ลมหนาวมาแล้ว . . ไปแล้ว . .
 รู้ไม่ว่า เนิ่นนานแล้วเท่าไหร่
ที่ใจฉันทั้งใจ ยอมยกให้ไป เพื่อเธอ . .
ไม่รู้ว่า หัวใจของคุณเธอ จะมีฉันไหมเออ
แหละเธอฝันละเมอ ถึงใคร . .
จะบอกว่ารัก . .
โอ้ววว บอกว่ารัก . .
หากคำว่ารักจากฉันมีค่าอยู่
ขอเธอเปิดดู แล้วเธอจะได้รู้ โอ้ว จะได้รู้
ว่าคนที่รักเธอท่าฟ้ายังมีอยู่
เค้ายืนอยู่ตรงนี้ . . 
วันนี้มาพร้อมกับเพลงรัก . . ไม่ได้อินเลิฟ
แค่ . . ไปเจอเพลงนี้ในยูทูป ฟังไปฟังมา
ยิ่งฟัง ยิ่งรู้สึกดีจังเลยนะ รู้สึกดีที่ได้ฟัง มันทำให้
นึกถึงความละมุนละไมของความรักดี การได้รู้สึก . .
รักใครสักคนนี่ มันดีจังเลยนะ ได้ส่งความรู้สึกดีๆ ให้กัน
แม้จะเป็นแค่ช่วงเวลาหนึ่ง แต่ก็รู้สึกยินดีที่ได้มีโอกาสนั้นนะ . . ช่วงนี้เราดองบล็อก ดองเม้น . . หนักมาก แทบจะอยาก
จับตัวเองใส่ขวด จากนั้นก็ใส่น้ำตาลกรวด บ๊วยสด และ
เหล้าสี่สิบดีกรีลงไปให้ท่วม แล้วปล่อยให้ตัวเอง
นอนโง่ๆอยู่ในนั้นสักปีสองปี แล้วค่อยออกสู่โลกกว้าง . .
เราน่าจะกำลังอร่อยเลย 55+
ไม่เข้าใจว่าหลังๆ ทำไมเราถึงอินโทรเวิดได้ขนาดนี้
เราเหมือนอยากอยู่เงียบๆ ซะส่วนใหญ่ อยากคุยกับหลายๆคนนะ
แต่เหมือนพลังงานไม่เพียงพอ ไม่ใช่แค่ในบล็อกในที่ทำงาน
เราก็ไม่ได้คุยกับใคร กลางวันก็นั่งกินข้าวคนเดียวที่โต๊ะ
เดือนนึงจะมีสักสองทีที่กินข้าวเสร็จแล้วเดินไปคุยกับแก้งค์พี่ๆ
แบบไปสักหน่อย . . เดี๋ยวเขาจะลืมหน้า 555+ กับแก้งค์เพื่อนบ้าน
ก็ไม่ได้เจอกันเท่าไร แม่มาจะครบสองเดือนแล้ว เพิ่งได้ไปกินข้าว
กับเพื่อนบ้านสองครั้ง . . รวมๆ ช่วงเวลาทำงานเราอยู่กับตัวเอง
และการทำงาน พอกลับบ้าน ก็อยู่กับแม่กับแมว . . แต่ก็ไม่เหงานะ
วันเสาร์อาทิตย์แม่เรามีโปรแกรมออกนอกบ้านตลอด ใดใดก็วนเวียน
อยู่ร้านลับรอบๆ บ้านนั่นแหละ . . ไปตามที่ Tiktok จะแนะนำ
ทำไงได้ มีแม่เป็นสาวกติ๊กต๊อก เมื่อเช้ายังมีถามอยู่ว่า . .
วัดพระเงินมันอยู่แถวไหน . . ก๋วยเตี๋ยวแถวนั้นมันดูน่ากินดีนะ . .
ก็เนี่ยะ . . พลังงานในการพบเจอผู้คนน่าจะเอามาใช้พาแม่ไปเที่ยว
ทุกเสาร์อาทิตย์หมดแล้วแหละนะ . .
เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เรายุ่งมากเลย . . พ่อเพื่อนเลิฟของเรา
ได้จากโลกนี้ไปแล้วด้วยโรคมะเร็ง เพื่อนเรามันน่าจะเศร้ามาก
เรารู้สึกว่านางได้เก็บเอาความเศร้าไว้ข้างใน และแสดงออกมา
เหมือนไม่เจ็บปวดอะไรมาก แต่ลึกๆ แล้ว เรารับรู้ได้ว่าเพื่อนเจ็บหนักมากแค่ไหน
เราเลยทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีตามแบบฉบับของเรา โดยการอยู่เป็นเพื่อนนาง
และลากนางออกไปนั่นไปนี่ ในช่วงว่าง เพื่อให้นางลืมความเศร้า
นอกจากถามว่า . . ไหวไหม ก็ไม่ได้ถามอะไรเกี่ยวกับการสูญเสียนี้อีก
ทำไงได้ เรามันพวกต่อมน้ำตาตื้น ถ้าพูดเยอะ เราอาจจะทำมัน
ร้องไห้ไม่หยุดก็เป็นได้ . . ซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ในวันเผา
หลังจากที่เค้านำร่างของเตี่ยเข้าเมรุไป แล้วก็ปิดม่าน เพื่อนดู
นิ่งเข้าสู่พวังของตัวเองไป เราก็เลยเดินเข้าไปกอดจากนั้น
เราสองคนก็ร้องไห้ไม่หยุด เพื่อนอีกคนว่าเราใหญ่ ว่าเราเนี่ยะ
ทำเพื่อนร้องไห้ . . เหมือนจะใช่ แล้วเราก็หยุดร้องไม่ได้ด้วย
ก็เลยรีบตบหลังส่งกำลังใจให้นางแล้วก็รีบชิ่งออกมา . .
และเหมือนว่าเราจะลากเพื่อนไปนั่นนี่เพื่อลืมความเศร้า
แล้วโพสลงเฟสมากไป เลยมีคนมาถามเราพูดประมาณว่า
เพื่อนเราดูไม่เศร้าแบบเค้าไม่ได้สนิทกับพ่อใช่ไหม บลาๆ
เราเลยรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไร ที่มีคนมาตัดสินเพื่อนเราแบบนั้น
จากการดูโพสของเรา เลยลบโพสพวกนั้นออก . .
บางทีคนส่วนใหญ่ก็ชอบตัดสินว่าคนนี้ เป็นแบบนั้น คนนั้นเป็นแบบนี้
จากประสบการณ์ของเค้าเอง เราอยากจะบอกว่า อย่าทำแบบนั้นเลย
คุณไม่รู้หรอก ว่าจริงๆ แล้วเค้าพบเจออะไรมาและต้องผ่านอะไรมาบ้าง
แต่ก็นั่นแหละ . . ปล่อยให้มันผ่านไป เลือกโฟกัสแต่เฉพาะคนที่เข้าใจเราดีกว่า
ใครจะตัดสินเราก็ให้เค้าตัดสินไป . . เราเข้าใจว่าตัวเราเป็นยังไงก็พอ
แต่ฉันกับแม่ ก็เที่ยวกันจนน่าหมั่นไส้จริงๆ เค้าบอกว่าสองแม่ลูก
ไม่เหมือนคนมางานศพเลย ก็ใช่ดิ เราไม่ลงรูปงานศพลงเฟสเลย
เพราะเพื่อนเราก็ไม่ลง มันไม่พร้อมจะมาตอบคำถามในคอมเม้น
ในเฟสก็เลยมีแต่รูปแม่เราท่องเที่ยว ทั้งสองวัน - - "
แหละแม้ว่าคนอื่นจะพูดยังไง แต่ในทุกช่วงเวลาว่าง
เพื่อนเลิฟที่ยังจมอยู่ในความสูญเสียกลับบอกว่า เธอพาแม่ไปคาเฟ่นั้นนี้สิ
คือ นางกลัวแม่จะเบื่อที่เราพานางออกจากบ้านมาอยู่งานศพ
ตั้งแต่เก้าโมงเช้าถึงสองทุ่ม . . ทำตัวประหนึ่งญาติ พาหลานเค้า
ออกมาให้อาหารปลาด้วย ดังนั้นแม่เราก็เลยได้เริงร่าท้าค้าเฟ่มาก
มีโปรแกรมทั้งกลางวันและเย็น . . บันเทิง
ไปคาเฟ่ ก็มีความงอแงอยากลงเรือ ส่วนเราก็คิดถึงเพื่อนเลิฟ
ที่อยู่ที่วัดมาก ถ้ามันมาด้วยจะให้แม่มาพายเรือกับมันสองคน
เรากลัวตกน้ำ แต่สุดท้ายก็ต้องลงเพราะทุกคนจะไม่ลงถ้าเราไม่ลง
ลูก: "มีคนงอแงอยากพายเรือแล้วหนึ่ง . . "
แม่: "มีคนงอแงกลัวจมน้ำแล้วหนึ่ง . ."
