะคุณหนอน
โดย: หอมกร วันที่: 25 พฤศจิกายน 2568 เวลา:17:06:44 น.
  
ของผมต้องรอปลายเดอนจริงๆ เลยครับ กว่าจะออก แต่พอออกก็เหมือนเจอปล้น ยังไม่ทันไรค่าใช้จ่ายมันมาดักรอเราอยู่แล้ว

ช่วงนี้ค่าใช้จ่ายเยอะจริงอะไรจริงครับ จะสิ้นปี เดี๋ยวปีใหม่จับรางวัลอะไรอีก เงินทั้งนั้น
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2568 เวลา:22:28:56 น.
  
ยินดีกับรถใหม่ด้วยนะครับคุณหนอน เห็นด้วยเลยครับอะไรทำได้ก็ทำ ทำไม่ได้ก็วาง
ของผมเสื้อเต็มบ้านเหมือนกันครับ โดยเฉพาะเสื้อวิ่ง ว่าจะเก็บแล้วเอาไปบริจาค ยังไม่ทำไรเลยครับ
เพลงนี้เพราะมากเลย
โดย: The Kop Civil วันที่: 25 พฤศจิกายน 2568 เวลา:23:16:07 น.
  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 26 พฤศจิกายน 2568 เวลา:11:56:19 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BlogGang Popular Award#21



nonnoiGiwGiw
Location :
นนทบุรี  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 55 คน [?]



Group Blog
  •  
  •  
  •  
  •  
  •   
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
พฤศจิกายน 2568

 
 
 
 
 
 
1
2
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
26
27
28
29
30
 
 
25 พฤศจิกายน 2568
All Blog
MY VIP Friends