ลูก: แล้วฉันเลือกอะไรได้ม๊ายยยยย (ร้องเป็นเพลง) - - " 
สองวันเก็บไปได้สองคาเฟ่ รูปนางก็หน้าใสบ้าง ไม่ใสบ้าง
เพราะบางทีลูกสาวก็ลืมถ่ายรูปผ่านแอปให้นาง กร๊ากกกก . .
จะว่าไปแล้วมันก็คงมีแม่ไม่กี่คนหรอก ที่จะมาอยู่กับลูก
กับเพื่อนลูกในงานศพตั้งแต่เช้าจรดเย็นแบบนี้ . .
การที่เค้าเลี้ยงเรามาแบบเพื่อนมันก็เป็นอะไรที่ดีเหมือนกัน
ถ้าเรามีลูกเราจะอยากเลี้ยงลูกแบบนี้เหมือนกัน แต่ . .
คงไม่ได้มีหรอก ไม่มีก็ดี เลี้ยงแมวห้าตัวยังไม่ค่อยจะไหวเลย
อย่าได้คิดจะเลี้ยงลูกเลี้ยงผัวเลยเถอะ 55+
วันอาทิตย์ก่อนกลับบ้านเราแวะกินอาหารเย็นกันอีกหนึ่งมื้อ
กินไปหกร้อยกว่าบาทแต่เหมือนถ่ายรูปไปหกพันรูป คุ้มเหอะ 55+
ที่ร้านอาหาร เรานั่งโต๊ะเตี้ยริมน้ำ แล้วในสระเค้าเลี้ยงหงส์ไว้หนึ่งคู่
มันน่ารักมาก เราชอบมาก นางแวะเวียนไปทักทายแขกรอบๆ
แทบทุกโต๊ะเลย เราไม่แน่ใจว่าน้องอาหารกินหรือเปล่าหรือยังไง
เค้าคงไม่ได้สอนหงส์ให้รับแขกได้จริงๆ หรอกมัง ใดๆ คือ เราอยาก
ให้อาหารน้องมาก แต่ไม่กล้า แมวเรายังกินอะไรสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้เลย
สัตว์อื่นก็อาจจะเหมือนกันก็ได้ . . แต่บังเทิงมาก หรือจริงๆ ที่เราว่า
เราไม่ได้ชื่นชอบการไปสวนสัตว์เท่าไรนั้นมันไม่จริง 55+
จากงานศพพ่อเพื่อน เราสองคนแม่ลูกกลับมาก็คุยกันว่า
ถ้าใครตายก่อนจะยังไง ถ้าเราตายก่อนแม่จะต้องทำยังไง
จะเอาศพเรากลับบ้าน ตจว หรือจะทำพิธีที่บ้านนี้เลยหรือไม่
เราแล้วแต่แม่เลย แต่เราบอกว่าไม่ต้องจัดอะไรมาก ดอกไม้หน้าศพ
ก็ไม่ต้องเว่อมากก็ได้ เอาแค่พอดี ไม่ต้องมาเปลืองเงินกับตรงนี้
แล้วก็คุยกันว่าแต่ละคนทำประกันอะไรไว้บ้าง ต้องไปติดต่อที่ไหนบ้าง
อย่างไรซะ . . เราก็บอกแม่ว่าอย่าเพิ่งรีบตายเลย ลูกทำใจไม่ได้แน่ๆ
บ้านเรามีกันสองคนไม่ได้มีญาติพี่ร้องมากมายเหมือนเพื่อนเลิฟ
เราน่าจะต้องใช้พลังงานเพื่อให้ตัวเองเข้มแข็งมากๆ แน่ๆ
แค่คิดก็ยังนึกภาพไม่ออกเลยว่าเราจะผ่านจุดนั้นไปได้ยังไง
อย่างไรซะ . . มันก็เป็นเรื่องที่ยังไม่เกิด
เป็นเรื่องของอนาคต ยังไม่ต้องไปคิดมัน
โฟกัสที่ปัจจุบันก็พอ . .
ณ ปัจจุบัน บ้านเราถึงฤดูริดใบหม่อนอีกแล้วนะคะ . .
รอบนี้หม่อนโตมาก สูงเกือบถึงหลังคาชั้นสอง ไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้หมด
แต่ . .สุขภาพเราดีกว่าปีที่แล้วเยอะเลย ปีนี้แทบไม่ป่วยเลยก็ว่าได้
ถ้าไม่นับเรื่องปวดหัวปวดบ่าตอนกินเจอ่ะนะ . . วัดจากการปีนบันได
โน้มกิ่งหม่อนก็ได้ ทั้งริดใบ และดัดกิ่งหม่อนให้เป็นทรง
กว่าจะมัดลวดได้แต่ละจุด มันใช้พลังเยอะอยู่นะ ปีที่แล้วต้องทำ
เกือบสองอาทิตย์เพราะว่า ปีนบันไดแล้วปวดฝ่าเท้า ปีนี้ ทำเสร็จ
ภายในสองวันโดยไม่ปวดขาเลยค่ะทุกคนโคตรดี แม่ก็ช่วย
ริดใบใต้ต้นด้วย . . นางไม่กล้าปีนบันใดสูงกลัวตก
แต่ก็ห้าวเถอะ ไม่ปีนบันไดแต่พยายามจะปีนต้นหม่อน
ลูกนี่รีบบอกให้ลงมาเลย เสียวร่วงเป็นอย่างมาก
ผ่านไป 11 วันแล้ว หลังจากวันที่ริดใบโน้มกิ่ง
ตอนนี้ น้องหม่อนเริ่มแตกใบออกผลแล้วค่ะ . .
ทุกเช้าก่อนไปทำงานเราก็จะออกมารดน้ำให้ลูกหม่อนสดชื่น
เราก็รู้สึกสดชื่นไปกับการส่องหม่อนแต่ละยอดมากเหมือนกัน
มันก็เป็นความสุขอย่างหนึ่งของคนที่ชอบอะไรเขียวๆ แบบนั้นล่ะมั้งคะ
มองบ้านตัวเองแล้วมีความคิดหลายอย่างมาก . . ความจริงแล้ว
เราเริ่มคิดอยากดาวรถใหม่สักคัน ลึกๆ แล้วก็ไม่อยากซื้อหรอก
ไม่อยากเป็นหนี้ แต่เราก็ไม่รู้ว่า น้องโกลคุงสุดหล่อเราจะอยู่ยังยืนยง
ได้ไปอีกกี่ปี . . จากเหตุการณ์รถเสียล่าสุด เราเริ่มรู้สึกว่าควรจะต้อง
คิดไว้บ้างว่าถ้าต้องซื้อจะซื้อรถแบบไหน พอแก่ขึ้น เริ่มไม่อยากได้รถใหญ่แล้ว
อยากได้อีโก้คาร์คันเล็กๆ แบบเป็นหนี้ไม่มาก ผ่อนไม่ต้องนาน
คันเล็กๆ ก็ดี จะได้ขับเข้าบ้านง่ายๆ หน่อย ตอนนี้ก็พอจะมีเงินดาวแล้ว
แต่ . . . แต่ . . . พอรืดใบหม่อนแล้ว เช้าๆ ก็ชอบเดินออกมา
มองดูบ้าน ตัวเอง แล้วก็คิดไปถึงว่า MLR ช่วงหลังๆ มันก็โหดเหลือเกิน
ปีหน้า ดอกเบี้ยบ้านเราจะลอยตัวแล้ว เราจะรับกับมันได้ไหม
จะทำใจกับการหักต้นอันน้อยนิดได้หรือเปล่า หรือควรเอาเงินดาวรถ
มารีไฟแนนซ์ดีไหมนะ . . มันน่าจะสำคัญกว่าการซื้อรถที่ยังไม่พัง
เอาดีๆ บางทีโกลคุงอาจจะอยู่กับเราไปได้อีกสักห้าปีก็ได้นะ . .
แล้วจะมีแบ้งค์ไหนยอมให้รีไฟแน้นซ๋แค่ล้านเดียวไหมนะ เริ่มคิดวน
ชีวิต ณ ปัจจุบัน โฟกัสกับหนี้ อึ้ม .. มันก็ทำให้ชีวิตดูไม่ล่องลอย
ดีเหมือนกันนะ 555+ ว่าไปแล้วทำไมหนี้ มันไม่มาไวไปไว
เหมือนลมหนาวมั่งว้าา ปีนี้มาแค่สองวัน . . ยังไม่ทันเอาเสื้อหนาว
ตัวอื่นมาใส่เลย เอามาใส่ตัวเดียววันเดียวก็ต้องซักแล้ว ถถถ . .
ไปก่อน วันนี้โม้แค่นี้ก่อน . . ไว้เจอกันใหม่บล็อกหน้า . .
ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาทักทายกันนะคะ Love  บั น ทึ ก D i a r y โ ด ย ตั ว ห น อ น กิ๊ ว ๆ
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2566 |
| Last Update : 23 พฤศจิกายน 2566 21:15:00 น. |
|
61 comments
|
| Counter : 1127 Pageviews. |
 |
|
|
| ผู้โหวตบล็อกนี้... |
| คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณหอมกร, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณกะว่าก๋า, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณนายแว่นขยันเที่ยว, คุณtoor36, คุณเริงฤดีนะ, คุณThe Kop Civil, คุณเนินน้ำ, คุณอุ้มสี, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณkae+aoe, คุณโฮมสเตย์ริมน้ำ, คุณSweet_pills, คุณกิ่งฟ้า, คุณtanjira |
โดย: หอมกร   วันที่: 23 พฤศจิกายน 2566 เวลา:17:45:00 น. |
|
|
|
โดย: ฟ้าใสวันใหม่  วันที่: 23 พฤศจิกายน 2566 เวลา:18:01:01 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 23 พฤศจิกายน 2566 เวลา:20:52:23 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี  วันที่: 23 พฤศจิกายน 2566 เวลา:21:11:14 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า  วันที่: 23 พฤศจิกายน 2566 เวลา:21:23:43 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 พฤศจิกายน 2566 เวลา:5:05:09 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ  วันที่: 24 พฤศจิกายน 2566 เวลา:11:37:02 น. |
|
|
|
โดย: เนินน้ำ  วันที่: 24 พฤศจิกายน 2566 เวลา:14:51:59 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2566 เวลา:21:23:09 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 24 พฤศจิกายน 2566 เวลา:21:47:43 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 พฤศจิกายน 2566 เวลา:7:50:27 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 25 พฤศจิกายน 2566 เวลา:18:36:34 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2566 เวลา:12:35:54 น. |
|
|
|
| โดย: อุ้มสี วันที่: 27 พฤศจิกายน 2566 เวลา:12:48:30 น. |
|
|
|
| โดย: เนินน้ำ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2566 เวลา:17:34:38 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2566 เวลา:5:38:01 น. |
|
|
|
| โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2566 เวลา:11:23:27 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 30 พฤศจิกายน 2566 เวลา:13:31:16 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 3 ธันวาคม 2566 เวลา:20:46:26 น. |
|
|
|
โดย: กิ่งฟ้า  วันที่: 3 ธันวาคม 2566 เวลา:22:55:47 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:5:19:46 น. |
|
|
|
| โดย: เนินน้ำ วันที่: 7 ธันวาคม 2566 เวลา:15:13:30 น. |
|
|
|
โดย: tanjira  วันที่: 9 ธันวาคม 2566 เวลา:6:49:58 น. |
|
|
|
โดย: Sweet_pills  วันที่: 10 ธันวาคม 2566 เวลา:0:03:07 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 ธันวาคม 2566 เวลา:6:32:54 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 12 ธันวาคม 2566 เวลา:10:46:12 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 12 ธันวาคม 2566 เวลา:20:25:59 น. |
|
|
|
| โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 ธันวาคม 2566 เวลา:21:36:07 น. |
|
|
|
| โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 ธันวาคม 2566 เวลา:5:08:46 น. |
|
|
|
| โดย: เนินน้ำ วันที่: 14 ธันวาคม 2566 เวลา:19:26:01 น. |
|
|
|
| โดย: Sweet_pills วันที่: 15 ธันวาคม 2566 เวลา:0:24:12 น. |
|
|
|
| โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 16 ธันวาคม 2566 เวลา:7:36:36 น. |
|
|
|
| โดย: หอมกร วันที่: 16 ธันวาคม 2566 เวลา:8:52:34 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 |
| 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
| 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
| 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
| 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [
คนถาม ก็ถ้าคิดจะถามไม่สร้างสรรค์ก็น่าจะไปกินหญ้าให้อิ่มแล้วพักการเล่นโซเซียลนะครับ....
ทั้งนี้ทั้งนั้น ฤดูหนาวเหมือนจะไปแล้วนะครับ 5555
แต่ช่วงเช้าๆ temp อาจจะยังน่าเดินเล่นอยู่นะครับ
ร้านอาหารที่มีน้ำสวยดีครับ
เห็นแล้วต้องอุทาน ห่านจิก! เอ้ย! หงษ์จิก!!!